Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

monsters

  • 21 monstrum

    monstrum, i, n. [moneo].
    I.
    Orig. belonging to relig. lang., a divine omen indicating misfortune, an evil omen, portent (syn.:

    ostentum, prodigium, portentum): quia ostendunt, portendunt, monstrant, praedicunt, ostenta, portenta, monstra, prodigia dicuntur,

    Cic. Div. 1, 42, 93; cf.: monstrum dictum velut monestrum, quod moneat aliquid futurum; prodigium velut praedicium, quod praedicat; portentum quod portendat; ostentum, quod ostendat, Paul. ex Fest. p. 140 and 138 Müll.; cf. id. ib. p. 157: hic est nullum (dubium) quin monstrum siet, Enn. ap. Non. 469, 6 (Trag. v. 326 Vahl.):

    monstra deūm,

    Verg. A. 3, 59; cf. Ov. M. 15, 571.—
    II.
    Transf., a monster, monstrosity (whether a living being or an inanimate thing).
    A.
    Ofliving beings:

    monstrum hominis,

    you monster of a man, Ter. Eun. 4, 4, 29:

    monstrum advenit,

    id. ib. 5, 2, 21:

    horrendum, of Polyphemus,

    Verg. A. 3, 658.—Also with respect to character:

    en monstrum mulieris,

    that monster of a woman, Plaut. Poen. 1, 2, 64:

    nulla jam pernicies a monstro illo atque prodigio comparabitur,

    Cic. Cat. 2, 1, 1:

    fatale, of Cleopatra,

    Hor. C. 1, 37, 21:

    tune etiam, immanissimum ac foedissimum monstrum ausus es?

    Cic. Pis. 14, 31:

    hominum,

    monsters of men, Gell. 17, 1, 1.—Of beasts:

    succinctam latrantibus inguina monstris, i. e. canibus,

    Verg. E. 6, 75:

    quae plurima terrae monstra ferunt,

    id. G. 1, 185.—
    B.
    Of inanim. things, of the sea, Verg. A. 5, 849:

    infelix, of the Trojan horse,

    id. ib. 2, 245.—Of the ship Argo, Cat. 64, 15:

    non mihi jam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur,

    Cic. Verr. 2, 3, 73, § 171: monstra narrare, dicere, to relate wonders, prodigies, marvels:

    mera monstra narrabat,

    Cic. Att. 4, 7, 1:

    dicere,

    id. Tusc. 4, 24, 54:

    ac portenta loqui,

    Lucr. 590:

    totaque jam sparsis exarserat insula monstris,

    Val. Fl. 2, 248:

    in vitā suā fecit monstra,

    he did wonderful things, Vulg. Eccl. 48, 15; Sap. 19, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > monstrum

  • 22 Nereus

    Nēreus (dissyl.), i and ĕos, m., = Nêreus, the son of Oceanus and Tethys, a seagod, the husband of Doris, and father of the Nereids, Ov. M. 13, 742; Prop. 3, 5, 33 (4, 6, 67); Verg. A. 8, 383: Nerei filii, sea-monsters, Enn. ap. Prisc. p. 733 P. (Trag. v. 138 Vahl.); Ov. Am. 2, 11, 39; Verg. A. 2, 418 Forbig. ad loc.; Petr. 139.—
    B.
    Transf. ( poet.), the sea:

    placidum per Nerea,

    Tib. 4, 1, 58: quā totum Nereus circumtonat orbem. Ov. M. 1, 187; Val. Fl. 1, 450; Luc. 2, 713.—
    II.
    Hence,
    A.
    Nērē̆is, ĭdis, f., a daughter of Nereus, a sea-nymph, Nereia:

    virides Nereides,

    Ov. H. 5, 57:

    Nereida colligit orbam,

    id. M. 11, 380:

    aequoreae Nereides,

    Cat. 64, 15:

    Nereis caerula Thetis,

    Tib. 1, 6, 9 (5, 45).—Acc. to Hyg. Fab. praef. there were fifty of them; acc. to Prop. 3, 5, 33 (4, 6, 67), a hundred.—
    B.
    Nērēĭus, a, um, adj., of or belonging to Nereus:

    genetrix Nereia,

    Ov. M. 13, 162:

    juvenis,

    Phocus, grandson of Nereus, id. ib. 7, 685:

    Nereia Doto,

    daughter of Nereus, Verg. A. 9, 102:

    Nereia turba,

    the Nereids, Sil. 7, 416:

    Nereia bacca,

    pearls, Claud. IV. Cons. Hon. 591 —
    C.
    Nērīnē, ēs, f., = Nereis, Nerine:

    Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae,

    Verg. E. 7, 37. —
    D.
    Nērīnus, a, um, adj., = Nereïus, of or belonging to Nereus, Nerine:

    Nerinae aquae,

    sea-water, Nemes. Ecl. 4, 52:

    animantia Nerina,

    fishes, Aus. Ep. 4, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > Nereus

  • 23 Nerinus

    Nēreus (dissyl.), i and ĕos, m., = Nêreus, the son of Oceanus and Tethys, a seagod, the husband of Doris, and father of the Nereids, Ov. M. 13, 742; Prop. 3, 5, 33 (4, 6, 67); Verg. A. 8, 383: Nerei filii, sea-monsters, Enn. ap. Prisc. p. 733 P. (Trag. v. 138 Vahl.); Ov. Am. 2, 11, 39; Verg. A. 2, 418 Forbig. ad loc.; Petr. 139.—
    B.
    Transf. ( poet.), the sea:

    placidum per Nerea,

    Tib. 4, 1, 58: quā totum Nereus circumtonat orbem. Ov. M. 1, 187; Val. Fl. 1, 450; Luc. 2, 713.—
    II.
    Hence,
    A.
    Nērē̆is, ĭdis, f., a daughter of Nereus, a sea-nymph, Nereia:

    virides Nereides,

    Ov. H. 5, 57:

    Nereida colligit orbam,

    id. M. 11, 380:

    aequoreae Nereides,

    Cat. 64, 15:

    Nereis caerula Thetis,

    Tib. 1, 6, 9 (5, 45).—Acc. to Hyg. Fab. praef. there were fifty of them; acc. to Prop. 3, 5, 33 (4, 6, 67), a hundred.—
    B.
    Nērēĭus, a, um, adj., of or belonging to Nereus:

    genetrix Nereia,

    Ov. M. 13, 162:

    juvenis,

    Phocus, grandson of Nereus, id. ib. 7, 685:

    Nereia Doto,

    daughter of Nereus, Verg. A. 9, 102:

    Nereia turba,

    the Nereids, Sil. 7, 416:

    Nereia bacca,

    pearls, Claud. IV. Cons. Hon. 591 —
    C.
    Nērīnē, ēs, f., = Nereis, Nerine:

    Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae,

    Verg. E. 7, 37. —
    D.
    Nērīnus, a, um, adj., = Nereïus, of or belonging to Nereus, Nerine:

    Nerinae aquae,

    sea-water, Nemes. Ecl. 4, 52:

    animantia Nerina,

    fishes, Aus. Ep. 4, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > Nerinus

  • 24 portendo

    portendo, di, tum, 3 ( inf. pres. portendier, Plaut. Poen. 3, 5, 4), v. a. [an archaic collat. form in relig. lang. of protendo, to stretch forth], to point out, indicate (future events, misfortunes, etc.), to foretell, predict, presage, portend (cf.:

    ostendo, monstro): ea (auspicia) illis exeuntibus in aciem portendisse deos,

    Liv. 30, 32, 9; cf.:

    di immortales mihi sacrificanti... laeta omnia prosperaque portendere,

    id. 31, 7 fin.:

    magnitudinem imperii portendens prodigium,

    id. 1, 55: populo commutationem rerum portendit fore, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 45:

    triginta annos Cyrum regnaturum esse portendi,

    Cic. Div. 1, 23, 46:

    quod portentum regni ruinam portendebat, of an earthquake,

    Just. 17, 1, 3.— Pass., to be indicated (by a sign), to threaten, impend.
    (α).
    Usually of bad fortune, loss, injury, etc.:

    nobis periculum magnum portenditur,

    Plaut. As. 3, 1, 27:

    haruspices dudum dicebant mihi, malum damnumque maximum portendier,

    id. Poen. 3, 5, 4; cf.:

    malum quod in quiete tibi portentum est,

    id. Curc. 2, 2, 22:

    quod in extis nostris portentum est,

    id. Poen. 5, 4, 35.—
    (β).
    Of good fortune, etc.:

    salvos sum: libertas portenditur,

    Plaut. Rud. 5, 3, 38:

    quid spei Latinis portendi?

    Liv. 1, 50. —Hence, portentum, i, n., a sign, token, omen, portent (syn.: ostentum, prodigium).
    I.
    Lit.:

    ex quo illa ostenta, monstra, portenta, prodigia dicuntur,

    Cic. N. D. 2, 3, 7; cf. Fest. p. 245 Müll.; and Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:

    nam si quod raro fit, id portentum putandum est, sapientem esse portentum est,

    Cic. Div. 2, 28, 61: portentum inusitatum conflatum est recens, Poët. ap. Gell. 15, 4:

    alii portenta atque prodigia nunciabant,

    Sall. C. 30, 2:

    ne quaere profecto, Quem casum portenta ferant,

    Verg. A. 8, 533.—Of miracles, Vulg. Heb. 2, 4; id. Deut. 34, 11; cf. id. Marc. 13, 22.—
    II.
    Transf.
    A.
    A monster, monstrosity:

    cetera de genere hoc quae sunt portenta perempta,

    Lucr. 5, 37; Hor. Ep. 2, 1, 11:

    quale portentum neque militaris Daunias latis alit aesculetis Nec, etc.,

    id. C. 1, 22, 13:

    quae virgineo portenta sub inguine latrant,

    i. e. the dogs of Scylla, Ov. Am. 2, 16, 23:

    praeter naturam hominum pecudumque portentis,

    monstrous births, monsters, Cic. N. D. 2, 5, 14; cf.: bovem quendam putari deum, multaque alia portenta apud eosdem, id. Rep. 3, 9, 14.— Trop., in a moral sense, a monster of depravity:

    P. Clodius, fatale portentum prodigiumque rei publicae,

    Cic. Pis. 4, 9:

    Gabinius et Piso, duo rei publicae portenta ac paene funera,

    id. Prov. Cons. 1, 2:

    qualia demens Aegyptus portenta colat,

    Juv. 15, 2.—
    B.
    A marvellous or extravagant fiction, a strange tale, a wonderful story:

    cetera de genere hoc monstra et portenta locuntur,

    Lucr. 4, 590:

    poëtarum et pictorum portenta,

    Cic. Tusc. 1, 6, 11:

    portentum atque monstrum certissimum est, esse aliquem humanā specie et figurā, qui tantum immanitate bestias vicerit,

    id. Rosc. Am. 22, 63:

    portenta atque praestigias scribere,

    Gell. 10, 12, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > portendo

  • 25 portentosus

    portentōsus ( - tŭōsus), a, um, adj. [portentum], full of monsters, monstrous, portentous, unnatural, hideous, revolting, etc. (class., but not used of abstract things till after the Aug. period):

    si quando aliqua portentosa aut ex pecude aut ex homine nata dicuntur,

    Cic. Div. 2, 28, 60:

    puer portentoso parvoque capite,

    Suet. Dom. 4:

    portentosissima genera ciborum,

    id. Calig. 37:

    labyrinthi, vel portentosissimum humani impendii opus,

    Plin. 36, 13, 19, § 84:

    mendacia Graeciae,

    id. 5, 1, 1, § 4:

    scientia,

    i. e. of wonderful things, id. 23, 1, 27, § 58:

    ars,

    id. 30, 1, 2, § 8:

    ingenia,

    id. 9, 41, 65, § 140:

    quo quid fieri portentosius potest?

    Sen. Ep. 87, 19:

    oratio portentosissima,

    id. ib. 114, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > portentosus

  • 26 portentuosus

    portentōsus ( - tŭōsus), a, um, adj. [portentum], full of monsters, monstrous, portentous, unnatural, hideous, revolting, etc. (class., but not used of abstract things till after the Aug. period):

    si quando aliqua portentosa aut ex pecude aut ex homine nata dicuntur,

    Cic. Div. 2, 28, 60:

    puer portentoso parvoque capite,

    Suet. Dom. 4:

    portentosissima genera ciborum,

    id. Calig. 37:

    labyrinthi, vel portentosissimum humani impendii opus,

    Plin. 36, 13, 19, § 84:

    mendacia Graeciae,

    id. 5, 1, 1, § 4:

    scientia,

    i. e. of wonderful things, id. 23, 1, 27, § 58:

    ars,

    id. 30, 1, 2, § 8:

    ingenia,

    id. 9, 41, 65, § 140:

    quo quid fieri portentosius potest?

    Sen. Ep. 87, 19:

    oratio portentosissima,

    id. ib. 114, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > portentuosus

  • 27 vulgus

    vulgus ( volg-), i, n. ( masc., Att., Sisenn., and Varr. ap. Non. p. 230, 27 sq.; Verg. A. 2, 99; Phaedr. 4, 14; Liv. 6, 34, 5; 24, 32, 1; Lucr. 2, 920 et saep.) [Sanscr. várga, a group], the great mass, the multitude, the people, public (class.; cf.: plebs, turba).
    I.
    In [p. 2016] gen.:

    non est consilium in vulgo, non ratio, etc.,

    Cic. Planc. 4, 9; Sall. J. 66, 2; Verg. A. 2, 39:

    quod in vulgus gratum esse sentimus,

    with the people, with the public, generally, Cic. Att. 2, 22, 3:

    in vulgus notus,

    id. ib. 9, 5, 2; Liv. 22, 3, 14; Tac. H. 1, 71; 2, 26 fin.;

    2, 93 al.: apio gratia in vulgo est,

    Plin. 20, 11, 44, § 112.—
    II.
    In partic.
    A.
    A mass, crowd, throng, multitude of persons or animals:

    vulgus servorum,

    Ter. And. 3, 4, 4:

    mulierum,

    id. Hec. 4, 2, 24:

    patronorum,

    Cic. Brut. 97, 332:

    insipientium,

    id. Tusc. 2, 26, 63:

    densum (umbrarum),

    Hor. C. 2, 13, 32:

    inane (animarum),

    Ov. F. 2, 554:

    femineum,

    Luc. 7, 39:

    incautum (ovium),

    Verg. G. 3, 469:

    aequoreum,

    of sea-monsters, Sen. Hippol. 957.—
    B.
    With an accessory idea of contempt, the crowd, the vulgar, mob, rabble, populace:

    sapientis judicium a judicio vulgi discrepat,

    Cic. Brut. 53, 198:

    ceteri omnes strenui, boni, nobiles atque ignobiles, vulgus fuimus sine gratiā, sine auctoritate,

    Sall. C. 20, 7:

    gratiam ad vulgum quaesierat,

    Liv. 6, 34, 5:

    quid oportet Nos facere, a vulgo longe lateque remotos?

    Hor. S. 1, 6, 18:

    odi profanum vulgus et arceo,

    id. C. 3, 1, 1:

    malignum Spernere vulgus,

    id. ib. 2, 16, 40:

    infidum,

    id. ib. 1, 35, 25:

    mobile,

    Stat. S. 2, 2, 123: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen: atque id in vulgus;

    quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus?

    among the common people, among the populace, Cic. Div. 2, 41, 86:

    spargere voces In volgum ambiguas,

    Verg. A. 2, 99:

    alio pane procerum, alio volgi,

    Plin. 19, 4, 19, § 53:

    vulgus proceresque gemunt,

    Ov. M. 8, 526.—
    C.
    Militari gratiora vulgo, the common soldiery, Curt. 3, 6, 19:

    vulgo militum acceptior,

    id. 7, 2, 33.— Hence, vulgō ( volg-), abl. adv., prop. among the multitude; hence, in gen., before every body, before all the world, generally, universally, everywhere, all over, commonly, openly, publicly (syn.:

    palam, publice, aperte): num locum ad spectandum dare? aut ad prandium invitare? Minime, sed vulgo, passim. Quid est vulgo? Universos,

    Cic. Mur. 35, 73:

    ejusmodi tempus erat, ut homines vulgo impune occiderentur,

    id. Rosc. Am. 29, 80:

    vulgo totis castris testamenta obsignabantur,

    Caes. B. G. 1, 39:

    accidit, ut vulgo milites ab signis discederent,

    id. ib. 5, 33:

    vulgo nascetur amomum,

    everywhere, Verg. E. 4, 25:

    vituli volgo moriuntur in herbis,

    id. G. 3, 494:

    vulgo loquebantur, Antonium mansurum esse Casilini,

    generally, Cic. Att. 16, 10, 1:

    aliquid vulgo ostendere ac proferre,

    before all the world, openly, id. Verr. 2, 4, 28, § 64; cf.:

    quas (litteras) vulgo ad te mitto,

    id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21:

    verum illud verbum est, vulgo quod dici solet, Omnes, etc.,

    usually, Ter. And. 2, 5, 15; cf.:

    ut vulgo uti solemus,

    Quint. 9, 2, 8:

    hoc quod vulgo sententias vocamus,

    id. 12, 10, 48:

    victum vulgo quaerere,

    i. e. by prostitution, Ter. Heaut. 3, 1, 38; so,

    vulgo concepti,

    Dig. 1, 5, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > vulgus

См. также в других словарях:

  • Monsters! — The Twilight Zone episode Scene from Monsters! Episode no. Season 1 Episode 15a …   Wikipedia

  • Monsters HD — Launched 2003 Closed January 20, 2009 Owned by Rainbow Media Country United States Broadcast area …   Wikipedia

  • Monsters — Monsters, Inc. Saltar a navegación, búsqueda Monsters, Inc. Título Monstruos S.A. (España), Monsters, Inc. (Hispanoamérica) Figuras de Mike (izquierda) y Sulley (derecha) en u …   Wikipedia Español

  • Monsters — – History s Most Evil Men and Women is a non fiction history book by the British Historian Simon Sebag Montefiore, who also wrote Jerusalem: The Biography , Young Stalin and Heroes History s Greatest Men and Women , to which this book is a… …   Wikipedia

  • Monsters — ist: ein Science Fiction Drama von Regisseur Gareth Edwards aus dem Jahr 2010, siehe Monsters (Film) ein Album der Band D espairsRay, siehe Monsters (Album) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer …   Deutsch Wikipedia

  • Monsters — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Monsters, mot signifiant monstres en anglais, peut désigner : Monsters, film de science fiction indépendant sorti en 2010 ; Monsters, court… …   Wikipédia en Français

  • Monsters, Inc. — Monsters, Inc. Theatrical poster Directed by Pete Docter Produced by …   Wikipedia

  • Monsters (2010 film) — Monsters UK theatrical release poster Directed by Gareth Edwards Produced by …   Wikipedia

  • Monsters (Probably) Stole My Princess — Официальный логотип игры Разработчик Mediatonic …   Википедия

  • Monsters vs Aliens — Monsters Vs. Aliens Título Monstruos Contra Alienígenas Monstruos Vs. Aliens Ficha técnica Dirección Rob Letterman y Conrad Vernon Producción Lisa Stewart Co productores …   Wikipedia Español

  • Monsters of Folk (album) — Monsters of Folk Studio album by Monsters of Folk Released September 22, 2009 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»