-
81 introcurro
intrō-curro, —, —, ereвбегать, устремляться (в) Naev, PM -
82 occurro
oc-curro, currī (реже cucurrī), cursum, ere1)а) бежать, спешить навстречу (alicui Cs, L etc.; o. inter se QC); повстречаться, наткнуться ( hostibus L)б) бросаться навстречу, устремляться, нападать ( alicui cum classe Cs); оказывать сопротивление ( duabus legionibus Cs)2) приходить, прибывать (alicui rei или ad aliquid C, Cs etc.; in aliam civitatem C; concilio и ad concilium L); попадать, оказыватьсяo. aliis rebus Cs — очутиться в ином положении3)а) явиться, представиться, предстать (oculis alicujus O; anĭmo C и ad animum Cs); попадаться ( nulla arbor occurrebat L); приходить в голову (aliud exemplum mihi occurrit C)nec tibi quid liceat, sed quid fecisse decebit, occurrat Cld — помышляй не о том, что ты можешь сделать, а о том, что долженб) impers.occurrit C etc. — возникает мысльnon satis occurrit, quid scribam C — не совсем мне ясно, о чём писать4) противодействовать ( scelĕri C); предупреждать, предотвращать, препятствовать ( morbo Pers)o. discrepantiae C — устранить недоразумение5) выполнять, справляться (publicis privatisque officiis o. Sen)6) возражать, давать отпор, выступать с отповедью (o. orationi alicujus T) -
83 percurro
1) бежать, мчаться, спешить (rapido turbine campos Lcr; ad forum Ter; per omnes civitates C)перен. проходить, отслужить (quaesturam, praeturam. consulatum Su); пробегать, поспешно проходить, быстро проезжать (agrum Cs; percursum iter Amm)2) пронизывать ( lumine nimbos V)3) облетать ( animo polum H); бегло просматривать, пробегать ( paginas L); бегло коснуться ( multas res oratione C)p. suum ordinem QC — пройти свой жизненный путьp. oculo H — бегло обозреть, окинуть глазом -
84 praecurro
prae-curro, (cu)currī, cursum, ere1) ехать (ездить) впереди, выезжать вперёд ( equites praecurrunt Cs); предшествовать ( certis rebus certa signa praecurrunt C); оказываться впереди, забегать вперёд ( fama praecucurrit alicui Cs)2) быть предшественником, быть старше ( aliquem aetate C); опережать, перегонять (aliquem H, Sen); упреждать ( alicujus adventum PM); превосходить (alicui studio C; aliquem celeritate Cs)reges p. vitā H — жить счастливее царей -
85 praetercurro
praeter-curro, —, cursum, ereпробегать (промчаться) мимо (equi praetercurrentes Veg; urbe praetercursā Amm) -
86 procurro
prō-curro, (cu)currī, cursum, ere1) выбегать вперёд ( ex castris Cs); устремляться, спешно выступать, спешить (in vias L; contra aliquem V)2) выдаваться, выступать вперёд (saxa procurrentia V; terra procurrit in aequor O)3) увеличиваться, возрастать ( pecunia procurrens Sen) -
87 recurro
re-curro, (cu)currī, cursum, ere1) бежать назад, спешить обратно, возвращаться (ad aliquem C etc.; in arcem L; hiems recurrit O); перен. опять приходить, т. е. вновь предлагать (r. ad easdem condiciones Cs)memoriae r. PJ — вспомниться2) совершать круговорот (sol recurrens V)tempore certo r. Su — периодически возвращаться3) прибегать, обращаться, искать убежища ( ad aliquem H) -
88 succurro
suc-curro, currī, cursum, ere1) пробегать под (чем-либо), проходить снизу (alicui rei Lcr, Vr)2) приходить (спешить) на помощь (laborantibus C, Cs; alicui auxilio Cs)3) помогать ( afflictis Nep)venēnis fungorum s. PM — помогать (быть средством) от грибных ядовs. vitae alicujus C — спасать чью-л. жизнь4) способствовать, содействовать, служить средствомhis tantis mălis haec subsidia succurrebant, quomĭnus omnis delerētur exercĭtus Cs — в этих тяжёлых условиях следующие обстоятельства помешали распадению всей армии5) представляться, приходить в голову ( succurrit versus ille Homerĭcus Su)non dubĭto legentibus illud succursurum, unde... L — читателям, конечно, придёт в голову вопрос, откуда...6) выступать против, идти навстречуlicet omnes in me terrores impendeant, succurram atque subibo C — пусть мне угрожают всяческие ужасы, я встречу (их) лицом к лицу -
89 supercurro
super-curro, —, —, ere1) опережать (на бегу) Veg2) превосходитьager vectīgāli supercurrit PJ — доход с земельного участка больше, чем налог на него -
90 transcurro
trāns-curro, (cu)currī, cursum, ere1) перебегать, отправляться бегом ( in altera castra L); пробегать мимо ( praeter oculos alicujus O); быстро переходить ( ad melius H)2) быстро проходить ( aestas transcurrit PJ); проезжать ( Campaniam Su): пролетать ( caelum V); затрагивать бегло, вскользь ( partem opĕris Q)t. narrationem Sen — бегло рассказать3) переходить, передаваться ( in prolem transcurrit gratia patrum Cld) -
91 antecurro
ante-curro, ere, voranlaufen, Veneris stella... eum (solem) antecurrens, Vitr. 9, 1 (4), 7 (vgl. § 12 stellae... ante currentes, getrennt geschr.): litteris istas litteras antecurrentibus, Sidon. ep. 9, 1, 1.
