-
1 napaść
افند ; تاخت ; تك ; تكش ; يورش -
2 estocade
napaść -
3 напасть
napaść, natrafić, (o lęku, przerażeniu itp.) paść, wpaść -
4 assault
[ə'sɔːlt] 1. n ( JUR)2. vtan assault on — (sb's beliefs, attitudes) (gwałtowne) przeciwstawienie się nt +dat
assault and battery ( JUR) — napaść z pobiciem, czynna napaść
* * *[ə'so:lt] 1. verb1) (to attack, especially suddenly: The youths assaulted the night watchman.) napadać2) (to attack sexually; to rape.) gwałcić2. noun1) (a (sudden) attack: a night assault on the fortress; His speech was a vicious assault on his opponent.) napaść2) (a sexual attack; a rape.) gwałt -
5 attack
[ə'tæk] 1. vt ( MIL)atakować (zaatakować perf); ( assault) atakować (zaatakować perf), napadać (napaść perf); ( criticize) atakować (zaatakować perf), napadać (napaść perf) na +acc; ( tackle) zabierać się (zabrać się perf) do +gen2. n ( MIL)atak m; ( on sb's life) napad m, napaść f; ( fig) ( criticism) atak m, napaść f; ( of illness) napad m, atak mheart attack — atak serca, zawał
* * *[ə'tæk] 1. verb1) (to make a sudden, violent attempt to hurt or damage: He attacked me with a knife; The village was attacked from the air.) atakować2) (to speak or write against: The Prime Minister's policy was attacked in the newspapers.) atakować3) ((in games) to attempt to score a goal.) atakować4) (to make a vigorous start on: It's time we attacked that pile of work.) zabierać się za2. noun1) (an act or the action of attacking: The brutal attack killed the old man; They made an air attack on the town.) atak2) (a sudden bout of illness: heart attack; an attack of 'flu.) atak -
6 агрессия
сущ.• agresja• agresywność* * *agresja, napaść -
7 атаковать
глаг.• atakować• nacierać• napadać• napaść• naładować• obarczyć• obciążać• obciążyć• szarżować• zaatakować• ładować* * *atakować, nacierać, natrzeć, ( о кавалерии) szarżować -
8 нападать
глаг.• atakować• chodzić• nacierać• napadać• napastować• napaść• obniżać• opuszczać• pochodzić• schodzić• trapić• uderzać• zejść• znosić* * * -
9 нападение
сущ.• agresja• agresywność• atak• najazd• napad• natarcie• ofensywa• paroksyzm• szturm• zaczepka• zamach• zawał* * *atak спорт., napad, napaść -
10 агресія
-
11 напад
-
12 напасти
napastyдієсл. -
13 напасть
napast'ж. -
14 Anfall
m -(e)s, Anfälle( Überfall) napaść f; atak m ( einer Krankheit choroby) -
15 überfallen
* vt -
16 assail
[ə'seɪl]vt(gwałtownie) napadać (napaść perf) na +dat* * *[ə'seil](to attack, torment: He was assailed with questions; assailed by doubts.) męczyć, atakować -
17 fall on/upon
(to attack: The robbers fell on the old man and beat him; They fell hungrily upon the food.) napaść na, rzucić się na -
18 hold up
vt( raise) unosić (unieść perf); ( support) podtrzymywać (podtrzymać perf), podpierać (podeprzeć perf); ( delay) zatrzymywać (zatrzymać perf); bank etc napadać (napaść perf) na +acc ( przy użyciu broni palnej)* * *1) (to stop or slow the progress of: I'm sorry I'm late - I got held up at the office.) zatrzymywać2) (to stop and rob: The bandits held up the stagecoach.) zatrzymywać w celach rabunkowych -
19 mug
[mʌg] 1. n 2. vtPhrasal Verbs:- mug up* * *I noun(a type of cup with usually tall, more or less vertical sides: a mug of coffee.) kubek- mugfulII noun(a slang word for the face.) gębaIII past tense, past participle - mugged; verb(to attack and usually rob: He was mugged when coming home late at night.) obrabować- mugger -
20 raid
[reɪd] 1. n ( MIL)atak m; (by aircraft, police) nalot m; ( by criminal) napad m2. vt ( MIL)atakować; ( by aircraft) dokonywać (dokonać perf) nalotu na +acc; police robić (zrobić perf) nalot na +acc; criminal napadać (napaść perf) na +acc* * *[reid] 1. noun(a sudden, short and usually unexpected attack: The enemy made a raid on the docks; The police carried out a raid on the gambling den.) napad, obława2. verb1) (to make a raid on: The police raided the gambling club.) zrobić najazd/obławę/nalot na2) (to take things from: I'm hungry - let's raid the fridge.) zaatakować, ogołocić•- raider
См. также в других словарях:
napaść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. napaśćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nagły atak, nieoczekiwane napadnięcie (często zbrojne) na kogoś lub na coś, ze złymi, wrogimi zamiarami : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
napaść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do zwierząt: najeść się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krowy się napasły na łące. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Edward Szczepanik — Infobox Politician name = Edward Franciszek Szczepanik lata życia = 1915 2005 imagesize = 200px office = Prime Minister of The Government of the Polish Republic in Exile partia = term start = 8 April 1986 term end = 22 December 1990 president =… … Wikipedia
mokry — 1. żart. Mieć oczy w mokrym miejscu «mieć skłonność do płaczu, łatwo ulegać wzruszeniu; także: płakać»: Pochyliłem się do jej ręki zasmolonej kurzem zgarniętym z półki i ucałowałem z szacunkiem. Chyba sam miałem mokro w oczach; zawsze miałem oczy … Słownik frazeologiczny
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
agresja — ż I, DCMs. agresjasji; lm D. agresjasji (agresjasyj) 1. «zbrojna napaść jednego państwa na drugie» Agresja na sąsiednie państwo. Akt agresji. 2. psych. «zachowanie zmierzające do wyładowania niezadowolenia lub gniewu na osobach lub rzeczach;… … Słownik języka polskiego
bezbronny — bezbronnynni «nie mający możności bronienia się, stawiania oporu; nie umiejący się bronić przeciw przeciwnościom; bezsilny, bezradny» Napaść na bezbronnego człowieka. Bezbronny kraj. Bezbronne pisklę … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
brutalny — brutalnyni, brutalnyniejszy «zachowujący się bezwzględnie, grubiańsko, nadużywający swojej siły lub przewagi; znamionujący bezwzględność, grubiaństwo; bezwzględny, grubiański» Brutalni ludzie, mężowie. Brutalna napaść, przemoc. Brutalne… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego