-
1 odpowiednik
odpowiednik m (-a; -i) Entsprechung f, Äquivalent n -
2 odpowiednik
odpowiednik [ɔtpɔvjɛdɲik] m( równoważnik) Äquivalent nt -
3 analogia
przez analogię [z czymś] durch Analogie\analogia między A i B die Analogie zwischen A und B -
4 równorzędny
równorzędny [ruvnɔʒɛndnɨ] adj -
5 się
1) ( siebie samego) sich +akkwidziała \się w lustrze sie sah sich im Spiegel2) ( siebie wzajemnie) sich +akk [gegenseitig], einander +akkoni \się lubią sie mögen sich [ lub einander]pomylić \się sich +akk täuschen, sich +akk irrenczesać \się sich +akk kämmento \się świetnie sprzedaje das verkauft sich ausgezeichnetto \się dobrze nosi/pierze das lässt sich gut tragen/waschenwychował \się u dziadków er ist bei den Großeltern aufgewachsen5) ( bezosobowo)zrobiło \się późno es wurde spätmówi \się, że... man sagt, dass...to \się rozumie samo przez \się das versteht sich von selbst -
6 Empfehlung
Empfehlung <-, -en> f... verbleibe ich mit den besten \Empfehlungen, Ihr/Ihre...... pozostaję z wyrazami szacunku... (odpowiednik Ihr/Ihre w języku polskim nie jest stosowany) -
7 Entsprechung
-
8 Fünf
Fünf <-, -en> f -
9 Gegenstück
Gegenstück ntodpowiednik m -
10 Pendant
См. также в других словарях:
odpowiednik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} coś (jakieś zjawisko, pojęcie, przedmiot), rzadziej ktoś będący pod pewnym względem taki sam, podobny do czegoś, kogo innego, najczęściej spełniający tę samą funkcję : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiednik — m III, D. a, N. odpowiednikkiem; lm M. i «pojęcie, zjawisko, przedmiot odpowiadający innemu podobnymi cechami, elementami; równoważnik» Odpowiedniki leksykalne. Zapożyczone odpowiedniki wyrazów rodzimych. Odpowiednikiem kręgosłupa jest u… … Słownik języka polskiego
de- — «pierwszy człon wyrazów złożonych obcego pochodzenia» a) «oznaczający pochodzenie od tego, co określa drugi człon złożenia; odpowiednik polskiego: od , np. dewerbalny» b) «oznaczający odwrotność, przeciwieństwo, zaprzeczenie; pozbawienie,… … Słownik języka polskiego
kwantyfikator — m IV, D. a, Ms. kwantyfikatororze; lm M. y log. «symbol poprzedzający funkcję zdaniową i czytany: dla każdego x (kwantyfikator ogólny odpowiednik potocznego wyrażenia każdy), dla pewnego x (kwantyfikator szczegółowy odpowiednik potocznego… … Słownik języka polskiego
a — {{stl 13}}a I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera zaczynająca alfabet; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}a {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
de- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wnoszący znaczenie przeciwieństwa, odwrotność lub odjęcie tego, co oznacza drugi człon; odpowiednik: {{/stl 7}}{{stl 8}}od , roz , wy {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
y — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż ndm a. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu łacińskiego, nazywana igrek lub ipsylon; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}y {{/stl 8}}{{stl 7}}, a w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
an- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, w których drugi człon zaczyna się na samogłoskę (odpowiednik członu a przed spółgłoską), oznaczający zaprzeczenie, brak czegoś, obojętność względem czegoś, np. anaeroby, anastygmat, anorganiczny, anortyt» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
analog — m III, D. u, N. analoggiem; lm M. i 1. «coś analogicznego; odpowiednik» 2. B.=D.; lm M. analogodzy a. owie, DB. ów «specjalista w dziedzinie maszyn analogowych» 3. chem. «pierwiastek z szeregu pierwiastków o analogicznej budowie elektronowej;… … Słownik języka polskiego
analogia — ż I, DCMs. analogiagii; lm D. analogiagii (analogiagij) 1. «zgodność, równoległość cech; podobieństwo» Analogia do czegoś. Wykazać analogie między czymś a czymś. Analogie występują, zachodzą między czymś. ∆ log. Rozumowanie przez analogię… … Słownik języka polskiego
auto- — «pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczający: sam, własny; odpowiednik polskiego samo , np.: autogeneza, autorefleksja, autosugestia» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego