Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

obstinatus

  • 1 obstinatus

    obstĭnātus, a, um part. passé de obstino; constant, ferme, persévérant, obstiné, entêté.    - obstinatum mihi est, Liv.: je suis déterminé à.    - obstinato animo, Liv.: avec opiniâtreté.    - obstinatus contra veritatem, Quint.: déterminé à ne pas entendre la vérité.
    * * *
    obstĭnātus, a, um part. passé de obstino; constant, ferme, persévérant, obstiné, entêté.    - obstinatum mihi est, Liv.: je suis déterminé à.    - obstinato animo, Liv.: avec opiniâtreté.    - obstinatus contra veritatem, Quint.: déterminé à ne pas entendre la vérité.
    * * *
        Obstinatus, pe. prod. Particip. siue nomen ex participio. Liu. Obstiné, Perseverant, Ayant ferme propos, Constant, Ferme, Opiniastre.

    Dictionarium latinogallicum > obstinatus

  • 2 obstinatus

    obstinātus, a, um, PAdi. (obstino), darauf bestehend, fest entschlossen, hartnäckig, neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtinet gradu, Liv.: obst. animus, Liv.: pudicitia, Liv.: obstinatior voluntas, Cic.: obstinatissima virtus, Sen.: obstinatissima contentio, pervicacia, Augustin. – mit Praepp., sit aliquis adeo contra veritatem obstinatus, ut etc., Quint.: adversus ea omnia obstinato animo, Liv.: multo obstinatior adversus lacrimas muliebres erat, Liv.: obst. propositum erga haec et similia, Amm.: obstinato ad mortem animo, Liv.: ad moriendum obstinatum esse, Curt.: ad tacendum (ad silendum) obstinatus, hartnäckig schweigend, Curt.: obstinatae in perniciem Romae duae urbes, Amm. – mit folg. Infin., obstinati mori, Liv.: obstinati claudere (portas), Liv.: obstinatum est tibi (du bist fest entschlossen) non suscipere imperium, nisi etc., Plin. pan.

    lateinisch-deutsches > obstinatus

  • 3 obstinatus

    obstinātus, a, um, PAdi. (obstino), darauf bestehend, fest entschlossen, hartnäckig, neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtinet gradu, Liv.: obst. animus, Liv.: pudicitia, Liv.: obstinatior voluntas, Cic.: obstinatissima virtus, Sen.: obstinatissima contentio, pervicacia, Augustin. – mit Praepp., sit aliquis adeo contra veritatem obstinatus, ut etc., Quint.: adversus ea omnia obstinato animo, Liv.: multo obstinatior adversus lacrimas muliebres erat, Liv.: obst. propositum erga haec et similia, Amm.: obstinato ad mortem animo, Liv.: ad moriendum obstinatum esse, Curt.: ad tacendum (ad silendum) obstinatus, hartnäckig schweigend, Curt.: obstinatae in perniciem Romae duae urbes, Amm. – mit folg. Infin., obstinati mori, Liv.: obstinati claudere (portas), Liv.: obstinatum est tibi (du bist fest entschlossen) non suscipere imperium, nisi etc., Plin. pan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstinatus

  • 4 obstinatus

    obstinatus obstinatus, a, um непоколебимый, твёрдый

    Латинско-русский словарь > obstinatus

  • 5 obstinātus

        obstinātus adj. with comp.    [P. of obstino], resolved, determined, resolute, steadfast, inflexible, stubborn, obstinate: animi, S.: animi ad decertandum, L.: ad silendum, Cu.: pudicitia, L.: aures, H.: obstinatos mori in vestigio suo, L.: voluntas obstinatior, confirmed: adversus lacrimas, more steadfast, L.
    * * *
    obstinata, obstinatum ADJ
    firm, resolved, resolute; obstinate

    Latin-English dictionary > obstinātus

  • 6 obstinatus

    obstĭnātus, a, um, Part. and P. a., from obstino.

    Lewis & Short latin dictionary > obstinatus

  • 7 obstinatus

    1. obstinātus, a, um
    part. pf. к obstino
    2. adj.
    упорный, упрямый ( silentium L); твёрдый, непоколебимый ( animus L); упорствующий, упорно сопротивляющийся (contra или adversus aliquid Q, L etc.); твердо решившийся (o. mori L; o. ad resistendum Su)
    o. pro aliquo L — преданный кому-л.

    Латинско-русский словарь > obstinatus

  • 8 obstinatus

    упорный, упрямый: anima obstinatioris dementia (1. 2 pr. C. 1, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > obstinatus

  • 9 obstinatus

    firm, resolved, staunch.

    Latin-English dictionary of medieval > obstinatus

  • 10 obstinatus

    , obstinata, obstinatum (m,f,n) 1.part.perf. от obstino; 2. adj.
      упорный, упрямый; твёрдый, непоколебимый
      ♦ obstinatum est mihi я твёрдо решился

    Dictionary Latin-Russian new > obstinatus

  • 11 неуступчивый

    obstinatus [a, um]; pervicax, acis; pertinax, acis

    • быть неуступчивым retinere [retineo, tinui, tentum, 2] sententiam

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > неуступчивый

  • 12 beharrlich

    beharrlich, perseverans (der sich durch keinen Widerstand, durch kein Hindernis von dem, was er erreichen will, abschrecken läßt). – constans (der sich in seinem Benehmen konsequent bleibt, beständig). – firmus (fest bei etwas bleibend, standhaft). – offirmatus (das verstärkte firmus, steif u. fest). – tenax alcis rei (an etwas festhaltend). – assiduus (der nicht abläßt von etw. od. jmd., z. B. ein Feind, Ankläger). – pertinax (der bis zur Übertreibung fest an seiner Meinung, an seinem Vorsatze hängt, hartnäckig). – pervicax (der lebhaft darauf besteht, etwas durchzusetzen oder den Sieg zu gewinnen). – obstinatus (der trotz Bitten, Vorstellungen auf seinem Sinne beharrt; im üblen Sinne »starrköpfig, eigenwillig«). – b. in seinem Vorsatze, firmus proposito; tenax propositi. Adv. (= mit Beharrlichkeit) perseveranter: constanter; firmiter; offirmato animo; pertinaciter; pervicacius; obstinate; obstinato animo. – in Gefahr b. sein, in periculo constanter agere: b. den Schmerz ertragen, constanter ferre [375] dolorem: halte b. aus, persta et obdura; perfer et obdura. Beharrlichkeit, perseverantia. constantia. pertinacia. pervicacia. obstinatio. obstinatior voluntas. obstinatus animus (s. »beharrlich« die Adjj.) – assiduitas (beständige Ausdauer). – B. des Gemüts, animi firmitas: feste B. bei seiner Meinung, perpetua in sententia sua permansio; obstinatio sententiae: in der Treue, obstinatio fidei: mit B., s. beharrlich (Adv.).

    deutsch-lateinisches > beharrlich

  • 13 Eigensinn

    Eigensinn, I) störriges u. mürrisches Wesen: animus obstinatus. mens obstinata. obstinatio, bei etwas, alcis rei (das eigensinnige Beharren). – animus praefractus (Starrköpfigkeit). – contumacia (Widerspenstigkeit). – morositas (mürrisches Wesen). – jmdm. den Ei. austreiben, obstinatam mentem alci excutere. – II) willkürlicher Sinn: libīdo (bloßes Gelüste). – animi impetus (bloße Aufwallung, Aufregung des Gemüts, z.B. impetu quodam animi potius quam cogitatione facere alqd). – aus Ei., ex libidine; ad libidinem (z.B. vexare alqm). eigensinnig, I) störrig od. mürrisch: obstinatus (fest auf seinem Sinn beharrend). – praefractus (starrköpfig). – contumax (widerspenstig). – difficilis (dem man nichts recht machen kann). – morosus (mürrisch); gew. verb. difficilis et morosus (bes. vonalten Leuten). – Adv.obstinate; obstinato animo; praefracte; morose. – II) ganz nach bloßem Gelüste verfahrend: libidinosus. Adv.libidinose.

    deutsch-lateinisches > Eigensinn

  • 14 hartnäckig

    hartnäckig, pertinax (fest aushaltend, z.B. certamen, infitiatio; v. Pers., fest bei seiner Meinung bleibend). – pervicax (beharrlich in dem Bestreben, etwas durchzusetzen). – obstinatus (fest u. beharrlich, im guten Sinne; z.B. animus: u. obstinatum silentium obtinere). – offirmatus (steif u. fest, im üblen Sinne, z.B. voluntas). – eine h. Krankheit, morbus tenax, pertinax, perseverans; morbus longinquus (eine langwierige). – Adv.pertinaciter; pervicaciter; obstinato animo; offirmatā voluntate. Hartnäckigkeit, pertinacia; pervicacia; obstinatio; animus obstinatus; voluntas offirmatior.

    deutsch-lateinisches > hartnäckig

  • 15 υποκατάστατον

    ὑποκατάστατος
    obstinatus: masc /fem acc sg
    ὑποκατάστατος
    obstinatus: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > υποκατάστατον

  • 16 ὑποκατάστατον

    ὑποκατάστατος
    obstinatus: masc /fem acc sg
    ὑποκατάστατος
    obstinatus: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > ὑποκατάστατον

  • 17 obstinate

    obstinātē [ obstinatus ]
    упорно, упрямо ( negare Cs); твёрдо ( credere L)

    Латинско-русский словарь > obstinate

  • 18 Ingenti gradu occupāvit pontem

    Поступью великана занял мост.
    Тит Ливий, II, 10:
    Circumferens inde truces minaciter oculos ad proceres Etruscorum nunc singulos provocare, nunc increpare omnes: "servitia regum superborum, suae libertatis immemores alienam oppugnatum venire". Cunctati aliquamdiu sunt, dum alius alium, ut proelium incipiant, circumspectant. Pudor deinde commovit aciem, et clamore sublato undique in unum hostem tela coniciunt. Quae cum in objecto cuncta scuto haesissent, neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtineret gradu, jam impetu conabantur detrudere virum, cum simul fragor rupti pontis simul clamor Romanorum, alacritate perfecti operis sublatus, pavore subito impetum sustinuit. Tum Cocles "Tiberine pater" inquit, "te sancte precor, haec arma et hunc militem propitio flumine accipias". Ita sic armatus in Tiberim desiluit, multisque superincidentibus telis incolumis ad suos tranavit, rem ausus plus famae habituram ad posteros quam fidei.
    "Грозно озирая врагов, он то вызывал отдельных из этрусских военачальников, то осыпал всех их бранью: "Рабы своевольных царей, вы забыли о своей свободе и приходите отнимать чужую!" Те сначала медлили, оглядываясь один на другого, кому начать сражение. Но затем стыд охватил весь строй, раздаются воинственные возгласы и в одинокого врага с разных сторон летят копья. Когда все они застряли в подставленном щите, а Коклес неустрашимо продолжал поступью великана удерживать за собой мост, этруски попытались общим натиском опрокинуть героя, когда внезапно грохот обрушивающегося моста и радостный крик воодушевленных римлян поразили смущением нападающих. Тогда Коклес воскликнул: "Тебя, отец Тиберин, с верой молю, прими благосклонным течением это оружие и этого воина", и так, вооруженный, бросился в Тибр, и среди множества намеченных в него копий невредимым доплыл к своим, совершив подвиг, которому суждено было встретить в потомстве больше восхвалений, чем доверия".
    - Эпизод из древнейшей истории римской республики - война с этрусским царем Порсенной (508 г. до н. э.). Легендарный характер этого эпизода подтверждается сообщениями других римских писателей (Тацит, "История", III, 72; Плиний, "Естественная история", XXXIV, 14, 39).
    Его труды легли в основание всех новейших разысканий о римской истории. Его нельзя более обойти, занимаясь древностями. Ingenti gradu occupavit pontem. Зато друзья и ученики с уважением собирают все написанное или сказанное им. (Т. Н. Грановский, Б. Г. Нибур.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ingenti gradu occupāvit pontem

  • 19 erga

    ergā (vgl. ergo), Praep. m. Acc. I) eig., im Umkreise, im Bereiche, in der Umgebung von etw., erga regiam capitis, Apul. de dogm. Plat. 1, 13 extr.: erga Nun et Alethian, Interpr. Iren. 1, 2, 2: quidam qui sunt erga Simonem, Interpr. Iren. 1, 27, 1. – II) übtr., in Hinsicht auf, mit Rücksicht auf, in bezug auf, rücksichtlich, in Betreff, 1) zur Bezeichnung der Sache, um die sich eine Eigenschaft dreht, raro quisquam erga bona sua satis cautus est, Curt.: fuit hic vir de primis erga rem publicam domi forisque laudabilis, Treb. Poll.: princeps erga haec et similia palam obstinatus et gravis, Amm.: erga deferendas potestates nimium tardus, Amm.: atrocior semper erga dominantium exitus, Tac.: erga haec explicanda, quae Romae sunt, obsolescit (fama), Amm. – ea prima Tiberio erga pecuniam alienam diligentia fuit, Tac.: isque illi finis inscitiae erga domum suam fuit, Tac.: isdem erga aliena sumptibus, quibus etc., Tac. – 2) zur Bezeichnung der Pers. od. Sache, um die sich eine Gesinnung oder deren Äußerung dreht, in Hinsicht auf, für, gegen, a) im guten Sinne, ut fuerit animatus erga suum gnatum atque se, Plaut.: benignum esse erga alqm, Plaut.: si quid amicum erga bene feci, Plaut.: erga nos amice et benevole collegisti, Cic.: erga te animo esse amico, Ter.: amor erga te suus, Cic.: benevolentia erga alqm, Cic.: perpetuā erga populum Romanum fide, Caes.: erga meam salutem fide ac benevolentiā singulari, Cic.: Pompei merita erga me, Cic.: omne suum erga meam dignitatem studium, Cic.: tua erga me munera (Leistungen), Tac.: suprema erga memoriam filii sui munia (Pflichten), Tac.: non alius erga te honos (Ehrenbezeigung für dich) superest, Plin. pan.: quod illi quoque honestissima decreta erga (für) Ciceronem fecerant, Ascon. in Cic. Pis. enarr. p. 3, 14 K. – b) im üblen Sinne, in Hinsicht auf, deutsch vor, gegen, anxii erga Seianum, Tac.: fastu erga patrias epulas, Tac.: alienato erga Vespasianum animo, Tac.: odium erga alqm, Nep.: invidia erga alqm, Tac.: discordia (das unfriedliche Benehmen) erga Germanicum, Tac.: si quid med erga [tu] hodie falsum dixeris, Plaut.: quae numquam quicquam erga me commerita est (verbrochen hat), Ter. – / erga bei den Komik. oft dem regierten Worte (bes. einem persönl. Pronomen) nachgesetzt, s. Spengel Maccius Plautus p. 162.

