-
1 contumax
contŭmax, ācis [cum + tumeo] [st2]1 [-] orgueilleux, arrogant, hautain, superbe, fier. [st2]2 [-] qui résiste par orgueil, opiniâtre, ferme, récalcitrant, rebelle, revêche, mutin. [st2]3 [-] entêté, indocile (en parl. des animaux). [st2]4 [-] qui résiste, rebelle (en parl. des choses).* * *contŭmax, ācis [cum + tumeo] [st2]1 [-] orgueilleux, arrogant, hautain, superbe, fier. [st2]2 [-] qui résiste par orgueil, opiniâtre, ferme, récalcitrant, rebelle, revêche, mutin. [st2]3 [-] entêté, indocile (en parl. des animaux). [st2]4 [-] qui résiste, rebelle (en parl. des choses).* * *Contumax, pen. cor. contumacis, penul. prod. om. gen. Martial. Revesche, Qui ne veult flechir, Opiniastre.\Contumax amomum fricanti. Plin. Qui resiste.\Contumaces boues. Columel. Boeufs restifs, et qui ne tiennent compte de l'aguillon.\Populus contumax regibus suis. Seneca. Rebelle.\Contumax emori. Plin. Qui ne se meurt aiseement, Qui resiste à la mort.\Contumax, etiam in bonum. Tacit. Contumax etiam aduersus tormenta seruorum fides. Ferme et constante, Ne tenant compte de la gehenne. -
2 contumax
contumax contumax, acis упрямый -
3 contumax
contumax contumax, acis упорный -
4 contumax
contumāx, mācis, Adi. m. Compar. u. Superl. (zu tumeo), jeder fremden Macht, jedem fremden Willen, jeder fremden Zumutung aus Selbstgefühl od. Hochmut die Stirne bietend, trotzig, Trotz bietend, unbeugsam, störrig, widerspenstig, eigensinnig, a) v. Pers.u. pers. Vornahmen od. Zuständen: α) übh.: si (reus) contumax, arrogans, securus sit, Quint.: arrogantia oris et c. animus, Tac.: quis contumacior? quis inhumanior? quis superbior? Cic.: ebrietas contumacissimos et iugum recusantes in alienum egit arbitrium, Sen. – preces, Tac.: voces c. et inconsultae, Tac.: ille non interrito modo, sed contumaci quoque vultu intuens regem, Curt. – m. Ang. gegen wen od. was? in superiores c., in aequos et pares fastidiosus, Cornif. rhet.: c. adversus plebem, Suet.: animus contra calamitates fortis et c., Sen.: c. etiam adversus tormenta servorum fides, Tac.: m. Genet., omnium c., Apul. de dogm. Plat. 2, 21: m. Dat. (= gegen), populus c. regibus suis, Sen. poët.: c. Homero, dem H. zum Trotze, Sidon. poët.: Hispanis c. capillis, Mart. – β) insbes., widerspenstig gegen den Richterspruch od. gegen die Ladung vor Gericht, Plin. pan. 40, 5 u. ICt. – b) v. Tieren: c. boves, Col. – m. Ang. wobei? durch ad u. Akk., gallina c. ad concubitum, Col. – m. Ang. wogegen? durch Dat., asinus c. servitio, Col.: ubi iidem equi obsequentes alteri equiti, alteri contumaces sunt, Sen. – c) v. Lebl., ungefügig, spröde, lima, Phaedr.: syllaba, sich nicht ins Metrum fügend, Mart. – v. Pflanzen, laserpicium res fera et c., schwer zu ziehen, Plin.: m. Dat. (= gegen), cardamum c. frianti, Plin.
