Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

necessĭtās

  • 1 necessitas

    necessĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] nécessité, loi fatale, loi immuable. [st2]2 [-] fatalité, destin. [st2]3 [-] nécessité, obligation, contrainte. [st2]4 [-] au plur. besoins, exigences naturelles, choses nécessaires. [st2]5 [-] nécessité, extrémité, situation critique. [st2]6 [-] besoin, indigence, dénûment. [st2]7 [-] maladie sérieuse, accident, mal. [st2]8 [-] liens de parenté, d'amitié, relation d'amitié.    - ultima (extrema) necessitas: la nécessité dernière, la mort.
    * * *
    necessĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] nécessité, loi fatale, loi immuable. [st2]2 [-] fatalité, destin. [st2]3 [-] nécessité, obligation, contrainte. [st2]4 [-] au plur. besoins, exigences naturelles, choses nécessaires. [st2]5 [-] nécessité, extrémité, situation critique. [st2]6 [-] besoin, indigence, dénûment. [st2]7 [-] maladie sérieuse, accident, mal. [st2]8 [-] liens de parenté, d'amitié, relation d'amitié.    - ultima (extrema) necessitas: la nécessité dernière, la mort.
    * * *
        Necessitas, pen. corr. necessitatis. Necessité.
    \
        Afferre necessitatem. Cic. Contraindre.
    \
        Denuntiare vltimam necessitatem. Tacit. Denoncer la mort.
    \
        Ea quae habent aliquam necessitatem: pro, Quae necessaria sunt. Cic. Qui sont necessaires.
    \
        Necessitatem sibi imponere. Cic. Se contraindre.
    \
        Reliquis tribus virtutibus necessitates propositae sunt ad eas res parandas tuendasque, quibus actio vitae continetur. Cic. Ces trois vertus sont contrainctes d'apprester, etc.
    \
        Necessitates. Plin. iunior. Affaires, Negoces urgents.
    \
        Necessitas. Gell. Parenté et alliance.

    Dictionarium latinogallicum > necessitas

  • 2 necessitas

    nĕcessĭtas, ātis ( gen. plur. -ātium, Caes. B. G. 7, 89, 1), f. [necesse], unavoidableness, inevitableness, necessity, compulsion, force, exigency.
    I.
    Lit.: hinc exsistit illa fatalis necessitas, quam heimarmenên dicitis, ut, quidquid accidat, id ex aeternā veritate, causarumque continuatione fluxisse dicatis, Cic. N. D. 1, 20, 55:

    ut, etiam si naturā tales (i. e. feroces) non sint, necessitate esse coguntur,

    by the compulsion of circumstances, id. Fam. 4, 9, 3:

    tempori cedere, id est necessitati parere, semper sapientis est habitum,

    id. ib. 4, 9, 2:

    veniam necessitati dare,

    id. Off. 2, 16, 56:

    necessitatem alicui afferre,

    id. Phil. 10, 1, 2. necessitas mihi obvenit alicujus rei, id. Off. 2, 21, 74:

    ex necessitate aliquid facere,

    Tac. H. 3, 62:

    ac nescio an majores necessitates vobis, quam captivis vestris, fortuna circumdederit,

    Liv. 21, 43:

    extrema necessitas,

    i. e. death, Sall. H. 1, 41, 15 Dietsch; Tac. A. 15, 61; id. H. 1, 72:

    necessitate me, mala ut fiam, facis,

    Plaut. Pers. 3, 1, 54.—Prov.:

    facere de necessitate virtutem,

    to make a virtue of necessity, Hier. in Ruf. 3, n. 2; id. Ep. 54, n. 6:

    quam cum pecuniam profudisset, et sibi nihil non modo ad cupiditates suas, sed ne ad necessitatem quidem reliquisset,

    Cic. Clu. 25, 68.—
    II.
    Transf.
    A.
    Fate, destiny, a law of nature:

    signorum ortus et obitus... quadam ex necessitate semper eodem modo fiunt,

    Cic. Inv. 1, 34, 59:

    humana consilia divina necessitate esse superata,

    id. Lig. 6, 17:

    ut vita, quae necessitati deberetur,

    id. Sest. 21, 47:

    ut id fatum vim necessitatis adferret,

    id. Fat. 17, 39:

    et vis omnium rerum,

    id. ib. 20, 48:

    fati,

    Liv. 1, 42.—
    B.
    In plur. concr., necessaries, necessary things, necessary expenses:

    reliquis autem tribus virtutibus necessitates propositae sunt ad eas res parandas, quibus actio vitae continetur,

    Cic. Off. 1, 5, 17:

    vitae necessitatibus servire,

    id. Div. 1, 49, 110:

    suarum necessitatum causa,

    wants, interests, Caes. B. G. 7, 89:

    publicae necessitates,

    Liv. 23, 48, 10:

    necessitates ac largitiones,

    Tac. A. 1, 11.—
    C.
    Necessity, need, want (mostly post-Aug.):

    famem et ceteras necessitates tantopere tolerabant, ut, etc.,

    Suet. Caes. 68; id. Tib. 47:

    quod pro honore acceptum etiam necessitatibus subvenit,

    Tac. G. 15:

    neque enim necessitatibus tantummodo nostris provisum est, usque in delicias amamur,

    Sen. Ben. 4, 5, 1; cf.:

    sustinere necessitates aliorum,

    Liv. 6, 15, 9.—
    D.
    For necessitudo, connection, relationship, friendship:

    si nostram necessitatem familiaritatemque violāsset,

    Cic. Sull. 1, 2:

    magnam necessitatem possidet paternus maternusque sanguis,

    bond of affection, intimacy, id. Rosc. Am. 24, 66: equidem mihi videor pro nostrā necessitate non labore defuisse, Caes. ap. Gell. 13, 3, 5 (cited ap. Non. 354, 11).—
    E.
    Personified: Necessitas, the goddess of necessity, the Gr. Anankê:

    te semper anteit saeva Necessitas,

    Hor. C. 1, 35, 17; cf. Macr. S. 1, 19; and v. clavus.

    Lewis & Short latin dictionary > necessitas

  • 3 necessitās

        necessitās ātis ( gen plur. tātium, Cs.), f    [necesse], unavoidableness, inevitableness, necessity, compulsion, force, exigency: illam a me distrahit necessitas, T.: necessitatis crimen, non voluntatis: necessitati parere: necessitas huius muneris rei p. obvenit: expressa necessitas obsides dandi Romanis, forced upon the Romans, L.: nescio an maiores necessitates vobis fortuna circumdederit, L.: tardi Leti, H.— Fate, destiny, law of nature: divina: ut vita, quae necessitati deberetur: necessitate, naturally: fati, L.: suprema, death, Ta.: mors est necessitas naturae.— Necessity, need, want: suarum necessitatum causā, Cs.: vitae necessitatibus servire: publicae, L.: quod pro honore acceptum etiam necessitatibus subvenit, Ta.— Connection, relationship, friendship: magnam necessitatem possidet paternus sanguis, bond of affection. —Person., the goddess of necessity: saeva, H.
    * * *
    need/necessity; inevitability; difficult straits; poverty; obligation; bond

    Latin-English dictionary > necessitās

  • 4 necessitas

    necessitās, ātis, f. (necesse), die Unvermeidlichkeit, Notwendigkeit, I) eig.: A) im allg.: n. exeundi, Cic.: necessitate coactus, notgedrungen, Cic.: necessitatem alci imponere alcis rei od. alqd faciendi, zu etwas nötigen, Cic.: so auch necessitatem afferre, Cic.: obvenit alci necessitas alcis rei, es erhält jmd. die Verpflichtung zu etwas, Cic.: nec sibi ullius rei necessitatem iniungebat, quin... persequeretur, ohne Rücksicht auf etwas sonst Notwendiges zu nehmen, Auct. b. Alex.: necessitati parēre od. servire, sich in die Notwendigkeit schicken, Cic.: necessitatem persuadendi adhibere, schlechterdings, notwendigerweise überzeugen, Cic.: necessitates maiores, dringendere Ursachen, Liv.: reliquis autem tribus virtutibus necessitates propositae sunt ad eas res parandas tuendasque, quibus etc., liegt die Notwendigkeit (die Aufgabe) ob, für Beschaffenheit u. Erhaltung der Dinge zu sorgen, auf denen usw., Cic. de off. 1, 17. – B) insbes.: 1) abstr.: a) die Unvermeidlichkeit, Unabänderlichkeit, unabänderliche Einrichtung, das Verhängnis, Schicksal, n. naturae, Cic.: n. divina, Verhängnis, Cic.: fatum affert vim necessitatis, Cic.: quae vis ac n. appellanda esset, Liv.: n. suprema u. ultima, der Tod, Tac. – – b) die Notwendigkeit, unvermeidliche-, natürliche Folge, necessitate, natürlicherweise, Cic.: mors est n. naturae, Cic. – c) derZwang, Tac.: n. gaudendi, erzwungene Freude (Ggstz. fides gaudii, ungeheuchelte Freude), Plin. pan.; dah. auch Zwangsmittel, Plaut. – d) die Notwendigkeit, Notdurft, ipsi naturae ac necessitati negare, Cic. – e) die Not, der Drang der Umstände, die dringenden Verhältnisse, expressit hoc patribus necessitas, Liv.: s. Fabri Liv. 22, 60, 1. – f) die Not, der Mangel, die Armut, Tac. u. Suet. – 2) konkr., necessitates, Bedrängnisse, a) persönliche, das Interesse, non suarum necessitatum causā, nicht im eigenen Interesse, Caes. b. G. 7, 89, 1. – b) öffentliche, des Staates, nötige-, dringende Bedürfnisse = nötige-, unvermeidliche-, dringende Ausgaben, necessitates publicae, Liv.: necessitates ac largitiones, Tac. – II) übtr. = die Verbindung, 1) das Band der Verwandtschaft, die Freundschaft, Klientschaft (vgl. Gell. 13, 3, 2), Caes. fr. bei Gell. 5, 13, 6 u. 13, 3, 5 (aber bei Cic. Sull. 2 jetzt necessitudinem). – 2) die Verbindlichkeit, magnam necessitatem possidet paternus sanguis, Cic. – / Genet. Plur. auch necessitatium, Liv. 9, 8, 4. Suet. Tib. 47 (aber Caes. b. G. 7, 89, 1 Dinter u. Holder necessitatum).

    lateinisch-deutsches > necessitas

  • 5 necessitas

    necessitās, ātis, f. (necesse), die Unvermeidlichkeit, Notwendigkeit, I) eig.: A) im allg.: n. exeundi, Cic.: necessitate coactus, notgedrungen, Cic.: necessitatem alci imponere alcis rei od. alqd faciendi, zu etwas nötigen, Cic.: so auch necessitatem afferre, Cic.: obvenit alci necessitas alcis rei, es erhält jmd. die Verpflichtung zu etwas, Cic.: nec sibi ullius rei necessitatem iniungebat, quin... persequeretur, ohne Rücksicht auf etwas sonst Notwendiges zu nehmen, Auct. b. Alex.: necessitati parēre od. servire, sich in die Notwendigkeit schicken, Cic.: necessitatem persuadendi adhibere, schlechterdings, notwendigerweise überzeugen, Cic.: necessitates maiores, dringendere Ursachen, Liv.: reliquis autem tribus virtutibus necessitates propositae sunt ad eas res parandas tuendasque, quibus etc., liegt die Notwendigkeit (die Aufgabe) ob, für Beschaffenheit u. Erhaltung der Dinge zu sorgen, auf denen usw., Cic. de off. 1, 17. – B) insbes.: 1) abstr.: a) die Unvermeidlichkeit, Unabänderlichkeit, unabänderliche Einrichtung, das Verhängnis, Schicksal, n. naturae, Cic.: n. divina, Verhängnis, Cic.: fatum affert vim necessitatis, Cic.: quae vis ac n. appellanda esset, Liv.: n. suprema u. ultima, der Tod, Tac. – – b) die Notwendigkeit, unvermeidliche-, natürliche Folge, necessitate, natürlicherweise, Cic.: mors est n. naturae, Cic. – c) der
    ————
    Zwang, Tac.: n. gaudendi, erzwungene Freude (Ggstz. fides gaudii, ungeheuchelte Freude), Plin. pan.; dah. auch Zwangsmittel, Plaut. – d) die Notwendigkeit, Notdurft, ipsi naturae ac necessitati negare, Cic. – e) die Not, der Drang der Umstände, die dringenden Verhältnisse, expressit hoc patribus necessitas, Liv.: s. Fabri Liv. 22, 60, 1. – f) die Not, der Mangel, die Armut, Tac. u. Suet. – 2) konkr., necessitates, Bedrängnisse, a) persönliche, das Interesse, non suarum necessitatum causā, nicht im eigenen Interesse, Caes. b. G. 7, 89, 1. – b) öffentliche, des Staates, nötige-, dringende Bedürfnisse = nötige-, unvermeidliche-, dringende Ausgaben, necessitates publicae, Liv.: necessitates ac largitiones, Tac. – II) übtr. = die Verbindung, 1) das Band der Verwandtschaft, die Freundschaft, Klientschaft (vgl. Gell. 13, 3, 2), Caes. fr. bei Gell. 5, 13, 6 u. 13, 3, 5 (aber bei Cic. Sull. 2 jetzt necessitudinem). – 2) die Verbindlichkeit, magnam necessitatem possidet paternus sanguis, Cic. – Genet. Plur. auch necessitatium, Liv. 9, 8, 4. Suet. Tib. 47 (aber Caes. b. G. 7, 89, 1 Dinter u. Holder necessitatum).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > necessitas

  • 6 necessitas

    necessitas necessitas, atis f неизбежность

    Латинско-русский словарь > necessitas

  • 7 necessitas

    necessitas necessitas, atis f необходимость

    Латинско-русский словарь > necessitas

  • 8 necessitas

    necessitās, ātis f. [ necesse ]
    1) необходимость, неизбежность (n. fatalis C); принуждение ( necessitatem alicui imponere или affere C)
    ex necessitate, non ex voluntate Dig — по необходимости, а не по доброй воле
    necessitate coactus C (permotus Cs) — вынужденный необходимостью (под давлением необходимости)
    n. temporis Cs или necessitates majores L — чрезвычайные обстоятельства, крайняя необходимость
    ultĭma (suprēma, extrēma) n. T, Sl, Sen, QC — последняя неизбежность, т. е. смерть
    2) обязательная сила, нерушимость, незыблемость, неприкосновенность (n. ac religio L)
    4) pl. потребности, нужды (suarum necessitatum causā Cs; indicare populo publicas necessitates L)
    5) нужда, бедность, скудость ( fames et ceterae necessitates Su)
    6) редко тесная связь, близкие отношения, дружба или родство ( necessitatem violare C)

    Латинско-русский словарь > necessitas

  • 9 necessitas

    1) необходимость, неизбежность, обязанность (1. 17 § 3 D. 13, 6. 1. 1 § 2 D. 16, 3. 1. 18 D. 34, 4. 1. 33 D. 23, 3. 1. 50 D. 23, 2. 1. 13 § 1 D. 38, 1. 1. 15 § 1 D. 6, 1. 1. 9 pr. D. 20, 5. 1. 3 § 10 D. 3, 5. 1. 46 § 4 D. 26, 7);

    teneri administrationis necessitate (1. 9 eod.);

    necess. officii (1 5 § 13. 1. 22 D. 34, 9. 1. 15 § 5 D. 48, 16. 1. 26 § 9 D. 4, 6. 1. 2 § 8 D. 2, 11. 1. 4 pr. D. 12, 1. 1. 17 D. 23, 1. 1. 1 pr. D. 14, 1. 1. 52 § 7 D. 44, 7);

    necess. iuris (1. 40 pr. D. 5, 1. 1. 11 D. 12, 3. 1. 2 D. 20, 5. Gai. II. 154. III. 87); (1. 11 D. 49, 1. 1. 3 § 1 D. 4, 8. 1. 1 § 1 D. 25, 1);

    necess. servilis potestatis (1. 19 § 2 D. 3, 5. 1. 15 § 3 D. 48, 10);

    parendi necessitatem habere (1. 10 § 2 D. 34, 9. 1. 162 D. 50, 17).

    2) нужда, потребность, крайность (1. 5 § 2 D. 25, 3);

    nec. rei familiaris (1. 36 § 1 D. 17, 1);

    penuriae (1. 2 § 1 D. 50, 6. 1. 1 pr. D. 18, 1);

    necessitates humanae (§ 2 I. 1, 2. § 13 I. 2, 10);

    Illyricianae (1. 1 C. 10, 48);

    publicae, privatae (1. 1 C. 12, 22);

    primipili necessitas neglecta (1. 4 C. 1, 3).

    3) услуга, обязанность, publica nec. (1. 1 C. 11, 3. 1. 8 C. 7, 65. 1. 10 C. 10, 16);

    necessit. civiles (1. 19 C. 10, 31);

    municipales (1. 21 C. 9, 22. 1. 4 C. 1, 3).

    4) necessit. publicae, общественные дела, интерес публичный (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > necessitas

  • 10 necessitas

    atis, f третье склонение необходимость

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > necessitas

  • 11 necessitas

    , atis f
      необходимость, неизбежность

    Dictionary Latin-Russian new > necessitas

  • 12 Necessitas frangit legem

    Необходимость ломает закон. Поговорочное выражение.
    В конце концов после долгой внутренней борьбы с самим собой он счел за благоразумие - necessitas frangit legem - пойти на соглашение, чтоб и волки были сыты, и овцы остались целы. (Кальман Миксат, Красавицы селищанки.)
    Римская мудрость гласит: necessitas frangit legern. Обычай свят, а закон еще священнее. Однако необходимость даже законы ломает. (Он же, Выборы в Венгрии.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Necessitas frangit legem

  • 13 Necessitas non habet legem

    Latin Quotes (Latin to English) > Necessitas non habet legem

  • 14 necéssitas cáret lege

       la necesidad carece de ley
       ◘ Lo que se hac ea impulsos de una necesidad imprescindible no se nos puede imputar por no estar sometido a una ley.

    Locuciones latinas > necéssitas cáret lege

  • 15 Dira necessitas

    Суровая необходимость.
    Гораций, "Оды", III, 24, 1-8:
    Thésaurís Arab(um) ét dívitis Índiae,
    Térren(um) ómne tuís ét mare públicum;
    Clávos, nón animúm metu,
    Nón mortís laqueís éxpediés caput.
    Ты Аравию всю с Индией пышною,
    Сушу всю и для всех море открытое,
    В крышу дома вобьет гвозди железные,
    И главы из петли смертной не вызволишь.
    (Перевод Г. Церетели)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Dira necessitas

  • 16 Dura necessitas

    Жестокая необходимость. Знаменитый английский филолог Бентли предлагал внести такую поправку в текст Горация, считая эпитет dura ("жестокая", "твердая", "непреклонная") более обычным для neccessitas, чем рукописное dira ("зловещая", "страшная").
    От налога меня освободили. Разумеется, я не стал бы писать тебе об этой ерунде, если бы не dura necessitas - у меня нет ни гроша. (К. Маркс - Ф. Энгельсу; 11.1 1861.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Dura necessitas

  • 17 Dira necessitas

    The dire necessity. (Horace)

    Latin Quotes (Latin to English) > Dira necessitas

  • 18 Mater artium necessitas

    Latin Quotes (Latin to English) > Mater artium necessitas

  • 19 Nihil aliud scit necessitas quam vincere

    Necesssity knows nothing else but victory. (Syrus)

    Latin Quotes (Latin to English) > Nihil aliud scit necessitas quam vincere

  • 20 Необходимость ломает закон

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Необходимость ломает закон

См. также в других словарях:

  • Necessitas — (lat.), 1) Nothwendigkeit; 2) (Myth.), so v.w. Ananke …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Necessitas — NECESSĬTAS, atis, Gr. Ἀνάγκη, ης, Nothwendigkeit, war eine besondere Göttinn der Griechen, welche daher auch ihren Tempel mit der Gewaltthätigkeit zu Korinth hatte, in den aber niemand gehen durfte. Pausan. Corinth. c. 4. p. 93. Ihre Macht war… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Necessitas —    • Necessĭtas,          олицетворение необходимости. По Horat. Od. I, 35, 17, она предшествует Фортуне, неся в правой руке балочные гвозди, клинья, скобы и расплавленный свинец …   Реальный словарь классических древностей

  • necessitas — index compulsion (coercion), necessary, necessity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • NECESSITAS — et Violentia, Corinthiis pro Numine: Sed a fano arcebantur omnes, nec ulli aditus dabatur in Templum. Alex. ab Alexandro Genial. Dier. l. 1. c. 14 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Necessitas — Ananke (griechisch Ἀνάγκη „Bedürfnis“, „Zwangsläufigkeit“) war in der griechischen Mythologie die Personifizierung des unpersönlichen Schicksals, im Unterschied von dem von den Moiren zugeordneten persönlichen (gerechten) Schicksal und zu Tyche,… …   Deutsch Wikipedia

  • necessitas —    (s.f.) È la causa per cui si giunge ad effettuare un determinato cambiamento. La mancanza di parole appropriate, i tabù, cambia­menti dovuti a nuove situazioni o ad una mutata prospettiva astistico espressiva, possono rappresentare di volta in …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • NECESSITAS apud Veteres — Α᾿νάγκη Graecis dicta est quidquid animum suae spontis esse non patitur. Ita, dolor, voluptas, metus, laiaque animi πάθη, totidem illis fuêre ἀνάγκαι Hi enim affectus rapiunt nos ac trahunt, quo ire nolumus. Sed et cum aliquid facere cogimur aut… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Necessitas non habet legem. — (jurid). См. Нужда закон изменяет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • necessitas quod cogit, defendit — /nasesataes kwod kowjat dafendat/ Necessity defends or justifies what it compels. Applied to the acts of a sheriff, or ministerial officer, in the execution of his office. Necessitas sub lege non continetur, quia quod alias …   Black's law dictionary

  • necessitas quod cogit, defendit — /nasesataes kwod kowjat dafendat/ Necessity defends or justifies what it compels. Applied to the acts of a sheriff, or ministerial officer, in the execution of his office. Necessitas sub lege non continetur, quia quod alias …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»