-
1 napaść
глаг.• атаковать• нападать• напасти* * *1) rzecz. napaść (atak) нападение2) rzecz. napaść (słowna) нападки3) czas. napaść гл. напасть (атаковать)* * *%1 ♀ 1. нападение ň; агрессия;2. враждебное выступление, нападки lm.;\napaść na autora нападки на автора
+ napad\napaśćdła go tęsknota на него напала тоска; \napaśćdły go mdłości его стало тошнить; ● со cię \napaśćdło? разг. что на тебя нашло?; что с тобой?\napaść na kraj напасть на страну, вторгнуться в страну;
* * *I ж1) нападе́ние n; агре́ссия2) вражде́бное выступле́ние, напа́дки lmnapaść na autora — напа́дки на а́втора
Syn:II napadnę, napadnie, napadnij, napadł, napadnięty сов.напа́стьnapaść na kraj — напа́сть на страну́, вто́ргнуться в страну́
napadła go tęsknota — на него́ напа́ла тоска́
III napasę, napasł, napasiony сов.napadły go mdłości — его́ ста́ло тошни́ть
вдо́воль попасти́, дать нае́сться -
2 napaść
-
3 napaść
I - ci; -ci; gen pl; -ci; f II (-dnę, -dniesz); imp - dnij; vb; od napadać* * *I.napaść1f.= napad 1; być obiektem napaści be assaulted, come under attack.II.napaść2pf.III.napaść3pf.- pasę -pasiesz -pasł -paśli (hodowla = nakarmić paszą) feed, give fodder to; ( na pastwisku) put out to grass; żart. (= nakarmić do syta) feed (sb) up.pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napaść
-
4 napaść*
napaść* pf →LINK="napadać" napadać -
5 napaść
1. Überfall m, Angriff m -
6 napaść
1. agression2. assaut3. attaque4. envahir5. estocade6. incartade -
7 napaść
-
8 napaść
1 ionsaigh 2 ionsaí -
9 napaść
sulm -
10 napaść
hücum; saldırı; saldırmak -
11 napaść
-
12 napaść
ataka -
13 napaść
I.ж напад; напастьII.напасти -
14 napaść
1 daluhong2 lumusob3 lusob4 mangloob5 pagdaluhong6 paghandulong7 paglaban8 paglusob9 paglúsob10 salakay11 salakayin12 sumalakay -
15 napaść
hüjüm; jabjynmak; jenaýatçylyk; kakyn; tutnak -
16 napaść
επίθεση -
17 napaść
הפקתמ -
18 napaść się
сов.напасти́сь, нае́сться -
19 napaść\ się
сов. напастись, наесться -
20 napaść napaś·ć
-ci, -ci; gen pl -cif(= akt fizycznej agresji) assault
См. также в других словарях:
napaść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. napaśćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nagły atak, nieoczekiwane napadnięcie (często zbrojne) na kogoś lub na coś, ze złymi, wrogimi zamiarami : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
napaść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do zwierząt: najeść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowy się napasły na łące. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Edward Szczepanik — Infobox Politician name = Edward Franciszek Szczepanik lata życia = 1915 2005 imagesize = 200px office = Prime Minister of The Government of the Polish Republic in Exile partia = term start = 8 April 1986 term end = 22 December 1990 president =… … Wikipedia
mokry — 1. żart. Mieć oczy w mokrym miejscu «mieć skłonność do płaczu, łatwo ulegać wzruszeniu; także: płakać»: Pochyliłem się do jej ręki zasmolonej kurzem zgarniętym z półki i ucałowałem z szacunkiem. Chyba sam miałem mokro w oczach; zawsze miałem oczy … Słownik frazeologiczny
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
agresja — ż I, DCMs. agresjasji; lm D. agresjasji (agresjasyj) 1. «zbrojna napaść jednego państwa na drugie» Agresja na sąsiednie państwo. Akt agresji. 2. psych. «zachowanie zmierzające do wyładowania niezadowolenia lub gniewu na osobach lub rzeczach;… … Słownik języka polskiego
bezbronny — bezbronnynni «nie mający możności bronienia się, stawiania oporu; nie umiejący się bronić przeciw przeciwnościom; bezsilny, bezradny» Napaść na bezbronnego człowieka. Bezbronny kraj. Bezbronne pisklę … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
brutalny — brutalnyni, brutalnyniejszy «zachowujący się bezwzględnie, grubiańsko, nadużywający swojej siły lub przewagi; znamionujący bezwzględność, grubiaństwo; bezwzględny, grubiański» Brutalni ludzie, mężowie. Brutalna napaść, przemoc. Brutalne… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego