narzucić

См. также в других словарях:

• narzucić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}narzucać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• narzucić — dk VIa, narzucićcę, narzucićcisz, narzucićrzuć, narzucićcił, narzucićcony narzucać ndk I, narzucićam, narzucićasz, narzucićają, narzucićaj, narzucićał, narzucićany 1. «rzucić coś na coś, na wierzch czegoś, nałożyć do czegoś, na coś» Narzucić kapę …   Słownik języka polskiego

• narzucać się – narzucić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} natrętnie proponować swoje towarzystwo, pomoc itp.; wpraszać, napraszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narzucać się komuś z wizytami. Przestań się jej narzucać, przecież widzisz, że nie masz u niej szans. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ponarzucać — dk I, ponarzucaćam, ponarzucaćasz, ponarzucaćają, ponarzucaćaj, ponarzucaćał, ponarzucaćany 1. «narzucić wiele czegoś na coś, wrzucić gdzieś wiele czegoś, kolejno» Ponarzucać kamieni do rowu. 2. «narzucić na siebie wiele sztuk odzieży; o wielu… …   Słownik języka polskiego

• ponarzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ponarzucaćam, ponarzucaća, ponarzucaćają, ponarzucaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narzucić, wrzucić wiele czegoś na coś, do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponarzucać kartek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uczepić — dk VIa, uczepićpię, uczepićpisz, uczep, uczepićpił, uczepićpiony rzad. uczepiać ndk I, uczepićam, uczepićasz, uczepićają, uczepićaj, uczepićał, uczepićany «umocować coś jednym końcem do czegoś; przyczepić, zawiesić, uwiesić, uwiązać» Uczepić… …   Słownik języka polskiego

• narzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, narzucaćam, narzucaća, narzucaćają, narzucaćany {{/stl 8}}– narzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, narzucaćcę, narzucaćci, narzucaćrzuć, narzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …   Słownik frazeologiczny

• prowadzić — 1. Coś do niczego nie prowadzi «coś nie osiąga, nie wywołuje żadnego skutku, coś nie ma sensu; coś mija się z celem»: Oburzanie się i wylewanie złości do niczego nie prowadziło, trzeba było pomyśleć, co robić. R. Antoszewski, Kariera. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• gunia — ż I, DCMs. guniani; lm D. guniani a. guń «wierzchnie okrycie męskie z samodziałowego sukna zdobione haftem i obszyciami, noszone w Polsce przez górali; cucha» Biała, haftowana gunia. Narzucić gunię. Chodzić w guni …   Słownik języka polskiego

• kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …   Słownik języka polskiego