-
5 contumax
contumāx, mācis, Adi. m. Compar. u. Superl. (zu tumeo), jeder fremden Macht, jedem fremden Willen, jeder fremden Zumutung aus Selbstgefühl od. Hochmut die Stirne bietend, trotzig, Trotz bietend, unbeugsam, störrig, widerspenstig, eigensinnig, a) v. Pers.u. pers. Vornahmen od. Zuständen: α) übh.: si (reus) contumax, arrogans, securus sit, Quint.: arrogantia oris et c. animus, Tac.: quis contumacior? quis inhumanior? quis superbior? Cic.: ebrietas contumacissimos et iugum recusantes in alienum egit arbitrium, Sen. – preces, Tac.: voces c. et inconsultae, Tac.: ille non interrito modo, sed contumaci quoque vultu intuens regem, Curt. – m. Ang. gegen wen od. was? in superiores c., in aequos et pares fastidiosus, Cornif. rhet.: c. adversus plebem, Suet.: animus contra calamitates fortis et c., Sen.: c. etiam adversus tormenta servorum fides, Tac.: m. Genet., omnium c., Apul. de dogm. Plat. 2, 21: m. Dat. (= gegen), populus c. regibus suis, Sen. poët.: c. Homero, dem H. zum Trotze, Sidon. poët.: Hispanis c. capillis, Mart. – β) insbes., widerspenstig gegen den Richterspruch od. gegen die Ladung vor Gericht, Plin. pan. 40, 5 u. ICt. – b) v. Tieren: c. boves, Col. – m. Ang. wobei? durch ad u. Akk., gallina c. ad concubitum, Col. – m. Ang. wogegen? durch Dat., asinus c. servitio, Col.: ubi iidem equi obsequentes alteri equiti, alteri contu-————maces sunt, Sen. – c) v. Lebl., ungefügig, spröde, lima, Phaedr.: syllaba, sich nicht ins Metrum fügend, Mart. – v. Pflanzen, laserpicium res fera et c., schwer zu ziehen, Plin.: m. Dat. (= gegen), cardamum c. frianti, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contumax
-
6 contumax
contumāx, ācis adj. (одного корня с tumeo)1) упорный, упрямый, строптивый (boves Col; asinus c. servitio Col; populus c. regibus suis SenT)c. in, adversus и contra aliquem (aliquid) rhH., Su, Sen, тж. c. alicujus Ap и alicui Sen, Sid — непокорный (противящийся) кому (чему)-л.c. ad aliquid Col — сопротивляющийся чему-л.2) твёрдый, непреклонный (fides T; перен. lima Ph)3) не подчиняющийся закону PJ, Dig -
7 contumāx
contumāx ācis, adj. with comp. [com-+ 1 TEM-], insolent, unyielding, obstinate, stiff-necked: quis contumacior?: animus, Ta.: voltus, Cu.: lima, Ph.* * *contumacis (gen.), contumacior -or -us, contumacissimus -a -um ADJproud/unyielding/stubborn/defiant; (usu. bad); insolent/stiff-necked/obstinate; willfully disobedient to decree/summons; not yielding, immovable (things) -
8 contumax
con-tŭmax, ācis, adj. [from the root tem, whence also temno; cf. contemno, and contumelia], insolent, unyielding, obstinate, stiff-necked, stubborn, contumacious.I.Prop.A.In gen. (freq. and in good prose):B.quis contum acior? quis inhumanior? quis superbior?
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:Sara in me contumax,
id. Att. 15, 15, 2; cf.:adversus plebem,
Suet. Tib. 2; and:populus regibus suis,
Sen. Thyest. 644:reus (together with arrogans, securus),
Quint. 6, 1, 14; cf.animus (with arrogantia oris),
Tac. A. 5, 3:contumaces et mconsultae voces,
id. ib. 4, 60:preces,
id. ib. 2, 57:voltus,
Curt. 4, 6, 24:epistula,
Suet. Claud. 35: filii, Cod. Th. 8, 14, 1.—Rarely in a good sense, unyielding, firm, steadfast:contumax etiam adversus tormenta servorum fides,
Tac. H. 1, 3 (cf. contumacia).— Poet.:Hispanis ego contumax capillis,
Mart. 10, 65.— Comp., v. supra.— Sup.:Fortuna contumacissimum quemque aggreditur,
Sen. Prov. 3, 4; id. Ep. 83, 21.—Esp., jurid. t. t., that refuses to appear in a court of justice in obedience to a lawful summons:II.contumax est, qui... litteris evocatus, praesentiam, sui facere contemnet,
Dig. 42, 1, 53, § 1 sqq.; cf. contumacia, I. B.—Transf., of animals:b.boves,
Col. 6, 2, 10:gallina ad concubitum,
id. 8, 2, 8.—Of inanimate things, not yielding, furnishing opposition:lima,
Phaedr. 4, 7, 5:cardamum frianti,
Plin. 12, 13, 29, § 50:syllaba,
not fitting into measure, Mart. 9, 12.—Hence, adv.: contŭmācĭter, obstinately, stubbornly, etc.: contumaciter, arroganter, akoinônêtôs solet ad me scribere, Cic. Att. 6, 1, 7:contumaciter urbaneque vexatum,
id. Q. Fr. 2, 1, 3:omnia agere,
Liv. 2, 58, 7; Quint. 11, 3, 11 et saep.— Comp., Nep. Cim. 2, 5.—In a good sense (cf. contumax and contumacia), firmly, Sen. Ep. 13, 2; Quint. 6, prooem. § 15.—Transf., of inanimate things:lapides scalpturae resistunt,
Plin. 37, 7, 30, § 104; in comp., id. 19, 7, 35, § 117. -
9 contumax
(adi.);contumaciter (adv.). упорный, упрямый, особ. о том, кто после многих вызовов не является к суду;
contumacia, такое неповиновение (1. 2. 53 D. 42, 1. 1. 5 pr. D. 48, 19. 1. 1 § 3 D. 3, 1);
qui omnino non respondit, contumax est (1. 11 § 4 D. 11, 1);
poena contumaciae praestatur ab eo, qui non exhibet (1. 3 § 14 D. 43, 5); (1. 18 pr. D. 4, 3);
per contum. actiones denegatae (1. 1. § 10 D. 37, 6);
per contum. abesse, contumaciter se celare (1. 7 § 1 C. 6, 49);
contumacia juris, неповиновение законам (1. 38 § 1 D. 48, 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > contumax
-
10 contumax
-
11 contumax
mобвиняемый, преданный суду присяжных, скрывающийся от правосудия; лицо, заочно осуждённое судом присяжных -
12 contumax
сущ.юр. лицо, заочно осуждённое судом присяжных, обвиняемый, преданный суду присяжных, скрывающийся от правосудия -
13 contumax
تغيبعصيانعنادغيبةمتهم غائب -
14 contumax
adj. et n. (mot lat. "fier, obstiné, rebelle", de cum et tumere "être gonflé (d'orgueil, etc.)") юр. за обвиняем, който не се явява в съд или се укрива от правосъдието. -
15 contumax
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > contumax
-
16 per-contumāx
per-contumāx ācis, adj., very obstinate, utterly contumacious, T. -
17 accusé contumax
обвиняемый, преданный суду присяжных, скрывающийся от правосудия -
18 accusé contumax
сущ.юр. обвиняемый, скрывающийся от правосудия -
19 متهم غائب
contumax; contumace; countmax; convenablement -
20 Упрямый
- contumax; obstinatus; atrox (animus; odium); cervicatus; cervicosus; tenax (fata); pervicax; offirmati animi; lentus; pertinax; pugnax;
См. также в других словарях:
contumax — [ kɔ̃tymaks ] adj. et n. • 1549; mot lat. « fier, obstiné, rebelle », de cum et tumere « être gonflé (d orgueil, etc.) » ♦ Dr. Se dit de l accusé en état de contumace. ⇒ absent, contumace, défaillant. ● contumace ou contumax adjectif et nom… … Encyclopédie Universelle
contumax — Contumax, Refractarius, Contumax, Peruicax. Un vray contumax, Per detractationem abesse compertus. B. Vraye contumace, Contumacia certa et plena. B. Condamné par defaut et contumaces, Iudicatus reus per desertos dies vadimonij. B. Estre condamné… … Thresor de la langue françoyse
contumax — CONTUMAX. adjectif. Criminel qui ne comparoist point aprés avoir esté cité en justice. Il est contumax. il a esté declaré contumax … Dictionnaire de l'Académie française
contumax — index contumacious, froward, insolent, willful Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
contumax — CONTUMAX. Voyez Contumace … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
contumax — (kon tu maks) adj. 1° Terme de droit criminel. Qui fait défaut. Un accusé contumax. Elle a été déclarée contumax. Substantivement. • Quelques jurisconsultes, à la vérité, ont assuré que le contumax ne devait pas être condamné si le crime n … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
CONTUMAX — adj. des deux genres T. de Jurispr. criminelle. Accusé ou prévenu qui est en état de contumace, qui s est soustrait par la fuite aux recherches de la justice, et auquel on fait son procès, sauf à le juger de nouveau s il se représente en temps… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
contumax — /kontamaeks/ One accused of a crime who refuses to appear and answer to the charge. An outlaw … Black's law dictionary
contumax — /kontamaeks/ One accused of a crime who refuses to appear and answer to the charge. An outlaw … Black's law dictionary
contumax — An outlaw … Ballentine's law dictionary
contumax — … Useful english dictionary