Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

monstratus

  • 1 mōnstrātus

        mōnstrātus adj.    [P. of monstro], conspicuous, remarkable: et hostibus simul suisque, Ta.

    Latin-English dictionary > mōnstrātus

  • 2 monstratus

    1.
    monstrātus, a, um, Part. and P. a., v. monstro fin.
    2.
    monstrātus, ūs (only in the abl. sing.), m. [monstro], a showing (post-class.):

    cujus monstratu,

    App. M. 1, p. 112, 24:

    monstratu Helenae,

    Aus. Per. Iliad. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > monstratus

  • 3 mōnstrō

        mōnstrō āvī, ātus, āre    [monstrum], to point out, exhibit, make known, indicate, inform, advise, teach, instruct, tell: (alqd) Indice digito, H.: erranti viam, Enn. ap. C.: via, quā semita monstrat, V.: iter, Cu.: palmam: scio ubi sit, verum numquam monstrabo, T.: res gestae Quo scribi possent numero, monstravit Homerus, H.: monstrate, Vidistis si quam sororum, V.: Summos posse viros nasci, etc., Iu.: inulas amaras incoquere, H.: Quod monstror digito praetereuntium, H.: alii ab amicis monstrabantur, were betrayed, Ta.— To ordain, institute, appoint: monstratus fatis Vespasianus, Ta.: monstratas excitat aras, appointed, V.: ignīs, O.— To advise, urge, stimulate: monstrat amor patriae (sc. ut hoc faciant), V.: conferre manum pudor iraque monstrat, V.: unde nisi intus Monstratum (sc. est), i. e. by natural instinct, H.
    * * *
    monstrare, monstravi, monstratus V
    show; point out, reveal; advise, teach

    Latin-English dictionary > mōnstrō

  • 4 monstro

    monstro, āvi, ātum, (archaic mostro; v. Brix ad Plaut. Trin. 2, 2, 61), 1, v. a. [like monstrum, from moneo], to show, point out, to indicate, intimate, inform, advise, teach, instruct, tell any thing (in class. prose very rare, and only in the lit. signif.; in Cic. only a few times; in Cæs. and Sall. not at all; syn.: indico, significo, ostendo, exhibeo).
    I.
    In gen.: qui erranti comiter monstrat viam, Enn. ap. Cic. Off. 1, 16, 51 (Trag. v. 387 Vahl.); cf.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, id. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.):

    iter,

    Curt. 5, 13, 9:

    palmam,

    Cic. Leg. 1, 1, 2:

    digito,

    Hor. S. 2, 8, 26; Pers. 1, 28:

    monstra quod bibam,

    Plaut. Men. 5, 1, 42; Ter. Ad. 4, 2, 31:

    tu... si quid librari... non intellegent, monstrabis, i. e. dices,

    Cic. Fam. 16, 22, 1:

    res gestae... Quo scribi possent numero, monstravit Homerus,

    Hor. A. P. 73:

    inulas ego primus amaras Monstravi incoquere,

    id. S. 2, 8, 51 sq.:

    monstrate mearum Vidistis si quam hic errantem forte sororum,

    Verg. A. 1, 321:

    cujus prudentia monstrat Summos posse viros... nasci, etc.,

    Juv. 10, 48.— Pass.:

    quod monstror digito praetereuntium,

    Hor. C. 4, 3, 22.— Impers. pass.: si voles advortere animum, comiter monstrabitur, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 89 Müll. (Trag. v. 386 Vahl.).—
    II.
    In partic.
    A.
    To ordain, institute, appoint ( poet.):

    monstratas excitat aras,

    appointed, Verg. G. 4, 549:

    piacula,

    id. A. 4, 636:

    ignis,

    Ov. Tr. 3, 11, 53.—
    B.
    To indict, impeach for a crime, to denounce, accuse, inform against (post-Aug.):

    alii ab amicis monstrabantur,

    were pointed out, informed against, Tac. H. 4, 1:

    Nerone Scribonios fratres... ad exitium,

    id. ib. 4, 41.—
    C.
    To advise a person in any manner, or to do any thing:

    alicui bene,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 25:

    non periclumst ne quid recte monstres,

    id. Ps. 1, 3, 55:

    conferre manum pudor iraque monstrat,

    advise, urge, Verg. A. 9, 44.—Hence, monstrātus, a, um, P. a., conspicuous, distinguished, remarkable (Tacitean):

    et hostibus simul suisque monstrati,

    Tac. G. 31:

    propinquitate Galbae monstratus,

    id. H. 1, 88.

    Lewis & Short latin dictionary > monstro

  • 5 vanitas

    vānĭtas, ātis, f. [vanus].
    I.
    Lit., emptiness, nothingness, nullity, want of reality: nulla in caelo nec fortuna, nec temeritas, nec erratio, nec vanitas inest;

    contra omnis ordo, veritas, ratio, constantia,

    Cic. N. D. 2, 21, 56:

    ne vanitas itineris ludibrio esset,

    uselessness, purposelessness, Liv. 40, 22, 5:

    Romanis Gallici tumultus adsueti, etiam vanitates notae sunt,

    id. 38, 17, 5 Weissenb. —
    B. 1.
    Absol.:

    non pudet Vanitatis?

    Ter. Phorm. 3, 2, 41:

    imbuimur erroribus, ut vanitati veritas cedat,

    Cic. Tusc. 3, 1, 2:

    mercatura... multa undique apportans, multisque sine vanitate impertiens, etc.,

    id. Off. 1, 42, 151:

    nec vero quicquam turpius est vanitate,

    id. ib. 1, 42, 150:

    quamvis blanda ista vanitas apud eos valeat, etc.,

    id. Lael. 26, 99:

    cum ad vanitatem accessit auctoritas,

    id. ib. 25, 94.— Plur.:

    Magicae vanitates,

    Plin. 26, 4, 9, § 18; cf. id. 27, 8, 35, § 57.—
    2.
    With gen.:

    quid de iis existimandum est, qui orationis vanitatem adhibuerunt?

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    opinionum vanitas,

    id. Leg. 1, 10, 29:

    suum imperium minui per vanitatem populi,

    fickleness, Liv. 44, 22, 10:

    multa circa hoc non Magorum solum vanitate, sed etiam Pythagoricorum,

    Plin. 22, 8, 9, § 20 Jan.—
    II.
    Trop., vanity, vainglory:

    huic homini non minor vanitas inerat quam audacia,

    Sall. C. 23, 2; id. J. 38, 1:

    qui se propalam per vanitatem jactassent tamquam amicos Persei,

    Liv. 45, 31, 7:

    vanitas atque jactatio,

    Quint. 11, 2, 22:

    vanitas atque insolentia,

    Suet. Vit. 10:

    Quintius Atticus consul umbrā honoris et suāmet vanilate monstratus,

    Tac. H. 3, 73:

    nec Agricola prosperitate rerum in vanitatem usus, etc.,

    id. Agr. 18 fin.:

    Statius veniam... vanitate exitūs corrupit,

    id. A. 15, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > vanitas

См. также в других словарях:

  • Premontre —     Abbey of Prémontré     † Catholic Encyclopedia ► Abbey of Prémontré     Located about twelve miles west of Laon, Department of Aisne, France; founded by St. Norbert. The land had belonged to the Abbey of St. Vincent, to whom it had been given …   Catholic encyclopedia

  • Prémontré Abbey — was the mother house of the Premonstratensian Order and was located at Prémontré about twelve miles west of Laon, département of Aisne, France.HistoryIt was founded by Saint Norbert in 1120 on waste land that had previously belonged to the Abbey… …   Wikipedia

  • Abtei Premontre — Abtei Prémontré, Aquarell von Tavernier de Jonquières, 1780er Die Abtei Prémontré in Prémontré westlich von Laon (Département Aisne, Frankreich) war das Mutterhaus des Prämonstratenserordens. Geschichte Norbert von Xanten gründete die Abtei …   Deutsch Wikipedia

  • Abtei Prémontré — Abtei Prémontré, Aquarell von Tavernier de Jonquières, 1780er Die Abtei Prémontré in Prémontré westlich von Laon (Département Aisne, Frankreich) war das Mutterhaus des Prämonstratenserordens. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Kloster Premontre — Abtei Prémontré, Aquarell von Tavernier de Jonquières, 1780er Die Abtei Prémontré in Prémontré westlich von Laon (Département Aisne, Frankreich) war das Mutterhaus des Prämonstratenserordens. Geschichte Norbert von Xanten gründete die Abtei …   Deutsch Wikipedia

  • Abadía de Prémontré — La abadía funcionando como hospital psiquiátrico. La antigua Abadía de Prémontré, situada en Prémontré, a unos veinte kilómetros al oeste de Laon en el departamento de Aisne, Francia, fue fundada por Norberto de Xanten en el siglo XII,… …   Wikipedia Español

  • DOLABELLA — I. DOLABELLA Tacir. Hist. l. 1. c. 88. Ab Othone, in Coloniam Aquinanem sepositus, neque artâ eustodia neque obscurâ, nullum ob crimen, sed vetusto, nomine et propinquitate Galbae monstratus. Ibid. l. 2. c. 63. Postea ab Vitellio occisus, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»