Перевод: со всех языков на русский

nowożeniec

1 nowożeniec

сущ.

• жених

• новобрачный

* * *
nowoże|niec
♂, Р. \nowożeniecńca 1. новобрачный, молодожён;
2. \nowożeniecńcy мн. новобрачные, молодожёны
* * *

м, Р nowożeńca

1) новобра́чный, молодожён

2) nowożeńcy мн новобра́чные, молодожёны

Słownik polsko-rosyjski > nowożeniec
2 niemądry nowożeniec

неумный новобрачный

Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niemądry nowożeniec
3 oblubieniec

сущ.

• жених

• новобрачный

* * *
oblubie|niec
♂, Р. \oblubieniecńca высок. 1. жених; новобрачный ♂;
2. \oblubieniecńcy мн. жених и невеста; новобрачные
+
1. narzeczony, pan młody, no-wożeniec 2. narzeczeństwo;

państwo młodzi, nowożeńcy

* * *

м, Р oblubieńca высок.

1) жени́х; новобра́чный m

2) oblubieńcy мн жени́х и неве́ста; новобра́чные

Syn:

narzeczony, pan młody, nowożeniec 1), narzeczeństwo, państwo młodzi, nowożeńcy 2)

Słownik polsko-rosyjski > oblubieniec

nowożeniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. nowożenieceńcu || nowożenieceńcze; lm M. nowożenieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, który właśnie lub niedawno zawarł związek małżeński; młody małżonek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gratulacje dla nowożeńca. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nowożeniec — m II, DB. nowożenieceńca; lm M. nowożenieceńcy, DB. nowożenieceńców 1. «mężczyzna, który niedawno zawarł związek małżeński; młody małżonek» 2. tylko w lm «para małżeńska bezpośrednio lub niedługo po ślubie; państwo młodzi, młode małżeństwo»… … Słownik języka polskiego