-
1 odpalić
глаг.• зажечь* * *odpal|ić\odpalićony сов. 1. прикурить;2. (wystrzelić) выстрелить, произвести выстрел; выпустить (торпеду etc.); произвести (за)пуск (ракеты);nie \odpalić (o silniku rakietowym itp.) отказать, не сработать;
3. разг. отрезать; огрызнуться;4. kogo разг. (dać kosza) отказать кому (сватающемуся), отшить кого; 5. разг. (dać) отвалить, откинуть, дать+1. przypalić 3. odgryźć się 4. odwalić 5. odpylić
* * *odpalony сов.1) прикури́ть2) ( wystrzelić) вы́стрелить, произвести́ вы́стрел; вы́пустить (торпеду и т. п.); произвести́ (за́)пуск ( ракеты)nie odpalić — (o silniku rakietowym itp.) отказа́ть, не срабо́тать
3) разг. отре́зать; огрызну́ться5) разг. ( dać) отвали́ть, отки́нуть, датьSyn:
См. также в других словарях:
niewypał — m IV, D. u, Ms. niewypałale; lm M. y 1. wojsk. «nabój, który nie został odpalony wskutek zacięcia się broni, wadliwej lub uszkodzonej amunicji itp.» przen. «coś, co nie przyniosło pożądanego rezultatu, coś nieudanego» Debiut okazał się niewypałem … Słownik języka polskiego
niewypał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. niewypałale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}wojsk. {{/stl 8}}{{stl 7}} nabój, który nie został odpalony z powodu jakiejś jego wady, uszkodzenia lub zacięcia się broni… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