-
92 circumcurro
circum-curro, ere, rings herumlaufen, eaeque corsae cum astragalis circumcurrant, Vitr. 4, 6, 3: linea circumcurrens, die Peripherie, der Umkreis, Quint. 1, 10, 41. – übtr., umherschweifen, eamque artem circumcurrentem vocaverunt, quod in omni materia diceret, Quint. 2, 21, 7.
-
93 concurro
con-curro, currī ( selten cucurrī), cursum, ere, zusammenlaufen, zusammenrennen, I) von allen Seiten herbei- od. hineilen, eilig zusammenkommen, eilig sich einstellen (im Passiv unpers. concurritur, concursum est u. dgl.), a) v. Pers., Fahrzeugen, Geschossen u. dgl., concurrite, concurrite, cives! Val. Max.: tantus in curia clamor factus est, ut populus concurreret, Cic.: im Bilde, verba confestim concurrunt, Cic. – undique ex agris, Nep.: undique ab navibus (v. Booten), Liv.: ex omnibus locis, Liv.: ex proximis castellis eo concursum est, Caes. – alci obviam, von allen Seiten entgegeneilen, Ter.: ad curiam, Cic.: ad arma, unters Gewehr treten, Caes. (und unpers., concurritur ad arma, Caes.): ad hos (druides) disciplinae causā, Caes.: in Capitolium, Suet: in muros, Val. Max.: tela in eosdem concurrentia, Curt. – de contione domum tuam, Cic.: ad spectaculum in portum, Liv.: ad alqm audiendum, Suet.: ad Perdiccam opprimendum, Nep.: ad me restituendum Romam, Cic.: m. Infin., undique concurrunt arcem defendere cives, Claud. gigant. 50: m. 1. Supin., unde hospites atque amici gratulatum Romam concurrerint, Cic. Mur. 89. – im weitern Sinne = wohin seine Zuflucht nehmen, ad Leonidam, Iustin.: nullae vires, nulla sedes, quo concurrant, qui rem publicam defendere velint, Cic. – b) (als mediz. t. t.) v. flüssigen Stoffen, wohinzusammenfließen, wo sich ansammeln, -sich anhäufen, concurrens eo materia, Cels.: si in stomachum quaedam biliosa concurrunt, Cels.
II) von zwei od. mehreren Seiten zusammentreffen, 1) sich zugleich einfindend (einstellend), sich vereinigend, a) v. Pers.: ubi legati concurrerent, certo tempore utrimque dimissi, ibi termini statuerentur, Mela 1. § 38. – b) v. lebl. Konkr.: si ossa forte recte concurrerint, wenn die Bruchenden zufällig richtig aufeinander passen, Cels. – concurrunt labra, gehen (unwillkürlich) zusammen, schließen sich (unwillkürlich) bei dem, der reden will, der aber vor Furcht oder Scham die Lippen nicht auseinander bringen kann, Sen. ep. 11, 2: u. so os coit atque concurrit, Quint. 10, 7, 8. – quia si ita diceretur, obscenius concurrerent litterae ( nämlich cum nobis wie cunno bis klingen würde), Cic.: ut neve aspere (verba) concurrerent neve vastius diducantur, Cic. – actor in scaena cum stetit, concurrit dextera laevae, vereinigt sich die R. mit der L. (zum Beifallklatschen), Hor. – est quibus Eleae concurrit palma quadrigae, mit denen am Rennziele zusammentrifft = denen zuteil wird, Prop. 3, 9, 17. – c) v. Abstr., zusammentreffen, zusammenfallen, zugleich (zu einer Zeit) stattfinden, -eintreten (s. Spengel Ter. Andr. 511), tot concurrunt veri similia, Ter.: multa concurrunt simul, quî coniecturam hanc nunc facio, Ter.: quae ut concurrant omnia, optabile est, Cic.: nisi ista casu nonnumquam, forte temere concurrerent, Cic. – als t. t. der Geschäftsspr., ut non concurrerent nomina (die gegenseitigen Zahlungen), Cic. – als mediz. t. t., accessiones (febrium) modo singulae singulis diebus fiunt, modo binae pluresve concurrunt, Cels.
