-
41 notion
f. (de notio) 1. познание; 2. понятие, идея, концепция. -
42 prénotion
f. (lat. prњnotio) първоначално познание. -
43 Знакомство
- usus (usus atque commercium; alicujus, cum aliquo); notio; notitia; cognitio; -
44 Значение
(смысл, содержание) - significatio; significatum; notio; notitia; sententia; voluntas; (важность, значительность) - dignitas; momentum; pondus; valor; vis (verbi; nominis; legis); auctoritas; opes; meritum;• название неизвестного значения - nomen significationis ignotae;
• имеет значение - interest;
• иметь значение - valere (definitio in omnes valet; sine justitia nihil valebit prudentia);
• иметь большое значение - magni valoris (momenti) esse;
• не иметь большого значения - exigui (levioris) valoris esse;
• не иметь никакого значения - nullius momenti esse;
• эти признаки не имеют никакого значения - hae notae nullius momenti sunt;
• терять значение - obsolescere;
• практическое значение - usus;
• придавать большое значение пустякам - nugis addere pondus;
• всякий правовой вопрос состоит или в точном значении слов, или в предположительном истолковании смысла - quaestio juris omnis aut verborum proprietate, aut voluntatis conjectura consistit;
• политическое значение обстоятельств - vis in re publica temporum;
• понимать точное значение слов - vim verborum tenere;
-
45 Идея
- idea; notio; species; ratio, notitia, imago f; sententia; simulacrum rerum, propositum; cogitatio; inventum (repentinum); praesensio; inceptum, consilium, opinio; essentia, natura;• способность к формированию и восприятию идей - ideatio;
-
46 Лейтмотив
- melos i m: mele n (Gr) perductorium / melus i m perductorius, symphoniae / meli thema atis n; notio perductoria; -
47 Ознакомление
- cognitio; notio; -
48 Смысл
- sensus; sententia; intellectus; intellegentia; notio; ratio; vis (verbi; nominis; legis);• здравый смысл - bona mens; ratio;
• сохранять здравый смысл - animo stare;
• иметь смысл - valere (definitio in omnes valet; sine justitia nihil valebit prudentia);
• в чём смысл старческой скупости, не понимаю - avaritia senilis quid sibi velit, non intellego;
• таков смысл этих слов - haec est in his verbis vis;
-
49 Узнавание
- cognitio; notio; -
50 beati
bĕo, āvi, ātum, 1, v. a. [akin to benus, bonus, and, acc. to Fick, connected with deidô, deinos], to make happy, to bless (as verb. finit. rare, and mostly poet. for fortuno, beatum efficio; not in Cic.).I.In gen., to gladden, rejoice, refresh:II.hoc me beat,
Plaut. Am. 2, 2, 12:foris aliquantillum etiam quod gusto, id beat,
id. Capt. 1, 2, 34:ecquid beo te?
does that gladden thee? Ter. Eun. 2, 2, 47.—Hence, in colloq. lang. beas or beasti, that delights me, I am rejoiced at that, Plaut. As. 2, 2, 66; Ter. And. 1, 1, 79.—Aliquem aliquā re, to make happy, reward with, enrich:A.caelo Musa beat,
Hor. C. 4, 8, 29:seu te... bearis Interiore notā Falerni,
id. ib. 2, 3, 7:ne dominus Munere te parvo beet,
id. Ep. 1, 18, 75:Latium beabit divite linguā,
id. ib. 2, 2, 121.—Hence, bĕātus, a, um, P. a.Happy, prosperous, blessed, fortunate (very freq. in prose and poetry; cf.:2.felix, fortunatus): neque ulla alia huic verbo, cum beatum dicimus, subjecta notio est, nisi, secretis malis omnibus, cumulata bonorum complexio,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:hic tyrannus ipse judicavit quam esset beatus,
id. ib. 5, 20, 61:qui beatus est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior: si est enim quod desit, ne beatus quidem est,
id. ib. 5, 8, 23:beatus, ni unum hoc desit,
Ter. Phorm. 1, 3, 18; Afran. ap. Non. p. 517, 17:beatus ille, qui procul negotiis, etc.,
Hor. Epod. 2, 1:nihil est ab omni Parte beatum,
id. C. 2, 16, 28:beatissima vita,
Cic. Tusc. 5, 8, 23.—Transf.:3.satisne videtur declarasse Dionysius nihil ei esse beatum, cui, etc.,
a cause of happiness, Cic. Tusc. 5, 21, 62.—Subst.(α).bĕāti, ōrum, m., the happy, fortunate persons:(β).istam oscitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum beatorum concedamus,
Cic. de Or. 2, 33, 144:Phraaten numero beatorum Eximit Virtus,
Hor. C. 2, 2, 18.—bĕātum, i, n. ( = beatitas, beatitudo, q. v.), happiness, blessedness:B.in quā sit ipsum etiam beatum,
Cic. Fin. 5, 28, 84:ex bonis, quae sola honesta sunt, efficiendum est beatum,
id. Tusc. 5, 15, 45.—Esp.1.Of outward prosperity, opulent, wealthy, rich, in good circumstances:b.Dionysius tyrannus fuit opulentissumae et beatissumae civitatis (sc. Syracusarum),
Cic. N.D. 3, 33, 81:res omnes quibus abundant ii, qui beati putantur,
id. ib. 2, 37, 95; Plaut. Curc. 3, 1:ut eorum ornatus... hominis non beatissimi suspicionem prae, beret,
Nep. Ages. 8, 2; Hor. C. 2, 4, 13; 2, 18, 14; 3, 7, 3; 3, 16, 32; 3, 29, 11; id. S. 2-8, 1; id. Epod. 16, 41; Ov. Am. 1, 15, 34.— As subst.: bĕāti, ōrum, m., the rich:noli nobilibus, noli conferre beatis,
Prop. 2, 9, 33.—Poet., of inanimate things, rich, abundant, excellent, splendid, magnificent:2.gazae,
Hor. C. 1, 29, 1:arces,
id. ib. 2, 6, 21:Cyprus,
id. ib. 3, 26, 9:copia,
id. C.S. 59:rus,
id. Ep. 1, 10, 14.—With abl., Hor. Ep. 2, 1, 139:nectar,
Mart. 9, 12, 5; Cat. 68, 14: argentum felix omnique beatius auro, Ov P 2, 8, 5.— Trop.:ubertas,
overflowing, Quint. 10, 1, 109:copia,
id. 10, 1, 61:eventus,
Tac. Dial. 9.—Late Lat., blessed, i. e. deceased, dead:3.quem cum beatum fuisse Sallustius respondisset, intellexit occisum,
Amm. 25, 3, 21:beatae memoriae,
of blessed memory, Hier. Ep. ad Marc. 24; cf.: si nobis, cum ex hac vitā emigraverimus, in beatorum insulis inmortale aevum, ut fabulae ferunt, degere liceret, Cic. ap. Aug. Trin. 14, 9 (Fragm. Hortens. 40 B. and K.).—Beatissimus, in late Lat., a title of the higher clergy, Cod. 1, 4, 13; Auct. Collat. 9, 6; Novell. 123, 3 al. —Hence, adv.: bĕātē, happily, Cat. 14, 10:vivere,
Cic. Ac. 1, 9, 33; id. Div. 2, 1, 2; id. Tusc. 2, 12, 29; id. Fin. 2, 27, 86; id. Par 1, 3, 15.— Comp., Sen. Ep. 92, 24.— Sup., Sen. Cons. Helv. 9, 4. -
51 beo
bĕo, āvi, ātum, 1, v. a. [akin to benus, bonus, and, acc. to Fick, connected with deidô, deinos], to make happy, to bless (as verb. finit. rare, and mostly poet. for fortuno, beatum efficio; not in Cic.).I.In gen., to gladden, rejoice, refresh:II.hoc me beat,
Plaut. Am. 2, 2, 12:foris aliquantillum etiam quod gusto, id beat,
id. Capt. 1, 2, 34:ecquid beo te?
does that gladden thee? Ter. Eun. 2, 2, 47.—Hence, in colloq. lang. beas or beasti, that delights me, I am rejoiced at that, Plaut. As. 2, 2, 66; Ter. And. 1, 1, 79.—Aliquem aliquā re, to make happy, reward with, enrich:A.caelo Musa beat,
Hor. C. 4, 8, 29:seu te... bearis Interiore notā Falerni,
id. ib. 2, 3, 7:ne dominus Munere te parvo beet,
id. Ep. 1, 18, 75:Latium beabit divite linguā,
id. ib. 2, 2, 121.—Hence, bĕātus, a, um, P. a.Happy, prosperous, blessed, fortunate (very freq. in prose and poetry; cf.:2.felix, fortunatus): neque ulla alia huic verbo, cum beatum dicimus, subjecta notio est, nisi, secretis malis omnibus, cumulata bonorum complexio,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:hic tyrannus ipse judicavit quam esset beatus,
id. ib. 5, 20, 61:qui beatus est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior: si est enim quod desit, ne beatus quidem est,
id. ib. 5, 8, 23:beatus, ni unum hoc desit,
Ter. Phorm. 1, 3, 18; Afran. ap. Non. p. 517, 17:beatus ille, qui procul negotiis, etc.,
Hor. Epod. 2, 1:nihil est ab omni Parte beatum,
id. C. 2, 16, 28:beatissima vita,
Cic. Tusc. 5, 8, 23.—Transf.:3.satisne videtur declarasse Dionysius nihil ei esse beatum, cui, etc.,
a cause of happiness, Cic. Tusc. 5, 21, 62.—Subst.(α).bĕāti, ōrum, m., the happy, fortunate persons:(β).istam oscitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum beatorum concedamus,
Cic. de Or. 2, 33, 144:Phraaten numero beatorum Eximit Virtus,
Hor. C. 2, 2, 18.—bĕātum, i, n. ( = beatitas, beatitudo, q. v.), happiness, blessedness:B.in quā sit ipsum etiam beatum,
Cic. Fin. 5, 28, 84:ex bonis, quae sola honesta sunt, efficiendum est beatum,
id. Tusc. 5, 15, 45.—Esp.1.Of outward prosperity, opulent, wealthy, rich, in good circumstances:b.Dionysius tyrannus fuit opulentissumae et beatissumae civitatis (sc. Syracusarum),
Cic. N.D. 3, 33, 81:res omnes quibus abundant ii, qui beati putantur,
id. ib. 2, 37, 95; Plaut. Curc. 3, 1:ut eorum ornatus... hominis non beatissimi suspicionem prae, beret,
Nep. Ages. 8, 2; Hor. C. 2, 4, 13; 2, 18, 14; 3, 7, 3; 3, 16, 32; 3, 29, 11; id. S. 2-8, 1; id. Epod. 16, 41; Ov. Am. 1, 15, 34.— As subst.: bĕāti, ōrum, m., the rich:noli nobilibus, noli conferre beatis,
Prop. 2, 9, 33.—Poet., of inanimate things, rich, abundant, excellent, splendid, magnificent:2.gazae,
Hor. C. 1, 29, 1:arces,
id. ib. 2, 6, 21:Cyprus,
id. ib. 3, 26, 9:copia,
id. C.S. 59:rus,
id. Ep. 1, 10, 14.—With abl., Hor. Ep. 2, 1, 139:nectar,
Mart. 9, 12, 5; Cat. 68, 14: argentum felix omnique beatius auro, Ov P 2, 8, 5.— Trop.:ubertas,
overflowing, Quint. 10, 1, 109:copia,
id. 10, 1, 61:eventus,
Tac. Dial. 9.—Late Lat., blessed, i. e. deceased, dead:3.quem cum beatum fuisse Sallustius respondisset, intellexit occisum,
Amm. 25, 3, 21:beatae memoriae,
of blessed memory, Hier. Ep. ad Marc. 24; cf.: si nobis, cum ex hac vitā emigraverimus, in beatorum insulis inmortale aevum, ut fabulae ferunt, degere liceret, Cic. ap. Aug. Trin. 14, 9 (Fragm. Hortens. 40 B. and K.).—Beatissimus, in late Lat., a title of the higher clergy, Cod. 1, 4, 13; Auct. Collat. 9, 6; Novell. 123, 3 al. —Hence, adv.: bĕātē, happily, Cat. 14, 10:vivere,
Cic. Ac. 1, 9, 33; id. Div. 2, 1, 2; id. Tusc. 2, 12, 29; id. Fin. 2, 27, 86; id. Par 1, 3, 15.— Comp., Sen. Ep. 92, 24.— Sup., Sen. Cons. Helv. 9, 4. -
52 cognitio
cognĭtĭo, ōnis, f. [cognosco].I.In gen., a becoming acquainted with, learning to know, acquiring knowledge, knowledge as a consequence of perception or of the exercise of our mental powers, knowing, acquaintance, cognition (in good prose; esp. freq. in Cic. and Quint.).A.Abstr.:B.cognitio contemplatioque naturae,
Cic. Off. 1, 43, 153:rerum occultarum,
id. ib. 1, 4, 13:rerum,
id. Fin. 3, 5, 17:animi,
id. Tusc. 1, 29, 71:deorum,
id. N. D. 2, 56, 140:urbis,
id. Imp. Pomp. 14, 40:in studiis sententiae cognitionisque versabitur,
id. Off. 1, 6, 19; cf. id. ib. 1, 44, 158; id. Fin. 5, 12, 34:illi, quorum studia vitaque omnis in rerum cognitione versata est,
id. Off. 1, 44, 155; cf. id. ib. §157: quorum ego copiam magnitudinem cognitionis atque artis non contemno,
culture, id. de Or. 1, 51, 219; Quint. 1, 10, 10; 12, 11, 17 al.:omnia, quae cognitione digna sunt,
Cic. Off. 1, 43, 153; 2, 2, 5:cognitione atque hospitio dignus,
id. Arch. 3, 5; id. Fin. 3, 11, 37; cf. Quint. 10, 1, 90:cognitio et aestimatio rerum,
id. 2, 18, 1; 4, 2, 40.—Concr.1.( = notio, katalêpsis.) A conception, notion, idea:2.intellegi necesse est esse deos, quoniam insitas eorum vel potius innatas cognitiones habemus,
Cic. N. D. 1, 17, 44; 1, 14, 36; id. Fin. 2, 5, 16 Madv.; 3, 5, 17.—Knowledge, a branch of learning (late Lat.):II.studiosus cognitionum omnium princeps,
Amm. 21, 1, 7: 25, 4, 7.—Specif., a legal t. t., a judicial examination, inquiry, cognizance, trial (very freq.):III.ne quod judicium, neve ipsius cognitio illo absente de existimatione ejus constitueretur,
Cic. Verr. 2, 2, 25, § 60:lex earum rerum consulibus cognitionem dedit,
id. Att. 16, 16, C, 11; cf. id. ib. §12: captorum agrorum,
id. Agr. 2, 22, 60; so,principum et senatūs,
Quint. 3, 10, 1; 7, 2, 20:patrum,
Tac. A. 1, 75:magistratuum,
Suet. Claud. 12:praetoria,
Quint. 3, 6, 70:rerum capitalium,
Liv. 1, 49, 4:falsi testamenti,
Suet. Claud. 9:caedis,
id. Rhet. 6:vacantium militiae munere,
Liv. 4, 26, 12:de Christianis,
Plin. Ep. 10, 97:de famosis libellis,
Tac. A. 1, 72:de ejusmodi criminibus ac reis,
Suet. Tib. 28:de Votieno Montano,
Tac. A. 4, 42:inter patrem et filium,
Liv. 1, 50, 9:dies cognitionis,
the day of trial, Cic. Brut. 32, 87.—In Terence twice for agnitio, recognition, discovery (cf. cognosco), Ter. Hec. 5, 3, 33; id. Eun. 5, 3, 12. -
53 conformatio
conformātĭo, ōnis, f. [id.], a symmetrical forming or fashioning, conformation, shape, form (freq. in the philos. and rhet. writings of Cic.; elsewhere rare).I.Prop.:II.lineamentorum,
Cic. N. D. 1, 18, 47:qualis sit (animus) in ipso corpore, quae conformatio, quae magnitudo, qui locus,
id. Tusc. 1, 22, 50:membrorum,
id. N. D. 2, 33, 85:quaedam et figura totius oris et corporis,
id. de Or. 1, 25, 114:theatri,
Vitr. 5, 6.—Trop.A.In gen.:B.vocis,
expression of voice, Cic. de Or. 1, 5, 18:verborum,
arrangement, id. ib. 1, 33, 151:verborum et sententiarum,
id. ib. 3, 52, 201:conformatio et moderatio continentiae et temperantiae,
conformation, id. Off. 3, 25, 96:animi, i. q. notio,
