occĭpĭo

* * *

occĭpĭo, cēpi (coepi), eptum, 3 ( fut. perf. occepso for occepero, Plaut. Am. 2, 2, 41; id. Cas. 5, 4, 22:

occepsit for occeperit,

id. As. 4, 1, 49), v. a. and n. [ob-capio], to begin, commence any thing (not in Cic. or Cæs.).

Act.:

nunc quod occepi, obsonatum pergam,

Plaut. Mil. 3, 1, 154:

cantationem,

id. Stich. 5, 5, 19:

quaestum,

Ter. And. 1, 1, 52:

sermonem cum aliquo,

id. Eun. 4, 1, 8:

magistratum,

to enter upon, Tac. A. 3, 2; 6, 45; Liv. 3, 19; 4, 37.— Pass.:

istuc quicquid est, quā hoc occeptum est causā, loquere,

Ter. Heaut. 4, 1, 36; Plaut. Ps. 4, 1, 49.—

With inf.:

ne aliam rem occipiat loqui,

Plaut. Trin. 4, 3, 35:

agere armentum,

Liv. 1, 7:

concubia vexillum flagitare occipiunt,

Tac. A. 1, 39; id. H. 2, 16.— Pass.:

(fabula) occepta est agi,

Ter. Eun. prol. 22.—

Neutr., to begin, commence.

In gen.:

a meridie nebula occipiebat,

Liv. 29, 27, 6 Hertz (Weissenb. excepit):

modo dolores occipiunt primulum,

Ter. Ad. 3, 1, 2:

hiems,

Tac. A. 12, 12:

juventas occipit puero,

Lucr. 5, 889.—

Esp., in formula, ita ut occepi, in resuming a discourse or topic after an interruption:

ita ut occepi, si animum advortas, dicam,

Plaut. Trin. 4, 2, 52 Brix ad loc.; id. Stich. 4, 2, 1; id. Curc. 1, 1, 43 al.

semper, adv. [root sam-; Gr. ham-; v. semel and -per = para; cf. tantisper], ever, always, at all times, forever (cf. usque).

In gen.: nequiter factum illud apud vos semper manebit, Cato ap. Gell. 16, 1:

locus hic apud nos semper liber est,

Plaut. Bacch. 1, 1, 49:

semper occant priusquam sarriunt rustici,

id. Capt. 3, 5, 5:

sat habet favitorum semper, qui recte facit,

Plaut. Am. prol. 79:

quod improbis semper aliqui scrupus in animis haereat, semper iis ante oculos judicia et supplicia versentur: nullum autem emolumentum esse tantum, semper ut timeas, semper ut adesse, semper ut impendere aliquam poenam putes,

Cic. Rep. 3, 16, 26:

quod semper movetur, aeternum est,

id. ib. 6, 25, 27; id. Tusc. 1, 23, 53:

non haerent in suis sedibus, sed volucri semper spe rapiuntur,

id. Rep. 2, 4, 7:

curavit (Servius Tullius), quod semper in re publicā tenendum est, ne, etc.,

id. ib. 2, 22, 39; 3, 14, 23 et saep.: sibi exortam semper florentis Homeri Commemorat speciem (the Gr. aeithalês), Lucr. 1, 124:

hic vertex nobis semper sublimis,

Verg. G. 1, 242; cf.: quod Graeci aigleucos (aeigleukos) vocant, hoc est semper mustum, Plin. 14, 9, 11, § 83:

avida ulteriorum semper gens (semper belonging to ulter),

Liv. 9, 38, 5:

si umquam dubitatum est, utrum tribuni plebis vestrā an suā causā seditionum semper auctores fuerint,

id. 5, 3 Drak.;

for which also, without esse (hence apparently adject.): Hasdrubal pacis semper auctor,

id. 30, 42; cf.:

adversus Sidicinos sumerent arma, suos semper hostes,

id. 8, 1 fin. —To strengthen the signif., joined with cottidie, perenne, assidue, etc. (as in Gr. aei kath hêmeran, suneches, etc.; v. Lidd. and Scott's Lex. under aei):

ea mihi cottidie Aut ture aut vino aut aliqui semper supplicat,

Plaut. Aul. prol. 24; cf. Ter. Ad. 3, 1, 7:

lucrum ut perenne vobis semper suppetat,

Plaut. Am. prol. 14:

ne semper servus currens, iratus senex, etc.... assidue agendi sint mihi,

Ter. Heaut. prol. 39; so (with assiduus) Cic. Rosc. Am. 18, 51; Ov. F. 4, 686:

ibi semper omne vitae spatium famula fuit,

Cat. 63, 90:

semper et ubique,

Quint. 1, 1, 29; 3, 9, 5; Petr. 99; Suet. Aug. 90; cf. Quint. 11, 1, 14.—

Of continuance within a definite time:

ego illum antehac hominem semper sum frugi ratus,

Plaut. As. 5, 2, 11; cf. id. Aul. 2, 2, 39:

quod tempus (aestatem) omnes Siciliae semper praetores in itineribus consumere consuerunt,

Cic. Verr. 2, 5, 12, § 29: quibus studiis semper [p. 1668] fueris, tenemus, Cic. Rep. 1, 23, 37.—

Esp., with comp., of a progressive change ( poet.):

rem Romanam Alterum in lustrum meliusque semper, Proroget aevum,

Hor. C. S. 67:

candidior semper candidiorque veni,

Tib. 1, 7, 64.—

Distributively, always, every time, on each occasion (ante-class. and post-Aug.):

rex Creo vigiles nocturnos singulos semper locat,

Plaut. Am. 1, 1, 195:

horresco semper, ubi pultare hasce (fores) occipio miser,

always, every time, Ter. Ad. 4, 4, 24:

quattuor partus enixa, septumo semper mense, genuit, etc.,

Plin. 7, 5, 4, § 39:

bis inter duos exortus lunae adfluunt bisque remeant vicenis quaternisque semper horis,

id. 2, 97, 99, § 212:

tertio die cibum capere semper,

id. 7, 2, 2, § 12:

cibum capere semper diebus tertiis,

Gell. 9, 4, 6.—

Transf. ( poet.), everywhere, in every place (like Engl. always):

proque toro terrae non semper gramen habenti, Incubat infelix,

Ov. M. 1, 633.