Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

nuto

  • 1 nūtō

        nūtō āvī, ātus, āre, freq.    [nuo], to nod: nutans, Distorquens oculos, H.: percutiens nutanti pectora mento, O.— To sway to and fro, totter, stagger: ornus nutat, V.: nutant circumspectantibus galeae, et incerti trepidant, L.: nutantem pondere mundum, V.: rami pondere, O.: plaustra, Iu.—Fig., to waver, falter, doubt, hesitate: in naturā deorum: animus nutat, O.
    * * *
    nutare, nutavi, nutatus V
    waver, give way

    Latin-English dictionary > nūtō

  • 2 nuto

    nūto, āvi, ātum, 1, v. freq. n. [nuo (of re-nuo, ab-nuo); Gr. neuô; cf. numen, nutus], to nod with the head.
    I.
    Lit.:

    neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,

    Plaut. As. 4, 1, 39; id. Merc. 2, 3, 72:

    capite nutat,

    id. Mil. 2, 2, 52: crebro capitis motu nutans. Suet. Calig. 38:

    nutans. Distorquens oculos,

    Hor. S. 1, 9, 64.—
    B.
    Esp., to command by a nod or sign:

    nutat ne loquar,

    Plaut. Men. 4, 2, 48.—
    II.
    In gen., to sway to and fro, to totter, shake, stagger.
    A.
    Lit.:

    nutant circumspectantibus galeae, et incerti trepidant,

    Liv. 4, 37:

    ornus,

    Verg. A. 2, 629; 9, 682:

    percutiens nutanti pectora mento,

    Ov. M. 11, 620:

    nutans machinamentum,

    Tac. H. 4, 30:

    nutantem vulnere civem,

    Juv. 15, 156:

    rami pondere,

    Ov. A. A. 2, 263:

    cristae,

    Sil. 1, 501:

    turres,

    Luc. 6, 136:

    plaustra,

    Juv. 3, 256.—
    B.
    Trop.
    1.
    To waver in one's opinion or judgment; to doubt, hesitate:

    etiam Democritus nutare videtur in naturā Deorum,

    Cic. N. D. 1, 43, 120:

    sic animus vario labefactus vulnere nutat,

    Ov. M. 10, 375; cf. Stat. Th. 8, 614; 4, 197.—
    2.
    To falter in one's fidelity, to be faithless:

    ac primo Festūs nutabat, palam Vitellium, occultis nuntiis Vespasianum fovens,

    Tac. H. 2, 98; Suet. Caes. 4.—
    3.
    To be ready to fall or give way; to totter, to waver, fail, be weak, falter:

    fortuna nutabit,

    Liv. 21, 44:

    tanto discrimine urbs nutabat, ut, etc.,

    Tac. H. 4, 52:

    nutantem aciem victor equitatus incursat,

    id. ib. 3, 18;

    4, 49: rempublicam,

    Suet. Vesp. 8; cf.:

    moenia nutantia Romae,

    Sil. 10, 590:

    nutantem hostem praevenire,

    Tac. H. 3, 40; cf. Flor. 3, 10, 4:

    mundi nutante ruinā,

    Luc. 4, 493.

    Lewis & Short latin dictionary > nuto

  • 3 abnuto

    ab-nūto, āvi, ātum, 1, v. freq. [id.], to deny ( by a nod) often, to refuse: quid te adiri (Vahl. adirier; Rib. adiri tam) abnutas, Enn. ap. Cic. de Or. 3, 41, 164 (where Cic. censures the word as less forcible than vetas, prohibes, absterres, and the like): [p. 9] quid mi abnutas? Tibi ego abnuto? Plaut. Capt. 3, 4, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > abnuto

  • 4 adnuto

    an-nūto (better adn-), āre, v. freq., to nod often to, to nod to (ante- and postclass.): alii adnutat, alii adnictat, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 29 Müll. (Com. Rel. p. 19 Rib.); Plaut. Merc. 2, 3, 100; App. M. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > adnuto

  • 5 annuto

    an-nūto (better adn-), āre, v. freq., to nod often to, to nod to (ante- and postclass.): alii adnutat, alii adnictat, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 29 Müll. (Com. Rel. p. 19 Rib.); Plaut. Merc. 2, 3, 100; App. M. 10.

    Lewis & Short latin dictionary > annuto

  • 6 nutabilis

    nūtābĭlis, e, adj. [nuto], tottering (postclass.), App. de Deo Socrat. p. 44, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > nutabilis

  • 7 nutus

    nūtus, ūs, m. [nuo, ĕre (of abnuo, etc.); cf. nuto], a nodding, a nod.
    I.
    Lit.:

    Scipio nutu finire disceptationem potuisset,

    Liv. 34, 62:

    nutu tremefecit Olympum,

    Verg. A. 9, 106:

    digitisque saepe est nutuque locutus,

    Ov. Tr. 2, 453:

    signaque dat nutu,

    id. F. 1, 418:

    nutus conferre loquaces,

    Tib. 1, 2, 21:

    digiti,

    i.e. a beckoning, Tert. adv. Herm. 27:

    membrorum,

    Plin. 6, 30, 35, § 188: uno meo [p. 1231] nutu jugulari utrumque vestrum posse, Suet. Calig. 32:

    nutibus oculorum,

    winks, Vulg. Isa. 3, 16.—
    B.
    Transf., a downward tendency or motion, gravity:

    terrena suopte nutu et suo pondere in terram ferri,

    Cic. Tusc. 1, 17, 40:

    terra suā vi nutuque tenetur,

    id. de Or. 3, 45, 178; so in plur., id. N. D. 2, 39, 98.—
    II.
    Trop., command, will, pleasure:

    ad eorum arbitrium et nutum totos se fingunt,

    Cic. Or. 8, 24:

    jura omnia praetoris nutu atque arbitrio meretriculae gubernari,

    id. Verr. 2, 5, 13, § 34:

    ad alicujus voluntatem nutumque convertere,

    id. Fam. 3, 10, 10:

    omnia deorum nutu atque potestate administrari,

    id. Cat. 3, 9, 21:

    auctoritate nutuque iegum domitas habere libidines,

    id. de Or. 1, 43, 194:

    paratum esse ad nutum,

    id. Phil. 7, 6, 18:

    ad nutum praesto esse,

    id. Verr. 2, 1, 31, § 78:

    respirare contra nutum dicionemque alicujus,

    id. Quint. 30, 94:

    alterius sub nutu degitur aetas,

    Lucr. 4, 1122:

    saevae nutu Junonis eunt res,

    Verg. A. 7, 592.

