-
1 oburzenie
ku oburzeniu zum Entsetzen -
2 oburzenie
oburzenie [ɔbuʒɛɲɛ] ntEmpörung f, Entrüstung fdać wyraz swemu oburzeniu seiner Empörung [ lub Entrüstung] Ausdruck geben -
3 święty
Święty Mikołaj m Weihnachtsmann m, Nikolaus m;mieć święty spokój sich um nichts kümmern müssen, in Ruhe gelassen werden;daj mi święty spokój! lass mich endlich in Ruhe!;dla świętego spokoju um des lieben Friedens willen;święta racja! das ist absolut richtig!, so ist es!;święty obowiązek m erste Pflicht f;święte oburzenie n fig heiliger Zorn mWszystkich Świętych Allerheiligen n -
4 trząść
I. vi, vt1) ( poruszać gwałtownie)\trząść kimś/czymś jdn/etw schütteln [ lub rütteln]2) ( jechać nierówno)samochód trzęsie der Wagen holpert3) (pot: rządzić)\trząść kimś jdn [herum]kommandieren ( fam)\trząść grupą/wydziałem in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben ( fam)II. vimpers1) ( wywoływać dreszcze)kogoś trzęsie es schüttelt jdnaż go trzęsło z nerwów er zitterte vor Aufregung1) ( drgać) człowiek: zittern; ziemia: bebennogi się komuś trzęsą ze zmęczenia jds Beine zittern vor Müdigkeitgłos się komuś trzęsie ze wzruszenia jds Stimme zittert vor Rührung\trząść się ze śmiechu/strachu sich +akk vor Lachen schütteln\trząść się ze strachu vor Angst zittern [ lub schlottern]\trząść się z zimna vor Kälte zittern [ lub schlottern]2) ( jechać nierówno) pojazd: rütteln\trząść się nad kimś/czymś [ lub o kogoś/coś] um jdn/etw zittern -
5 wywoływać
2) (książk: powodować) oburzenie, przerażenie, zdziwienie hervorrufen; podziw, rozkosz, zachwyt auslösen; dyskusję auslösen, entfesselnwywołać rozruchy Unruhen [ lub Krawallen] auslösen3) foto entwickeln -
6 Empörung
-
7 Entrüstung
\Entrüstung [über jdn/etw] oburzenie nt [na kogoś/coś] -
8 Erregung
См. также в других словарях:
oburzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. oburzyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie silnego gniewu, gwałtownego niezadowolenia z czegoś i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oburzenie — n I 1. rzecz. od oburzyć. 2. «uczucie silnego gniewu, niezadowolenia z czegoś, sprzeciwu» Gwałtowne, ogólne, powszechne oburzenie. Czuć oburzenie. Kipieć, zawrzeć oburzeniem a. z oburzenia. Dać wyraz oburzeniu. Nie posiadać się z oburzenia.… … Słownik języka polskiego
oburzenie — Święte oburzenie zob. święty 2 … Słownik frazeologiczny
święte oburzenie — {{/stl 13}}{{stl 7}} oburzenie wynikające z chęci obrony uznawanych poglądów, przekonań; czasem ironicznie, dopatrując się w tym uczuciu fałszu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznanie się Piotra do ateizmu wywołało święte oburzenie miejscowych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święty — 1. Święta racja, święta prawda; święte, złote słowa «niewątpliwa racja, prawda, słowa niewątpliwie wyrażające prawdę»: Czasy takie, że jeśli człowiek wyniesie cało głowę, to i tak już dosyć bogaty. – To prawda... – odpowiada zupełnie już… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
podobny — podobnyni, podobnyniejszy 1. «mający pewne cechy zbieżne, prawie identyczne z czymś, z kimś; zbliżony do kogoś wyglądem, przypominający kogoś» Bardzo, bliźniaczo, uderzająco podobny. Sen podobny do omdlenia. Bracia podobni do siebie z charakteru … Słownik języka polskiego
święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… … Słownik języka polskiego
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
zgroza — ż IV, CMs. zgrozazie, blm «uczucie przerażenia, strachu ogarniające kogoś wobec niebezpieczeństwa, na myśl o czymś bardzo groźnym lub budzącym oburzenie» Okrzyk zgrozy. Ktoś przejęty, zdjęty zgrozą. Coś budzi zgrozę. Patrzeć na kogoś ze zgrozą.… … Słownik języka polskiego
kula — 1. Kula u nogi «o czymś, o kimś przeszkadzającym w czymś, będącym zawadą, ciężarem»: Żenisz się. Okazuje się, że przy twojej dynamice ta uległa i biernie podporządkowująca się, to dopiero kula u nogi. Funkcjonuje w twoim przedsiębiorczym życiu… … Słownik frazeologiczny