odbiorca

См. также в других словарях:

• odbiorca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. odbiorcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba odbierająca to, co jest dla niej przeznaczone, do niej kierowane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odbiorca muzyki poważnej, literatury. Odbiorca paczki, życzeń. Indywidualny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odbiorca — m odm. jak ż II, DCMs. odbiorcacy; lm M. odbiorcacy, DB. odbiorcaców «człowiek upoważniony do odbioru czegoś, odbierający coś» Masowy odbiorca. Indywidualni odbiorcy. Odbiorca towaru. Odbiorcy prądu elektrycznego, gazu. Odbiorca informacji.… …   Słownik języka polskiego

• adresat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. adresatacie; lm M. adresataci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (potencjalny) odbiorca przesyłki pocztowej; osoba, dla której jest przeznaczony list, paczka itp. : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• otrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, otrzymywaćmuję, otrzymywaćmuje, otrzymywaćany {{/stl 8}}– otrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, otrzymywaćam, otrzymywaća, otrzymywaćają, otrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• marketing — m III, D. u, N. marketinggiem, blm ekon. «działalność polegająca na kształtowaniu stosunków między producentem a odbiorcą towarów, dotycząca w szczególności ustalania wielkości produkcji, określania cen, metod dystrybucji, usług gwarancyjnych,… …   Słownik języka polskiego

• nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

• obdarować — dk IV, obdarowaćruję, obdarowaćrujesz, obdarowaćruj, obdarowaćował, obdarowaćowany obdarowywać ndk VIIIa, obdarowaćowuję, obdarowaćowujesz, obdarowaćowuj, obdarowaćywał, obdarowaćywany, rzad. ndk I, obdarowaćywam, obdarowaćywasz, obdarowaćywaj… …   Słownik języka polskiego

• odbiorczyni — ż I, DCWMs. odbiorczynini, B. odbiorczyninię; lm D. odbiorczyniyń forma ż. od odbiorca Odbiorczyni listu, paczki …   Słownik języka polskiego

• otrzymać — dk I, otrzymaćam, otrzymaćasz, otrzymaćają, otrzymaćaj, otrzymaćał, otrzymaćany otrzymywać ndk VIIIa, otrzymaćmuję, otrzymaćmujesz, otrzymaćmuj, otrzymaćywał, otrzymaćywany 1. «stać się odbiorcą czegoś, dostać coś w darze lub w zamian za coś»… …   Słownik języka polskiego

• przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

• się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… …   Słownik języka polskiego