-
1 obarczać
impf obarczyć* * *(-am, -asz); -yć; vt obarczać kogoś czymś — to burden sb with sth* * *ipf.obarczyć pf.1. (= obciążać) burden, encumber.2. (= nakładać obowiązki) burden sb with a duty.3. hold sb responsible for sth; obarczyć winą put the blame on sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obarczać
-
2 obarczać
obarczać (-am) < obarczyć> (-ę): obarczać k-o (I) fig jemandem aufbürden, jemandem auferlegen (A); jemandem zur Last legen (A);obarczać się fig (I) sich verantwortlich fühlen (für A) -
3 obarczać
1) ( obciążać) belasten, beladenobarczyć kogoś obowiązkiem jdm eine Verpflichtung auftragen3) ( obwiniać)\obarczać kogoś odpowiedzialnością [za coś] jdm [etw] zur Last legen [ lub anlasten] -
4 obarczać
глаг.• обременять* * *obarcza|ć\obarczaćny несов. kogo czym взваливать на кого что; обременять кого чем; ср. obarczyć+* * *obarczany несов. kogo czymвзва́ливать на кого что; обременя́ть кого чем; ср. obarczyćSyn: -
5 obarczać
1. accabler2. charger -
6 obarczać
обтяжувати -
7 obarczać się
-
8 obarczać\ się
-
9 obarczać się
обтяжуватися -
10 obarczyć
obarczać (-am) < obarczyć> (-ę): obarczać k-o (I) fig jemandem aufbürden, jemandem auferlegen (A); jemandem zur Last legen (A);obarczać się fig (I) sich verantwortlich fühlen (für A) -
11 obciążać
глаг.• атаковать• винить• загружать• загрузить• заострять• зарядить• заряжать• инкриминировать• нагружать• нагрузить• обвинить• обвинять• обременять• обязывать• отягощать• усугублять• ухудшать• ухудшить* * *obciąża|ć\obciążaćny несов. 1. нагружать; отяжелять; отягощать;2. kogo czym возлагать на кого что;● okoliczności \obciążaćjące отягчающие вину обстоятельства;
\obciążać czyjeś sumienie лежать на чьёй-л. совести; ср. obciążyć+1. obiadowywać, obarczać
* * *obciążany несов.1) нагружа́ть; отяжеля́ть; отягоща́ть2) kogo czym возлага́ть на кого что•- obciążać czyjeś sumienieSyn:obładowywać, obarczać 1) -
12 nakładać
impf nałożyć* * *(farbę, krem) to apply; (ubranie, czapkę) to put on; (podatek, embargo) to impose, ( obrazy na siebie) to superimpose* * *ipf.1. (= kłaść) put, place, set, lay ( sth) ( na coś on sth); ( jedzenie) serve; nakładać sobie czegoś help o.s. to sth.3. (= rozsmarowywać) apply, spread, smear.ipf.(= pokrywać się w przestrzeni l. czasie) overlap.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nakładać
-
13 odpowiedzialność
- ci; fspółka z ograniczoną odpowiedzialnością — EKON limited (liability) company
obarczać (obarczyć perf) kogoś odpowiedzialnością za coś — to hold sb responsible for sth
brać (wziąć perf) na siebie odpowiedzialność (za coś) — to take (on) the responsibility (for sth)
* * *f.responsibility; liability; odpowiedzialność cywilna prawn. civil liability; odpowiedzialność karna prawn. criminal responsibility; odpowiedzialność konstytucyjna prawn. constitutional accountability; odpowiedzialność osobista/zbiorowa personal l. individual/collective responsibility; odpowiedzialność za słowa responsibility for one's words; brak odpowiedzialności irresponsibility; pociągnąć kogoś do odpowiedzialności za coś bring l. call sb to account for sth; poczucie odpowiedzialności sense of responsibility; poczuwać się do odpowiedzialności feel responsible; spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prawn., handl. limited liability company; uchylać się od odpowiedzialności shirk responsibility; za coś grozi odpowiedzialność sądowa l. karna prawn. sth is liable to prosecution.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpowiedzialność
-
14 zwalać
impf ⇒ zwalić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt(strącać: książki, doniczki) to knock down, (wyładowywać: węgiel) to dump; (pot: odpisywać) to crib (pot)zwalać coś na kogoś — (pot) (obowiązki, pracę) to load sb down with sth; ( winę) to pin sth on sb
* * *ipf.1. (= strącać, przewracać, burzyć) knock down; zwalić kogoś na ziemię l. z nóg knock sb off sb's feet.2. (= wyładowywać) dump; zwalać (na kupę) (= ładować) heap (up), pile (up).4. pot., szkoln. (= odpisywać) crib ( od kogoś off (of) sb).ipf.1. (= spadać) fall l. come down; (= przewracać się) fall; zwalić się na łóżko pot. hit the sack; drzewo zwaliło się na samochód the tree crushed the car; zwalić się z nóg pot. take a spill.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwalać
-
15 obciążać się
-
16 obciążać\ się
несов. 1. нагружать на себя;2. czym обременять себя чем, брать на себя что; ср. obciążyć się+1. obiadowy wać się 2. obarczać się
-
17 odpowiedzialnoś|ć
f sgt responsibility- wielka/poważna odpowiedzialność great/heavy a. grave responsibility- odpowiedzialność osobista personal responsibility- brać na siebie odpowiedzialność za coś to take responsibility for sth- obarczać kogoś odpowiedzialnością to hold sb responsible- ponosić odpowiedzialność to bear responsibility- uchylać się od odpowiedzialności to dodge a. evade responsibility- zrzucić a. zdjąć z siebie odpowiedzialność to decline responsibility- zrzucić odpowiedzialność na kogoś to shift responsibility onto sb- uniknąć odpowiedzialności to escape responsibility- pociągnąć kogoś do odpowiedzialności to call sb to account- zrobiła to na swoją własną odpowiedzialność she did it on her own responsibility□ odpowiedzialność cywilna civil liability- odpowiedzialność karna criminal responsibility- odpowiedzialność parlamentarna parliamentary responsibility- odpowiedzialność sądowa amenability to law- odpowiedzialność zbiorowa collective responsibilityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpowiedzialnoś|ć
-
18 zwalać
( pot)I. vt1) ( zrzucać niechcący) herunterwerfen ( fam), runterschmeißen ( fam); książki, doniczki umwerfen, umschmeißen ( fam)4) (pot: obarczać czymś) abwälzen, schieben\zwalać na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzen\zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen, jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schiebenII. vr2) (pot: przychodzić w gości)3) zwalić się komuś na głowę [ lub na kark] jdn überfallen ( fam), jdn unerwartet und ungelegen besuchen -
19 anlasten
-
20 erdrücken
- 1
- 2
См. также в других словарях:
obarczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obarczaćam, obarczaća, obarczaćają, obarczaćany {{/stl 8}}– obarczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obarczaćczę, obarczaćczy, obarczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obarczać — ndk I, obarczaćam, obarczaćasz, obarczaćają, obarczaćaj, obarczaćał, obarczaćany obarczyć dk VIb, obarczaćczę, obarczaćczysz, obarcz, obarczaćczył, obarczaćczony 1. zwykle dk «włożyć komuś ciężar na barki, obładować kogoś lub coś czymś; objuczyć» … Słownik języka polskiego
obarczać się – obarczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obarczać siebie, brać do dźwigania jakiś ciężar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obarczać się zbyt licznymi bagażami. Obarczyć się worem z pszenicą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obarczyć — → obarczać … Słownik języka polskiego
zrzucić — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
zrzucać — 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową.… … Słownik frazeologiczny
bark — I m III, D. u, N. barkkiem; lm M. i 1. «zespół kości łączący kończynę górną (u zwierząt przednią) z tułowiem» KoścI barku. Lewy, prawy bark. 2. zwykle w lm «górna część grzbietu poniżej karku od jednego stawu ramiennego do drugiego; ramiona» Mieć … Słownik języka polskiego
ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… … Słownik języka polskiego
cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… … Słownik języka polskiego
obarczanie — ↨ obarczanie się n I rzecz. od obarczać (się) … Słownik języka polskiego
obligować — ndk IV, obligowaćguję, obligowaćgujesz, obligowaćguj, obligowaćował, obligowaćowany przestarz. «nakładać obowiązek, zobowiązywać, obarczać długiem wdzięczności» Podarunki obligowały go do wzajemności. ‹łac.› … Słownik języka polskiego