-
1 władza
-y; f( panowanie) rule, reign; ( oddziaływanie) powersprawować władzę — to wield lub exercise power
* * *f.1. (= rządzenie) rule; reign; być u władzy be in power; dojść do władzy rise to power; odsunąć kogoś od władzy remove sb from power; odzyskać władzę return to power; sprawować władzę yield l. exercise power; walka o władzę power struggle; władza państwowa state; władza polityczna political power.2. (= organ rządzący) authorities; czwarta władza (= media) fourth estate; oddać się w ręce władz surrender to authorities; władza sądownicza the judiciary; władza ustawodawcza the legislature; władza wykonawcza the executive.3. (= moc) power; authority; mieć nad kimś nieograniczoną władzę have unrestricted power over sb; być w pełni władz umysłowych be of sound mind; stracić władzę w nogach lose the use of one's legs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władza
-
2 władza
сущ.• авторитет• владычество• власть• влияние• возможность• господство• дар• держава• доверенность• значение• мастерство• могущество• мочь• мощность• мощь• освоение• полномочие• правительство• правление• право• производительность• руководство• сдержанность• сила• способность• суверенитет• управление• царство• энергия* * *władz|a♀ 1. власть;\władza ustawodawcza, wykonawcza законодательная, исполнительная власть; sprawować \władzaę управлять, править; быть облечённым властью;
2. \władzaе мн. власти, органы;centralne (naczelne) \władza руководящие органы; \władzaе administracyjne административные органы; ● (s)tracić \władzaę nad sobą (по)те-рять самообладание;
w pełni władz umysłowych в состоянии полной вменяемости+2. kierownictwo, zwierzchnictwo
* * *ж1) властьwładza ustawodawcza, wykonawcza — законода́тельная, исполни́тельная власть
sprawować władzę — управля́ть, пра́вить; быть облечённым вла́стью
2) władze мн вла́сти, о́рганыcentralne (naczelne) władza — руководя́щие о́рганы
władze administracyjne — администрати́вные о́рганы
•- stracić władzę nad sobą- tracić władzę nad sobą
- w pełni władz umysłowychSyn: -
3 władza
władza państwowa Staatsgewalt f;być u władzy an der Macht sein;stracić pf władzę nad sobą die Beherrschung verlieren;władza rodzicielska JUR Sorgerecht n;w pełni władz umysłowych bei voller Zurechnungsfähigkeit, voll zurechnungsfähig -
4 władza
władza [vwaʣ̑a] f\władza nad kimś/czymś Macht über jdn/etwzawieszenie władzy rodzicielskiej Ruhen nt der elterlichen Sorgebyć w pełni władz umysłowych bei voller Zurechnungsfähigkeit sein, voll zurechnungsfähig sein -
5 władza
1. autorité2. commandement3. domination4. empire5. faculté6. force7. gouvernement8. grandeur9. juridiction10. magistrature11. obéissance12. pouvoir13. prépotence14. puissance15. sceptre16. seigneurie17. septennat18. souveraineté19. sécularité20. église -
6 władza
1 cliarlathas 2 críoch 3 cumhacht 4 luasc 5 riail 6 réimeas 7 smacht 8 smachtaigh 9 údarás -
7 władza
pushtet -
8 władza
egemenlik; güç; kudret; kuvvet; otorite; tesir; yetki -
9 władza
-
10 władza
autoritetasgaliajėga -
11 władza
ж влада -
12 władza
1 ayos2 kapahintulutan3 kapangyarihan4 lakas5 magpunò6 panggigilalas7 pátakaran8 regla9 ulirán -
13 władza
at-abraý; çeperçilik; çeperlik; güýç; häkimiýet; kuwwat; kuwwatlylyk; ussaçylyk; ussatlyk; ysgyn; zarp -
14 władza
potencia -
15 władza
1) αυθεντία2) δύναμη3) εξουσία4) κυριαρχία5) κύρος -
16 władza
1) חתמ2) תוכמס -
17 władza
اجازه ; اجرا ; اختيار ; اعتبار ; الغاء ; برق ; تصفيه ; توان ; توانايي ; حق ; حكم ; حكمراني ; حكمفرمايي ; حكومت ; سلطنت ; فرمداري ; قاعده ; قدرت ; قلمرو ; كنتل ; ملك ; نفوذ ; وصايت -
18 władza władz·a
-
19 czwarta władza
-
20 prépotence
władza
См. также в других словарях:
władza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawo rządzenia, rozporządzania kimś, narzucania komuś swojej woli; panowanie, rządy nad kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władza najwyższa. Władza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
władza — 1. Być w pełni władz umysłowych «być zdrowym psychicznie»: Czyny, jakie popełnił, same świadczą, że nie był wówczas w pełni władz umysłowych. P. Pytlakowski, Czekajac. (...) kiedy osoba będąca w pełni władz umysłowych nie daje znaku życia, to… … Słownik frazeologiczny
czwarta władza — {{/stl 13}}{{stl 7}} środki masowego przekazu (obok tradycyjnie wyróżnianych w demokracji władz: ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pan władza — Policjant Eng. A police officer … Słownik Polskiego slangu
Cyan (Closterkeller album) — Cyan Studio album by Closterkeller Released April 29, 1996 (Poland) … Wikipedia
Closterkeller — at Castle Party 2008 Background information Origin Warsaw, Poland … Wikipedia
Gräfin Cosel (1968) — Dieser Artikel wurde wegen inhaltlicher Mängel auf der Qualitätssicherungsseite der Redaktion Film und Fernsehen unter Angabe von Verbesserungsvorschlägen eingetragen. Beteilige Dich an der Verbesserung dieses Artikels und entferne diesen… … Deutsch Wikipedia
pan — 1. Być panem położenia, sytuacji «być osobą, od której w danej chwili coś zależy»: Jagiełło doskonale rozumiał, że te dwie wielkie, niesłychanie bogate republiki kupieckie stanowią szczebel do ostatecznego zwycięstwa na wschodzie. Kto nimi… … Słownik frazeologiczny
ludowładztwo — n III, Ms. ludowładztwowie, blm «władza, rządy sprawowane przez lud; ustrój polityczny (przeciwstawiany jedynowładztwu), w którym władza faktycznie albo nominalnie należy do ludu; demokracja» … Słownik języka polskiego
monarchia — ż I, DCMs. monarchiachii; lm D. monarchiachii (monarchiachij) «forma rządów, w których władza spoczywa w ręku jednostki monarchy (króla, cesarza, sułtana), sprawującego ją dożywotnio (na zasadzie dziedziczenia lub w drodze wyboru), samodzielnie… … Słownik języka polskiego