-
1 moratlis
mortal. -
2 letalis
mortal, deadly, fatal. -
3 mortālis
mortālis e, adj. [mors], subject to death, destined to die, mortal: quid in his mortale et caducum sit.— Temporary, transient: inimicitiae: leges, L.— Of a mortal, human, mortal: mucro, of human workmanship, V.: condicio vitae: opera, L.: pectora, O.: volnus, from the hand of a mortal, V.: cura, of man, V.: Nec mortale sonans, like a human voice, V.: Nil mortale loquar, i. e. uninspired, H.—As subst m. and f a man, mortal, human being: neque mortali cuiquam credere, S.: ego, quantum mortalis deum possum, te sequar, L.: indignatus ab umbris Mortalem surgere, V.: diu magnum inter mortalīs certamen fuit, etc., S.: de quo omnes mortales iudicaverunt.— Plur n. as subst, human affairs, V.* * *mortalis, mortale ADJmortal, transient; human, of human origin -
4 mortalia
mortālis, e, adj. [mors], subject to death, liable to die, mortal (class.).I.Lit.:II.quid in iis mortale et caducum, quid divinum aeternumque sit,
Cic. Leg. 1, 23, 61:animal,
id. N. D. 3, 13, 32.—Transf.A.Human, mortal:B.mucro,
of human workmanship, Verg. A. 12, 740:condicio vitae,
Cic. Phil. 14, 12, 33:opera,
Liv. 1, 2:acta,
Ov. Tr. 1, 2, 97:mortalin' decuit violari vulnere divum?
from the hand of a mortal, Verg. A. 12, 797:haud tibi vultus Mortalis,
id. ib. 1, 328:nec mortale sonans,
like a human voice, id. ib. 6, 50:si mortalis idem nemo sciat,
Juv. 13, 76.— Comp.:aliquid ipso homine mortalius,
more perishable, Plin. 36, 15, 24, § 110.—Hence, subst.: mortālis, is, comm., a man, mortal, human being (in sing. mostly ante-class.):lepidus ecastor mortalis est Strabax,
Plaut. Truc. 5, 57:edepol, mortalis malos,
id. Bacch. 2, 3, 59; id. Truc. 2, 1, 36; id. Aul. 2, 4, 40:ego, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia sequar,
Liv. 3, 17, 6.—Usually pīur.: mortales, like the Gr. thnêtoi, mortals, men, mankind:quod ad immortales attinet haec: deinceps quod ad mortales attinet, videamus,
Varr. L. L. 5, § 75 Müll.: est locus Hesperiam quam mortales perhibebant, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 23 Vahl.); cf.: omnes mortales sese laudarier optant, id. ap. Aug. de Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):omnes mortales hunc aiebant Calliclem vivere, etc.,
Plaut. Trin. 1, 2, 175:diu magnum inter mortales certamen fuit, etc.,
Sall. C. 1, 5:omnes mortales omnium generum, aetatum, ordinum,
Cic. Pis. 40, 96:defendo multos mortales,
id. Div. in Caecil. 25:plus debuisse fortunae, quam solus omnium mortalium in potestate habuit (Alexander),
Curt. 10, 5, 35.— mortālĭa, ĭum, n., human affairs, Verg. A. 1, 462; Tac. A. 14, 54.—Temporary, transient (opp. immortalis, imperishable, eternal;v. immortalis): neque me vero paenitet, mortales inimicitias, sempiternas amicitias habere,
Cic. Rab. Post. 12, 32; Liv. 34, 6.— Hence, adv.: mortālĭter, mortally, in the manner of mortals (eccl. Lat.):mortaliter vivere,
Aug. Enchir. 64. -
5 mortalis
mortālis, e, adj. [mors], subject to death, liable to die, mortal (class.).I.Lit.:II.quid in iis mortale et caducum, quid divinum aeternumque sit,
Cic. Leg. 1, 23, 61:animal,
id. N. D. 3, 13, 32.—Transf.A.Human, mortal:B.mucro,
of human workmanship, Verg. A. 12, 740:condicio vitae,
Cic. Phil. 14, 12, 33:opera,
Liv. 1, 2:acta,
Ov. Tr. 1, 2, 97:mortalin' decuit violari vulnere divum?
from the hand of a mortal, Verg. A. 12, 797:haud tibi vultus Mortalis,
id. ib. 1, 328:nec mortale sonans,
like a human voice, id. ib. 6, 50:si mortalis idem nemo sciat,
Juv. 13, 76.— Comp.:aliquid ipso homine mortalius,
more perishable, Plin. 36, 15, 24, § 110.—Hence, subst.: mortālis, is, comm., a man, mortal, human being (in sing. mostly ante-class.):lepidus ecastor mortalis est Strabax,
Plaut. Truc. 5, 57:edepol, mortalis malos,
id. Bacch. 2, 3, 59; id. Truc. 2, 1, 36; id. Aul. 2, 4, 40:ego, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia sequar,
Liv. 3, 17, 6.—Usually pīur.: mortales, like the Gr. thnêtoi, mortals, men, mankind:quod ad immortales attinet haec: deinceps quod ad mortales attinet, videamus,
Varr. L. L. 5, § 75 Müll.: est locus Hesperiam quam mortales perhibebant, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 23 Vahl.); cf.: omnes mortales sese laudarier optant, id. ap. Aug. de Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):omnes mortales hunc aiebant Calliclem vivere, etc.,
Plaut. Trin. 1, 2, 175:diu magnum inter mortales certamen fuit, etc.,
Sall. C. 1, 5:omnes mortales omnium generum, aetatum, ordinum,
Cic. Pis. 40, 96:defendo multos mortales,
id. Div. in Caecil. 25:plus debuisse fortunae, quam solus omnium mortalium in potestate habuit (Alexander),
Curt. 10, 5, 35.— mortālĭa, ĭum, n., human affairs, Verg. A. 1, 462; Tac. A. 14, 54.—Temporary, transient (opp. immortalis, imperishable, eternal;v. immortalis): neque me vero paenitet, mortales inimicitias, sempiternas amicitias habere,
Cic. Rab. Post. 12, 32; Liv. 34, 6.— Hence, adv.: mortālĭter, mortally, in the manner of mortals (eccl. Lat.):mortaliter vivere,
Aug. Enchir. 64. -
6 lētālis
lētālis e, adj. [letum], deadly, fatal, mortal: volnus, V.: ensis, O.: ferrum, Iu.— Plur n. as subst, means of death, L.* * *letalis, letale ADJdeadly, fatal; lethal, mortal -
7 commortalis
commortalis, commortale ADJmortal, common to mortals; "our mortal" -
8 ab-luō
ab-luō luī, lūtus, ere, to wash away, remove by washing: Aeneae quaecumque obnoxia morti, all that is mortal, O.: ablutā caede, blood, V.—Fig.: perturbatio animi placatione abluatur, removed by propitiation: periuria, O.—To wash, cleanse by washing: pedes alicuius: manūs undā, O.: me flumine vivo, V. -
9 aeternus
aeternus adj. [for * aeviternus], of an age, lasting, enduring, permanent, endless: inter nos gratia, T.: hostes, L.: sollicitudo, S.: vincula: audaciae monumentum: ignis, the vestal fire.—Of all time, everlasting, eternal, perpetual, immortal: deus: rerum Potestas, V.: mentes: supplicia: ignes, i. e. the heavenly bodies, V.: puer, Bacchus, O.: Te ex aeterno patientem mortis efficere, from immortal make mortal, O.: urbs, i. e. Rome, Tb. — Neut. as subst, perpetuity: urbs in aeternum condita, L. — Adverb.: aeternum salve, forever, V.: vivere, O.: latrans, perpetually, V.: servire, H.: aeterno, O.* * *aeterna -um, aeternior -or -us, aeternissimus -a -um ADJeternal/everlasting/imperishable; perpetual, w/out start/end -
10 capitālis
capitālis e, adj. with comp. [caput], of the head, chief, foremost, pre - eminent, distinguished: Ingenium, O.: ille, a writer of the first rank: erat capitalior, quod, etc., more distinguished.—In law, of life, involving life, capital: accusare alquem rei capitalis, of a capital crime: cui rei capitalis dies dicta sit, L.: reus rerum capitalium: flagitia, T.: noxa, L.: iudicium trium virorum capitalium, who had charge of the prisons and of executions.—Fig., deadly, pernicious, irreconcilable, bitter: flagitia, outrageous, T.: hostis, a deadly enemy: ira, H.: oratio, dangerous: nulla capitalior pestis.* * *capitale, capitalior -or -us, capitalissimus -a -um ADJof/belonging to head/life; deadly, mortal; dangerous; excellent, first-rate -
11 dī-micō
dī-micō āvī (dīmicuisse, O.), ātus, āre, to fight, struggle, contend: armis, Cs.: armis cum aliquo, N.: pro suā quisque patriā ferro, L.: in acie, in the open field, Cs.: equitatu, N.: pro te: ancipiti proelio dimicatur, Cs.: adversus se tam exiguis copiis, N.—To struggle, strive, contend: omni ratione: dimicantes competitores, rival candidates, L.—To be in conflict, be in peril, run a risk, risk, hazard: de capite, de famā: de vitā gloriae causā, to be in mortal peril: de repulsā, i. e. be in danger of defeat, Cs.: capite tuo, L. -
12 fūnebris
fūnebris e, adj. [funus], of a funeral, funeral-, funereal: epulum: cupressi, H.: contio.— Plur n. as subst, funeral rites, C.— Deadly, mortal, fatal, cruel: bellum, H.: sacra, i. e. human offerings, O.* * *funebris, funebre ADJfuneral, deadly, fatal; funereal -
13 homō
homō inis, m and f a human being, man, person: Monstrum hominis, T.: grandior, T.: doctrinā eruditus: hominum homo stultissime, T.: genus hominum: more hominum evenit, ut, etc., as usual, T.: homo'st Perpaucorum hominum, associates, T.: cum inter homines esset, was alive: qui numquam inter homines fuerit, saw the world: nec vox hominem sonat, i. e. mortal, V.: ut eam nemo hominem appellare possit: Quae (Io) bos ex homine est, O.: dic ipsa, ‘homo sum,’ Iu.— Collect., man, the human race, mankind: quā haud scio ad quidquam melius sit homini datum.— Pleonast., in addresses: nisi caves tu homo, etc., fellow, T.: tu homo adigis me ad insaniam, T.— In apposition: filius homo adulescens, T.: servom hominem, T.: oculi hominis histrionis.—Prov.: Quot homines, tot sententiae, many men, many minds, T.: Homo sum; humani nil a me alienum puto, T.—A man, reasonable creature, lord of creation: si homo esset, eum potius legeret: nox te expolivit hominemque reddidit: homines visi sumus: si esses homo, if you had a man's sense, T.: nihil hominis esse, nothing of a man.—A man, servant: homo P. Quincti, Quintus's man.—Plur., foot-soldiers, infantry (opp. cavalry): homines equitesque, Cs.— Plur, bodies, corpses: cumulos hominum urebant, L.—The man, fellow, creature, he, this one (colloq. for a pron dem.): ibi homo coepit me obsecrare, Ut, etc., T.: itast homo, T.: venas hominis incidere: persuasit homini, N.* * *man, human being, person, fellow -
14 lētifer
lētifer fera, ferum, adj. [letum + 1 FER-], death-bringing, death-dealing, deadly, fatal: arcus, V.: ictus, O.: locus, a mortal part, O.* * *letifera, letiferum ADJdeadly; fatal -
15 moribundus
moribundus adj. [morior], dying, at the point of death, moribund: iacentem moribundumque vidistis: moribundus procubuit, L.: vertex, O.: Dextera pependit, in death, V.: membra, mortal, V.: sedes, i. e. fatal, Ct.* * *moribunda, moribundum ADJ -
16 mors
mors tis, f [1 MAR-], death: omnium rerum mors est extremum: mortem obire, die: certae occumbere morti, V.: Mille ovium morti dedit, put to death, H.: morte poenas dedit, S.: inlata per scelus, assassination: dominum Mulcavit usque ad mortem, T.: ad mortem duci: cui legatio ipsa mortis fuisset, brought death: mors suprema, H.: adpropinquante morte: sibi mortem consciscere, commit suicide, Cs.: patiens mortis, mortal, O.: praeclarae mortes sunt imperatoriae: ignotis perierunt mortibus illi, H.: omnīs per mortīs, modes of death, V.— A dead body, corpse: mortem eius (Clodii) lacerari.— The blood shed by murder: ensem multā morte recepit, V.— That which brings death: aderat mors terrorque sociorum lictor Sestius.—Person., Death, daughter of Erebus and Nox, V., C.* * *death; corpse; annihilation -
17 sēmen
sēmen inis, n [1 SA-].—Of plants, seed: manu spargere semen: terra semen excepit: iacto semine, V.: quercus de semine Dodonaeo, O.—Of men or animals, seed, race: genitus de semine Iovis, son of Jupiter, O.: ipsa regio semine orta, L.: mortali semine cretus, of mortal race, O.: (virtus) propria Romani seminis, i. e. an inborn characteristic of the Romans.—A shoot, graft, scion, set, slip, cutting: Seminibus positis (i. e. virgultis), V.— Posterity, progeny, offspring, child: inpia Semina fert utero, O.—Fig., seed, an origin, essence, principle, source, occasion, ground, cause: veteris percepto semine venae Arva rigent auro, O.: malorum omnium: huius belli: Semina terrarumque animaeque marisque Et ignis, i. e. the four elements, V.: semina discordiarum (tribuni), L.: semina futurae luxuriae, the small beginnings, L.* * * -
18 terrēnus
terrēnus adj. [terra], of the globe, on the earth, earthly, terrestrial, terrene: corpora: umores: bestiarum terrenae sunt aliae, land-animals.—Earthly, sublunary, mortal: eques Bellerophon, H.: numina, O.— Consisting of earth, earthy, earthen: tumulus, Cs.: agger, V.: campus, L.: fornax, O. —As subst n., land, ground, L.* * *terrena, terrenum ADJof earth, earthly; earthy; terrestrial -
19 caputalis
caputale, caputalior -or -us, caputalissimus -a -um ADJof/belonging to head/life; deadly, mortal; dangerous; excellent, first-rate -
20 relicum
that left after subtraction/elimination, remainder, residue, rest; balance owed; mortal remains (pl.); future, things yet to be, subquent events
См. также в других словарях:
Mortal — Mor tal, a. [F. mortel, L. mortalis, from mors, mortis, death, fr. moriri 8die; akin to E. murder. See {Murder}, and cf. {Filemot}, {Mere} a lake, {Mortgage}.] 1. Subject to death; destined to die; as, man is mortal. [1913 Webster] 2. Destructive … The Collaborative International Dictionary of English
mortal — MORTÁL, Ă, mortali, e, adj. L Care provoacă moartea, aducător de moarte; ucigător. ♢ Salt mortal = figură acrobatică foarte periculoasă, constând dintr o mişcare de rotire totală a corpului în aer. 2. Specific unui mort (II), ca de mort. 3.… … Dicționar Român
mortal — adjetivo 1. Que está sujeto a la muerte: Todos los seres vivos son mortales. 2. Que produce o puede producir la muerte: Estas heridas suelen ser mortales. enfermedad mortal. 3. Que tiene alguna propiedad de los muertos: rigidez mortal. María… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
mortal — (Del lat. mortālis). 1. adj. Que ha de morir o está sujeto a la muerte. 2. Que ocasiona o puede ocasionar muerte espiritual o corporal. 3. Dicho de una pasión: Que mueve a desear la muerte de alguien. Odio, enemistad mortal. 4. Que tiene o está… … Diccionario de la lengua española
mortal — [môrt′ l] adj. [OFr < L mortalis < mors (gen. mortis), death, akin to mori, to die < IE base * mer , to die, be worn out > MURDER, Sans marati, (he) dies] 1. that must eventually die [all mortal beings] 2. of a human being considered… … English World dictionary
mortal — adj. med. Que causa la muerte. También se denomina letal. Medical Dictionary. 2011. mortal 1. con … Diccionario médico
Mortal FM — Área de radiodifusión Valladolid, España Eslogan Dance Floor Radio … Wikipedia Español
mortal — [adj1] deadly bitter, death dealing, deathly, destructive, dire, ending, extreme, fatal, grave, great, grievous, grim, intense, killing, last, lethal, malignant, merciless, monstrous, mortiferous, murderous, noxious, pestilent, pestilential,… … New thesaurus
mortal — index character (an individual), conscious (awake), deadly, ephemeral, lethal, live (conscious), per … Law dictionary
mortal — ► ADJECTIVE 1) subject to death. 2) causing death. 3) (of fear, pain, etc.) intense. 4) (of conflict or an enemy) lasting until death; never to be reconciled. 5) without exception; imaginable: every mortal thing. 6) Christian Theology (of a sin)… … English terms dictionary
Mortal — Mor tal, n. A being subject to death; a human being; man. Warn poor mortals left behind. Tickell. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English