-
1 obedrzeć
глаг.• ободрать* * *obed|rzeć\obedrzećrę, \obedrzećrze, \obedrzećrzyj, obdarł, obdarty сов. 1. ободрать;\obedrzeć skórę z zająca ободрать зайца, снять шкуру с зайца; \obedrzeć korę ободрать (содрать) кору;
2. kogo z czego перен. лишить кого чего; отнять у кого что;\obedrzeć kogoś ze złudzeń развеять (рассеять) чьй-л. иллюзии; ● \obedrzeć kogoś ze skóry содрать шкуру (три шкуры) с кого-л.+1. zedrzeć 2. pozbawić
* * *obedrę, obedrze, obedrzyj, obdarł, obdarty сов.1) ободра́тьobedrzeć skórę z zająca — ободра́ть за́йца, снять шку́ру с за́йца
obedrzeć korę — ободра́ть (содра́ть) кору́
obedrzeć kogoś ze złudzeń — разве́ять (рассе́ять) чьи́-л. иллю́зии
•Syn: -
2 obedrzeć
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obedrzeć
-
3 obedrzeć*
obedrzeć* pf →LINK="obdzierać" obdzierać -
4 obedrzeć
-
5 obedrzeć
1. dédorer2. écorcher -
6 obedrzeć
[обеджечь]v.dk -
7 obedrzeć
обдерти; здерти -
8 obedrzeć do nitki
ободра́ть как ли́пку -
9 obedrzeć kogoś ze skóry
содра́ть шку́ру (три шку́ры) с кого́-л. -
10 obedrzeć się
сов.обноси́ться, износи́ть (свою́) оде́жду -
11 obedrzeć\ się
сов. обноситься, износить (свою) одежду -
12 obedrzeć się
[обеджечь шіĕ]v.dk -
13 obedrzeć się
обдертися, обшарпатися -
14 obdzierać
impf ⇒ obedrzeć* * *to strip, to peel offobdzierać kogoś z czegoś — ( pozbawiać) to deprive sb of sth
obdzierać kogoś ze skóry — (przen) to rip sb off (pot)
* * *ipf.1. (= zrywać) strip ( z czegoś of sth).2. (= ogałacać) strip; obdzierać kogoś ze skóry rip sb off; obdzierać zwierzę ze skóry skin an animal; obdzierać kogoś ze złudzeń deprive sb of delusions, strip sb of their illusions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obdzierać
-
15 nitka
сущ.• нитка• нить• пряжа• резьба* * *nit|ka♀, мн. Р. \nitkaek нитка;● zgrać się do \nitkaki проиграться в пух и прах; obedrzeć do \nitkaki ободрать как липку; zmoknąć do \nitkaki промокнуть до (последней) нитки (до костей)
+ nić* * *ж, мн Р nitekни́тка- obedrzeć do nitki
- zmoknąć do nitkiSyn: -
16 obdzierać
глаг.• обдирать* * *obdziera|ć\obdzieraćny несов. 1. обдирать;2. kogo z czego перен. лишать кого чего; отнимать у кого что; ср. obedrzeć+1. zdzierać 2. pozbawiać
* * *obdzierany несов.1) обдира́тьSyn: -
17 obrać
глаг.• выбирать• выбрать• обобрать* * *obra|ćobiorę, obierze, obierz, \obraćł, \obraćny сов. 1. очистить, снять (кожуру etc.);\obrać jajko очистить (облупить) яйцо;
2. выбрать; избрать;\obrać temat выбрать тему; \obrać na przewodniczącego избрать председателем;
3. разг. обобрать, ограбить;\obrać do nitki, do gołej skóry обобрать (ободрать) как липку; дочиста обобрать;
4. разг. нарвать;palec \obraćł палец нарвал+2. wybrać 3. obedrzeć, ogołocić, okraść 4. obrać się
* * *obiorę, obierze, obierz, obrał, obrany сов.1) очи́стить, снять (кожуру́ и т. п.)obrać jajko — очи́стить (облупи́ть) яйцо́
2) вы́брать; избра́тьobrać temat — вы́брать те́му
obrać na przewodniczącego — избра́ть председа́телем
3) разг. обобра́ть, огра́битьobrać do nitki, do gołej skóry — обобра́ть (ободра́ть) как ли́пку; до́чиста обобра́ть
4) разг. нарва́тьpalec obrał — па́лец нарва́л
Syn: -
18 obszarpać
глаг.• оборвать* * *obszarp|ać\obszarpaćie, \obszarpaćany сов. изорвать, ободрать, обтрепать+* * *obszarpie, obszarpany сов.изорва́ть, ободра́ть, обтрепа́тьSyn: -
19 ob|edrzeć
pf — obdzierać impf vt 1. (zerwać wierzchnią warstwę) obedrzeć ściany z afiszy/tapet to strip posters/wallpaper off a. from the walls 2. (ściągnąć skórę) to flay, to skin- obedrzeć zająca ze skóry a. skórę z zająca to skin a hare3. książk. (brutalnie pozbawić) to deprive, to strip (kogoś z czegoś sb of sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ob|edrzeć
-
20 obłupić
(-pię, -pisz); vt perf( obrabować) to rob; ( splądrować) to plunder* * *pf.2. (= obrabować) rob; obłupić kogoś ze skóry (= wyzyskać) flay sb, fleece sb, rip sb off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obłupić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obedrzeć — kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość odczuła… … Słownik frazeologiczny
obedrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obdzierać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obedrzeć — dk XI, obedrzećdrę, obedrzećdrzesz, obedrzećdrzyj, obdarł, obdarty, obdarłszy obdzierać ndk I, obedrzećam, obedrzećasz, obedrzećają, obedrzećaj, obedrzećał, obedrzećany «zedrzeć, zerwać, ściągnąć coś z kogoś lub z czegoś; obnażyć» Obedrzeć skórę… … Słownik języka polskiego
obdzierać – obedrzeć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}ze skóry {{/stl 13}}{{stl 7}} rujnować kogoś, zmuszając go do zapłacenia dużej ilości pieniędzy lub do akceptacji niekorzystnej dla niego transakcji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okupant wysokimi kontrybucjami… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obdzierać — → obedrzeć … Słownik języka polskiego
obdzierać — Obedrzeć kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość… … Słownik frazeologiczny
nitka — ż III, CMs. nitkatce; lm D. nitkatek 1. «rodzaj cienkiego sznureczka ze skręconych włókien, używanego do tkania, szycia itp.» Biała, kolorowa, cienka, gruba nitka. Igła z nitką. Korale, grzyby nawleczone na nitkę. Nitka rwie się, pęka, plącze się … Słownik języka polskiego
obdzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obdzieraćam, obdzieraća, obdzieraćają, obdzieraćany {{/stl 8}}– obedrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, obdzieraćdrę, obdzieraćdrze, obdzieraćdrzyj, obdarł, obdarli, obdarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koszula — ż I, DCMs. koszulali; lm D. koszulaul «sztuka bielizny okrywająca ramiona i tułów, noszona najczęściej bezpośrednio na ciele» Biała, kolorowa koszula. Świeża, czysta koszula. Długa, krótka, nocna koszula. Płócienna, perkalikowa, jedwabna koszula … Słownik języka polskiego
obdarty — obdartyrci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. obedrzeć (p.) obdarty w użyciu przym. «chodzący w podartym ubraniu, w łachmanach; oberwany, obszarpany» Obdarty włóczęga. Dzieci były brudne i obdarte … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego