-
1 odrzec*
odrzec* pf (odrzeknę) erwidern, entgegnen -
2 odrzec
-
3 odrzeć
-
4 odzierać
vtodrzeć kogoś ze skóry jdm das Fell über die Ohren ziehen ( fam), jdn an den Bettelstab bringen ( geh) -
5 dagegenhalten
dagegen|haltenvt irr1) ( einwenden)etw \dagegenhalten odrzec coś\dagegenhalten, dass... odpowiedzieć, że...2) ( vergleichend hinhalten) przeciwstawić -
6 entgegnen
entgegnen * [ɛnt'ge:gnən]vtjdm etw \entgegnen odrzec komuś coś -
7 erwidern
erwidern * [ɛɐ'vɪ:dɐn]vt1) ( antworten)jdm etw \erwidern odrzec komuś coś ( liter)2) ( zurückgeben) -
8 versetzen
versetzen *I. vtjdn [ins Ausland] \versetzen przenieść kogoś [za granicę]sich \versetzen lassen przenosić [ perf przenieść] się2) schulejdn [in die höhere Klasse] \versetzen promować kogoś [do następnej klasy]4) ( rücken) Mauer przenosić [ perf przenieść]; Grenzsteine przesuwać [ perf przesunąć]; Pflanze przesadzać [ perf przesadzić]5) ( verpfänden)etw \versetzen zastawić coś6) (fam: umsonst warten lassen)jdn \versetzen wystawić kogoś do wiatru, zostawić kogoś na lodzie ( pot)7) ( geben)jdm einen Stoß/Tritt \versetzen wymierzyć komuś cios/kopniakajdn in Angst \versetzen napawać kogoś strachem, napędzić komuś strachajdn in Erstaunen/Verlegenheit \versetzen wprawiać [ perf wprawić] kogoś w zdumienie/zakłopotaniejdn in Aufregung \versetzen denerwować [ perf z-] kogośjdn in Zorn \versetzen rozgniewać kogośsich in die Lage seines Freundes \versetzen stawiać [ perf postawić] się w położeniu swojego przyjaciela
См. также в других словарях:
odrzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc, odrzecrzeknę, odrzecrzeknie, odrzecrzeknij, odrzecrzekł, odrzecrzekła, odrzecrzekli {{/stl 8}}{{stl 7}} zwrócić się do kogoś ustnie, reagując na jego pytanie, wypowiedź; odpowiedzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapytany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odzierać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… … Słownik języka polskiego
odrzec — dk Vc, odrzecrzeknę, odrzecrzekniesz, odrzecrzeknij, odrzecrzekł, odrzecrzekłszy rzad. odrzekać ndk I, odrzecam, odrzecasz, odrzecają, odrzecaj, odrzecał «zareagować słownie na czyjeś pytanie; odpowiedzieć» Gdy go zapytano, nic nie odrzekł.… … Słownik języka polskiego
odrzeć — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 … Słownik frazeologiczny
odrzekać — → odrzec … Słownik języka polskiego
odzierać — → odrzeć … Słownik języka polskiego
odzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odzieraćam, odzieraća, odzieraćają, odzieraćany {{/stl 8}}– odrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, odzieraćdrę, odzieraćdrze, odzieraćdrzyj, odzieraćdarł, odzieraćdarli, odzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
odzierać — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 … Słownik frazeologiczny
odeprzeć — dk XI, odeprzećprę, odeprzećprzesz, odeprzećprzyj, odparł, odparty odpierać ndk I, odeprzećam, odeprzećasz, odeprzećają, odeprzećaj, odeprzećał, odeprzećany 1. «siłą zmusić do odwrotu, do cofnięcia się, do odstąpienia od czegoś; odepchnąć,… … Słownik języka polskiego