-
1 obowiązek
duty, obligation* * *mi- zk- (= powinność) obligation, duty; obowiązek moralny moral duty l. obligation; obowiązek obywatelski civic duty; psi obowiązek bounden duty (a usu. upleasant but unquestionable duty); święty obowiązek bounden l. sworn duty; codzienne obowiązki l. harówka the daily round l. grind; najpierw obowiązek, potem przyjemność duty before pleasure; lekceważyć obowiązki make light of one's duties; mieć obowiązek coś robić have an obligation l. a responsibility to do sth; mieć poczucie obowiązku have a sense of duty; poczuwam się do obowiązku, by... I feel it is my duty to...; spełnić swój obowiązek do one's duty; wywiązać się z obowiązków do one's duty; wypełnić obowiązki fulfill one's duties; zaniedbywać obowiązki neglect one's duties, be remiss in one's duties; zrobiłem to z (poczucia) obowiązku I did it out of duty, I felt it was my duty to do it; z obowiązku ( z przymusu) dutifully; spoczywa na nim obowiązek zrobienia tego he was burdened l. saddled with the responsibility to do it; zostać zwolnionym z obowiązków be relieved of one's responsibilities; spełniać obowiązki gospodarza officiate as host, host; obowiązek płatności prawn. obligation to pay; obowiązek udzielenia pomocy prawn. obligation to give assistance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiązek
-
2 zobowiązanie
commitment, obligationskładać (złożyć perf) zobowiązanie — to make a commitment
wywiązywać się (wywiązać się perf) z zobowiązań — to meet one's obligations
* * *n.1. (= obowiązek) obligation; (= obietnica) committment; zobowiązania bieżące fin. current liabilities; zobowiązanie finansowe financial obligation; złożyć zobowiązanie make a committment; wywiązywać się ze zobowiązań meet one's obligations, fulfil one's obligations.2. prawn. obligation, liability.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zobowiązanie
-
3 zobowiąza|nie
Ⅰ sv ⇒ zobowiązać Ⅱ n 1. (obowiązek) obligation, commitment- zobowiązania finansowe financial obligations- przyjąć na siebie zobowiązanie to take on an obligation a. a commitment- dotrzymać zobowiązania to fulfil a. meet one’s obligations- podjął zobowiązanie zorganizowania imprezy he undertook the organization of the whole event- mam wobec niego pewne zobowiązania I have some obligations to him- zobowiązania wobec rodziny family commitments- małżonkowie wspólnie odpowiadają za zaciągnięte przez nich zobowiązania spouses are jointly responsible for their financial obligations2. Prawo obligation- zobowiązanie jednostronne a unilateral obligationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zobowiąza|nie
-
4 przymus
m sgt (G przymusu) 1. (presja) compulsion (robienia czegoś to do sth); (konieczność) obligation (robienia czegoś to do sth)- przymus wewnętrzny compulsion- przymus posyłania dzieci do szkoły the obligation to send children to school- pod przymusem under compulsion a. constraint a. duress- zrobić coś pod przymusem to do sth under compulsion a. constraint a. duress- zrobić coś bez przymusu to do sth of one’s own free will- odpowiadać komuś z przymusem to answer sb unwillingly- wywierać na kogoś przymus to coerce a. pressurize sb- stosować wobec kogoś przymus to bring pressure to bear on sb- od pewnego czasu w stosunkach z Adamem wyczuwam pewien przymus for some time now I’ve sensed some constraint in Adam’s attitude to me- nie ma przymusu! it’s a free country!2. Prawo constraints pl- środki przymusu coercive measures, means of coercion- □ przymus administracyjny administrative constraint- przymus fizyczny Prawo physical constraint- przymus moralny moral constraint a. obligation* * ** * *mi(= presja) coercion; (wewnętrzny, moralny) compulsion; przymus fizyczny physical constraint; robić coś bez przymusu do sth without any constraint; robić coś pod przymusem do sth under compulsion l. coercion; prawn. do sth under duress; środki przymusu measures of coercion l. compulsion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przymus
-
5 na|łożyć
pf — na|kładać impf Ⅰ vt 1. (umieścić) to put, to place [jedzenie] (na coś on sth); to put on [okulary]- nałożył sobie sera/szynki na chleb he put some cheese/ham on his bread- nakładać komuś jedzenie to dish out food to sb- nałożyć siano na furę to pitch hay (onto a cart)- nałożył węgla do pieca he filled the stove with coal, he put coal into the stove- nałożyć słuchawki na uszy to put a. place a. slip headphones over one’s ears- nakładać obręcz na beczkę to put a hoop around a barrel, to hoop a barrel- nałożyła mu opatrunek na rękę she put a dressing on his hand- nałożyć siodło na grzbiet konia to put a saddle on a horse, to saddle (up) a horse- nałożyć psu kaganiec to muzzle a dog- nałożyć komuś kajdanki to put handcuffs on sb, to handcuff sb2. (ubrać) to put on; to don książk. [płaszcz, szlafrok, kapelusz]; to put on, to pull on [rękawiczki]- nałożyć buty to put on one’s shoes- nałożyć na siebie sukienkę to put on a dress- nałożyć komuś sweter to put a sweater on sb, to dress sb in a sweater3. (rozsmarować) to apply, to put on [szminkę, makijaż]- nałożyć róż na policzki to put rouge a. blusher on one’s cheeks, to rouge one’s cheeks- nałożyć krem na ręce to put a. smear cream on one’s hands, to smear one’s hands with cream- nałożyła farbę na włosy she applied dye to her hair4. (obciążyć) to impose, to levy [podatek, grzywnę] (na kogoś on sb)- nałożyć embargo na coś to impose a. lay a. put an embargo on sth, to embargo sth- nałożyć cło na zagraniczne samochody to impose a. put duty on foreign cars- nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś to impose an obligation on sb to do sth, to lay a. place sb under an obligation to do sth, to oblige sb to do sth- ustawa nakłada na posłów obowiązek ujawniania stanu majątkowego the act requires a. obliges deputies to reveal their financial status książk.- nałożyć obowiązek odbycia służby wojskowej to impose conscriptionⅡ nałożyć się — nakładać się 1. [ubranie] to be put on- te rękawiczki źle się nakładają these gloves are hard to put on2. (nasunąć się) [fale, kolory, linie, obrazy] to overlap each other, to be superimposed on each other 3. (zbiec się) to overlap- odwiedziny Marka nałożyły się na moje Mark’s visit overlapped with mine- terminy egzaminów nakładają się the exams overlap■ nałożyć komuś kaganiec pot. to restrict a. curb sb’s freedom- nałożyć prasie kaganiec to muzzle the press- nie mogę wychodzić z domu, rodzice nałożyli mi kaganiec I can’t leave home, my parents grounded me a. put the clamps on (me) pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > na|łożyć
-
6 alimentacyjny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > alimentacyjny
-
7 bliźni
m książk. neighbour- miłość bliźniego to nakaz moralny it is a moral obligation to love one’s neighbour* * *- niego; -ni; m* * *mpfellow human being; zwł. rel. neighbor; kochaj bliźniego swego love thy neighbor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bliźni
-
8 cyrograf
m (G cyrografu) przest., żart. bond; (w bajkach) pact with the devil- podpisać cyrograf własną krwią to sign a pact in one’s own blood* * *- fu; -fy* * *mi1. (= pakt z diabłem) pact with the devil.2. żart. (= zobowiązanie) signed obligation.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cyrograf
-
9 dopełniać
impf dopełnić* * *(-niam, -niasz)* * *ipf.dopełnić pf. -ij1. (= dodawać) refill; pot. top up; dopełnić miarki l. miary przen. be the last straw; ( o czyimś działaniu) add insult to injury.2. (= uzupełniać) complement; (= być ostatnim elementem) complete; modny kapelusz dopełniał jej stroju a fashionable hat completed her outfit.3. (= dokonywać) fulfil; dopełnić obowiązku fulfil a duty; dopełniać formalności attend to formalities.ipf.dopełnić się pf. -ij1. (= uzupełniać się (nawzajem)) complement each other l. one another; barwy dopełniające się fiz. complementary colors; kąty dopełniające się mat. complementary angles.2. lit. (np. o przepowiedni) fulfill itself; dopełnił się jego los his fate was sealed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopełniać
-
10 obowiązujący
adj( rozkład jazdy) (currently) valid, current; (ustawa, umowa) (currently) in force, (legally) binding* * *a.(o prawie, umowie, przepisie) effective; (= wiążący) binding; ( o prawie) in force, in vigor; ( o rozporządzeniu) operative; ( o umowie) valid; prawnie obowiązujący legally binding l. valid; mieć moc obowiązującą be (legally) binding; moc obowiązująca umowy prawn. obligation of a contract.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiązujący
-
11 powinność
-ci, -ci; gen pl -ci; f; książk* * *f.lit. (= obowiązek) duty, obligation; czyń swoją powinność żart. do your duty, do what you have to do; powinność małżeńska prawn. conjugal duty.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powinność
-
12 stróża
f.hist. watch, guard (the obligation, on the part of a master's subjects, to guard his castle, mansion, etc.).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stróża
-
13 dochowywać
impf dochować* * *(-uję, -ujesz); -ać; vt dochowywać tajemnicy/przysięgi — to keep a secret/promisedochować zobowiązania — to keep to lub meet an obligation
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dochowywać
-
14 cięża|r
Ⅰ m (G ciężaru) 1. (waga) weight- uginał się pod ciężarem bagażu he was sagging under the weight of the luggage2. (ciężki przedmiot) weight, heavy object- dźwigać ogromne ciężary to lift heavy objects- nie podniesiesz tego ciężaru you won’t lift a heavy weight like that3. przen. (brzemię) burden, weight- ciężar odpowiedzialności/obowiązków the burden of responsibility/duties- ciężar starości/sławy/zbrodni the burden of old age/fame/a crime- być/stać się dla kogoś ciężarem to be/become a burden to sb- wziąć na siebie ciężar utrzymywania kogoś/opieki nad kimś to take on the burden of supporting sb/looking after sb- na jej barkach spoczywał ciężar wychowania młodszego rodzeństwa the burden of bringing up her younger brothers and sisters rested on her shoulders4. (obowiązek) (podatkowy, pańszczyźniany) burden, obligation- ciężar płacenia podatków tax burden- nałożyć na kogoś ciężar podatku to impose taxes on sbⅡ ciężary plt pot. weights- trenować ciężary to lift weights, to pump iron pot.- □ atomowy ciężar drobinowy Chem., Fiz. relative molecular mass- ciężar atomowy Chem., Fiz. atomic weight- ciężar właściwy Chem., Fiz. specific gravity■ ciężar gatunkowy weight- sprawy o dużym ciężarze gatunkowym matters of great weight- spadł mi/jej z głowy/piersi/serca ciężar, gdy… it took a. was a (tremendous) load a. weight off my/her mind/chest when…- zdjąć a. zrzucić ciężar z serca to cast off a. get rid of a burdenThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cięża|r
-
15 dyspens|a
f sgt Relig. dispensation C/U- udzielić komuś dyspensy a. dać komuś dyspensę to grant sb a dispensation- dyspensa od postu a dispensation from (the obligation of) fasting- małżeństwo z bratową wymagało papieskiej dyspensy a marriage with one’s sister-in-law required papal dispensation- ożenił się z wdową za dyspensą he was given dispensation to marry a widowThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyspens|a
-
16 nawiąz|ka
f Prawo compensatory damages pl- sąd orzekł nawiązkę na rzecz poszkodowanego the court awarded compensatory damages to the injured party■ odpłacić (się) komuś z nawiązką pot. to repay sb with interest- koszty inwestycji zwróciły się z nawiązką the investment has more than paid for itself a. has paid off handsomely- wynagrodzili jej straty z nawiązką they more than made up for her losses- spełnił z nawiązką moje oczekiwania he more than met a. lived up to my expectations- firma przynosiła zysk z nawiązką the company was making a. generating more than enough profit- swój obowiązek wypełnił z nawiązką he outdid his obligationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nawiąz|ka
-
17 oblig|ować
impf vt książk. to oblige a. obligate, to require- prawo obliguje podatników do składania rocznych deklaracji podatkowych taxpayers are required a. obliged by law to file annual tax returns- zapisanie się do klubu do niczego nie obliguje joining the club places you under no obligation- podarunki obligowały go do wzajemności the gifts made him feel obliged to reciprocate ⇒ zobligowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oblig|ować
-
18 obowiąz|ek
Ⅰ m (G obowiązku) duty, responsibility- mieć poczucie obowiązku to have a sense of duty a. responsibility- naszym obowiązkiem jest służyć społeczeństwu it’s our duty to be of service to society- na rodzicach spoczywa obowiązek zapewnienia materialnej opieki dziecku it is the parents’ responsibility to provide for the child- zwolnić kogoś z obowiązku to exempt sb from a requirement, to waive a requirement in sb’s case- zwolnienie z obowiązku służby wojskowej an exemption from military service- zadaję to pytanie z dziennikarskiego obowiązku it’s my duty as a journalist to ask this question- spełnili swój żołnierski obowiązek they did their duty as soldiers- żołnierz ma obowiązek wykonywać rozkazy it’s a soldier’s duty to obey orders- czuć się w obowiązku coś zrobić to feel obliged a. obligated to do sth- moim moralnym obowiązkiem jest protestować przeciwko wojnie I have a moral obligation to protest against war- wzięła na siebie obowiązek opiekowania się siostrzeńcami she took on the responsibilty of looking after her nephews- podlegać obowiązkowi podatkowemu a. płacenia podatków to be subject to taxation, to be required to pay taxesⅡ obowiązki plt duties, obligations- od podwładnych wymagał rzetelnego wykonywania obowiązków he required his subordinates to perform their duties conscientiously- zakres obowiązków a job description- do moich obowiązków należało sprzątanie halu my duties included cleaning up the hall- ma ona liczne obowiązki domowe she has a lot of household duties- prawa i obowiązki obywatela citizens’ rights and duties- nie wypełniał swoich obowiązków he neglected his duties- został zawieszony w obowiązkach ucznia he was suspended from school□ powszechny obowiązek wojskowy Wojsk. national service GB, military serviceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obowiąz|ek
-
19 płatnicz|y
adj. bilans płatniczy the balance of payments- możliwości płatnicze obywateli financial resources of the general public- nakaz płatniczy a demand for payment- środek płatniczy Prawo (w spłacie długu) legal tender; (w transakcjach handlowych) a circulating medium- prawny środek płatniczy legal currency- zobowiązanie płatnicze a financial obligationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płatnicz|y
-
20 pod|jąć
pf — pod|ejmować impf (podejmę, podjęła, podjęli — podejmuję) Ⅰ vt 1. (rozpocząć) to take (up) [pracę, walkę]; to take [działania, kroki, środki]; to undertake [badania, zadanie]; to make [starania]; to enter into [dyskusję, negocjacje]- podjąć decyzję to take a decision, to arrive at a decision- podjąć uchwałę to adopt a. pass a resolution- podjąć ryzyko to take a risk- podjąć zobowiązanie to take on a. assume an obligation- podjąć kroki prawne to take legal steps- podjąć działania/środki przeciwko komuś/czemuś to take action/steps against sb/sth- podjąć próbę zrobienia czegoś to make an attempt to do sth a. at doing sth- podjął próbę pobicia rekordu świata he attempted the world record, he made an attempt at beating the world record- podjęli próbę ucieczki they attempted an escape- podjąć trud zrobienia czegoś to make an effort to do sth- podejmowali starania o przyjście z pomocą głodującym they made efforts to bring relief to the famine victims2. (zainteresować się) to take up [projekt, temat, sprawę]; to accept [ideę, pomysł, hasło]- podjąć apel to respond to an appeal- podjąć wyzwanie to respond to a. take up a challenge3. (przyłączyć się) to take up [melodię, pieśń, refren]- podjąć dyskusję/rozmowę nad czymś to join in the discussion/conversation about sth- pieśń podjęły setki głosów hundreds of voices took up the song4. (kontynuować) to take up, to resume [opowieść]- podjąć przerwany wątek to pick up the interrupted story- „kiedy przybyłam na miejsce”, podjęła na nowo… ‘when I arrived,’ she resumed a. she went on…5. Fin. to draw, to withdraw [pieniądze]- podjęła 1000 zł ze swego konta she drew a. withdrew a thousand zlotys from her account6. (gościć) to entertain [gości] (czymś to sth); to feast [gości] (czymś on a. with sth)- przyjaciele podjęli ją kolacją she was entertained to dinner by her friends- podjęli nas łososiem they served a. gave us salmon- zawsze podejmują mnie bardzo gościnnie they always receive me very hospitably- często podejmują gości they do a lot of entertaining- w sobotę Legia Warszawa podejmie Manchester United przen. on Saturday Legia Warszawa will play Manchester United at home7. książk. (podnieść) to pick up [sth], to pick [sth] up [walizkę, książkę]- podjął słuchawkę telefonu he picked up the receiverⅡ podjąć się — podejmować się (zobowiązać się) to undertake, to take it upon oneself (zrobienia czegoś to do sth)- podjąć się czegoś to take on sth [zadania, pracy, obowiązków]; to undertake sth [współpracy]; to accept sth [funkcji]- mogła się podjąć każdej pracy she could take any job- nie podejmuję się z nim negocjować I don’t feel equal to negotiating with him- podjąć się czyjejś obrony Prawo to take up sb’s case■ podjąć kogoś pod kolana a. nogi a. za nogi przest. to wrap one’s arms around sb’s knees in obeisanceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pod|jąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Obligation — Obligation … Deutsch Wörterbuch
obligation — [ ɔbligasjɔ̃ ] n. f. • 1235; lat. jurid. obligatio, de obligare 1 ♦ Dr. Lien de droit en vertu duquel une personne peut être contrainte de donner, de faire ou de ne pas faire qqch. (⇒ créancier, 1. débiteur). Obligation alimentaire. (lat. in… … Encyclopédie Universelle
obligation — ob·li·ga·tion /ˌä blə gā shən/ n 1: a promise, acknowledgment, or agreement (as a contract) that binds one to a specific performance (as payment); also: the binding power of such an agreement or indication held that the amendment did not… … Law dictionary
Obligation — • Defined in the Institutes of Justinian as a legal bond which by a legal necessity binds us to do something according to the laws of our State Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Obligation Obligation … Catholic encyclopedia
obligation — Obligation. s. f. Acte public par lequel on s oblige pardevant Notaire de payer certaine somme. Une obligation de dix mille francs. la nouvelle Ordonnance deffend l obligation par corps. obligation solidaire &c. il m en a passé obligation… … Dictionnaire de l'Académie française
obligation — Obligation, f. acut. Obligatio, Tabulae. Obligation de comparoir en justice, Vadimonium. Une solennité d obligation, ou alienation où il failloit entre autres choses cinq tesmoins, Nexus, siue Nexum. Avoir quelque obligation envers autruy sous… … Thresor de la langue françoyse
Obligation — Ob li*ga tion, n. [F. obligation. L. obligatio. See {Oblige}.] 1. The act of obligating. [1913 Webster] 2. That which obligates or constrains; the binding power of a promise, contract, oath, or vow, or of law; that which constitutes legal or… … The Collaborative International Dictionary of English
obligation — 1 Obligation, duty are comparable when they denote what a person is bound to do or refrain from doing or for the performañce or nonperformance of which he is held responsible. In ordinary usage obligation typically implies immediate constraint… … New Dictionary of Synonyms
Obligation — (von lateinisch obligare anbinden, verpflichten) steht für: Obligation (Recht), die Haftung einer Person für ein Schuldverhältnis beziehungsweise das Schuldverhältnis als solches Wirtschaft und Finanzen: verzinsliches Wertpapier, eine… … Deutsch Wikipedia
obligation — (n.) c.1300, from O.Fr. obligation (early 13c.), from L. obligationem (nom. obligatio) an engaging or pledging, lit. a binding (but rarely used in this sense), noun of action from pp. stem of obligare (see OBLIGE (Cf. oblige)). The notion is of… … Etymology dictionary
obligation — [äb΄li gā′shən] n. [ME obligacioun < OFr obligation < L obligatio] 1. an obligating or being obligated 2. a binding contract, promise, moral responsibility, etc. 3. a duty imposed legally or socially; thing that one is bound to do by… … English World dictionary