-
1 oczywisty
adj(twierdzenie, dowód) obvious; (kłamstwo, nonsens) outright, obvious* * *a.obvious, patent, evident; oczywista prawda plain truth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oczywisty
-
2 oczywisty
oczywisty offensichtlich, augenfällig;to oczywiste, że … es ist klar, dass …; -
3 oczywisty
to oczywiste, że... es ist offensichtlich, dass... -
4 oczywisty
прил.• видимый• внятный• вразумительный• заметный• кажущийся• открытый• отчетливый• очевидный• прозрачный• светлый• явный• явственный• ясный* * *oczywist|yочевидный; несомненный;\oczywistya omyłka очевидная (явная) ошибка; to \oczywistye это ясно, это не подлежит сомнению
+ bezsporny, niewątpliwy, pewny* * *очеви́дный; несомне́нныйoczywista omyłka — очеви́дная (я́вная) оши́бка
to oczywiste — э́то я́сно, э́то не подлежи́т сомне́нию
Syn: -
5 oczywisty
• self-evident -
6 oczywisty
1. apparent2. connu3. horloge4. limpide5. manifeste6. palpable7. saillant8. évident -
7 oczywisty
adj -
8 oczywisty
1 follasach 2 glan 3 paitinn 4 soiléir -
9 oczywisty
belli -
10 oczywisty
adj -
11 oczywisty
[очивісти]adj -
12 oczywisty
aiškusakivaizdus -
13 oczywisty
очевидний -
14 oczywisty
1 malinaw2 maliwanag3 naaaninag4 totoo -
15 oczywisty
anyk; aşgar; äşgär; aýan; aýdyň; aýyl-saýyl; belki; görnetin; göz-görtele; takyr; ýönekeý -
16 oczywisty
εμφανής -
17 oczywisty
ןבומ -
18 oczywisty absurd
очевидный абсурдOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oczywisty absurd
-
19 oczywisty deprawacja
очевидный развращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oczywisty deprawacja
-
20 oczywisty dowód
очевидное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > oczywisty dowód
См. также в других словарях:
oczywisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który w widoczny sposób jest zgodny z prawdą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczywiste twierdzenie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczywisty — «nie budzący wątpliwości, bezsporny, pewny» Oczywiste twierdzenie. Oczywisty nonsens. Oczywiste nieporozumienie … Słownik języka polskiego
oczywisty — Oczywiste jak dwa razy dwa, jak dwa razy dwa (jest) cztery, jak dwa a dwa cztery zob. dwa 3 … Słownik frazeologiczny
jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… … Słownik języka polskiego
dłoń — 1. (Jasno) jak na dłoni «wyraźnie, w sposób widoczny, oczywisty»: Widział jak na dłoni drogę jej rozumowania. S. Żeromski, Przedwiośnie. 2. (Mieć) serce na dłoni «być uczynnym, otwartym, szczerym, serdecznym»: Albo kogoś lubił i wtedy miał dla… … Słownik frazeologiczny
mila — Na milę czuć (kogoś czymś, kimś); ktoś, coś na milę pachnie, trąci, pot. śmierdzi czymś «coś jest widoczne w sposób oczywisty»: On pewnie ci proponuje coś w rodzaju zamachu na cara, a to jest prowokator, śmierdzi tym na milę. H. Malewska, Apokryf … Słownik frazeologiczny
porównanie — Bez porównania «znacznie, o wiele ...; w sposób oczywisty, bezspornie»: Zdjęcie Pałacu Buckingham w gazecie oraz towarzyszący mu tekst o kolejnym skandalu w rodzinie Elżbiety II robią bez porównania większe wrażenie niż sam pałac z pilnującymi go … Słownik frazeologiczny
absurd — m IV, D. u, Ms. absurdrdzie; lm M. y «wyrażenie sprzeczne lub nie mające sensu; niedorzeczność, nonsens» Oczywisty absurd. Mówić absurdy. Doprowadzić do absurdu. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bezdyskusyjny — książk. «nie podlegający dyskusji; bezsporny, niewątpliwy, oczywisty» Bezdyskusyjne twierdzenie. Bezdyskusyjne potrzeby, wartości. To rzecz bezdyskusyjna … Słownik języka polskiego
bezsporny — «nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny» Bezsporny dowód winy. Bezsporne zasługi … Słownik języka polskiego
bezsprzeczny — «nie wywołujący sprzeciwu, nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsporny» Bezsprzeczna wina, zasługa … Słownik języka polskiego