Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

nexum

  • 1 nexum

        nexum ī, n    [P. n. of necto], a bond secured upon the personal liberty of the debtor, voluntary assignment of the person for debt, slavery for debt: ius nexi: nexum inire, L.: omnia nexa civium liberata.
    * * *
    obligation between creditor/debtor; (pre-300 BC debtor bondman for non-payment)

    Latin-English dictionary > nexum

  • 2 nexum

    nexum, i, v. 2. nexus, II.

    Lewis & Short latin dictionary > nexum

  • 3 nexus

    1.
    nexus, a, um, Part. and P. a., from necto.
    2.
    nexus, ūs, m. [necto], a tying or binding together, a fastening, joining, an interlacing, entwining, clasping.
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    et jam contulerant arto luctantia nexu Pectora pectoribus,

    Ov. M. 6, 242; cf.:

    bracchiorum nexibus elidere aliquem (of a wrestler),

    Suet. Ner. 53:

    serpens, baculum qui nexibus ambit,

    coils, folds, Ov. M. 15, 659; cf. Plin. 8, 11, 11, § 32; Tac. A. 4, 62:

    salix solido ligat nexu,

    Plin. 16, 37, 69, § 177.—
    II.
    Transf. (with the collat. form nexum, i; v. in the foll.), the state or condition of a nexus (v. necto, I. B.), a personal obligation, an addiction or voluntary assignment of the person for debt, slavery for debt: nexum Manilius scribit, omne, quod per libram et aes geritur, in quo sint mancipia. Mutius, quae per aes et libram fiant, ut obligentur, praeter quae mancipio dentur. Hoc verius esse, ipsum verbum ostendit, de quo quaeritur;

    nam idem quod obligatur per libram neque suum fit, inde nexum dictum. Liber qui suas operas in servitutem pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, nexus vocatur, ut ab aere obaeratus,

    Varr. L. L. 7, § 105 Müll.:

    abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexu, aut in jure cessio,

    Cic. Top. 5, 28:

    QVOM NEXVM FACIET, etc., Lex XII. Tab.: qui se nexu obligavit,

    Cic. Mur. 2, 3:

    nexum inire,

    Liv. 7, 19:

    nec civili nexu sed communi lege naturae,

    Cic. Rep. 1, 17, 26 Mos. (B. and K., nexo):

    Attici proprium te esse scribis mancipio et nexo,

    id. Fam. 7, 30, 2:

    cum sunt propter unius libidinem omnia nexa civium liberata nectierque postea desitum,

    id. Rep. 2, 34, 59:

    ut non sustulerit horum nexa atque hereditates,

    id. Caecin. 35, 102.—
    B.
    In gen., a legal obligation of any kind:

    acceptilatio est liberatio per mutuam interrogationem, quā utriusque contigit ab eodem nexu absolutio,

    Dig. 46, 4, 1:

    partem hereditatis a nexu pignoris liberam consequi,

    ib. 10, 2, 33.—
    * 2.
    Trop.:

    legis (= vincula, nodi),

    obligations, restraints, Tac. A. 3, 28 fin.;

    v. Orell. ad h. l.: nexus naturalium causarum,

    id. ib. 6, 22:

    causarum latentium,

    Curt. 5, 11, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > nexus

  • 4 annecto

    an-necto (better adn-), nexui, nexum, 3, v. a., to tie or bind to, to connect, annex.
    I.
    Lit.: (animum) corporibus nostris, * Lucr. 3, 688:

    funiculus scapham adnexam trahebat,

    Cic. Inv. 2, 51:

    ad linguam stomachus adnectitur,

    id. N. D. 2, 54; Sall. Fragm. ap. Serv. ad Verg. A. 11, 770:

    adnexa (ratis) erat vinculis,

    Liv. 21, 28:

    continenti adnexuit,

    Plin. 5, 29, 31, § 117, where Jan reads adjecit:

    epistulae adnexae pedibus columbarum,

    id. 10, 37, 53, § 110; Suet. Oth. 12:

    remedia corporibus aegrorum,

    to apply, Val. Max. 2, 5 fin.
    II.
    Trop.:

    rebus praesentibus adnectit futuras,

    Cic. Off. 1, 4:

    aliquod membrum adnexum orationi,

    id. Inv. 1, 18; cf. id. Top. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > annecto

  • 5 circumnecto

    circum-necto, no perf., nexum, ĕre, v. a., to wrap or bind around, surround, envelop (late Lat.):

    elephanti flammis conjectis undique circumnexi,

    Amm. 19, 7, 7: tenuis membrana illa perlucens, quā circumnectitur alvus, ac tegitur, Lact. Opif. Dei, 14, 2 (al. circumretitur).

    Lewis & Short latin dictionary > circumnecto

  • 6 conecto

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > conecto

  • 7 conexum

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > conexum

  • 8 connexe

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > connexe

  • 9 connexum

    cōnecto (less correctly, connecto, v. Ritschl, Opusc. II. 448 sq.; Gell. 2, 17, 8), nexŭi, nexum, 3, v. a. [necto], to tie, bind, fasten, or join together, to connect, entwine, link together (class.; most freq. in part. pass. and the trop. signif.); constr. with cum, inter se, the dat., or absol.
    I.
    Lit.:

    id (palliolum) conexum in umero laevo,

    folded, gathered, Plaut. Mil. 4, 4, 42:

    omnia inter se conexa et apta,

    Cic. N. D. 2, 38, 97:

    omnia omnimodis,

    Lucr. 2, 700:

    terrestria membra marinis,

    id. 2, 704; 2, 712; 3, 691:

    illae (apes) pedibus conexae ad limina pendent,

    Verg. G. 4, 257; cf. Sil. 2, 220:

    crines,

    Prop. 2, 5, 23:

    nodos,

    Ov. M. 12, 430:

    bracchia in genibus digitis conexa tenere,

    id. ib. 9, 311:

    naves validis utrimque trabibus,

    Tac. H. 2, 34:

    Mosellam atque Ararim facta inter utrumque fossa,

    id. A. 13, 53; cf.:

    Adiabenis conectuntur Carduchi,

    Plin. 6, 15, 17, § 44:

    lata alvus (navium) sine vinculo aeris aut ferri conexa,

    Tac. H. 3, 47:

    ferreae laminae serie inter se conexae,

    Curt. 4, 9, 3.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    amicitia cum voluptate conectitur,

    Cic. Fin. 1, 20, 67; Quint. 8, 3, 77:

    ita sunt inter se conexa et indiscreta omnia,

    id. 10, 1, 2; 5, 14, 32; cf.
    * Suet.
    Tib. 43:

    membra historiae,

    Quint. 9, 4, 129 al.:

    quod discrimini patris filiam conectebat,

    to implicate, involve, Tac. A. 16, 30; cf. id. ib. 16, 32:

    causam dolori meo,

    id. ib. 3, 12; id. H. 1, 65.—
    B.
    Esp.,
    1.
    In discourse, to connect with what precedes, join to, etc.:

    facilius est enim apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    illud non est in uno verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,

    id. de Or. 3, 41, 166:

    inter se pleraque conexa et apta,

    id. Part. Or. 39, 137; Quint. 10, 1, 2: verba lyrae conectere, Hor. Ep. 2, 2, 86:

    carmina secum gracili filo,

    Col. 10, 227:

    res ac verba,

    Quint. 2, 4, 15; 9, 4, 58:

    conexa oratio (opp. interrupta),

    id. 9, 4, 7:

    aliam majorem insaniam,

    to join to, Plin. 36, 15, 24, § 116; hence also: versus orationesque ejus, to quote, cite, Treb. Gall. 11 fin.
    2.
    In philos. lang., = concludo, to annex or subjoin a logical conclusion:

    si enim est verum, quod ita conectitur: si quis, etc.... illud quoque verum est, etc.,

    Cic. Fat. 6, 12; 7, 14:

    omne, quod ipsum ex se conexum sit (e. g. si lucet, lucet) verum esse, etc.,

    id. Ac. 2, 30, 98.—Hence, cō-nexus, a, um, P. a., = conjunctus, connected, joined, cohering together with something (very rare):

    sive aliud quid vis potius conexius (quam animus) ei (sc. corpori) fingere,

    Lucr. 3, 555:

    Silanum per adfinitatem conexum Germanico,

    Tac. A. 2, 43;

    so also without affinitas, of relationship: Caesari,

    id. ib. 2, 50;

    4, 66: insequitur magno jam tunc conexus amore Patroclus,

    Stat. Achill. 1, 174.—
    2.
    In time, immediately following:

    conexi his funeribus dies,

    Cic. Pis. 5, 11.—Hence, subst.: cōnexum ( conn-), i, a necessary consequence, inevitable inference:

    ipsa ratio conexi, cum concesseris superius, cogit inferius concedere,

    Cic. Ac. 2, 30, 96:

    primumque quod est in conexo... necessarium est,

    id. Fat. 7, 14; cf. id. ib. 8, 15: quod Graeci sunêmmenon axiôma dicunt, alii nostrorum conjunctum, alii conexum dixerunt, Gell. 16, 8, 9; cf. the context.—And adv.: cōnexē ( conn-), in connection, connectedly:

    dicere aliquid,

    Mart. Cap. 4, § 387.

    Lewis & Short latin dictionary > connexum

  • 10 indissolubilis

    in-dissŏlūbĭlis, e, adj. [2. in-dissolvo], that cannot be dissolved or loosed, indissoluble (in Cic. only in the transf. signif.).
    I.
    Lit.:

    nodus,

    Plin. 11, 24, 28, § 81. —
    II.
    Transf., of persons, indestructible, imperishable:

    quoniam orti estis, immortales esse et indissolubiles non potestis,

    Cic. Univ. 11, 35; Lact. Opif. D. 4, 6; Hier. in Isa. 3, 6, 9.—
    * Adv.: in-dissŏlūbĭlĭ-ter, indissolubly:

    nexum,

    Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > indissolubilis

  • 11 indissolubiliter

    in-dissŏlūbĭlis, e, adj. [2. in-dissolvo], that cannot be dissolved or loosed, indissoluble (in Cic. only in the transf. signif.).
    I.
    Lit.:

    nodus,

    Plin. 11, 24, 28, § 81. —
    II.
    Transf., of persons, indestructible, imperishable:

    quoniam orti estis, immortales esse et indissolubiles non potestis,

    Cic. Univ. 11, 35; Lact. Opif. D. 4, 6; Hier. in Isa. 3, 6, 9.—
    * Adv.: in-dissŏlūbĭlĭ-ter, indissolubly:

    nexum,

    Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > indissolubiliter

  • 12 innecto

    in-necto, nexŭi, nexum, 3 (innectier for innecti, Prud. Psych. 375), v. a., to tie, join, bind, attach, connect, or fasten to, together, or about.
    I.
    Lit.:

    paribus palmas amborum innexuit armis,

    Verg. A. 5, 425:

    colla auro,

    id. ib. 8, 661:

    tempora sertis,

    to deck, garland, Ov. Tr. 5, 3, 3:

    fauces laqueo,

    to encircle, id. M. 10, 378:

    colla lacertis,

    id. ib. 11, 240:

    bracchia collo,

    Stat. Th. 4, 26:

    ambos innectens manibus,

    id. ib. 1, 511:

    mancipia compedibus,

    Col. 11, 1, 22: innecti cervicibus, to fasten upon, cling to, or embrace the neck, Tac. H. 4, 46; cf.:

    tunc placuit caesis innectere vincula silvis,

    Luc. 2, 670; v. Orelli ad Hor. Epod. 17, 72.— With acc.:

    nodos et vincula rupit, Queis innexa pedem malo pendebat ab alto,

    Verg. A. 5, 511:

    vipereum crinem vittis innexa cruentis,

    id. ib. 6, 281.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to connect one thing with another, adduce or devise successively, weave, frame, contrive:

    causas innecte morandi,

    Verg. A. 4, 51:

    moras,

    Stat. Th. 5, 743:

    fraudem clienti,

    Verg. A. 6, 609.—
    B.
    In partic.
    1.
    To entangle, implicate:

    innexus conscientiae alicujus,

    Tac. A. 3, 10.—
    2.
    To join, connect:

    Hyrcanis per affinitatem innexus erat,

    Tac. A. 6, 36:

    motus animi innexi implicatique vigoribus quibusdam mentium,

    Gell. 19, 2, 3:

    mentem, i. e. veneficio illigare,

    Sen. Hipp. 416.

    Lewis & Short latin dictionary > innecto

См. также в других словарях:

  • Nexum — was a debt bondage contract in the early Roman Republic. The debtor pledged his person as collateral should he default on his loan. Nexum was abolished by the Lex Poetelia Papiria in 326 BC. Contents 1 The contract 2 Abolishment 3 See also …   Wikipedia

  • Nexum —    • Nexum          (юр.), в обширном смысле так называется каждое дело, совершенное в присутствии свидетелей per aes et libram (см. Mancipatio). Cic. de or. 3, 40. Сущность и цель дела всегда выражались торжественными словами, сопровождавшими… …   Реальный словарь классических древностей

  • Nexum — в римском праве юридический термин, который в широком смысле означает всякого рода юридические сделки, известные под именем манципаций, в тесном смысле (более употребительном) договоры займа и другие, предметом которых служили деньги. Стороны,… …   Википедия

  • Nexum — Nexum, abgeleitet von nectere (binden), ist ein Begriff aus dem Römischen Recht. Es beschreibt ein schuldbegründendes Geschäft, welches im Zwölftafelgesetz normiert war. Bei einem Nexum begab sich der Schuldner durch Manzipationsakt zudem in die… …   Deutsch Wikipedia

  • Nexum — (lat.), im altröm. Rechtsleben die feierliche Form der Abschließung eines Darlehnsgeschäfts. Ursprünglich, als es noch kein geprägtes Metallgeld gab, wurde das Erz von dem Darleiher dem Empfänger zugewogen, und hieraus erklärt sich der spätere… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Nexum — Le Nexum était une forme de garantie, sûrement solennelle, entre un débiteur et son créancier. Le droit romain l’a codifié lors de la rédaction de la Loi des Douze Tables. Avec l’acceptation du nexum, le débiteur fournissait comme garantie du… …   Wikipédia en Français

  • Nexum — El Nexum era la figura contractual en el derecho Romano. Si bien las referencias históricas son escasas y confusas, con lo que la opinión de los historiadores no es unánime, parece que por ese compromiso, el llamado nexum, el deudor o nexi cedía… …   Wikipedia Español

  • nexum — /neksam/ In Roman law, in ancient times the nexum seems to have been a species of formal contract, involving a loan of money, and attended with peculiar consequences, solemnized with the copper and balance. Later, it appears to have been used as… …   Black's law dictionary

  • nexum — /neksam/ In Roman law, in ancient times the nexum seems to have been a species of formal contract, involving a loan of money, and attended with peculiar consequences, solemnized with the copper and balance. Later, it appears to have been used as… …   Black's law dictionary

  • Nexum — древнеримский юридический термин, значение которого остается до сих пор спорным в науке. В широком смысле N. обнимает всякого рода юридические сделки, известные под именем мансипаций (см.), в тесном смысле (более употребительном) договоры займа и …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • nexum — ▪ law history       in very early Roman law, a type of formal contract involving the loan of money under such oppressive conditions that it might result in the debtor s complete subjection to the creditor. The transaction was accomplished by… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»