an idea, notion, conception, id. N. D. 1, 38, 105.—Also without animi, Cic. de Or. 2, 87, 357; id. Top. 5, 27.—Esp., in rhet., a figure of speech, Cic. Brut. 37, 140; Quint. 9, 1, 4; 9, 2, 1.—2.In later rhett. esp., a prosopopœia, Auct. Her. 4, 53, 66; Prisc. p. 1340 P. -
54 differentia
diffĕrentĭa, ae, f. [differo], a difference, diversity (cf.: discrepantia, distantia, discrimen, diversitas, variatio—good prose, esp. freq. in Quint.).(α).With gen.:(β).honesti et decori,
Cic. Off. 1, 27, 94:naturarum,
id. ib. 1, 31, 112:morum,
Petr. 84, 1:personarum, locorum temporumque,
Quint. 12, 10, 70:nostri Graecique sermonis,
id. 9, 4, 146 et saep.—In plur.:Graeci sermonis,
Quint. 11, 2, 50.—With in:(γ).quanta differentia est in principiis naturalibus,
Cic. Fin. 5, 7, 19; Quint. 3, 7, 25; 3, 8, 37; 7, 2, 48 et saep.—Absol.:II.ut facies infinitam habet differentiam,
Quint. 11, 3, 18; so id. 9, 4, 45.—Esp. a species:genus est notio ad pluris differentias pertinens,
Cic. Top. 7, 31; cf.:definitionem omnem ex genere et differentia consistere,
Gell. 4, 1, 10. -
55 genus
1.gĕnus, ĕris, n. [= genos, root GEN, gigno, gens], birth, descent, origin; and concr., a race, stock, etc. (cf.: familia, gens, stirps).I.Lit.A.In gen.: bono genere gnati, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:B.ii, qui nobili genere nati sunt,
Cic. Verr. 2, 5, 70, § 180:amplissimo genere natus,
Caes. B. G. 4, 12, 4:genere regio natus,
Cic. Rep. 1, 33:C. Laelius, cum ei quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis majoribus, at hercule, inquit, tu tuis dignus,
id. de Or. 2, 71, 286:genere et nobilitate et pecunia sui municipii facile primus,
id. Rosc. Am. 6, 15:esse genere divino,
id. Rep. 2, 2:contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,
id. Mur. 7, 15:hic sacra, hic genus, hic majorum multa vestigia,
id. Leg. 2, 1, 3; cf. id. Brut. 58, 212; id. Rep. 1, 18:adulescens, cujus spei nihil praeter genus patricium deesset,
Liv. 6, 34, 11:in famam generis ac familiae,
Quint. 3, 11, 12; 5, 10, 24:genus Lentulorum,
id. 6, 3, 67:Atys, genus unde Atii duxere Latini,
Verg. A. 5, 568:fortuna non mutat genus,
Hor. Epod. 4, 6:virginem plebei generis petiere juvenes, alter virgini genere par, alter, etc.,
Liv. 4, 9, 4:qui sibi falsum nomen imposuerit, genus parentesve finxerit, etc.,
Plaut. Sent. 5, 25, 11.— Plur.:summis gnati generibus,
Plaut. Most. 5, 2, 20.—In partic., birth, for high or noble birth (mostly poet.):II.cum certi propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio,
Cic. Rep. 3, 14: pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 394 Vahl.):et genus et virtus, nisi cum re vilior alga est,
Hor. S. 2, 5, 8; cf.:et genus et formam regina pecunia donat,
id. Ep. 1, 6, 37:non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas,
id. C. 4, 7, 23:jactes et genus et nomen inutile,
id. ib. 1, 14, 13; cf.:cui genus et quondam nomen natique fuissent,
Verg. A. 5, 621:nunc jam nobis patribus vobisque plebei promiscuus consulatus patet, nec generis, ut ante, sed virtutis est praemium,
Liv. 7, 32, 14; cf. id. 4, 4, 7.Transf.A.Like gens and stirps, a descendant, offspring, child; and collect., descendants, posterity, race ( poet.): neve tu umquam in gremium extollas liberorum ex te genus, Enn. ap. Cic. Or. 46, 155 (Trag. v. 347 Vahl.):B.credo equidem, genus esse deorum,
Verg. A. 4, 12:Uraniae genus, Hymen,
i. e. her son, Cat. 61, 2:audax Iapeti,
i. e. his son Prometheus, Hor. C. 1, 3, 27:Jovis,
i. e. Perseus, Ov. M. 4, 609; cf. also Prop. 2, 2, 9; Hor. C. 2, 14, 18:genus Adrasti,
i. e. Diomede, grandson of Adrastus, Ov. F. 6, 433;so of a grandson,
id. M. 2, 743; cf.nepotum,
Hor. C. 3, 17, 4:Tantali genus,
id. ib. 2, 18, 37:Danai,
id. ib. 2, 14, 18:Messi clarum genus Osci,
id. S. 1, 5, 54:ab alto Demissum genus Aenea,
i. e. Octavianus, as the adopted son of Julius Cœsar, id. ib. 2, 5, 63:sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,
i. e. the Romans, id. C. 1, 2, 35; cf. ib. 3, 6, 18:regium genus,
id. ib. 2, 4, 15. —Of an assemblage of objects (persons, animals, plants, inanimate or abstract things) which are related or belong together in consequence of a resemblance in natural qualities; a race, stock, class, sort, species, kind (in this signif. most freq. in all periods and kinds of writing).1.In gen.a.Of living things: ne genus humanum temporis longinquitate occideret, propter hoc marem cum femina esse coniunctum, Cic. ap. Col. 12, 1 (Fragm. Cic. 1, 5 Baiter):(β).quod ex infinita societate generis humani ita contracta res est, etc.,
of the human race, Cic. Lael. 5, 20; cf. id. Rep. 1, 2 fin.:o deorum quicquid in caelo regit Terras et humanum genus,
Hor. Epod. 5, 2;for which: consulere generi hominum,
Cic. Rep. 3, 12; cf.:cum omni hominum genere,
id. ib. 2, 26; Hor. Ep. 2, 1, 7:solivagum genus,
Cic. Rep. 1, 25: potens vir cum inter sui corporis homines tum etiam ad plebem, quod haudquaquam inter id genus contemptor ejus habebatur, i. e. among the Plebeians, Liv. 6, 34, 5: Graium genus, the Grecian race, Enn. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 149 Vahl.):virtus est propria Romani generis atque seminis,
Cic. Phil. 4, 5, 13; cf. id. Ac. 2, 27, 86:Ubii, paulo quam sunt ejusdem generis et ceteris humaniores,
Caes. B. G. 4, 3, 3; cf.also: impellit alios (Aeduos) iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata,
race of men, id. ib. 7, 42, 2; so, like gens, of nations, peoples, tribes: ferox, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess. s. v. insolens, p. 241 Lind. (Hist. 1, 14 Gerl.); Liv. 34, 7, 6:implacidum (Genauni),
Hor. C. 4, 14, 10:durum ac velox (Ligures),
Flor. 2, 3, 4:omne in paludes diffugerat,
id. 3, 10, 14:Graecorum,
Cic. Fl. 4, 9:Numidarum,
Liv. 30, 12, 18:genus omne nomenque Macedonum,
id. 13, 44, 6; Nep. Reg. 2:Italici generis multi mortales,
Sall. J. 47, 1:Illyriorum,
Liv. 27, 32, 4; 27, 48, 10; 42, 47 fin.:Scytharum,
Just. 2, 3, 16; Tac. H. 2, 4; Suet. Ner. 37; Vell. 2, 118, 1.—In plur.:conventus is, qui ex variis generibus constaret,
Caes. B. C. 2, 36, 1:olim isti fuit generi quondam quaestus apud saeclum prius... est genus hominum, qui se primos esse omnium rerum volunt,
class of men, profession, Ter. Eun. 2, 2, 15 and 17:firmi et stabiles et constantes (amici), cujus generis est magna penuria,
Cic. Lael. 17, 62:saepius genus ejus hominis (sc. procuratoris rei publicae) erit in reliqua nobis oratione tractandum,
id. Rep. 2, 29 fin.; cf.:genus aliud tyrannorum,
id. ib. 1, 44:judicum genus et forma,
id. Phil. 5, 5, 13:istius generis asoti,
id. Fin. 2, 8, 23; cf.:omnium ejus generis poëtarum haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:liberrimum hominum,
id. 10, 12, 2, § 22:irritabile vatum,
Hor. Ep. 2, 2, 102:hoc omne (ambubajarum, etc.),
id. S. 1, 2, 2:hominum virile, muliebre,
Cic. Inv. 1, 24, 35:equidem fabulam et fictam rem ducebam esse, virorum omne genus in aliqua insula conjuratione muliebri ab stirpe sublatum esse,
Liv. 34, 2, 3:cedat consulari generi praetorium,
Cic. Planc. 6, 15:ad militare genus = ad milites,
Liv. 24, 32, 2:alia militaris generis turba,
id. 44, 45, 13:castellani, agreste genus,
id. 34, 27, 9 Weissenb. ad loc.— Sing. with plur. predicate:Ministrantibus sibi omni genere turpium personarum,
Capitol. Ver. 4.—In plur.:eorum hominum... genera sunt duo,
Caes. B. G. 6, 13, 1:tria auditorum,
Quint. 3, 4, 6.— Repeated in the relative-clause:duo genera semper in hac civitate fuerunt... quibus ex generibus,
Cic. Sest. 45, 96.—In the acc., of description (v. Roby's Gram. 2, p. 42 sq.):quot et quod genus pastores habendi,
of what kind, Varr. R. R. 2, 10, 1:quod genus ii sunt, etc.,
Auct. Her. 2, 30, 48; cf. in the foll.—Of animals, plants, etc.: genus altivolantum, the race of birds, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 84 Vahl.); cf.: genu' pennis condecoratum, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 5, § 59:b.lanigerum, id. Fragm. ap. Paul. ex Fest. s. v. Cyprio, p. 59 Müll.: squamigerum,
Lucr. 1, 162; cf.piscium,
Hor. C. 1, 2, 9:silvestre,
Lucr. 5, 1411:omne ferarum,
id. 5, 1338:acre leonum,
id. 5, 862:malefici generis plurima animalia,
Sall. J. 17, 6:diversum confusa genus panthera camelo,
Hor. Ep. 2, 1, 195:animantūm propagare genus,
to propagate the race, Lucr. 1, 195:ad genus faciendum,
Just. 2, 9 fin.:juxta genus suum,
Vulg. Gen. 1, 11 saep.— Plur.:quae vero et quam varia genera bestiarum vel cicurum vel ferarum!
Cic. N. D. 2, 39, 99:piscium genera,
Quint. 5, 10, 21.—In the acc., of description:porticus avibus omne genus oppletae,
Varr. R. R. 3, 5, 11:pascuntur omne genus objecto frumento,
id. ib. 3, 6:boves et id genus pecua,
App. M. 2, p. 115, 4; id. Flor. p. 37. —Of inanim. and abstr. things, kind, sort, description, class, order, character:2.genus ullum materiaï,
Lucr. 2, 304:cum is (sol) quoque efficiat, ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant,
Cic. N. D. 2, 15, 41:naves omni genere armorum ornatissimae,
Caes. B. G. 3, 14, 2:cibi genus,
id. ib. 4, 1, 9:cum omni genere commeatus,
Liv. 30, 36, 2:frugum,
id. 38, 15, 9:hoc sphaerae genus,
Cic. Rep. 1, 14:hoc triplex rerum publicarum genus,
id. ib. 2, 23:regale civitatis,
id. ib.; cf.:totum regiae civitatis,
id. ib. 2, 29:novum imperii,
id. ib. 2, 32:ipsum istud genus orationis exspecto,
id. ib. 1, 24 fin.; cf.: dulce orationis, id. Or. 13, 42:qua re esset hoc bellum genere ipso necessarium,
id. de Imp. Pomp. 10, 27; cf.:genus hoc erat pugnae, quo, etc.,
Caes. B. G. 1, 48, 4:potestas annua (consulum) genere ipso ac jure regia,
Cic. Rep. 2, 32:genus vitae... genus aetatis,
id. Off. 1, 32, 117:optimum emendandi,
Quint. 10, 4, 2:dicendi,
Cic. Off. 1, 1, 3; Quint. 8, 3, 56; 12, 10, 69:simplex rectumque loquendi,
id. 9, 3, 3:omnis generis tormenta,
Liv. 32, 16, 10:praeda ingens omnis generis,
id. 27, 5, 9; so,omnis generis, with tela,
id. 38, 26, 4;with naves,
id. 34, 8, 5;with eloquentia,
id. 39, 40, 7, etc.—Repeated in the relative-clause:erat haec (ratio) ex eodem genere, quod ego maxime genus ex sociorum litteris reperire cupiebam,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183.—In plur.:Caesar haec genera munitionis instituit,
Caes. B. G. 7, 72, 1:disserere de generibus et de rationibus civitatum,
Cic. Rep. 2, 11; cf. id. ib. 1, 26;28: genera juris institutorum, morum consuetudinumque describere,
id. ib. 3, 10:genera furandi,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18.—In the acc., of description: omne, hoc, id, quod genus, for omnis, ejus, hujus, cujus generis, of every, of this, of which kind:sub urbe hortum omne genus, coronamenta omne genus,
Cato, R. R. 8, 2; Varr. R. R. 1, 29, 1:omne genus simulacra feruntur,
Lucr. 4, 735:si hoc genus rebus non proficitur,
Varr. R. R. 2, 1, 23; id. L. L. 9, § 110 Müll.; Lucr. 6, 917 and Hor. S. 2, 6, 44:in id genus verbis,
Varr. L. L. 10, § 79; 8, 7, 108, § 17:in id genus libris,
Gell. 3, 8, 1:scis me ante orationes aut aliquid id genus solitum scribere,
Cic. Att. 13, 12, 3:vitanda sunt illa, quae propinqua videntur: quod genus, fidentiae contrarium est diffidentia, etc.,
for example, id. Inv. 2, 54, 165; so ib. 2, 52, 157; 2, 54, 162; 2, 57, 172; Lucr. 4, 271; 6, 1058:lege jus est id quod populi jussu sanctum est, quod genus: ut in jus eas cum voceris,
Auct. Her. 2, 13, 19; cf.ib. sqq.— In gen.: i. q. res or aliquid: ut in omni genere hujus populi (Graeci) consuetudinem videretur imitatus,
in all respects, in everything, Cic. Rep. 2, 20; cf.:innumerabiles res sunt, in quibus te quotidie in omni genere desiderem,
id. Q. Fr. 2, 2 fin.:incredibile est, quam me in omni genere delectarit,
id. Att. 16, 5, 2:medici assiduitas et tota domus in omni genere diligens,
id. ib. 12, 33, 2;7, 1, 2: qui in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur,
in any respect whatever, id. de Or. 2, 4, 17:qua de re et de hoc genere toto pauca cognosce,
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4.—Adverb.: in genus, in general, generally:sermones in genus communes,
Gell. 4, 1 fin. —In partic.a.In philos. lang., opp. partes, and comprising them within itself, a general term, logical genus:b.genus est id, quod sui similes communione quadam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,
Cic. de Or. 1, 42, 189; cf.: genus est, quod plures partes amplectitur, ut animal;pars est, quae subest generi, ut equus. Sed saepe eadem res alii genus, alii pars est: nam homo animalis pars est, Thebani aut Trojani genus,
id. de Inv. 1, 22, 32: genus est, quod partes aliquas amplectitur, ut cupiditas;pars est, quae subest generi, ut cupiditati amor, avaritia,
id. ib. 1, 28, 42; cf.also: genus est notio ad plures differentias pertinens,
id. Top. 7, 31:nec vero sine philosophorum disciplina genus et speciem cujusque rei cernere neque eam definiendo explicare nec tribuere in partes possumus, etc.,
id. Or. 4, 16; cf. ib. 33, 117:formae dicendi specie dispares, genere laudabiles,
id. de Or. 3, 9, 34:perturbationes sunt genere quatuor, partibus plures,
id. Tusc. 3, 11, 24; cf. ib. 5, 25, 71:et conjuncta quaeremus, et genera et partes generibus subjectas, et similitudines, etc.,
id. de Or. 2, 39, 166;opp. species and pars,
Varr. R. R. 3, 3, 3.—In gram., gender: transversi sunt (ordines) qui ab recto casu obliqui declinantur, ut albus, albi, albo;2.directi sunt, qui ab recto casu in rectos declinantur, ut albus, alba, album. Transversorum ordinum partes appellantur casus, directorum genera: utrisque inter se implicatis forma,
Varr. L. L. 10, § 22 Müll.:quod ad verborum temporalium rationem attinet, cum partes sint quatuor: temporum, personarum, generum, divisionum, etc.,
ib. 9, § 95:in nominibus tria genera,
Quint. 1, 4, 23:barbarismum fieri per numeros aut genera,
id. 1, 5, [p. 811] 16;9, 3, 6: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates, etc.,
id. 1, 4, 27.gĕnus, ūs, v. genu. -
56 insero
1. I.Lit.:II.frumentum,
Col. 5, 7, 3:pirum bonam in pirum silvaticam,
to ingraft, graft, Varr. R. R. 1, 40, 5:vitem,
Col. Arb. 8, 2:fissā modo cortice virgam Inserit,
Ov. M. 14, 631; Hor. Epod. 2, 12:inseritur et nucis arbutus horrida fetu,
Verg. G. 2, 69 Forbig. ad loc.; so,cum Vergilius insitam nucibus arbutum dicat,
Plin. 15, 15, 17, § 57. —Trop., to implant:A.num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,
Hor. S. 1, 3, 35:remedia herbis invisis,
Plin. 22, 6, 7, § 15:animos corporibus,
to unite, Cic. Univ. 12, 38.—Hence, insĭtus, a, um, P.a., ingrafted, grafted.Lit.:2.arbor,
Col. Arb. 20, 2:mala,
Verg. G. 2, 33.—Transf., of animals:III.discordantem utero suo generis alieni stirpem insitam recipere,
a hybrid, Col. 6, 36, 2.— Subst.: insĭtum, i, n., a graft, scion, Col. 5, 11, 8.—Trop., implanted by nature, inborn, innate, natural:2.O generosam stirpem et tamquam in unam arborem plura genera, sic in istam domum multorum insitam atque illigatam sapientiam,
Cic. Brut. 58, 213: reliqua est ea causa, quae non jam recepta, sed innata;neque delata ad me, sed in animo sensuque meo penitus affixa atque insita est,
id. Verr. 2, 5, 53, § 139:Deorum cognitiones,
id. N. D. 1, 17, 44:tam penitus insita opinio,
id. Clu. 1, 4:notio quasi naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:menti cognitionis amor,
id. ib. 4, 7, 18:hoc naturā est insitum, ut,
id. Sull. 30, 83:feritas,
Liv. 34, 20, 2.— In gen., taken in, incorporated, admitted, adopted:ex deserto Gavii horreo in Calatinos Atilios insitus,
Cic. Sest. 33, 72:insitus et adoptivus,
Tac. A. 13, 14.in-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3, v. a. [in-, 2. sero], to put, bring, or introduce into, to insert (class.); constr. with in and acc., or with dat.I.Lit.A.In gen.:B.collum in laqueum,
Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37; id. de Or. 2, 39, 162:oculos in pectora,
Ov. M. 2, 94:caput in tentoria,
Liv. 8, 36, 6:gemmas aureis soleis,
Curt. 9, 1, 29:falces longuriis,
Caes. B. G. 3, 14:subtegmen radiis,
Ov. M. 6, 56:in avium nidis aliquid,
Plin. 24, 19, 113, § 174.—In partic., to ingraft: quidquid inserueris, vimine diligenter ligato, Col. Arb. 8, 2:II.surculus insertus,
id. ib. 3.—Trop., to bring into, introduce, to mix or mingle with:amputanda plura sunt illi aetati, quam inserenda,
Cic. Cael. 31, 76:jus est, quod non opinio genuit, sed quaedam innata vis inseruit,
id. Inv. 2, 53, 161:historiae jocos,
Ov. Tr. 2, 444:querelas,
Tac. H. 1, 23:adeo minimis etiam rebus prava religio inserit Deos,
Liv. 27, 23, 2:contiones directas operi suo,
Just. 38, 3:tantae rerum magnitudini hoc inserere,
Vell. 2, 107, 1:haec libello,
Suet. Dom. 18: manus, to set one ' s hands to, Luc. 8, 552:liberos sceleri,
to draw into, involve in crime, Sen. Thyest. 322:nomina alienae gentis Aeacidis,
Ov. M. 13, 33; cf.:ignobilitatem suam magnis nominibus,
Tac. A. 6, 2: se, to mingle with, join, engage in:inserentibus se centurionibus,
id. H. 2, 19:se turbae,
Ov. A. A. 1, 605:se bellis civilibus,
id. M. 3, 117: civium numero, to reckon or enroll among, Suet. Aug. 42:Liviorum familiae,
id. Tib. 3:stellis et concilio Jovis,
Hor. C. 3, 25, 6:aliquem vitae,
i. e. to preserve alive, Stat. S. 5, 5, 72: nomen famae, to attach to fame, i. e. to render celebrated, Tac. Or. 10. -
57 naturale
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
58 naturalia
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
59 naturalis
I.By birth, one's own:II.naturalis pater, opp. to adoptive father,
Cic. Phil. 3, 6, 15:in adoptionem dato redire in familiam liceat, si pater naturalis sine liberis decesserit,
Quint. 3, 6, 96: filius ( = kata phusin uios), Liv. 42, 52:Pauli nepos,
id. 44, 44; Suet. Tib. 52; Gai. Inst. 2, 137; 3, 31:qui in avi sui naturalis potestate est,
Dig. 37, 8, 1, § 2; also, natural, illegitimate ( = nothus), Dig. 40, 5, 40; 36, 1, 80, § 2; Aug. Conf. 6, 12; Inscr. Grut. 945, 3.—Of or belonging to the nature of things, produced by or agreeable to nature, natural:III.naturale est alicui,
it is natural to one, it is his innate quality, Plin. 11, 37. 54, §144: historia, id. praef. § 1: motus naturalis,
Cic. Fin. 1, 6, 19:societas,
id. Off. 1, 16, 50:lex,
id. N. D. 1, 14, 36:notio naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:naturalis, non fucatus nitor,
id. Brut. 9, 36:bonum,
id. Cael. 5, 11: dies, a natural day, i. e. from sunrise to sunset, opp. to the dies civilis, Censor. de Die Nat. 23;v. civilis: mors,
a natural, not a violent death, Plin. 7, 53, 54, § 180 (for the class. mors necessaria, Cic. Mil. 7, 16):naturales exitus,
the anus, Col. 6, 30, 8:naturalia desideria,
the serual impulse, id. 6, 24, 2; 6, 27, 7: loca naturalia, the sexual parts of men and animals, Cels. 1, p. 11 Milligan.—As subst.: nātūrāle, is, n., the private parts:sanguinis pars per naturale descendit,
Cels. 5, 26, 13; 7, 26, 1 al.—More freq. plur., nātūrālĭa, ĭum, n., in same sense, Cels. 4, 21 init.; 5, 20, 4; 6, 18, 2 al.; Col. 6, 27, 10; Just. 1, 4, 2.—Of or concerning nature, natural:IV.naturales quaestiones,
Cic. Part. 18, 64:historia, Plin. H. N. praef. § 1: philosophia,
Isid. Orig. 2, 24, 12.—Opp. to fictitious, natural, real:philosophi duos Joves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum,
Lact. 1, 11. —Hence, adv.: nātūrālĭter, naturally, conformably to nature, by nature:nec vero umquam animus hominis naturaliter divinat,
Cic. Div. 1, 50, 113:alacritas naturaliter innata,
Caes. B. C. 3, 92:inter naturaliter dissimillimos,
Vell. 2, 60, 5; Plin. 11, 37, 47, § 130:profluere (urinam),
Cels. 7, 26, 1; Hirt. B. Alex. 8:est aliquid in omni materiā naturaliter primum,
Quint. 3, 8, 6. -
60 perceptio
I.Lit., Ambros. in Luc. 4, 15:II.frugum fruetuumque reliquorum,
Cic. Off. 2, 3, 12:fructuum,
Col. 1, 3, 2.—Trop., perception, comprehension (cf.:notio, cognitio): animi perceptiones,
notions, ideas, Cic. Ac. 2, 7, 22: cognitio aut perceptio, aut si verbum e verbo volumus comprehensio, quam katalêpsin illi vocant, id. ib. 2, 6, 17.
См. также в других словарях:
Notio — (лат.). понятие. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Notio — Notio, lat., Begriff … Herders Conversations-Lexikon
notio — index idea, notion Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
notio — notio·thau·mi·dae; … English syllables
Notio — Coordenadas: 37°59′34″N 27°11′51″E / 37.9928, 27.1975 Notio (griego antiguo Νότιον, sur ) fue una antigua polis (ciudad) griega de la … Wikipedia Español
Notio — No|tio, die; , ...ones, No|ti|on, die; , en [lat. notio (Gen. notionis) = das Kennenlernen; Kenntnis; Begriff, zu: notus, ↑Notiz] (Philos.): Begriff, Gedanke … Universal-Lexikon
Notio — No|tio die; , ...iones [...ne:s] u. Notion die; , en <aus lat. notio »das Kennenlernen; Kenntnis; »Begriff« zu notus, Part. Perf. von noscere »kennenlernen, erkennen«> Begriff, Gedanke (Philos.) … Das große Fremdwörterbuch
Notio Aigaio — Verwaltungsregion Südliche Ägäis Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου … Deutsch Wikipedia
Notio Steno Kerkyras — Sp Kèrkyros sąsiauris Ap Νότιο Στενό Κέρκυρας/Notio Steno Kerkyras L Jonijos j., V Graikija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Notio Aigaio — Sp Pietų Egėjas Ap Νότιο Αίγαίο/Notio Aigaio L Graikijos adm. sritis … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Notio Evvoikos Kolpos — Sp Pietų Eubòjos įlanka Ap Νότιο Ευβοικός Κόλπος/Notio Evvoikos Kolpos L Egėjo j., Graikija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė