Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

novitās

  • 1 novitas

    nŏvĭtas, ātis, f. [novus], a being new, newness, novelty.
    I.
    In gen.:

    rei novitas,

    Cic. Div. 2, 28, 60:

    gratiam novitati similem parant,

    Quint. 1, 6, 39:

    novitatis gratiā,

    id. 9, 3, 58:

    plus novitatis,

    id. 8, 3, 74:

    (figura) ipsā novitate ac varietate magis delectat,

    id. 9, 2. 66.—In plur., new acquaintances, friendships:

    novitates, si spem afferunt, non sunt illae quidem repudiandae, vetustas tamen loco suo conservanda,

    Cic. Lael. 19, 68.— Poet.:

    anni,

    i. e. the spring, Ov. F. 1, 160.—Adverb.:

    AD NOVITATEM,

    anew, newly, Inscr. Orell. 3278.—
    II.
    In partic.
    A.
    Rareness, strangeness, unusualness:

    sceleris atque periculi novitas,

    Sall. C. 4, 4:

    perturbatis nostris novitate pugnae,

    Caes. B. G. 4, 34: rerum, [p. 1220] Ov. M. 2, 31:

    adjuta est novitas numine nostra dei,

    this novel attempt, id. P. 4, 13, 24; so in plur., Inscr. Grut. 337.—
    B.
    The condition of a homo novus, newness of rank:

    novitas mea,

    Cic. Fam. 1, 7, 8:

    contemnunt novitatem meam, ego illorum ignaviam,

    Sall. J. 85, 14 (shortly before:

    comparate hunc cum illorum superbiā me hominem novum): quibus novitas familiae haud obstitit,

    Vell. 2, 127, 1.—
    III.
    Trop., newness, reformation. In eccl. Lat.:

    in novitate vitae,

    Vulg. Rom. 6, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > novitas

  • 2 novitās

        novitās ātis, f    [novus], newness, novelty: rei novitas: regni, V.: grata, H.: dulcis, O.: anni, i. e. the spring, O.— Plur: novitates, new acquaintances. —Rareness, strangeness, unusualness: sceleris atque periculi, S.: pugnae, Cs.: decretorum: Adiuta est novitas numine nostra dei, novel attempt, O.: in novitate fama antecedit, rumor anticipates an unexpected event, Cs.— Newness of rank, low origin: mea, C., S.: novitati invidere, i. e. an upstart.
    * * *
    newness; strangeness/novelty/unusualness/rarity; unfamilarity; freshness; restored state (as new); being new appointed/promoted; surprise; modern times

    Latin-English dictionary > novitās

  • 3 novitas

    newness, novelty, strangeness.

    Latin-English dictionary of medieval > novitas

  • 4 καινοφωνία

    καινοφωνίᾱ, καινοφωνία
    vocum novitas: fem nom /voc /acc dual
    καινοφωνίᾱ, καινοφωνία
    vocum novitas: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > καινοφωνία

  • 5 καινοφωνίας

    καινοφωνίᾱς, καινοφωνία
    vocum novitas: fem acc pl
    καινοφωνίᾱς, καινοφωνία
    vocum novitas: fem gen sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > καινοφωνίας

  • 6 καινοφωνιών

    καινοφωνία
    vocum novitas: fem gen pl

    Morphologia Graeca > καινοφωνιών

  • 7 καινοφωνιῶν

    καινοφωνία
    vocum novitas: fem gen pl

    Morphologia Graeca > καινοφωνιῶν

  • 8 καινοφωνίαι

    καινοφωνίᾱͅ, καινοφωνία
    vocum novitas: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > καινοφωνίαι

  • 9 καινοφωνίαις

    καινοφωνία
    vocum novitas: fem dat pl

    Morphologia Graeca > καινοφωνίαις

  • 10 καινοφωνίαν

    καινοφωνίᾱν, καινοφωνία
    vocum novitas: fem acc sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > καινοφωνίαν

  • 11 conspicuus

    conspĭcŭus, a, um, adj. [1. conspicio] ( poet. or in post-Aug. prose, esp. in Tac.; not in Quint.).
    I.
    Lit., that is or comes in view, visible; opp. occultus:

    quot inter Occultum stellae conspicuumque polum,

    Ov. Tr. 4, 10, 108:

    rebus ab auditis conspicuisque,

    id. P. 3, 4, 22: late vertex, * Hor. C. 3, 16, 19:

    signum in proeliis,

    Phaedr. 4, 6, 6:

    acies barbarorum,

    Tac. H. 4, 29:

    tabernaculum undique,

    Curt. 9, 6, 1: sidus omnibus e terris, Augustus ap. Plin. 2, 25, 23, § 94.—
    II.
    Trop., in gen.:

    habere mortem in conspicuo,

    before the eyes, Sen. Brev. Vit. 20, 5:

    nives,

    id. Thyest. 126:

    pyramides,

    Plin. 36, 12, 16, § 76.—
    B.
    Pregn., that attracts the attention to itself, striking, conspicuous, distinguished, illustrious, remarkable, phaneros; with dat. pers.:

    Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant,

    Liv. 1, 34, 11; Suet. Aug. 45.—With abl.:

    insignis clara conspicuusque domo,

    Tib. 3, 3, 4; so Ov. M. 12, 467; id. H. 5, 139; Tac. H. 3, 29; 3, 33; Plin. Ep. 3, 3, 2; Suet. Aug. 72 al.; cf. with dat. pers.:

    consilio, manu, voce insignis hosti, conspicuus suis,

    Tac. H. 3, 17.— Absol.:

    ambo conspicui,

    Ov. M. 8, 373; so Tac. H. 1, 88; 4, 42; id. G. 7; id. Or. 36.

    Lewis & Short latin dictionary > conspicuus

  • 12 decus

    1.
    dĕcus, ŏris, n. [Sanscr. daças, fame; Gr. doxa; cf. decet], any thing that ornaments, embellishes, adorns, honors, etc.; ornament, grace, embellishment, splendor, glory, honor, dignity (class. and freq.; a favorite word with Cicero, in oratorical lang.).
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    hostium spolia, decora atque ornamenta fanorum,

    Cic. Verr. 2, 4, 44; cf.:

    senator populi Romani, splendor ordinis, decus atque ornamentum judiciorum,

    id. Caecin. 10, 28; so,

    too, decus ornamentumque senectutis,

    id. de Or. 1, 45, 199; id. Prov. Cons. 11, 28:

    ut hominis decus ingenium, sic ingenii ipsius lumen est eloquentia,

    id. Brut. 15, 59; cf. id. Phil. 2, 22, 54:

    ad decus et ad laudem civitatis,

    id. N. D. 1, 4; cf. id. Brut. 97; cf. also id. Fin. 1, 10 fin.; id. Ac. 1, 9, 33:

    dignitatem et decus sustinere,

    id. Off. 1, 34, 124 et saep.:

    O decus Phoebi et dapibus supremi Grata testudo Jovis,

    Hor. Od. 1, 32, 13:

    lucidum caeli,

    id. Carm. Sec. 2:

    equitum Maecenas,

    id. Od. 3, 16, 20; cf. id. ib. 1, 1, 2 and id. ib. 2, 17, 4: electos juvenes simul et decus innuptarum, the ornaments, i. e. the most beautiful of the maidens, Catull. 64, 78 al.:

    castique decus servare pudoris,

    Ov. M. 13, 480:

    oris,

    i. e. beauty, id. ib. 3, 422:

    decus Asteriae = Asteria decens or pulchra,

    Verg. Cul. 15.—
    (β).
    Absol.: haec omnia, quae habent speciem gloriae contemne...;

    verum decus in virtute positum est,

    Cic. Fam. 10, 12 fin.:

    divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt!

    Sall. C. 20, 14; cf. id. ib. 58, 8; id. J. 3 fin.:

    regium,

    id. ib. 72, 2; cf.

    regale,

    Ov. M. 9, 690:

    decus enitet ore,

    Verg. A. 4, 150:

    superimpositum capiti,

    Liv. 1, 34:

    (columnas) scenis decora alta futuris,

    Verg. A. 1, 429:

    muliebre,

    i. e. chastity, Liv. 1, 58:

    immemores decoris liventia pectora tundunt,

    i. e. of their bodily charms, Ov. M. 8, 536:

    imperatori nobilitas, quae antea decori, invidiae esse,

    Sall. J. 73, 4:

    vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,

    Verg. E. 5, 32:

    Pilumno quos ipsa decus dedit,

    id. A. 12, 83.—
    II.
    Transf.
    (α).
    A deed of honor:

    tanti decoris testis,

    Tac. A. 15, 50.—Esp., plur., decora, honorable achievements, valiant deeds:

    cum multa referret sua familiaeque decora,

    Liv. 3, 12, 2:

    militiae decora,

    id. 2, 23, 4:

    belli,

    id. 6, 20, 7 (cf.:

    dedecora militiae,

    id. 3, 51, 12):

    Lacedaemonii vetera, Macedones praesentia decora intuebantur,

    Curt. 6, 1, 8.—
    (β).
    Renowned ancestors:

    inter nobiles, et longa decora praeferentes, novitas mea enituit?

    Tac. A. 14, 53; id. Hist. 1, 15.—
    III.
    Esp., moral dignity, virtue, honor:

    cum quod decus antiqui summum bonum esse dixerunt, hic solum bonum dicat, etc.,

    Cic. Leg. 1, 21, 55 (for which, shortly before, solum bonum esse quod honestum esset):

    quos (sc. Epicureos) nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est,

    id. Fin. 2, 14, 44;

    so with honestas,

    id. Fin. 2, 17, 56; cf. ib. 2, 11, 35; id. Off. 1, 5 fin.:

    sed ei (sc. Semproniae) cariora semper omnia quam decus atque pudicitia fuit,

    Sall. C. 25, 3; 54, 5.
    2.
    dĕcus, i, m., v. decussis, init.

    Lewis & Short latin dictionary > decus

  • 13 emutatio

    ēmūtātĭo, ōnis, f. [emuto], a change, alteration (with novitas), Quint. 8, 6, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > emutatio

  • 14 floridus

    flōrĭdus, a, um, adj. [flos], full of or abounding with flowers, flowery (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    hydrauli hortabere, ut audiat voces potius quam Platonis? expones, quae spectet, florida et varia?

    Cic. Tusc. 3, 18, 43:

    serta,

    garlands of flowers, Ov. F. 6, 312:

    prata,

    Lucr. 5, 785; cf.

    Hybla,

    Ov. Tr. 5, 6, 38.—
    B.
    Transf., of color, lively, gay, bright:

    colores,

    Plin. 35, 6, 12, § 30; 35, 10, 36, § 97. —
    II.
    Trop., blooming, beautiful:

    puellula,

    Cat. 61, 57; cf.:

    Galatea Floridior prato, longa procerior alno,

    Ov. M. 13, 790:

    aetas,

    the bloom of youth, Cat. 68, 16; cf.:

    novitas mundi,

    Lucr. 5, 943:

    florida et vegeta forma,

    Suet. Galb. 20:

    Demetrius Phalereus est floridior, ut ita dicam, quam Hyperides,

    flowery, florid, Cic. Brut. 82, 285; cf.: tertium (dicendi genus) alii medium ex duobus, alii floridum (namque id anthêron appellant) addiderunt, Quint. 12, 10, 58:

    floridius genus (scriptorum),

    id. 2, 5, 18:

    oratio,

    id. 8, 3, 74:

    floridissimus tui sermonis afflatus,

    Aus. Ep. 17:

    floridior in declamando quam in agendo,

    Sen. Contr. 4 praef. 5. — Adv.: flōrĭde, with flowers, brightly:

    depicta vestis,

    App. M. 11 fin.:

    ecclesia clarius ac floridius enituit,

    Lact. Mort. Pers. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > floridus

  • 15 lenocinor

    lēnōcĭnor, ātus, 1, v. dep. [1. leno; lit., to pander; hence, transf.].
    I.
    To flatter, entice, allure, wheedle, cajole (syn.:

    blandior, adulor): tibi serviet, tibi lenocinabitur,

    Cic. Div. in Caecil. 15, 48:

    gloriae alicujus,

    Sen. Contr. 1:

    alicui captatione testamenti,

    Plin. 20, 14, 57, § 160.—
    II.
    To forward, serve, promote, advance (post-Aug.):

    ut libro isti novitas lenocinetur,

    Plin. Ep. 2, 19, 7:

    anceps hic et lubricus locus est, etiam cum illi necessitas lenocinatur,

    id. ib. 1, 8, 6:

    quo vitio mancipiorum negotiatores formae puerorum lenocinantur,

    Quint. 5, 12, 17:

    Harii insitae feritati arte ac tempore lenocinantur,

    i. e. increase, add to, Tac. G. 43 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > lenocinor

  • 16 molior

    mōlĭor, ītus, 4 ( inf. molirier for moliri, Lucr. 5, 934), v. dep. n. and a. [moles].
    I.
    Neutr.
    A.
    To set one's self or one's powers in motion, to make exertions, exert one's self, to endeavor, struggle, strive, toil, etc. (rare but class.;

    syn.: conor, nitor): viden ut misere moliuntur?

    Plaut. Curc. 1, 3, 32:

    agam per me ipse et moliar,

    Cic. Fam. 6, 10, 2:

    nōsti mores mulierum: Dum moliuntur, dum comuntur, annus est,

    Ter. Heaut. 2, 2, 11:

    horam amplius jam in demoliendo signo permulti homines moliebantur,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95.—
    B.
    To set one's self in motion, endeavor to depart, to depart:

    molientem hinc Hannibalem,

    Liv. 28, 44:

    dum naves moliuntur a terra,

    id. 37, 11:

    in quam (insulam) gladiatores navibus molientes,

    Tac. H. 2, 35.—
    II.
    Act.
    A.
    To labor upon any thing, exert one's self at or upon, set in motion, work an instrument or engine; to work any thing (cf. ago; class.).
    1.
    Nihil enim agit (vita deorum),... nulla opera molitur, Cic. N. D. 1, 19, 51:

    res dura et regni novitas me talia cogant moliri,

    Verg. A. 1, 564: validam in vites molire bipennem, to work, i. e. wield, id. G. 4, 331: ancoras, to work, i. e. hoist the anchor, weigh anchor, Liv. 28, 17:

    agricola incurvo terram molitus aratro,

    i. e. to work, cultivate, till the ground, Verg. G. 1, 494; Col. 1 praef. 17;

    11, 2, 19: erro molirier arva,

    Lucr. 5, 932: fores, to work, i. e. to force, to break open, Tac. A. 1, 39; 2, 82; Liv. 23, 18, 2; 24, 46, 5:

    Atharrias ad Philotam missus clausum aditum domus moliebatur,

    Curt. 6, 8, 20:

    habenas,

    to guide, Verg. A. 12, 327:

    fulmina molitur dextrā,

    hurls, id. G. 1, 329:

    ignem,

    id. A. 10, 131:

    opera,

    to begin work, Col. 11, 2, 2:

    aliquid sub divo moliri potest,

    id. 1, 8, 9.—
    2.
    To set in motion, bestir, rouse, cause to remove, displace (syn.:

    deicio, deturbo): montes suā sede,

    displaces, Liv. 9, 3:

    corpora ex somno moliebantur,

    aroused, id. 36, 24, 3:

    onera objecta,

    id. 25, 36.—
    3.
    To build, make, erect, construct (syn.:

    condo, fundo, construo): muros,

    to build, Verg. A. 3, 132:

    classem,

    id. ib. 3, 6:

    arcem,

    id. ib. 1, 424:

    atrium,

    Hor. C. 3, 1, 46:

    aedem,

    Flor. 1, 7:

    locum,

    prepares, Verg. A. 7, 158:

    pocula de inimicorum capitibus hominum,

    to construct, make, Sol. 15.—
    B.
    Trop., to endeavor to do; to undertake, attempt, set about any thing (cf.:

    aggredior, apparo): nec ea, quae agunt, molientes cum labore operoso,

    performing, doing, Cic. N. D. 2, 23, 59:

    viam clipei molita per oras,

    made its way, Verg. A. 10, 477:

    inde datum molitur iter,

    id. ib. 6, 477:

    jamque alio moliris iter,

    Stat. S. 5, 2, 61:

    viam et gressus,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 278; 3, 438: animum, to form or acquire for one's self, Ov. A. A. 2, 119:

    laborem,

    to undertake, Verg. A. 4, 233:

    struere et moliri aliquid calamitatis alicui,

    to try to bring upon, Cic. Clu. 64, 178:

    fortissimis atque optimis civibus periculum moliri,

    id. Sest. 1, 1:

    pestem patriae nefarie,

    id. Cat. 2, 1, 1:

    perniciem rei publicae,

    id. ib. 1, 2, 5: insidias avibus, to lay snares, Verg. G. 1, 271:

    crimina et accusatorem,

    to bring about, find out, Tac. A. 12, 22:

    triumphos,

    Ov. M. 14, 719:

    fugam,

    Verg. A. 2, 109:

    moram,

    to cause, make, occasion, id. ib. 1, 414:

    opem extremam alicui,

    Val. Fl. 6, 431:

    dolos apertos,

    to devise, id. 5, 249:

    bellum in animo,

    to design, meditate, Vell. 2, 46:

    Athenienses urbem ex integro condere moliuntur,

    Just. 2, 15, 1:

    mundum efficere moliens deus,

    attempting, Cic. Univ. 4:

    fallere,

    Val. Fl. 3, 491:

    de occupando regno moliens,

    striving to usurp the government, Cic. Rep. 2, 35, 60:

    nuptias,

    to bring about, Tac. A. 12, 3:

    apud judices oratione molienda sunt amor, odium, etc.,

    are to be excited, called forth, Cic. de Or. 2, 51, 206:

    tumorem,

    Col. 6, 17:

    vorandi facultatem,

    Cels. 1, 3:

    fidem moliri coepit,

    began to meddle with, disturb, Liv. 6, 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > molior

  • 17 ostentarium

    ostentārĭus, a, um, adj. [ostentum], of or relating to prophetic indications, prophetic (post-class.):

    ostentaria novitas (al. ostentatoria),

    Mart. Cap. 2, § 151.—
    II.
    Subst.: ostentārĭum, ii, n., a book of prognostics:

    Tuscum,

    Macr. S. 3, 7:

    arborarium,

    id. ib. 2, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > ostentarium

  • 18 ostentarius

    ostentārĭus, a, um, adj. [ostentum], of or relating to prophetic indications, prophetic (post-class.):

    ostentaria novitas (al. ostentatoria),

    Mart. Cap. 2, § 151.—
    II.
    Subst.: ostentārĭum, ii, n., a book of prognostics:

    Tuscum,

    Macr. S. 3, 7:

    arborarium,

    id. ib. 2, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > ostentarius

  • 19 καινοφωνία

    A vocum novitas, Gloss., cf. Phlp. in APo. 11.7.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καινοφωνία

  • 20 νέος

    Grammatical information: adj.
    Meaning: `new, joung, youthful, unusual, unheard'; comp forms νεώτερος, - τατος (since Il.), also νέατος in the sense of `novissimus, last' (trag.)?, s. νείατος, νειός.
    Dialectal forms: Myc. newo
    Compounds: Very often as 1. member, cf. νεο-γιλλός, νεο-γν-ός, νέ-ορτος (s. ὄρνυμι), νεοχμός etc.
    Derivatives: 1. νεαρός `young, youthful, tender, fresh' (Β 289; on the formation below) with νεάρωσις f. `rejuvenation' (Poet. in PIand. 78, 13). -- 2. νεό-της, Dor. - τας, - ητος f. `age of youth, youthful spirit, young men' (Il.), - τήσιος `youthful' (Ps.-Phok.). -- 3. νεοίη f. `youthful thoughtlessness' (Ψ 604), νέοιαι ἀφροσύναι H.; after ἀνοίη, ἄνοια, s. Wackernagel Unt. 242f.. -- 4. νέᾱξ, - κος m. = νεανίας (Nicophon, Poll.); Björck Alpha impurum 264 f. -- Adverbs: 5. νεωστί `newly, fresh' (IA.) from νέως + τι (Schwyzer 624). -- 6. νεόθεν `anew' (S. OC 1447 [lyr.]). -- Denomin. verbs: 7. νεάζω, also w. prefix, e.g. ἀνα-, ἐκ-, ἐν-, `be or become young' (trag., com., Hdt., hell.) with ἐκνεασμός `innovation' (Simp.); νεασμός `ploughing a fallow land' (Gp.), s. νεάω. -- 8. νεόω `make new' (A.), also = νεάω (LXX, Poll.) with νεώματα pl. `worked fallow land' (LXX). -- 9. νεάω `work fallow land' (Hes. Op. 462), cf. Lat. novālis ( ager, terra) `fallow land'; besides deriv. from νε(ι)ός `fallow land' (s.v.) is possible. -- 10. νεώσσω, - ττω `renew' (Hdn., H.); cf. Schwyzer 733. -- 11. νεωτερίζω `renew, (the state organistion) make innovations' (Att.) with νεωτερ-ισμός, - ισμα, - ισις, - ιστής, - ικός. -- On νεανίας s. v.; on the meaning of νέος Porzig Sprachgesch. u. Wortbed. 343 ff.
    Origin: IE [Indo-European] [769] *neu̯os `new'
    Etymology: As inherited word νέος from νέϜος ( νεϜόστατος Cypr.) is identical with Hitt. neu̯a-, Skt. náva-, Lat. novus, OCS novъ, Toch. B ñuwe, A ñu: IE *néuos `new'. Beside it a i̯o-deriv. in Skt. návya-, Germ., e.g. Goth. niujis, Celt., e.g. Gaul. Novio-dūnum, Lith. naũjas. Also νεῖος (only A. R. 1, 125, verse-begin) could agree with this; but it is no more than a metrically lengthened νέος. An old r-formation could be νεαρός, which has an agreement in Arm. nor `new' from *neu̯erós v.t.; cf. νηρός. The denominative νεάω agrees with Lat. novāre and Hitt. neu̯ah̯h̯- `renew'. The agreement of νεότης and Lat. novitās, νέᾱξ and CSl. novakъ can result from parallel innovations. -- WP. 2, 324, Pok. 769.
    Page in Frisk: 2,