    lateinisch-deutsches > erga

  • 20 intercutitus

    intercutītus (inter u. cutis) = vehementer cutitus, id est valde stupratus, Paul. ex Fest. 113, 3; vgl. inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. 110, 23: u. intra cutem caesus, Tert. de pall. 4: u. intercutibus stupris obstinatus, Cato oratt. 8. fr. 2.

    lateinisch-deutsches > intercutitus

См. также в других словарях:

  • obstinatus — index inflexible, pertinacious, willful Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Antonio di Benedetto — (* 2. November 1922 in Mendoza; † 10. Oktober 1986 in Buenos Aires) war ein argentinischer Schriftsteller. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke auf deutsch 2.1 Der Roman Und Zama wartet …   Deutsch Wikipedia

  • obstiné — obstiné, ée [ ɔpstine ] adj. • v. 1220; lat. obstinatus 1 ♦ Qui s attache avec énergie et de manière durable à une manière d agir, à une idée. ⇒ constant, entêté, opiniâtre, persévérant, tenace, têtu, volontaire. « L entêtement d une femme… …   Encyclopédie Universelle

  • obstinat — ob|sti|nat auch: obs|ti|nat 〈Adj.; er, am es|ten; geh.〉 eigensinnig, störrisch, widerspenstig [<lat. obstinatus „beharrlich, fest; eigensinnig“] * * * ob|s|ti|nat <Adj.> [lat. obstinatus = darauf bestehend, hartnäckig] (bildungsspr.):… …   Universal-Lexikon

  • остинато — (итал. ostinato, от лат. obstinatus  упрямый) (муз.), многократное повторение мелодической, ритмической фигуры, гармонического оборота, звука. См. Бассо остинато. * * * ОСТИНАТО ОСТИНАТО (итал. ostinato, от лат. obstinatus упрямый), в музыке… …   Энциклопедический словарь

  • Asterix bei den Olympischen Spielen (Film) — Filmdaten Deutscher Titel Asterix bei den Olympischen Spielen Originaltitel Astérix aux Jeux Olympiques …   Deutsch Wikipedia

  • ὑποκατάστατον — ὑποκατάστατος obstinatus masc/fem acc sg ὑποκατάστατος obstinatus neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ОСТИНАТО — (итал. ostinato от лат. obstinatus упрямый), в музыке многократное повторение мелодической, ритмической фигуры, гармонического оборота, звука. См. Бассо остинато …   Большой Энциклопедический словарь

  • Obstinate — Ob sti*nate, a. [L. obstinatus, p. p. of obstinare to set about a thing with firmness, to persist in; ob (see {Ob }) + a word from the root of stare to stand. See {Stand}, and cf. {Destine}.] 1. Pertinaciously adhering to an opinion, purpose, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Obstinately — Obstinate Ob sti*nate, a. [L. obstinatus, p. p. of obstinare to set about a thing with firmness, to persist in; ob (see {Ob }) + a word from the root of stare to stand. See {Stand}, and cf. {Destine}.] 1. Pertinaciously adhering to an opinion,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Obstinateness — Obstinate Ob sti*nate, a. [L. obstinatus, p. p. of obstinare to set about a thing with firmness, to persist in; ob (see {Ob }) + a word from the root of stare to stand. See {Stand}, and cf. {Destine}.] 1. Pertinaciously adhering to an opinion,… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»