2) prägn., zusammenrennen, hart zusammentreffen, aufeinanderrennen od. -stoßen, zusammenstoßen, a) übh.: α) v. Konkr.: ne prorae concurrerent, Liv.: itaque ancoras, ne inter se concurrerent naves, iecere, Liv.: inter se atomi fortuito concurrentes, Augustin.: concurrentes rami, Curt.: contra Thracium Bosporum duae parvae (insulae) parvoque distantes spatio et aliquando creditae dictaeque concurrere et Cyaneae vocantur et Symplegades, Mela. – β) v. Abstr.: inter se c., miteinander kollidieren, in Konflikt geraten, Quint. 12, 2, 15. – u. (als jurist. t. t.) v. Pers., mit jmd. bei Rechtsansprüchen konkurrieren, alci, ICt.: alci in hereditatem, in pignus, ICt. – b) feindlich aufeinander rennen, zum Kampfe od. im Kampfe zusammentreffen, zusammenstoßen, u. mit bloßer Berücksichtigung des Angreifenden = anrennen, anstürmen, attackieren (im Passiv unpers. concurritur, concursum, concurrendum est), sine mora concurrit, Galba b. Cic.: cum pedes concurrit, Liv.: hoc spectaculo classis Sicula et Rhodia concurrerunt, Suet.: omnia ventorum concurrere proelia vidi, Verg.: priusquam concurreretur, Liv.: nobis incompositis erat concurrendum, Liv. – utrimque magno clamore concurritur, Sall.: c. maximo clamore cum infestis signis, Sall. – c. infestis cuspidibus, Liv.: infestis pilis, Liv.: ferro, Ov.: rostris (v. Schiffen), Liv. – mutuis vulneribus (v. zweien), Sen. suas. 7, 14. – ex insidiis, aus dem Hinterhalte hervoreilen u. mit dem Feinde anbinden, Liv.: priusquam concurrerent acies, Caes.: c. acie, Vell.: cum Arunte in acie, Val. Max.: cum acie legionum rectā fronte, Liv.: mutuis ictibus cum alqo, Vell.: concurrunt hastati cum hastatis, concurrit centurio cum centurione, Liv. – concurrunt equites inter se, Caes.: quae (naves) primae agminis concurrerant inter se, Liv: c. rudibus inter se in modum iustae pugnae, Liv.: rostris inter se (v. Vögeln), Curt. – m. Dat., c. civis civi, Varr.: c. equitibus impigre, Liv. 24, 15, 7 W. et H. (Madvig occurrissent): comminus hosti, Ov.: credas montes concurrere montibus, Verg. – m. adversus alqm, Liv. 35, 1, 6: contra alqm, Auct. b. Afr. 6, 2: in alqm, Sall. Iug. 97, 4 u. (v. Meereswogen) Iustin. 4, 1, 10. – dah. übtr., concurrentis belli minae, des anstürmenden (d.i. hereinbrechenden) Kr., Tac. hist. 4, 22 in.
-
94 currax
currāx, ācis (curro), schnell laufend, schnell, servus, Gaius Dig. 21, 1, 18 pr.: equi, Cassiod. hist. eccl. 1, 20 extr.: poet., laquei, die am Fuße der laufenden Tiere angebunden sind, Gratt. cyn. 89.
-
95 curriculum
curriculum, ī, n. (curro), I) aktiv: 1) abstr. = der Lauf, a) übh., nur bei den Komik. und zwar im Abl. curriculo = eilends u. jagends (s. Brix Plaut. mil. 522. Lorenz Plaut. most. 349. Wagner u. Westerh. Ter. heaut. 733), zB. abi ad litus curriculo, Plaut.: curriculo percurrere, Ter. – b) insbes.: α) der Wettlauf zu Fuß, zu Pferd u. zu Wagen, das Wettrennen (griech. δρόμος), ludis publicis, quod sine curriculo et sine certa-tione corporum fiat (insofern bei ihnen nicht Wettrennen u. Wettkampf stattfindet), popularem laetitiam in cantu et fidibus et tibiis moderanto, Cic.: nam semel quadrigis semel desultore misso vix unius horae tempus utrumque curriculum complebat, Liv.: spectaculo fuit ei quae venerat turbae non scaenicum magis ludicrum, non certamina hominum aut curricula equorum, quam praeda Macedonica omnis, Liv., u. der einzelne Umlauf, curricula ludorom circensium sollemnia septem esse. Gell.: ovum, quod ludis circensibus novissimi curriculi finem facit quadrigis, Varro: curricula numerare, Liv. – β) der Lauf, Umlauf, Kreislauf der Weltkörper usw., c. solis et lunae, Cic.: c. lunae, lunare, Gell. – medio noctis abactae curriculo, Verg.: curriculum numquam sedare, Cic. poët. – 2) konkr. = der Wagen, a) übh.: Mettium Fufetium equis ad curriculum ex utraque parte deligatum distraxit, Varro de vit. P. R. 1. fr. 6 K. (bei Non. 287, 22). – b) insbes.: α) der Rennwagen zum Wettrennen im Zirkus, c. biiuge famosorum equorum, Suet.: c. quadrigarum, Cic.: insistere curriculo quadrigarum, Tac.: in curriculum quadrigarum incurrere (anrennen), Cic.: curriculo pulverem Olympicum colligere, Hor.: excussi a reda vel curriculo, Scrib. Larg. – β) der Streitwagen, Kampfwagen, equi turbati in amnem praecipitavere curricula, Curt. 8, 14 (47), 8. – II) passiv = die Laufbahn, Rennbahn, athletae se in curriculo exercentes, Cic. – oft im Bilde, in artis curriculum descendere ( neben in stadium artis rhetoricae prodire), Cornif. rhet.: hae sunt exercitationes ingenii, haec curricula mentis, Cic.: deflexit iam aliquantum de spatio curriculoque (aus der Bahn u. aus dem Geleise) consuetudo maiorum, Cic.: me ex conftituto spatio defensionis in semihorae curriculum coëgisti, Cic. – bes. von der Laufbahn des Lebens usw., exiguum vitae curriculum natura circumscripsit, immensum gloriae, Cic.: recte et honeste curriculum vivendi a natura datum conficere, Cic.: versari in suo vetere curriculo, Cic. – / Nbf. curriculus, Charis. 77, 11 (Demin. v. currus, kleines Fahrzeug); vgl. Caper (VII) 109, 4 sq. Non. 263, 1. Gramm. inc. de dub. nom. (V) 576, 4 (nach dem Cicero curriculos u. curricula gebraucht haben soll).
-
96 cursim
cursim, Adv. (curro), laufweise, I) eig., im vollen Laufe, im vollen Rennen, im Eilschritt (Eilmarsch), im Sturmschritt, eilends,c. currere, Plaut.: c. ambulare (Ggstz. sensim ambulare), Ambros.: c. agmen agere, Liv.: c. impetum facere, Cornif. rhet.: c. pergere ad alqd (bildl., Cic.: c. alqm persequi, Petron. – II) übtr., wie im Fluge, flüchtig, c. dicere aliena (Ggstz. sensim dicere quod causae prosit), Cic.: c. arripere alqd (etw. sich durch Lernen aneignen, Ggstz. summo studio) Cic.: cursim et breviter attingere alqd (in der Rede), Plin. ep.: librum, rationes c. legere, Plin. ep.: percensere c. numerum legionum,Tac.
-
97 cursio
-
98 curso
curso, āre (Frequ. v. curro), I) v. intr. fort und fort laufen, rennen, umherrennen, rennend eilen, absol., cursant, frequentant, Plin. ep. 4, 2, 4. – m. näherer Ang., per urbem, Tac.: per litora (v. einer Krähe), Cic. poët.: per foros, durch die Schiffsgänge (v. den Matrosen), Cic. – c. ultro et citro, Cic.: huc illuc, Tac.: huc illuc viā deterrimā, Cic.: modo huc modo illuc (v. Geschäftigen), Sen.: clam a milite ad istam, Ter.: circum patronos atque hospites, Cic.: toto die cursantes inter se teneri (agni), Varro r. r. 2, 2, 16. – Passiv unpers., trepidari sentio et cursari rursum prorsum, Ter. Hec. 315. – II) v. tr. durchlaufen, übtr., nunc iam compactis cursanda syllaba est formis, Mart. Cap. poët. 3. § 262.