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > νέος

См. также в других словарях:

  • Novitas — ROYAL   Discipline Linguistics, applied linguistics, education Language English …   Wikipedia

  • Novitas BKK — Sozialversicherung Gesetzliche Krankenversicherung Krankenkasse Betriebskrankenkasse (offen) Rechtsform Körperschaft des öffentlichen Rechts Zuständigkeit bundesweit …   Deutsch Wikipedia

  • NOVITAS Vereinigte BKK — In diesem Artikel oder Abschnitt fehlen wichtige Informationen. Du kannst Wikipedia helfen, indem du sie recherchierst und einfügst. Die Novitas BKK Die Präventionskasse ist eine Betriebskrankenkasse mit Sitz in …   Deutsch Wikipedia

  • Novitas non tam utilitate prodest quam novitate perturbat — That which is new or novel does not benefit so much by its usefulness as it disturbs by its novelty …   Ballentine's law dictionary

  • novità — {{hw}}{{novità}}{{/hw}}s. f. 1 Natura, caratteristica di ciò che è nuovo. 2 Cosa nuova, inventata, introdotta di recente: novità letteraria, musicale | Oggetto, articolo di moda: negozio di –n. 3 Ciò che accade di nuovo | Notizia di fatti recenti …   Enciclopedia di italiano

  • ktpBKK — Sozialversicherung Gesetzliche Krankenversicherung Krankenkasse Betriebskrankenkasse (offen) Rechtsform Körperschaft des öffentlichen Rechts Gründung 1. Januar 2004 …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der gesetzlichen Krankenkassen in Deutschland — Die Liste der gesetzlichen Krankenkassen in Deutschland enthält die zur gesetzlichen Krankenversicherung angehörigen Krankenkassen. Für die Liste mit nur Betriebskrankenkassen siehe: Liste der Betriebskrankenkassen in Deutschland… …   Deutsch Wikipedia

  • Crazy Machines — Entwickler FAKT Software Publisher …   Deutsch Wikipedia

  • Crazy Machines 2 — Crazy Machines Entwickler: FAKT Software Verleger: Novitas Publishing / Oetinger Interactiv / Viva Media / Application Systems Heidelberg Publikation: 2004, 2005, 2006, 2007, 2008 …   Deutsch Wikipedia

  • Novität — Novum; Neuheit * * * No|vi|tät 〈[ vi ] f. 20〉 1. Neuigkeit 2. Neuheit, Neuerscheinung, z. B. Buch [<lat. novitas „Neuheit“] * * * No|vi|tät, die; , en [lat. novitas = Neuheit, zu: novus, ↑ Novum]: 1 …   Universal-Lexikon

  • Cooper Industries — plc Type Public (NYSE: CBE) Founded Mount Vernon, Ohio, US …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»