-
1 odpychać
глаг.• отбрасывать• отвергать• откидывать• отклонить• отклонять• отражать• отталкивать• оттолкнуть* * *odpycha|ć\odpychaćny несов. 1. отталкивать;2. перен. отражать, давать отпор; ср. odepchnąć; 3. перен. отталкивать, вызывать неприязнь;\odpychać swoim zachowaniem отталкивать своим поведением
* * *odpychany несов.1) отта́лкивать3) перен. отта́лкивать, вызыва́ть неприя́зньodpychać swoim zachowaniem — отта́лкивать свои́м поведе́нием
-
2 abstoßen
abstoßen ( irr) vt odpychać < odepchnąć> (a fig); (beschädigen) odbi(ja)ć, utrącać <- cić>; Geweih zrzucać <- cić>; Transplantat odrzucać <- cić>; ( abnutzen) zniszczyć pf; Ärmel wycierać < wytrzeć>; Aktien usw pozby(wa)ć się (G);fig jemanden abstoßen a działać odpychająco (na A);vr sich abstoßen odpychać < odepchnąć> się; Springer odbi(ja)ć się; vi (sn) odbi(ja)ć ( vom Ufer od brzegu) -
3 abdrängen
-
4 drängen
drängen v/t odpychać < odepchnąć> ( zur Seite na bok), spychać < zepchnąć> ( von der Straße z drogi); wypierać <- przeć> ( aus etwas z G); zur Eile usw przynaglać ( jemanden zu k-o do G); vi ( fordern) nalegać ( auf D na A);die Zeit drängt czas nagli; -
5 stoßen
I v/tdie Kugel stoßen pchnąć pf kulą;jemandem den Dolch in die Brust stoßen pchnąć pf k-o sztyletem w pierś;von sich stoßen, zur Seite stoßen odpychać < odepchnąć> od siebie, w bok;7. fam. fig jemanden vor den Kopf stoßen urazić pf k-o;II v/i8. ( rütteln) trząść;9. ( angrenzen) stykać się, graniczyć (an A z I);auf Schwierigkeiten stoßen napot(y)kać trudności; (sich anschließen) dołączać <- czyć> (się) ( zu uns do nas);III v/r sich am Kopf stoßen stłuc pf sobie głowę;sich an der Tischkante stoßen uderzyć się pf o kant stołu; -
6 wegdrängen
wegdrängen odpychać < odepchnąć> -
7 wegstoßen
-
8 zurückstoßen
См. также в других словарях:
odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpychać się – odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} napierając na coś, mocnym, energicznym ruchem odsunąć się, oddalić się od tego miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpychać się nogą podczas jazdy na deskorolce. Odepchnął się od dna i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odepchnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpychać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpychać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odepchnąć — dk Va, odepchnąćpchnę, odepchnąćpchniesz, odepchnąćpchnij, odepchnąćpchnął, odepchnąćpchnęła, odepchnąćpchnęli, odepchnąćpchnięty odpychać ndk I, odepchnąćam, odepchnąćasz, odepchnąćają, odepchnąćaj, odepchnąćał, odepchnąćany «odsunąć kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
odpychać — ndk I, odpychaćam, odpychaćasz, odpychaćają, odpychaćaj, odpychaćał, odpychaćany 1. forma ndk czas. odepchnąć (p.) 2. «powodować niechęć; zrażać kogoś czymś, odstręczać od kogoś, czegoś» Odpychać swym zachowaniem. Odpychać od siebie ludzi… … Słownik języka polskiego