-
99 cursor
cursor, ōris, m. (curro), der Läufer, Schnelläufer, I) eig.: a) als Wettläufer: cursor ad Olympia proficisci cogitans, Cic.: cursor cretam prior contingit, Sen.: quomodo palaestricus ille (magister) cursorem faciet, Quint.: grex cursorum cum magistro se exercens, Petron.: in stadio cursores exclamant quam maxime possunt, Cic.: quasi cursores vitae lampada tradunt, Lucr. (s. lampasno. I, 1 das Nähere). – b) als Eilbote, Postbote, citus cursor, Hieron. comment. in eccles. p. 420 Vall.: cursor eius generis, qui hemerodromoe (ἡμεροδρόμοι, Tagläufer) vocantur, Nep.: perlati a cursore Phaontis codicilli, Suet.: cursorem mittere ad alqm, qui nuntiet alqd, Suet.: datā operā cursorem dimittere, einen besonderen Boten, einen Eilboten absenden, Plin. ep.: momenta ipsa deficientis per dispositos cursores nuntiata constabat, Tac. – c) als Vorläufer vor dem Wagen od. vor der Sänfte (oft neben den Numidae, numidischen Vorreitern, gen.), armillata et phalerata Mazacum (mauretan. Vorreiter) turba et cursorum, Suet.: omnes iam sic peregrinantur, ut illos Numidarum praecurrat equitatus, ut agmen cursorum antecedat, Sen.: in via cursores et Numidas ante se agere, Sen.: lecticae impositus est praecedentibus phaleratis cursoribus quattuor, Petron. – II) übtr., Beiname des L. Papirius, Liv. 9, 15, 9 u.a.
-
100 cursorius
cursōrius (cursūrius), a, um (curro), zum Laufen gehörig, Läufer –, Gallicae cursuriae (Art Schuhe), Edict. Diocl. 9, 14: c. spatula, Gromat. vet. 341, 13: terminus, ibid. 241, 9 u. ö. – subst., a) cursōria, ae, f. (sc. navis), das Jachtschiff, Postschiff, Sidon. epist. 1, 5, 3. – b) cursōrium, ī, n., der an der Grenze hinlaufende Weg, Gromat. vet. 342, 1 u.a.
См. также в других словарях:
Curro Jiménez — Saltar a navegación, búsqueda Curro Jiménez era una serie de televisión española emitida de 1976 a 1978 en TVE, creada por el dramaturgo uruguayo Antonio Larreta. Estaba basada en el bandolerismo andaluz del siglo XIX, cuya acción se desarrollaba … Wikipedia Español
Curro Guillen — Curro Guillén Francisco Herrera Rodríguez dit « Curro Guillén », né à Utrera (Espagne, province de Séville) le 16 novembre 1783, mort à Ronda (Espagne, province de Málaga) le 21 mai 1820, était un matador espagnol. Présentation Curro… … Wikipédia en Français
Curro Torres — Personal information Full name Cristóbal Emilio Torres Ruiz Date of birth December 27, 1976 ( … Wikipedia
Curro Torres — Curro Torres Spielerinformationen Voller Name Cristóbal Emilio Torres Ruiz Geburtstag 27. Dezember 1976 Geburtsort Ahlen, Deutschland Größe 180 cm … Deutsch Wikipedia
Curro (mascota) — Saltar a navegación, búsqueda Curro es el nombre de la mascota diseñada por Heinz Edelmann (Stuttgart/Ámsterdam), el checo responsable del diseño de la película El submarino amarillo, para la Exposición Universal de Sevilla 1992. En 1989 se… … Wikipedia Español
Curro Montoya — Personal information Full name Francisco José Montoya Gómez Date of birth 13 February 1977 ( … Wikipedia
Curro (futbolista) — Saltar a navegación, búsqueda Curro Nombre Antonio José González García Apodo Curro Nacimiento 27 de octubre de … Wikipedia Español
Curro Torres — Saltar a navegación, búsqueda Curro Torres Nombre Cristóbal Emilio Torres Ruíz Nacimiento 27 de diciembre de 1976 Ahlen, Alemania … Wikipedia Español
Curro Romero — Saltar a navegación, búsqueda Francisco Romero López, más conocido como Curro Romero o El Faraón de Camas (1 de diciembre de 1933) es un torero español, natural de Camas (Sevilla). Comenzó su carrera profesional en el barrio de La Pañoleta (Camas … Wikipedia Español
Curro Rivera — Présentation Nom de naissance Francisco Rivera Agüero … Wikipédia en Français
Curro Jiménez — was a successful Spanish TV series that aired on TVE1 from 22 December 1976 to 1979. Its main theme was Andalusian bandolerismo (bandit lifestyle) in the 19th century, located in the Ronda mountains. The main characters were four bandits, Curro… … Wikipedia