Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

morbus+pl

  • 1 morbus

    morbus, i, m.
    - [st2]2 [-] passion (maladie de l'âme), vice, désordre, passion excessive. [st1]1 [-] maladie, désordre physique, malaise général.    - v. Cic. Tusc. 4, 28.    - in morbo esse, Cic. Tusc. 3, 9: être malade.    - in morbum cadere, Cic. Tusc. 1, 79: tomber malade.    - aeger morbo gravi, Cic. Cat. 1, 31: atteint d'une maladie grave.    - cf. Tusc. 4, 28.    - morbo laborare (affici): être malade.    - major (comitialis, sacer, divinus) morbus: épilepsie.    - in morbum incidere (cadere, delabi): tomber malade.    - e morbo recreari (evadere, convalescere): relever de maladie.    - morbos non sentire: n'être pas sujet aux maladies.    - morbi, au plur.: manifestations (effets) d'une maladie.    - Liv. 4, 30, 8. [st1]2 [-] maladie de l'âme, passion.    - Cic. Fin. 1, 59; Verr. 4,1; Tusc. 3, 9. [st1]3 [-] chagrin, peine.    - id illi morbo, id illi senio est, Plaut. 466: cela la rend malade, cela la met dans la peine.    - salvere me jubes, quoi tu abiens adfers morbum, Plaut. As.: souhait de bonne santé, quand ton départ me tue. [st1]4 [-] maladie (en parl. des plantes).    - Plin. 17, 116. [st1]5 [-] Morbus, la Maladie, divinité, le fils de l'Erèbe et de la Nuit.    - Cic. Nat. 3, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Virg. En. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.
    * * *
    morbus, i, m.
    - [st2]2 [-] passion (maladie de l'âme), vice, désordre, passion excessive. [st1]1 [-] maladie, désordre physique, malaise général.    - v. Cic. Tusc. 4, 28.    - in morbo esse, Cic. Tusc. 3, 9: être malade.    - in morbum cadere, Cic. Tusc. 1, 79: tomber malade.    - aeger morbo gravi, Cic. Cat. 1, 31: atteint d'une maladie grave.    - cf. Tusc. 4, 28.    - morbo laborare (affici): être malade.    - major (comitialis, sacer, divinus) morbus: épilepsie.    - in morbum incidere (cadere, delabi): tomber malade.    - e morbo recreari (evadere, convalescere): relever de maladie.    - morbos non sentire: n'être pas sujet aux maladies.    - morbi, au plur.: manifestations (effets) d'une maladie.    - Liv. 4, 30, 8. [st1]2 [-] maladie de l'âme, passion.    - Cic. Fin. 1, 59; Verr. 4,1; Tusc. 3, 9. [st1]3 [-] chagrin, peine.    - id illi morbo, id illi senio est, Plaut. 466: cela la rend malade, cela la met dans la peine.    - salvere me jubes, quoi tu abiens adfers morbum, Plaut. As.: souhait de bonne santé, quand ton départ me tue. [st1]4 [-] maladie (en parl. des plantes).    - Plin. 17, 116. [st1]5 [-] Morbus, la Maladie, divinité, le fils de l'Erèbe et de la Nuit.    - Cic. Nat. 3, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Virg. En. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.
    * * *
        Morbus, morbi. Maladie.
    \
        Animi morbus. Cic. Desplaisance, Perturbation d'esprit.
    \
        Homines aegri morbo graui. Cic. Malades d'une grieve maladie.
    \
        Missus morbus ad corpora a numine. Iuue. Envoyé de Dieu.
    \
        Morosus morbus. Ouid. Qui rend la personne fascheuse et difficile à servir.
    \
        Pallentes morbi. Virgil. Qui font les gens palles.
    \
        Regius morbus. Horat. La jaulnisse.
    \
        Aflici graui morbo. Cic. Estre fort malade.
    \
        Conualescere ex morbo. Cic. Relever de maladie.
    \
        Delabi in morbum. Cic. Tomber en maladie.
    \
        Euadere ex morbo dicitur aegrotus. Cic. Reschapper de maladie.
    \
        Iactari morbo. Horat. Estre tormenté de maladie.
    \
        Impediri morbo. Cic. Estre empesché de maladie.
    \
        Laborare morbo. Cic. Estre malade.
    \
        In morbo esse. Cic. Estre malade.
    \
        Vacare morbo. Cels. Estre sans maladie.

    Dictionarium latinogallicum > morbus

  • 2 morbus

        morbus ī, m    [1 MAR-], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady (of body or mind): Senectus ipsast morbus, T.: Si morbus amplior factus siet, T.: morbo interitura vita, S.: in morbo esse, be sick: adfecti morbis, Cs.: gravis oculorum: morbo tabescere: conflictari, N.: in morbum cadere, fall sick: morbum nancisci, N.: morbo mori, N.: homo aeger morbo gravi: ex morbo convalescere, recover.—Person.: Pallentes Morbi, V.— A disease, fault, vice: animi morbi sunt cupiditates, etc.: hic morbus, qui est in re p., ingravescet: Maxima pars hominum morbo iactatur eodem, H.: voltu morbum fateri, Iu.
    * * *
    sickness, illness, weakness; disease; distemper; distress; vice

    Latin-English dictionary > morbus

  • 3 Morbus

    morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).
    I.
    Corporeal:

    morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,

    Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:

    morbi aegrotationesque,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23:

    aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    in morbo esse,

    to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:

    morbo affectum esse,

    id. Div. 1, 30, 63:

    corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,

    id. Fin. 1, 18, 59:

    animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,

    id. Tusc. 4, 14, 31:

    affligi,

    id. Pis. 35, 85:

    urgeri,

    id. Fat. 9, 17:

    tabescere,

    id. N. D. 3, 35, 84:

    languere,

    Lucr. 6, 1221:

    conflictari,

    Nep. Dion. 2, 4:

    in morbum cadere,

    to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:

    incidere,

    id. Clu. 62, 175:

    delabi,

    id. Att. 7, 5, 1:

    morbum nancisci,

    Nep. Att. 21, 1:

    morbo consumi,

    id. Reg. 2, 1:

    perire,

    id. ib. 3, 3:

    mori,

    id. Them. 10, 4:

    absumi,

    Sall. J. 5, 6:

    confici,

    id. ib. 9, 4:

    opprimi,

    Cic. Clu. 7, 22:

    homo aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ex morbo convalescere,

    to recover, id. Fam. 13, 29, 4:

    a morbo valere,

    Plaut. Ep. 1, 2, 26:

    morbum depellere,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    levare,

    to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:

    amplior fit,

    becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:

    adgravescit,

    id. ib. 3, 2, 2:

    ingravescit,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    comitialis or major,

    epilepsy, Cels. 3, 23:

    regius,

    the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—
    II.
    Mental.
    A.
    Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:

    morbum et insaniam,

    id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,

    id. Tusc. 3, 4, 9:

    hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,

    Hor. S. 1, 6, 30:

    maxima pars hominum morbo jactatur eodem,

    id. ib. 2, 3, 121:

    qui vultu morbum incessuque fatetur,

    Juv. 2, 17.—
    B.
    Grief, sorrow, distress:

    quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,

    affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:

    salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?

    id. As. 3, 3, 3.—
    III.
    Trop., of trees, plants, etc.:

    infestantur namque et arbores morbis,

    a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —
    IV.
    Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.

    Lewis & Short latin dictionary > Morbus

  • 4 morbus

    morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).
    I.
    Corporeal:

    morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,

    Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:

    morbi aegrotationesque,

    Cic. Tusc. 4, 10, 23:

    aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    in morbo esse,

    to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:

    morbo affectum esse,

    id. Div. 1, 30, 63:

    corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,

    id. Fin. 1, 18, 59:

    animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,

    id. Tusc. 4, 14, 31:

    affligi,

    id. Pis. 35, 85:

    urgeri,

    id. Fat. 9, 17:

    tabescere,

    id. N. D. 3, 35, 84:

    languere,

    Lucr. 6, 1221:

    conflictari,

    Nep. Dion. 2, 4:

    in morbum cadere,

    to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:

    incidere,

    id. Clu. 62, 175:

    delabi,

    id. Att. 7, 5, 1:

    morbum nancisci,

    Nep. Att. 21, 1:

    morbo consumi,

    id. Reg. 2, 1:

    perire,

    id. ib. 3, 3:

    mori,

    id. Them. 10, 4:

    absumi,

    Sall. J. 5, 6:

    confici,

    id. ib. 9, 4:

    opprimi,

    Cic. Clu. 7, 22:

    homo aeger morbo gravi,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ex morbo convalescere,

    to recover, id. Fam. 13, 29, 4:

    a morbo valere,

    Plaut. Ep. 1, 2, 26:

    morbum depellere,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    levare,

    to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:

    amplior fit,

    becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:

    adgravescit,

    id. ib. 3, 2, 2:

    ingravescit,

    Cic. Cat. 1, 13, 31:

    comitialis or major,

    epilepsy, Cels. 3, 23:

    regius,

    the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—
    II.
    Mental.
    A.
    Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:

    morbum et insaniam,

    id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,

    id. Tusc. 3, 4, 9:

    hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,

    id. Cat. 1, 13, 31:

    ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,

    Hor. S. 1, 6, 30:

    maxima pars hominum morbo jactatur eodem,

    id. ib. 2, 3, 121:

    qui vultu morbum incessuque fatetur,

    Juv. 2, 17.—
    B.
    Grief, sorrow, distress:

    quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,

    affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:

    salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?

    id. As. 3, 3, 3.—
    III.
    Trop., of trees, plants, etc.:

    infestantur namque et arbores morbis,

    a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —
    IV.
    Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.

    Lewis & Short latin dictionary > morbus

  • 5 morbus

    morbus morbus, i m болезнь

    Латинско-русский словарь > morbus

  • 6 morbus

    morbus, ī, m. (zu morior; als Grundform *morodho-s, was sterben macht), die Krankheit, I) physische: a) leb. Wesen: gravis, levis, Cels.: longinquus, Liv., od. longus, Liv. u. Cels., Ggstz. acutus, Cels.: insanabilis, Cic.: inexplicabilis, Plin. ep.: irremediabilis, Salv.: impudicus, Vitr.: articularis, Gicht, Plin. u.a.: maior, Cels. u. Apul.: m. comitialis, die Epilepsie, Cels.: dass. caducus, Apul., od. divinus, Apul., od. sacer, Lucan.: regius od. arquatus, die Gelbsucht, Cels.: gravis et periculosus, Liv.: perniciosior, Cic.: peniciosissimus, Veget. mil.: pernicialis, Liv.: mortifer, Cic.: morbi viriles, Sen. – morbo affectus (befallen), Gell.: aeger morbo gravi od. gravi et periculoso, Liv., gravi corporis morbo Tac.: diutinis morbis aegra corpora, Liv.: homo miser et cum corporis morbo tum animi dolore confectus, Cic. – morbi ingruunt, Curt., ingruunt in agrestes, Liv., ingruunt universis populis, Plin.: vulgati contactu in homines morbi, Liv.: stranguriae morbum contrahere, Plin.: contrahere morbum ex dolore od. ex aegritudine, Iustin.: perniciosissimus morbus nascitur, Veget. mil.: morbum nancisci, Nep.: in morbum cadere od. incĭdere od. delabi, Cic.: in morbum de integro incĭdere einen Rückfall bekommen, Cic.: implicari morbo, Caes., od. in morbum, Nep.: gravi morbo afflictari, Liv.: morbo corripi, s. cor-ripiono. I, 2, d: morbo opprimi, Cic.: vi morbi opprimi, Cic.: uno genere morbi affligi, Cic.: in morbo esse, Cic.: morbo laborare, Cic.: morbo gravi et mortifero affectum esse, Cic.: morbo conflictari, Nep.: mortifero morbo urgeri, Cic.: morbo decedere, mit Tode abgehen (sterben), Eutr.: u. so morbo aquae intercutis, Suet.: morbo perire, Nep., od. mori, Nep. u. Liv.: hoc morbo mori, Cic.: morbo absumi od. confici, Sall.: levare alci morbum, Plaut.: morbum depellere, Cic.: morbo levari, Cic.: ex morbo evadere, Cic.: ex morbo convalescere, Cic.: assurgere ex morbo, Liv., e gravi corporis morbo, Tac.: e gravi morbo recreari, Cic.: nondum ex longinquitate gravissimi morbi recreatus, Cic.: defunctā civitate plurimorum morbis, paucis funeribus, Liv.: a morbo valui, ab animo aeger fui, Plaut. – morbum simulare, sich krank stellen, Cic. – alci morbum optare, Sen., precari, Cic. – in morbo consumat, möge er es (das Geld) in Krankheit aufzehren, eine Verwünschungsformel, Sen. de ben. 4, 39, 2. – b) die Krankheit der Bäume u. Pflanzen, infestantur et arbores morbis, Plin. 17, 216 (vgl. ibid. § 218 u. 224). – c) personif. als Gottheit, Sen. Herc. fur. 694: im Plur., Verg. Aen. 6, 275. Claud. VI. cons. Hon. 323. – II) (wie νόσος) die geistige Krankheit, a) Verdruß, Kummer, id illi morbo, id illi seniost, darüber wird sie verdrießlich u. mürrisch, Plaut. truc. 466: si in te aegrotant artes antiquae tuae, omnibus amicis morbum tu incuties gravem, ut te videre audireque aegroti sient, Plaut. trin. 72 sqq. – b) die Leidenschaft, Sucht, krankhafte Leidenschaft (Liebhaberei), animi morbi (Seelenkrankheiten) sunt cupiditates immensae et inanes divitiarum, gloriae etc., Cic. de fin. 1, 59: venio nunc ad istius, quem ad modum ipse appellat, studium, ut amici eius, morbum (krankhafte Passion) et insaniam (rasende Leidenschaft), Cic. Verr. 4, 1: ut ad meum te morbum vocem, Sen. exc. contr. 3. praef. § 10: morbo proditor, ein Verräter aus Passion, Vell. 2, 83, 1. – auch von unreiner Leidenschaft, Wollust der Verschnittenen, turpium virorum, Hor. carm. 1, 37, 10.

    lateinisch-deutsches > morbus

  • 7 morbus

    morbus, ī, m. (zu morior; als Grundform *morodho- s, was sterben macht), die Krankheit, I) physische: a) leb. Wesen: gravis, levis, Cels.: longinquus, Liv., od. longus, Liv. u. Cels., Ggstz. acutus, Cels.: insanabilis, Cic.: inexplicabilis, Plin. ep.: irremediabilis, Salv.: impudicus, Vitr.: articularis, Gicht, Plin. u.a.: maior, Cels. u. Apul.: m. comitialis, die Epilepsie, Cels.: dass. caducus, Apul., od. divinus, Apul., od. sacer, Lucan.: regius od. arquatus, die Gelbsucht, Cels.: gravis et periculosus, Liv.: perniciosior, Cic.: peniciosissimus, Veget. mil.: pernicialis, Liv.: mortifer, Cic.: morbi viriles, Sen. – morbo affectus (befallen), Gell.: aeger morbo gravi od. gravi et periculoso, Liv., gravi corporis morbo Tac.: diutinis morbis aegra corpora, Liv.: homo miser et cum corporis morbo tum animi dolore confectus, Cic. – morbi ingruunt, Curt., ingruunt in agrestes, Liv., ingruunt universis populis, Plin.: vulgati contactu in homines morbi, Liv.: stranguriae morbum contrahere, Plin.: contrahere morbum ex dolore od. ex aegritudine, Iustin.: perniciosissimus morbus nascitur, Veget. mil.: morbum nancisci, Nep.: in morbum cadere od. incĭdere od. delabi, Cic.: in morbum de integro incĭdere einen Rückfall bekommen, Cic.: implicari morbo, Caes., od. in morbum, Nep.: gravi morbo afflictari, Liv.: morbo corripi, s. corripio no. I, 2, d: morbo opprimi, Cic.: vi morbi op-
    ————
    primi, Cic.: uno genere morbi affligi, Cic.: in morbo esse, Cic.: morbo laborare, Cic.: morbo gravi et mortifero affectum esse, Cic.: morbo conflictari, Nep.: mortifero morbo urgeri, Cic.: morbo decedere, mit Tode abgehen (sterben), Eutr.: u. so morbo aquae intercutis, Suet.: morbo perire, Nep., od. mori, Nep. u. Liv.: hoc morbo mori, Cic.: morbo absumi od. confici, Sall.: levare alci morbum, Plaut.: morbum depellere, Cic.: morbo levari, Cic.: ex morbo evadere, Cic.: ex morbo convalescere, Cic.: assurgere ex morbo, Liv., e gravi corporis morbo, Tac.: e gravi morbo recreari, Cic.: nondum ex longinquitate gravissimi morbi recreatus, Cic.: defunctā civitate plurimorum morbis, paucis funeribus, Liv.: a morbo valui, ab animo aeger fui, Plaut. – morbum simulare, sich krank stellen, Cic. – alci morbum optare, Sen., precari, Cic. – in morbo consumat, möge er es (das Geld) in Krankheit aufzehren, eine Verwünschungsformel, Sen. de ben. 4, 39, 2. – b) die Krankheit der Bäume u. Pflanzen, infestantur et arbores morbis, Plin. 17, 216 (vgl. ibid. § 218 u. 224). – c) personif. als Gottheit, Sen. Herc. fur. 694: im Plur., Verg. Aen. 6, 275. Claud. VI. cons. Hon. 323. – II) (wie νόσος) die geistige Krankheit, a) Verdruß, Kummer, id illi morbo, id illi seniost, darüber wird sie verdrießlich u. mürrisch, Plaut. truc. 466: si in te aegrotant artes antiquae tuae, omnibus amicis morbum tu incuties gra-
    ————
    vem, ut te videre audireque aegroti sient, Plaut. trin. 72 sqq. – b) die Leidenschaft, Sucht, krankhafte Leidenschaft (Liebhaberei), animi morbi (Seelenkrankheiten) sunt cupiditates immensae et inanes divitiarum, gloriae etc., Cic. de fin. 1, 59: venio nunc ad istius, quem ad modum ipse appellat, studium, ut amici eius, morbum (krankhafte Passion) et insaniam (rasende Leidenschaft), Cic. Verr. 4, 1: ut ad meum te morbum vocem, Sen. exc. contr. 3. praef. § 10: morbo proditor, ein Verräter aus Passion, Vell. 2, 83, 1. – auch von unreiner Leidenschaft, Wollust der Verschnittenen, turpium virorum, Hor. carm. 1, 37, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > morbus

  • 8 morbus

    ī m.
    1) болезнь, недуг (corporis, animi, oculorum C)
    m. comitialis( major) CC, тж. caducus (divinus) Ap и sacer Lcnэпилепсия
    m. regius (arcuatus) CCжелтуха
    in morbum cadere (incidere) C или morbo (in morbum) implicari Cs, Nep — заболеть, захворать
    morbo affectum esse и laborare C (conflictari Nep) — быть больным, страдать
    morbo decedere Eutr (mori, perire Nep) — умереть от болезни
    2) болезненное влечение, страсть (morbus et insania C)

    Латинско-русский словарь > morbus

  • 9 morbus

    -i s m 2
    maladie

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > morbus

  • 10 morbus

    болезнь;

    morbosus, хворый (1. 1 § 1. 6 seq. D. 21, 1. 1. 4 § 3. 1. 6-16. 35. 51. 53. 65 § 1 eod. 1. 101 § 2 D. 50, 16); (Lex. XII. tab. I. 3. II. 2);

    m. sonticus (qui cuique rei agendae nocet), болезнь, которая мешает вообще действовать юридически (1. 113 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > morbus

  • 11 morbus

    i, m второе склонение болезнь

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > morbus

  • 12 morbus

    sickness, disease, illness.

    Latin-English dictionary of medieval > morbus

  • 13 morbus

    -i m
    болезнь

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > morbus

  • 14 morbus

    ,i m
    болезнь

    Latin-Russian dictionary > morbus

  • 15 morbus

    , i m
      болезнь

    Dictionary Latin-Russian new > morbus

  • 16 Morbus Alzheimer

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > Morbus Alzheimer

  • 17 Morbus Crohn

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > Morbus Crohn

  • 18 Morbus Parkinsōni

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > Morbus Parkinsōni

  • 19 Sublāta causa, tollitur morbus

    С устранением причины устраняется болезнь.
    Парафраза, см. Sublāta causa, tollitur effectus
    Осуждать национальные обычаи очень легко, но зато и совершенно бесполезно. Упреками делу не поможешь. Надобно отыскать причины, на которых основывается неприятное нам явление общественного быта, и против них обратить свою ревность. Основное правило медицины: "устраните причину, тогда пройдет и болезнь" - sublata causa tollitur morbus. (H. Г. Чернышевский, Губернские очерки.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Sublāta causa, tollitur morbus

  • 20 comitialis morbus

    эпилепсия, проявление которой на одном из членов собрания сопровождалось закрытием комиций (1. 53 D. 21, 1. 1. 1 § 1 D. 26, 8. 1. 28 C. 6, 23).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > comitialis morbus

См. также в других словарях:

  • Morbus — ist das lateinische Wort für Krankheit. In der Sprache der Medizin gibt Morbus in Verbindung mit dem Namen des Erstbeschreibers einer Erkrankung einen Namen (siehe: Eponym), wobei oft verschiedene Namen für die gleiche Erkrankung üblich sind. Im… …   Deutsch Wikipedia

  • Morbus — may refer to: Latin for disease. The Roman poets often personified Morbus as a netherworld demon who brought pestilence. A fictional planet in the Teenage Mutant Ninja Turtles series, see Dimension X (TMNT)#Morbus. This disambiguation page lists… …   Wikipedia

  • morbus — un término latino que significa enfermedad CIE 10 [véase http://www.iqb.es/patologia/morbus.htm] Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

  • morbus — mòrbus m DEFINICIJA med. zast. poremećaj funkcije organizma, narušenost zdravlja; bolest ETIMOLOGIJA lat. morbus …   Hrvatski jezični portal

  • Morbus — (lat.), Krankheit. M. aphrodisiăcus (M. gallĭcus, M. neapolitānus, M. venerĕus), die Lustseuche. M arcuatus (M. regius). Gelbsucht. M. articularis, Gicht. M. asiatĭcus (M. cholericus), Cholera. M. attonĭtus, wahre Apoplexie. M. Brightil, so v.w.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Morbus — (lat.), Krankheit; M. Addisonii, Addisonsche Krankheit; M. americanus, celticus, Christianorum, gallicus, germanicus, hispanicus, indicus, neapolitanus, polonicus, St. Jobi, venereus, alle = Syphilis; M. anglicanus, Rachitis; M. attonitus,… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Morbus — (lat.), Krankheit …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Morbus — Morbus, lat., Krankheit …   Herders Conversations-Lexikon

  • morbus — index disease Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • morbus — [mɔʀbys] n. m. ÉTYM. 1765, Encyclopédie; mot lat. « maladie ». ❖ ⇒ Choléra …   Encyclopédie Universelle

  • Morbus — Mọrbus [aus gleichbed. lat. morbus, Gen.: morbi] m; , ...bi: „Krankheit“ (allgemeinste Bez., gebraucht z. B. für singuläre Krankheitsbilder wie ↑Morbus haemolyticus neonatorum oder anstelle der entsprechenden fachspr. Fügung in Verbindung mit… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»