    Lewis & Short latin dictionary > nutus

  • 8 vacillo

    văcillo ( a scanned long, Lucr. 3, 502), āvi, ātum, 1, v. n. [cf. Sanscr. vak-, to roll; vank-, to shake], to sway to and fro; to waddle, stagger, reel, totter, waver, vacillate (class.; a favorite word with Cic.; cf.: nuto, titubo).
    I.
    Lit., of drunken persons: quosdam ex vino vacillantes, quosdam hesternā potatione oscitantes, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 66:

    videre quosdam ex vino vacillantis,

    Quint. 11, 3, 165:

    praepediuntur crure vacillanti,

    Lucr. 3, 479; cf. Ruhnk. ad Rutil. Lup. 2, 7, p. 164 Frotsch.:

    in utramque partem toto corpore vacillans,

    Cic. Brut. 60, 216:

    arbor ventis pulsa vacillans aestuat,

    Lucr. 5, 1096; so,

    ambusta,

    id. 1, 806:

    vacillant omnia tecta,

    id. 6, 575:

    sub pedibus tellus cum tota vacillat,

    id. 5, 1236:

    accepi tuam epistulam vacillantibus litterulis,

    Cic. Fam. 16, 15, 2.—
    II.
    Trop., to waver, hesitate, stagger, be untrustworthy, to vacillate:

    tota res vacillat et claudicat,

    Cic. N. D. 1, 38, 107:

    Erotem ad ista expedienda factum mihi videbar reliquisse, cujus non sine magnā culpā vacillarunt,

    have fallen into confusion, id. Att. 14, 18, 2:

    justitia vacillat vel jacet potius,

    id. Off. 3, 33, 118:

    stabilitas amicitiae vacillat,

    id. Fin. 1, 20, 66:

    legio vacillans,

    wavering in fidelity, id. Phil. 3, 12, 31: gerontikôteron est memoriola vacillare, id. Att. 12, 1, 2:

    partim sumptibus in vetere aere alieno vacillant,

    are staggering beneath a load of old debts, id. Cat. 2, 10, 21:

    aegrotat fama vacillans,

    Lucr. 4, 1124:

    gentes vacillantes,

    Vell. 2, 130, 3:

    cum animus paulum vacillavit,

    Sen. Ep. 114, 22:

    testes, qui adversus fidem testationis suae vacillant, audiendi non sunt,

    Dig. 22, 5, 2:

    cujus (testis) ita anceps fides vacillat,

    ib. 48, 10, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > vacillo

См. также в других словарях:

  • nuto — s. m. 1. Aceno de cabeça (quando se aprova). 2.  [Figurado] Vontade, arbítrio …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • nutō — *nutō germ.?, stark. Femininum (ō): nhd. Nutzen ( Maskulinum), Ertrag; ne. profit (Neutrum), yield (Neutrum); Rekontruktionsbasis: ae.; Hinweis: s. *nuti ; Etymologie: s. ing …   Germanisches Wörterbuch

  • ñuto — ñuto, ta (Del quechua ñut u, desmenuzado, reducido a polvo). 1. adj. NO Arg.), Col.), Ecuad. y Perú. Machacado, molido. 2. m. Perú. Añicos, trizas, polvo …   Diccionario de la lengua española

  • ñuto — ► adjetivo/ sustantivo masculino 1 América Meridional COCINA Se aplica a la carne blanda o que ha sido ablandada a golpes antes de cocinarla. ► sustantivo masculino 2 Argentina, Perú Añico, cada uno de los pequeños pedazos en que se divide una… …   Enciclopedia Universal

  • Nuto Revelli — (21 July 1919, Cuneo, Piedmont 5 February 2004) was an Italian essayist. Life Revelli was a freshly commissioned second lieutenant when, on 21 July 1942, he left Italy on one of the two hundred troop trains sent to the Eastern Front by Mussolini… …   Wikipedia

  • Nuto Revelli — Benvenuto «Nuto» Revelli (Cuneo, 21 de julio de 1919 Cuneo, 5 de febrero de 2004) fue un militar, un miembro de la Resistencia antifascista, un profesor y un escritor italiano, famoso por sus estudios sobre historia oral y sus libros sobre el… …   Wikipedia Español

  • nuto — nù·to s.m. OB cenno, in quanto espressione di volontà o comando {{line}} {{/line}} DATA: av. 1492. ETIMO: dal lat. nūtu(m), der. di *nuĕre fare un cenno col capo …   Dizionario italiano

  • trȍnūto — pril. s uzbuđenjem; potreseno …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • ùvr̄nūto — pril. na uvrnut način; naopako, smušeno, čudno, neuobičajeno …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • Revelli, Nuto Benvenuto Revelli — (Cuneo 1919 ) scrittore memorialista …   Dizionario biografico elementare del Novecento letterario italiano

  • Revelli, Nuto — soprannome di Revelli, Benvenuto …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»