-
1 Freundin
f <-, -nen>1) подруга, приятельницаSie ist éíne Fréúndin von mir. — Она моя подруга.
Sie ist méíne béste Fréúndin. — Она моя лучшая подруга.
2) подруга, возлюбленная, любовницаDas ist méíne Fréúndin. — Это моя девушка.
Er hat kéíne féste Fréúndin. — У него нет постоянной подруги.
3) поклонница, любительница (чего-л)4) единомышленница; товарищ, коллега (по партии и т. п.) -
2 Kundin, die
(der Kúndin, die Kúndinnen) покупательница; клиентка; заказчица; посетительницаTypische Fehler in der Anwendung der deutschen Sprache > Kundin, die
-
3 hindin
-
4 Hündin
Hǘndin f, - nen кучка. -
5 Kundin
Kúndin f, - nen клиентка. -
6 Hündin
-
7 Kunde
'kundəmclient mDer Kunde ist König. — Le client est roi.
Kunde<-n, -n> Substantiv Maskulin, Femininclient(e) Maskulin(Feminin) -
8 Kundin
-
9 abspenstig
a:j-m j-n / etw. (A) ábspenstig máchen — переманивать [отбивать] у кого-л кого-л / что-л
Er hat mir méíne Fréúndin abspenstig gemácht. — Он отбил у меня девушку.
-
10 erweisen*
1. vt1) доказыватьes ist erwíésen — доказано
j-s. Unschuld erwéísen — доказать чью-л невиновность
2) оказывать (внимание и т. п.)j-m éínen Dienst — оказать кому-л услугу [одолжение]
éíne Gunst erwéísen — проявить благосклонность
2.sich als nützlich / vergéblich erwéísen — оказаться полезным / бесполезным
sich dánkbar gégen j-n erwéísen — быть благодарным кому-л
Es erwíés sich als ein Féhler. — Это оказалось ошибкой.
Sie hat sich als éíne zuverlässige Fréúndin. — Она доказала, что она настоящая подруга.
-
11 gleichtun*
es j-m gléíchtun — подражать кому-л
Sie hat es íhrer Fréúndin an Bekléídung gléíchgetan. — Она подражала своей подруге в одежде.
-
12 Lebenszeichen
n <-s, ->Er gibt kein Lébenszeichen von sich. — Он не подаёт признаков жизни.
2) перен сообщение, весточка, известиеSeit díésem Wóchenende hábe ich noch kein Lébenszeichen von méíner Fréúndin bekómmen. — После этих выходных я ещё не получала вестей от подруги.
-
13 Mann
m <- (e)s>1) pl Männer> мужчинаein júnger Mann — молодой человек
sich als Mann zéígen [bewä́hren] — показать себя мужчиной, быть мужественным
Mann genúg sein etw. zu tun — быть достачно храбрым, чтобы что-л сделать
ein Mann, ein Wort — человек слова
der Schwárze Mann — злой старик (для устрашения детей)
der [kléíne] Mann auf der Stráße — человек с улицы; простой [рядовой] человек
der Mann im Mond — лик луны (тёмные пятна на луне, кажущиеся силуэтом человека)
séínen Mann stéhen* — уметь постоять за себя; не ударить лицом в грязь
mit Mann und Maus úntergehen* (s) — затонуть, пойти ко дну (с живым и мёртвым грузом)
2) pl Männer> мужder Mann méíner Fréúndin — муж моей подруги
3) pl Ḿánnen> вассал; сопровождаюший4) pl -> (с восклицанием) фам:Mann, was ist da los! — Ну что же случилось! (неодобрительно)
-
14 schnacken
-
15 verpassen
vt1) опаздывать (на поезд и т. п.); не застать, не встретить (кого-л); разминуться (с кем-л); пропустить (что-л)den létzten Bus verpássen — опоздать на последний автобус
séíne Fréúndin verpássen — не застать [не встретить] свою подругу
Wir háben uns um éínige Minúten verpásst. — Мы разминулись буквально на одну минуту.
Der Sänger hat den Éínsatz verpásst. — Певец пропустил вступление.
2) упустить, прозевать (возможность и т. п.); проиграть (спортивное состязание и т. п.)günstige Gelégenheit verpássen — упустить удобный случай
den Títel verpássen — проиграть [не завоевать] титул
3) разг всучить, навязать, устроить (что-л кому-л против воли)j-m éíne Sprítze verpássen — сделать [впиндюрить] кому-л укол
j-m Háúsarrest verpássen — посадить кого-л под домашний арест
j-m éíne Óhrfeige verpássen — отвесить кому-л оплеуху
j-m eins [éíne] verpássen — дать кому-л тумака -
16 wegangeln
vt разг etw. (A) утащить (что-л)j-n — отбивать, переманивать (кого-л)
Er hat ihm die Fréúndin wégeangelt. — Он увёл [отбил] у него подругу.
-
17 Hindin
Híndin f =, -nen уст., поэт. см. Hirschkuh -
18 Hündin
Hǘndin f =, -nenсу́ка -
19 Konfirmandin
Konfirmándin f =, -nen рел.конфирма́ндка, конфирму́ющаяся -
20 Kundin
Kúndin f =, -nenпокупа́тельница, клие́нтка
- 1
- 2
См. также в других словарях:
gəndi-gəndinə — (Qazax) öz özünə. – Məmməd həməşə gəndi gəndinə danışer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
özgəndinə — (Qazax) öz özünə. – Özgəndinə nə fikirrəşirsən? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
indene — /ˈɪndin/ (say indeen) noun an unsaturated aromatic hydrocarbon, C9H8, obtained from coal tar by fractional distillation. {ind + ene} …
undine — /ˈʌndin/ (say undeen) noun one of a class of mythological female water sprites. Also, ondine. {New Latin Undina, from Latin unda wave} …
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
girəcək — is. 1. Qapı ağzı, kandar, astana. Qazmanın girəcəyi. Girəcəkdə dayanmaq. – Sürətlə gedən maşın hündür bir evin girəcəyində durdu. Q. İlkin. 2. Giriş; daxil olmaq, girmək üçün yer, yolun ağzı. Səlim . . uçub girəcəyə tökülmüş torpaqdan yana . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərcibənd — is. <ər. tərci və fars. bənd> ədəb. Mövzu və vəzn etibarilə bir olub, birinci bəndin bütün misraları həmqafiyə, ikinci bəndin son beyti istisna olmaqla bütün misraları, axırda isə birinci bəndin son beyti nəqərat kimi təkrar edilən klassik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hənd — I (Borçalı, Qazax, Oğuz, Şəki, Tovuz) sahə, əkin sahəsi. – Gedəx’ zəmi həndinə su buraxax; – Mən hənd qarao:ulçusuyam (Qazax); – Çəltiy həndimiz gənə bildirki yerdədi (Şəki) II (Daşkəsən, Goranboy) divar. – Dühar da deyrəx’, hənd də deyrəx’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güzəran — is. <fars.> Dolanacaq, dirilik, yaşayış, həyat. Məktəbdə Səlimin güzəranı çox da gözəl keçməyirdi. İ. M.. <Nəbi:> Nədir bu güzəran, nədir bu həyat? Xalqa divan tutur bir yığın cəllad! S. Rüst.. Güzəran etmək – dolanmaq, yaşamaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəraylı — is. Aşıq şerində: hər bəndi dörd misradan ibarət səkkiz hecalı şeir forması (birinci bəndin misraları bəzən bir üç, bəzən iki dörd şəklində, qalan bəndlərin üç misrası bir biri ilə, dördüncü misralar isə birinci bəndinə həmqafiyə olur). Ağı dedi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti