-
1 mithalten
nadążać -
2 mitkommen
* vi s2) figur. ugs. nadążać -
3 nachkommen
-
4 folgen
jemandem mit den Augen folgen śledzić oczyma (A);auf jemanden im Amt usw folgen obejmować < objąć> stanowisko usw po (L); ( resultieren) wynikać <- knąć> ( aus z G);daraus folgt z tego wynika;jemandem nicht folgen können nie nadążać (za I);wie folgt jak następuje;kannst du mir folgen? rozumiesz (co mam na myśli)?; -
5 hinterherhinken
-
6 mitkommen
-
7 nachkommen
-
8 Schritt
langsamen Schrittes wolnym krokiem;nicht Schritt halten können (mit) nie nadążać (za I) (a fig);Schritt fahren jechać bardzo wolno;Schritt für Schritt krok za krokiem;auf Schritt und Tritt na każdym kroku;nur ein paar Schritt(e) entfernt wohnen mieszkać o krok -
9 zurückbleiben
zu'rückbleiben vi ( irr) ( nicht Schritt halten) nie nadążać <- żyć> (a fig in den Leistungen); Sache, Rest, Schaden pozosta(wa)ć (in D w L; von po L);hinter jemandem, etwas zurückbleiben pozosta(wa)ć w tyle za (I);hinter jemandes Erwartungen zurückbleiben nie spełni(a)ć oczekiwań (G); →LINK="zurückgeblieben" zurückgeblieben
См. также в других словарях:
nadążać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadążaćam, nadążaća, nadążaćają {{/stl 8}}– nadążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, nadążaćżę, nadążaćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w marszu, w wędrówce: dotrzymywać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… … Słownik frazeologiczny
tył — 1. pot. Być do tyłu z czymś «nie nadążać z czymś lub ponieść jakąś stratę»: Z „konsumpcją” kulturalną jesteśmy kilkadziesiąt lat do tyłu. Statystyczny Polak kupuje tylko jedną książkę rocznie, chodzi do kina raz na półtora roku, do teatru raz na… … Słownik frazeologiczny
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
nadążyć — dk VIb, nadążyćżę, nadążyćżysz, nadążyćdąż, nadążyćżył nadążać ndk I, nadążyćam, nadążyćasz, nadążyćają, nadążyćaj, nadążyćał 1. «nie zostać w tyle za kimś, dotrzymać komuś kroku» Szedł tak szybko, że nie mogłem nadążyć. przen. Nie mógł nadążyć… … Słownik języka polskiego
nienadążanie — n I rzecz. od nie nadążać … Słownik języka polskiego
odstawać — ndk IX, odstawaćstaję, odstawaćstajesz, odstawaćwaj, odstawaćwał 1. forma ndk czas. I odstać (p.) 2. «nie nadążać za czymś; odbiegać, różnić się od czegoś» Odstawać wyglądem, zachowaniem od otoczenia. Odstawać od przeciętności, rzeczywistości.… … Słownik języka polskiego
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego
tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… … Słownik języka polskiego
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
