-
1 nocuus
-
2 nocuus
nŏcŭus, a, um, adj. [noceo], hurtful, injurious, noxious (very rare), Ov. Hal. 128; Serib. Comp. 114. -
3 in-nocuus
in-nocuus adj., harmless, innocuous: herba, O.: litus, safe, V.: iter, undisputed, Ta.—Unharmed, uninjured: sedere carinae Omnes inno-cuae, V.—Inoffensive, innocent: viximus innocuae, O.: agere causas innocuas, defend the innocent, O. -
4 spīna
spīna ae, f [SPI-], a thorn: spinae acutae, V.: spinis conserto tegmine nullis, O.— A prickle, spine: animantium aliae spinis hirsutae: spinā nocuus, O.— The backbone, spine: duplex, V.: a spinae crate teneri, O.: Spina viret, the back, O.: spinae curvamen, O.—Fig., plur, thorns, difficulties, subtleties, perplexities: disserendi spinae: partiendi et definiendi, intricacies: spinas animo evellere, cares, H.: Quid te exempta levat spinis de pluribus una, errors, H.* * *thorn/spine/prickle (plant/animal); spike (asparagus); thorn-bush; blackthorn; spine/backbone/back; Circus center wall; fish-bone; difficulties (pl.); cares -
5 innocuus
I.Lit.A.Act.:B.luporum genus innocuum homini,
Plin. 8, 34, 52, § 123:imber leguminibus,
id. 18, 17, 44, § 152:iter,
Ov. F. 4, 800:litus,
safe, Verg. A. 7, 230.—Pass., unharmed, uninjured:II.sedere carinae omnes innocuae,
Verg. A. 10, 302:fida per innocuas errent incendia turres,
Claud. Cons. Mall. Theod. 330. —Transf., inoffensive, innocent:1.viximus innocuae,
Ov. M. 9, 373:agere causas innocuas,
to defend the innocent, id. Tr. 2, 273:innocuum perforat ense latus,
id. ib. 3, 9, 26. — Hence, adv.: innŏcŭē.Harmlessly:2.sagittas tanta arte direxit, ut omnes per intervalla digitorum innocue evaderent,
Suet. Dom. 19. —Innocently:vivere,
Ov. A. A. 1, 640. -
6 spina
spīna, ae, f. [root spī, whence also spicna, spīca, spinus], a thorn.I.Lit.:B.cum lubrica serpens Exuit in spinis vestem,
Lucr. 4, 61; cf. Prop. 4 (5), 5, 1; Verg. E. 5, 39; Col. 3, 11, 5; Plin. 21, 15, 54, § 91 al.:consertum tegumen spinis,
Verg. A. 3, 594; cf. Ov. M. 14, 166; id. P. 2, 2, 36; Tac. G. 17. —Of particular kinds of thorny plants or shrubs:solstitialis,
Col. 2, 18, 1:alba,
whitethorn, hawthorn, id. 7, 7, 2; 7, 9, 6; 3, 11, 5; Plin. 21, 11, 39, § 68; 24, 12, 66, § 108: Aegyptia, the Egyptian blackthorn or sloe, id. 13, 11, 20, § 66; 24, 12, 65, § 107:Arabica,
Arabian acacia, id. 24, 12, 65, § 107.—Transf., of things of a like shape.1.A prickle or spine of certain animals (as the hedgehog, sea-urchin, etc.): animantium aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae, aliae spinis hirsutae, Cic. N. D. 2, 47, 121:2.hystrices spinā contectae (with aculei),
Plin. 8, 35, 53, § 125; 9, 59, 85, § 182:spinā nocuus,
Ov. Hal. 130.—A fish-bone:3.humus spinis cooperta piscium,
Quint. 8, 3, 66; Ov. M. 8, 244.—The backbone, spine:4.caput spina excipit: ea constat ex vertebris quattuor et viginti, etc.,
Cels. 8, 1; 8, 9, 2; 8, 14; Plin. 11, 37, 68, § 179; Varr. R. R. 2, 7, 5; Col. 6, 29, 2; Verg. G. 3, 87; Ov. M. 8, 806:dorsi spina, Aug. Civ. Dei, 19, 4, n. 2: spina quae est in dorso,
Gell. 3, 10, 7.— Hence, poet., the back, Ov. M. 6, 380; 3, 66; 3, 672.—Spina, a low wall dividing the circus lengthwise, around which was the race-course; the barrier, Cassiod. Var. 3, 51; Schol. Juv. 6, 588.—5. II.Trop., in plur.1.Thorns, i. e. difficulties, subtleties, perplexities in speaking and debating (class.):2.disserendi spinae,
Cic. Fin. 4, 28, 79; cf.:partiendi et definiendi,
subtleties, intricacies, id. Tusc. 4, 5, 9; cf.:hominum more non spinas vellentium, ut Stoici,
id. Fin. 4, 3, 6.—Cares:3.certemus, spinas animone ego fortius an tu Evellas agro,
Hor. Ep. 1, 14, 4.—Errors:quid te exemta juvat spinis de pluribus una,
Hor. Ep. 2, 2, 212.
См. также в других словарях:
nocuité — [ nɔkɥite ] n. f. • 1823; du lat. nocuus « nuisible » ♦ Méd. Caractère de ce qui est nuisible (⇒ nocivité). ⊗ CONTR. Innocuité. ● nocuité nom féminin (latin nocuus, nuisible) Caractère de quelque chose qui est nocif, dangereux pour la santé.… … Encyclopédie Universelle
Innocuous — In*noc u*ous, a. [L. innocuus; in not + nocuus hurtful, fr. nocere to hurt. See {Innocent}.] Harmless; producing no ill effect. [1913 Webster] A patient, innocuous, innocent man. Burton. {In*noc u*ous*ly}, adv. {In*noc u*ous*ness}, n. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Innocuously — Innocuous In*noc u*ous, a. [L. innocuus; in not + nocuus hurtful, fr. nocere to hurt. See {Innocent}.] Harmless; producing no ill effect. [1913 Webster] A patient, innocuous, innocent man. Burton. {In*noc u*ous*ly}, adv. {In*noc u*ous*ness}, n.… … The Collaborative International Dictionary of English
Innocuousness — Innocuous In*noc u*ous, a. [L. innocuus; in not + nocuus hurtful, fr. nocere to hurt. See {Innocent}.] Harmless; producing no ill effect. [1913 Webster] A patient, innocuous, innocent man. Burton. {In*noc u*ous*ly}, adv. {In*noc u*ous*ness}, n.… … The Collaborative International Dictionary of English
Nocuous — Noc u*ous, a. [L. nocuus, fr. nocere to hurt.] Hurtful; noxious. [R.] {Noc u*ous*ly}, adv. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Nocuously — Nocuous Noc u*ous, a. [L. nocuus, fr. nocere to hurt.] Hurtful; noxious. [R.] {Noc u*ous*ly}, adv. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
nocuous — adjective Etymology: Latin nocuus, from nocēre to harm more at noxious Date: 1635 harmful • nocuously adverb … New Collegiate Dictionary
nocuous — nocuously, adv. nocuousness, n. /nok yooh euhs/, adj. likely to cause damage or injury; harmful; noxious. [1625 35; < L nocuus harmful, injurious, equiv. to noc(ere) to harm + uus deverbal adj. suffix; see OUS] * * * … Universalium
innocuité — [ inɔkɥite ] n. f. • 1783; du lat. innocuus « qui n est pas nuisible » ♦ Qualité de ce qui n est pas nuisible. Innocuité d une substance toxique prise à faible dose. ⊗ CONTR. Nocivité. ● innocuité nom féminin (latin innocuus, inoffensif)… … Encyclopédie Universelle
nocuité — (entrée créée par le supplément) (no ku i té) s. f. Néologisme. Qualité de ce qui est nuisible. Nous voyons les fibres les plus postérieures des faisceaux latéraux transmettre au sensorium les impressions douloureuses, et éveiller à leur suite,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
statue — (sta tue) s. f. Figure entière et de plein relief, représentant un homme ou une femme, une divinité, un animal, un dieu, un cheval, un lion. • Du plus puissant des dieux nous voyons la statue Par une main impie à leurs pieds abattue, CORN. Poly … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré