-
1 niepodzielny
adj(liczba, całość) indivisible; (przen: władza) absoluteniepodzielny przez dwa/dziesięć — MAT indivisible by two/ten
* * *a.1. (wyraz, własność) indivisible; niepodzielny przez dwa/siedem indivisible by two/seven.2. ( władza) absolute.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niepodzielny
-
2 niepodzielny
niepodzieln|y1. неделимый;2. безраздельный, нераздельный; 3. такой, который трудно поделить (разделить); \niepodzielny kawałek ziemi участок земли, который трудно поделить+1. nieroz-dzielny, jednolity 2. absolutny
* * *1) недели́мый2) безразде́льный, неразде́льный3) тако́й, кото́рый тру́дно подели́ть (раздели́ть)niepodzielny kawałek ziemi — уча́сток земли́, кото́рый тру́дно подели́ть
Syn: -
3 niepodzielny
-
4 niepodzielny
niepodzielny [ɲɛpɔʥ̑ɛlnɨ] adjliczba niepodzielna przez dwa eine nicht durch zwei teilbare Zahl -
5 niepodzielny
• atomical• indivisible• undividedSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > niepodzielny
-
6 niepodzielny
• atomical• indivisible• undivided -
7 niepodzielny
неподільний; нероздільний -
8 безраздельный
-
9 неделимый
-
10 нераздельный
-
11 atomical
niepodzielny -
12 indivisible
niepodzielny -
13 undivided
niepodzielny -
14 atomical
niepodzielnyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > atomical
-
15 indivisible
niepodzielnyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > indivisible
-
16 undivided
niepodzielnyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > undivided
-
17 słowotwórczo
adv. in derivational terms- wyraz słowotwórczo podzielny/niepodzielny a complex word/a simplex* * *adv.jęz. derivationally, of or related to word-formation; podzielny/niepodzielny słowotwórczo morphologically analyzable/unanalyzable.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słowotwórczo
-
18 indivisible
[ɪndɪ'vɪzɪbl]adj* * *[indi'vizəbl](not able to be divided or separated.) niepodzielny -
19 nieparzysty
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieparzysty
-
20 jedyny
прил.• единичный• единовременный• единственный• единый• исключительный• несравненный• одинокий• одиночный• уникальный* * *единственный, единичныйjeden, jednolity, niepodzielny, wspólny единый* * *jedyn|y\jedynyi 1. единственный;\jedyny syn единственный сын; \jedyny w swoim rodzaju (swego rodzaju) единственный в своём роде;
2. незаменимый, самый лучший;\jedyny do roboty отличный работник;
3. \jedynyе ☼ единственное, одно;\jedynyе со go martwi единственное, что его огорчает; ● jeden \jedyny один-единственный
* * *1) еди́нственныйjedyny syn — еди́нственный сын
jedyny w swoim rodzaju (swego rodzaju) — еди́нственный в своём ро́де
2) незамени́мый, са́мый лу́чшийjedyny do roboty — отли́чный рабо́тник
3) jedyne с еди́нственное, одно́jedyne co go martwi — еди́нственное, что его́ огорча́ет
•
- 1
- 2
См. также в других словарях:
niepodzielny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niedający się podzielić, niedzielący się; nierozdzielny, jednolity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepodzielne wyrazy. Liczby niepodzielne przez trzy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niepodzielny — 1. «taki, którego nie można podzielić, nie dzielący się; nierozdzielny, jednolity» Wyrazy niepodzielne. Liczba niepodzielna przez dwa. 2. «trudny do podziału; taki, którym źle obdzielać; dzielący się niekorzystnie» Niepodzielne mieszkanie. 3.… … Słownik języka polskiego
motyw — m IV, D. u, Ms. motywwie; lm M. y 1. zwykle w lm «czynniki wewnętrzne natury psychicznej i fizjologicznej, świadome lub nieświadome, skłaniające do określonego działania; pobudki, powody; uzasadnienie postępowania lub rozumowania» Motyw zbrodni.… … Słownik języka polskiego
niepodzielnie — przysłów. od niepodzielny w zn. 3 Rządzić, władać kimś, czymś niepodzielnie. Panować niepodzielnie … Słownik języka polskiego
niepodzielność — ż V, DCMs. niepodzielnośćści, blm rzecz. od niepodzielny a) w zn. 1: Niepodzielność wyrazów. b) w zn. 2: Niepodzielność małego gospodarstwa. c) w zn. 3: Niepodzielność władzy … Słownik języka polskiego
ordynacja — ż I, DCMs. ordynacjacji; lm D. ordynacjacji (ordynacjacyj) 1. «zbiór przepisów, zarządzeń prawnych dotyczących jakiejś dziedziny; ustawa, regulamin» Ordynacja podatkowa, celna. Uchwalić ordynację. ∆ Ordynacja wyborcza «ustawa normująca… … Słownik języka polskiego
integralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który stanowi z czymś całość albo jest nierozerwalnie złączony z czymś; niepodzielny, nienaruszalny {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieparzysty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepodzielny przez dwa; oznaczony liczbą niepodzielną przez dwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieparzyste numery, dni tygodnia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
organiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który odnosi się do świata zwierzęcego lub roślinnego, stanowiący część składową, element przyrody ożywionej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świat… … Langenscheidt Polski wyjaśnień