Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

na+przód

  • 1 przód

    сущ.
    • лик
    • лицо
    • обличье
    • перед
    • передок
    • перёд
    • фронт
    * * *
    prz|ód
    ♂, Р. \przódodu перёд;

    \przód samochodu передняя часть автомобиля; \przód palta перёд пальто; do \przódodu, w \przód вперёд; z \przódodu, na \przódedzie, na \przódodzie впереди, спереди

    * * *
    м, P przodu

    przód samochodu — пере́дняя ча́сть автомоби́ля

    przód palta — перёд пальто́

    do przodu, w przód — вперёд

    z przodu, na przedzie, na przodzie — впереди́, спе́реди

    Słownik polsko-rosyjski > przód

  • 2 przód bazy danych

    • database front-end

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > przód bazy danych

  • 3 przód kompilatora

    • compiler front-end

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > przód kompilatora

  • 4 przodjek

    przod|jek
    1. Р. \przodjekka, мн. И. \przodjekkowie предок, пращур;
    2. Р. \przodjekku передок; 3. Р. \przodjekku горн. забой

    Słownik polsko-rosyjski > przodjek

  • 5 czoło

    сущ.
    • лик
    • лицо
    • лоб
    • обличье
    • перед
    • передок
    • перёд
    • фронт
    • чело
    * * *
    czół|o
    ☼, мн. Р. czół 1. лоб ♂;

    cofnięte \czóło скошенный лоб; z podniesionym \czółoem с высоко поднятой головой;

    2. передняя часть; голова ž (kolumny);

    \czóło burzy грозовой фронт; wysunąć (wybić) się na \czóło а) выдвинуться вперёд;

    б) выдвинуться на передний план (на первое место);

    ● \czóło ет! привет!; \czółoem żołnierze! воен. здравствуйте, (товарищи) солдаты!;

    na czele во главе;
    stanąć na czele стать во главе, возглавить;

    chylić \czółoa склонять голову; stawić \czóło оказать сопротивление; выйти на бой; w pocie \czółoа в поте лица; uderzyć (puknąć) się w \czóło опомниться;

    mieć wytarte (miedziane) \czóło быть наглым (бессовестным)
    +

    2. przód, front

    * * *
    c, мн P czół
    1) лоб m

    cofnięte czoło — ско́шенный лоб

    z podniesionym czołem — с высоко́ по́днятой голово́й

    2) пере́дняя часть; голова́ ż ( kolumny)

    czoło burzy — грозово́й фронт

    - wybić się na czoło
    - czoło em!
    - czołem żołnierze!
    - na czele
    - stanąć na czele
    - chylić czoła
    - uderzyć się w czoło
    - puknąć się w czoło
    - mieć wytarte czoło
    - mieć miedziane czoło
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > czoło

  • 6 lico

    сущ.
    • лик
    • лицо
    • облик
    • обличье
    * * *
    щека, лицевая сторона, облицовка
    przednia strona, przód, prawa strona лицо(лицевая сторона)
    twarz, oblicze лицо(физиономия)
    osoba, osobistość, postać лицо(человек)
    gram. osoba грамм. лицо
    przen. oblicze, twarz перен. лицо
    prawn. osoba юр. лицо
    * * *
    1. книжн. поэт, лицо; ланиты lm.;
    2. верх ♂, верхняя сторона (чего-л.); 3. стр. облицовка ž
    +

    1. twarz

    * * *
    с
    1) книжн., поэт. лицо́; лани́ты lm
    2) верх m, ве́рхняя сторона́ (чего-л.)
    3) стр. облицо́вка ż
    Syn:
    twarz 1)

    Słownik polsko-rosyjski > lico

  • 7 przodować

    глаг.
    • вести
    • водить
    • направить
    • направлять
    • опережать
    • первенствовать
    • превышать
    • руководить
    • управлять
    • устремить
    • устремлять
    * * *
    przod|ować
    несов. 1. первенствовать, быть первым (в чём-л.);

    \przodować w nauce быть отличником, быть первым в учёбе;

    2. идти впереди (во главе) чего
    * * *
    несов.
    1) пе́рвенствовать, быть пе́рвым (в чём-л.)

    przodować w nauce — быть отли́чником, быть пе́рвым в учёбе

    2) идти́ впереди́ (во главе́) чего

    Słownik polsko-rosyjski > przodować

  • 8 wynieść

    глаг.
    • вынести
    * * *
    1) (pochwalić, wywyższyć) возвысить, восхвалить, превознести
    2) wynieść (równać się) равняться, составить
    3) wynieść (w górę) поднять (наверх)
    4) wynieść (zabrać) вынести (забрать)
    5) wynieść (zdobyć doświadczenie) вынести (получить опыт)
    wystawić (w przód) вынести (вперёд)
    wydać (np. postanowienie, wyrok) вынести (напр. постановление, приговор)
    znieść (wytrzymać) вынести (перенести, стерпеть)
    * * *
    wyni|eść
    \wynieśćosę, \wynieśćesie, \wynieśćósł, \wynieśćosła, \wynieśćeśli, \wynieśćesiony сов. 1. вынести;

    \wynieść przeświadczenie вынести убеждение;

    2. (ukraść) унести, утащить;
    3. (uczynić jakąś sumę) составить;

    ● \wynieść korzyść (pożytek) извлечь пользу; \wynieść (całą) głowę спастись, уцелеть; \wynieść statek kosmiczny na orbitę вывести космический корабль на орбиту

    * * *
    wyniosę, wyniesie, wyniósł, wyniosła, wynieśli, wyniesiony сов.
    1) вы́нести

    wynieść przeświadczenie — вы́нести убежде́ние

    2) ( ukraść) унести́, утащи́ть
    3) ( uczynić jakąś sumę) соста́вить
    - wynieść pożytek
    - wynieść głowę
    - wynieść statek kosmiczny na orbitę

    Słownik polsko-rosyjski > wynieść

  • 9 wynosić

    глаг.
    • возвеличивать
    • восхвалять
    • выделывать
    • вытаскивать
    • делать
    • наделать
    • обанкротиться
    • оказывать
    • превозносить
    • производить
    • сделать
    • совершать
    • совершить
    • составлять
    * * *
    1) (chwalić, wywyższać) возвышать, восхвалить, превозносить
    2) wynosić (równać się) равняться, составлять
    3) wynosić (w górę) поднимать (наверх)
    4) wynosić (zabierać) выносить (забирать)
    5) wynosić (zdobywać doświadczenie) выносить (получать опыт)
    6) wynosić (dziecko) выносить (ребёнка)
    wystawiać (w przód) выносить (вперёд)
    wydawać (np. postanowienie, wyrok), ferować (wyrok) выносить (напр. постановление, приговор)
    znosić (wytrzymywać) выносить (переносить, терпеть)
    ukształtować, wykształtować (pomysł) перен. выносить (идею)
    znosić (np. ubranie) разг. выносить (износить)
    powynosić разг. выносить (перенести всё полностью)
    * * *
    wyno|sić
    %1, \wynosićszę, \wynosićszony несов. 1. выносить;
    2. уносить, таскать; 3. составлять; ср. wynieść;

    ● \wynosić pod niebiosa превозносить до небес

    * * *
    I wynoszę, wynoszony несов.
    1) выноси́ть
    2) уноси́ть, таска́ть
    3) составля́ть; ср. wynieść
    II wynoszony сов.
    износи́ть (одежду и т. п.)

    Słownik polsko-rosyjski > wynosić

  • 10 wystawiać

    глаг.
    • выставить
    • выставлять
    • играть
    • излагать
    • изложить
    • изображать
    • изобразить
    • обнаруживать
    • оказывать
    • оказываться
    • показать
    • показывать
    • представить
    • представлять
    • экспонировать
    * * *
    1) (np. na niebezpieczeństwo) подвергать
    2) wystawiać (np. pomnik) воздвигать, ставить (напр. памятник)
    3) wystawiać (np. sztukę) ставить (напр. пьесу)
    4) wystawiać (np. weksel) выдавать (напр. вексель)
    5) wystawiać (swoją kandydaturę) баллотироваться, претендовать
    6) wystawiać (w przód) выносить (вперёд)
    7) pot. wystawiać (oszukiwać) сл. кидать, подставлять
    8) wystawiać (eksponować) выставлять (экспонировать)
    9) wystawiać (kandydata) выставлять (кандидата)
    10) wystawiać (na zewnątrz) выставлять (выносить наружу)
    11) wystawiać (np. ocenę) выставлять (напр. отметку)
    12) wyciągać выставлять (вынимать)
    przedstawiać разг. выставлять (представлять)
    wyganiać, wypraszać разг. выставлять (прогонять)
    * * *
    wystawia|ć
    \wystawiaćny несов. 1. выставлять;
    2. выдавать, выписывать; 3. воздвигать, ставить; 4. театр, ставить (пьесу); 5. па со подвергать чему; ср. wystawić
    +

    3. wznosić, stawiać

    * * *
    wystawiany несов.
    1) выставля́ть
    2) выдава́ть, выпи́сывать
    3) воздвига́ть, ста́вить
    4) театр. ста́вить ( пьесу)
    5) na co подверга́ть чему; ср. wystawić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wystawiać

  • 11 wystawić

    глаг.
    • выставить
    * * *
    1) (np. na niebezpieczeństwo) подвергнуть
    2) wystawić (np. pomnik) воздвигнуть, поставить (напр. памятник)
    3) wystawić (np. sztukę) поставить (напр. пьесу)
    4) wystawić (np. weksel) выдать (напр. вексель)
    5) wystawić (swoją kandydaturę) баллотироваться, претендовать
    6) wystawić (w przód) вынести (вперёд)
    7) pot. wystawić (oszukać) сл. кинуть, подставить
    8) wystawić (wyeksponować) выставить (экспонировать)
    9) wystawić (kandydata) выставить (кандидата)
    10) wystawić (na zewnątrz) выставить (вынести наружу)
    11) wystawić (np. ocenę) выставить (напр. отметку)
    wyciągnąć выставить (вынуть)
    przedstawić разг. выставить (представить)
    wygonić, wyprosić разг. выставить (прогнать)
    * * *
    wystawi|ć
    \wystawićony сов. 1. выставить;

    \wystawić na korytarz выставить в коридор; \wystawić nogę выставить ногу; \wystawić stopnie выставить (поставить) отметки;

    2. выдать, выписать;

    \wystawić zaświadczenie выдать справку; \wystawić kwit выписать квитанцию;

    3. воздвигнуть, поставить;

    \wystawić dom выстроить дом;

    4. театр, поставить (пьесу);
    5. па со подвергнуть чему;

    \wystawić na próbę подвергнуть испытанию;

    ● wystaw sobie представь (вообрази) себе
    * * *
    wystawiony сов.
    1) вы́ставить

    wystawić na korytarz — вы́ставить в коридо́р

    wystawić nogę — вы́ставить но́гу

    wystawić stopnie — вы́ставить (поста́вить) отме́тки

    2) вы́дать, вы́писать

    wystawić zaświadczenie — вы́дать спра́вку

    wystawić kwit — вы́писать квита́нцию

    3) воздви́гнуть, поста́вить

    wystawić dom — вы́строить дом

    4) театр. поста́вить ( пьесу)
    5) na co подве́ргнуть чему

    wystawić na próbę — подве́ргнуть испыта́нию

    Słownik polsko-rosyjski > wystawić

  • 12 Bug

    Bug m (Bug[e]s; Buge) MAR, LOTN dziób, przód; KULIN łopatka, plecówka

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Bug

  • 13 Front

    Front f front (a fig, BUD, METEO); eines Fahrzeugs przód;
    an die Front na front;
    an der Front na froncie;
    gegen jemanden, etwas Front machen występować <- stąpić> przeciw (D);
    an zwei Fronten kämpfen walczyć na dwa fronty

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Front

  • 14 Nase

    Nase f nos (a fig); ( Vorderteil, Bug) dziób, przód; ( Spürsinn) węch, nos;
    in die Nase steigen kręcić w nosie;
    ich blute aus der Nase krew cieknie mi z nosa;
    es kitzelt in der Nase kręci w nosie;
    ihr läuft die Nase cieknie jej z nosa;
    fig fam. die Nase hoch tragen zadzierać nosa;
    auf die Nase fallen zrobić pf klapę, wpaść pf jak śliwka w kompot;
    eine gute Nase haben (für) mieć dobrego nosa (do G);
    die Nase rümpfen kręcić nosem;
    immer der Nase nach prosto przed siebie;
    die Nase (gestrichen) voll haben (von) mieć po dziurki w nosie (G);
    seine Nase in alles stecken wścibiać wszędzie swój nos;
    eins auf die Nase kriegen dosta(wa)ć po nosie;
    etwas vor der Nase haben mieć (tuż) przed nosem (A);
    jemandem vor der Nase wegfahren (wegschnappen) uciekać < uciec> (sprzątnąć pf) k-u sprzed nosa;
    pro Nase na osobę; od łebka

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Nase

  • 15 Vorderteil

    Vorderteil n oder m przednia część, przód

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Vorderteil

  • 16 Vorlauf

    Vorlauf m SPORT bieg eliminacyjny; beim Recorder przewijanie taśmy w przód

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Vorlauf

  • 17 vorn

    vorn adv (an der Vorderseite, im Vordergrund) z przodu; (an der Spitze) na przedzie, przodem;
    nach vorn do przodu, w przód, ku przodowi;
    nach vorn kommen przechodzić < przejść> do przodu; Schüler być wywołanym do tablicy;
    nach vorn gehen oder liegen Fenster wychodzić na ulicę;
    vorn liegen Läufer usw być na przedzie, prowadzić;
    da vorn tam przed (I);
    von vorn z przodu; ( noch einmal) od początku; ( von neuem) od nowa;
    fam. von vorn bis hinten od a do z, od początku do końca

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > vorn

См. также в других словарях:

  • przód — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. przodu, Mc. przodzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co jest na przedzie czegoś; część początkowa, przednia czegoś; front : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przód domu, samolotu. Przód… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przód — m IV, D. przodu, Ms. przodzie; lm M. przody 1. «przednia część, strona czegoś; miejsce przednie, front, początek; część ciała po stronie twarzy» Przód samochodu, statku. Przód sceny. Przód palta, sukni, bluzki. Być na przodzie, w przodzie… …   Słownik języka polskiego

  • przód — 1. Być do przodu «być pod jakimś względem w korzystnej sytuacji, mieć jakąś przewagę nad innymi»: Mogły mi się przydać nawet luźne spostrzeżenia na temat jego charakteru i przyzwyczajeń. Z takimi informacjami już byłbym trochę do przodu. M.… …   Słownik frazeologiczny

  • tył na przód — {{/stl 13}}{{stl 7}} tak, że tył, tylna strona czegoś jest tam, gdzie powinien być przód, przednia strona; tak, aby tył czegoś znalazł się tam, gdzie normalnie znajduje się przód : {{/stl 7}}{{stl 10}}Założyć, włożyć bluzkę, czapkę tył na przód.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • na przedzie — → przód …   Słownik języka polskiego

  • na przodzie — → przód …   Słownik języka polskiego

  • tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… …   Słownik języka polskiego

  • prawy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, prawywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który znajduje się po stronie przeciwnej względem strony, gdzie jest serce; po stronie ręki, która jest dalej od serca : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tyłem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do sposobu poruszania się: w kierunku odwrotnym od tego, w którym zwrócone są twarz i przód ciała u człowieka lub głowa i przód ciała u… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre …   Wikipédia en Français

  • Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»