-
1 obelga
باليدن ; توهي -
2 оскорбление
сущ.• afront• hańba• inwektywa• krzywda• obelga• obraza• obrażenie• oburzenie• pokaleczenie• rana• skaleczenie• stłuczenie• szkoda• szwank• ujma• uraz• urażenie• urąganie• uszczerbek• uszkodzenie• zaczepka• zniewaga• znieważenie• zranienie* * *afront, despekt, dyshonor, inwektywa, obelga, obraza, obrażenie, zniewaga -
3 возмущение
сущ.• hałas• niepokój• obelga• obraza• oburzenie• ujma• urąganie• wrzask• wzburzenie• zamieszanie• zniewaga* * *oburzenie, wzburzenie, zgorszenie -
4 негодование
сущ.• obelga• obraza• oburzenie• ujma• urąganie• wzburzenie• zniewaga* * *oburzenie, wzburzenie -
5 обида
сущ.• afront• gniew• hańba• krzywda• obelga• obraza• obrażenie• oburzenie• pokaleczenie• rana• skaleczenie• skarga• stłuczenie• szkoda• szwank• ujma• uraz• uraza• urażenie• uszczerbek• uszkodzenie• zaczepka• zarzut• zniewaga• zranienie• złość• żal* * *krzywda, obraza, uraza, żal -
6 ругательство
сущ.• inwektywa• klątwa• obelga• przekleństwo• wyklęcie• wymyślanie• wyzwisko* * *klątwa, przekleństwo -
7 ущерб
сущ.• krzywda• krzywdzenie• obelga• obraza• obrażenie• pokaleczenie• rana• skaleczenie• skrzywdzenie• strata• stłuczenie• szkoda• szkodliwość• szwank• ubytek• ujma• uraz• urażenie• uszczerbek• uszko• uszkodzenie• utrata• wada• zniewaga• zranienie• zło* * *krzywda, ubytek, strata, szkoda, szwank, ujma, uszczerbek -
8 brickbat
noun (an insult: They hurled brickbats at the politician throughout his speech.) obraźliwe słowo, obelga -
9 insult
1. ['ɪnsʌlt] nzniewaga f, obelga f2. [ɪn'sʌlt] vtznieważać (znieważyć perf), obrażać (obrazić perf)* * *1. verb(to treat (a person) rudely or contemptuously: He insulted her by telling her she was not only ugly but stupid too.) znieważyć2. noun((a) comment or action that insults: She took it as an insult that he did not shake hands with her.) zniewaga -
10 invective
[ɪn'vɛktɪv]nobelga f, inwektywa f -
11 slur
-
12 инвектива
сущ.• inwektywa• obelga• wymyślanie• wyzwisko -
13 поношение
сущ.• hańba• lżenie• obelga• wstyd• zniewaga -
14 affront
1. afront2. hańba3. obelga4. obraza5. wstyd6. zniewaga -
15 avanie
1. afront2. obelga3. obraza -
16 injure
1. krzywda2. obelga3. obraza4. oszczerstwo5. szkoda6. zniewaga -
17 insulte
1. obelga2. obraza3. zniewaga -
18 invective
1. inwektywa2. obelga3. wyzwisko4. zniewaga -
19 offense
1. grzech2. obelga3. obraza4. obrażenie5. wina6. zniewaga -
20 outrage
1. krzywda2. obelga3. obraza4. zniewaga
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obelga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. obelgaldze {{/stl 8}}{{stl 7}} czyjeś słowo (słowa), czasem też uczynek (uczynki), które bardzo obrażają, znieważają kogoś, ubliżają komuś; obraza, zniewaga; także: ubliżenie komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usłyszeć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obelga — ż III, CMs. obelgaldze; lm D. obelg «ubliżenie komuś słowem, obraza; obraźliwe słowa, zniewaga» Obrzucić kogoś obelgami … Słownik języka polskiego
dyshonor — m IV, D. u, Ms. dyshonororze, blm «ujma dla honoru; zniewaga, obelga» Uważać coś sobie za dyshonor … Słownik języka polskiego
impertynencja — ż I, DCMs. impertynencjacji; lm D. impertynencjacji (impertynencjacyj) «obraźliwe słowa lub wyzywające zachowanie się wobec kogoś; niegrzeczność, zuchwalstwo, zniewaga, obelga» Mówić komuś impertynencje. Słuchać czyichś impertynencji. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
inwektywa — ż IV, CMs. inwektywawie; lm D. inwektywayw książk. «zarzut obrażający, zniewaga słowna, obelga» Rzucać na kogoś inwektywy. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
obelżywość — ż V, DCMs. obelżywośćści; lm MD. obelżywośćści rzad. «obelżywy charakter czegoś; rzadziej czyny lub słowa ubliżające; zniewaga, obelga» Obelżywość czyjegoś zachowania. Obrzucić kogoś obelżywościami … Słownik języka polskiego
obelżywy — obelżywywszy «będący obelgą; ubliżający, obraźliwy» Obelżywe plotki, słowa, wymysły. Obelżywy epitet, paszkwil. Obelżywe przezwisko … Słownik języka polskiego
zapluty — zaplutyuci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapluć (p.) zapluty w użyciu przym. 1. pot. «brudny, zaniedbany; nędzny» Zapluty bar. Zapluty lichwiarz. Zapluty karzeł reakcji (obelga w żargonie propagandy komunistycznej). 2. pot. «nieprzyjemny,… … Słownik języka polskiego
abalga — ×ãbalga (l. obelga) sf. (1), abalgà (3b) Užv 1. rūpestis, vargas, keblumas: Dvaro gaspadinei yra didžia ãbalga, t. y. rūpestis su šeimyna, su gyvoliais J. Par daug maišų neimk, tik viena ãbalga, o nieko gero Vdk. 2. priekabė, dingstis: Kas… … Dictionary of the Lithuanian Language
ubeldas — ×ùbeldas (plg. l. obelga) sm. (1) gandas, žinia, girdas: Vaikis nenor ùbeldą paleisti, kad mergas apgavo J … Dictionary of the Lithuanian Language
inwektywa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. inwektywawie {{/stl 8}}{{stl 7}} zniesławiający, obrażający zarzut, obelga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posłużyć się inwektywami w polemice. Posłowie obrzucali się niewybrednymi inwektywami. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
