-
1 immānis (inm-)
immānis (inm-) e, adj. with comp. and sup. [1 MA-], monstrous, enormous, immense, huge, vast: corporum magnitudo, Cs.: praeda: pocula: tegumen leonis, V.: studium loquendi, excessive, O.: avaritia, S.: impulsae praeceps inmane ruinae, the vast crash, Iu.: Immane quantum discrepat, vastly, H.—Fig., monstrous, frightful, inhuman, fierce, savage, wild: in ceteris rebus: gentes: Cerberus, H.: istius natura: facinus: dira atque inmania pati, Iu.: inmaniores canes: scelere immanior, V.: hic immanissimus verres. -
2 portentōsus
portentōsus adj. [portentum], monstrous, portentous, revolting: pestis: portentosa ex pecude nata, monstrous births. -
3 vāstus
vāstus adj. with comp. and sup. [VAC-], empty, unoccupied, waste, desert, devastated: genus agrorum: lex erat lata vasto ac relicto foro: vasta incendiis urbs, L.: mons ab naturā, S.: urbs a defensoribus, without, L.: Haec ego vasta dabo, will lay waste, V.—Vast, immense, enormous, huge, monstrous: belua: vastissimae beluae: ad figu<*>am quae (belua) vastior?: mare, Cs.: mare vastissimum: crater, quem vastum vastior ipse Sustulit Aegides, O.: vastus animus nimis alta cupiebat, i. e. insatiable ambition, S.: iter, i. e. on the vast ocean, O.: certamen, V.: impetus, H.— Fig., uncultivated, unpolished, rude, rough, harsh: voltu motuque corporis: omnia vasta ac temeraria esse, L.: littera vastior, too harsh-sounding.* * *vasta -um, vastior -or -us, vastissimus -a -um ADJhuge, vast; monstrous -
4 immania
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
5 immanis
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
6 inmanis
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
7 monstrificus
monstrĭfĭcus, a, um, adj. [monstrumfacio], monstrous, strange (post-Aug.):artes,
i. e. magical, Val. Fl. 6, 152:natura hyaenae,
Plin. 28, 8, 27, § 92:hominum ingenia,
id. 21, 5, 13, § 26:effigies,
id. 2, 3, 3, § 7;and so the better reading,
Plin. 6, 30, 35, § 187; 36, 13, 19, § 88.—Hence, adv.: monstrĭfĭcē, in a monstrous or strange manner (post-Aug.), Plin. 28, 11, 49, § 181. -
8 armentum
armentum ī, n [aro], cattle for ploughing.— In gen., neat cattle, horned cattle, oxen: greges armentorum reliquique pecoris: bos armenta (sequitur): bucera, O.: armentum aegrotat in agris, H. — Meton., a drove, herd, of horses: bellum haec armenta minantur. V.—Of stags: hos (cervos) tota armenta sequuntur, V. — Of seals: immania (Neptuni) Armenta, the monstrous sea-herd, V.* * *herd (of cattle); a head of cattle, individual bull/horse; cattle/horses (pl.) -
9 flagrāns
flagrāns antis, adj. with comp. and sup. [P. of flagro], flaming, blazing, burning, glowing: domus, O.: telum, V.: Canicula, H.: flagrantissimo aestu, L.— Glittering, shining: clipeo et armis, V.— Fig., glowing with passion, ardent, eager, vehement: orator studio flagranti: in studiis cupiditas: tumultus, V.: flagrantior aequo dolor, Iu.* * *flagrantis (gen.), flagrantior -or -us, flagrantissimus -a -um ADJflaming, fiery, blazing; hot, scorching; in the ascendent (person/popularity); burning (w/desire), ardent/passionate; outrageous (crime), monstrous, flagrant -
10 horribilis
horribilis e, adj. with comp. [horreo], terrible, fearful, dreadful, horrible: rei p. pestis: species, Cs.: sonitus, S.: tempestas: leonis māla, H.: horribile est dicere, horribilius, etc.— Astonishing, amazing: horribili vigilantiā esse.* * *horribile, horribilior -or -us, orribilissimus -a -um ADJawful, horrible, terrible; monstrous; rough -
11 immānitās (inm-)
immānitās (inm-) ātis, f [immanis], monstrous size, hugeness, vastness, excess: vitiorum.— Monstrousness, enormity, heinousness, savageness, fierceness, cruelty, barbarism: immanitate bestias vincere: gentes immanitate efferatae: in tantā immanitate versari, among such barbarians: barbariae: facinoris. -
12 īn-sānus
īn-sānus adj. with comp. and sup, of unsound mind, mad, insane: quod idem contigit insanis: maritus, Iu.—Violent, absurd, raging, foolish, frantic: homines ex stultis insanos facere, T.: homo insanissimus: uter est insanior horum? H.: insanior cupiditas: insanissima contio: amor Martis, V.: sidera, H.—Outrageous, monstrous, extravagant, excessive: substructiones: montes, L.: labor, V.: trepidatio, L.—Rapt, inspired: vates, V.—Maddening: aqua, O. -
13 (mōnstruōsus)
(mōnstruōsus) adj. [monstrum], strange, monstrous.—Only sup: monstruosissima bestia (the ape). -
14 obscēnus
obscēnus (obscaen-, not obscoenus), adj. with comp. and sup. [1 SAV-], of adverse omen, ill-omened, ill-boding, inauspicious, ominous, portentous: volucres, of ill-omen, V.: animalium fetūs, monstrous, L.: omen: puppis, fatal ship, O.: anūs, H.—Repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy: frons, V.: volucres pelagi, i. e. the harpies, V.—Immodest, impure, indecent, lewd, obscene: adulterium, O.: id dicere obscenum est: illud Antipatri paulo obscenius: obscenissimi versūs.—As subst m., a lewd person, Iu.—As subst n., sing. and plur, the private parts, O.* * *Iobscena -um, obscenior -or -us, obscenissimus -a -um ADJrepulsive, detestable; foul; indecent, obscene, lewd; (sexual/excretory things); inauspicious/unpropitious; ill-omened/boding ill; filthy, polluted, disgustingIIsexual pervert; foul-mouthed person -
15 portentificus
portentificus adj. [portentum+2 FAC-], marvellous, monstrous, unnatural: venena, O.* * *portentifica, portentificum ADJmarvelous, miraculous -
16 prōdigium
prōdigium ī, n [prod-+3 AG-], a prophetic sign, token, omen, portent, prodigy: multa prodigia eius numen declarant: (lunam deficientem) nullum esse prodigium: non mihi iam furtum, sed monstrum ac prodigium videbatur, i. e. a monstrous and unnatural crime: Harpyia Prodigium canit, V.: nuntiare, S.: in prodigium accipi, Ta.: prodigiorum perita, L.: Prodigio par est cum nobilitate senectus, Iu.— A monster, prodigy: Non ego prodigium sum, O.: triplex, i. e. Cerberus, O.* * *portent; prodigy, wonder -
17 fraglans
fraglantis (gen.), fraglantior -or -us, fraglantissimus -a -um ADJflaming, fiery, blazing; hot, scorching; in the ascendent (person/popularity); burning (w/desire), ardent, passionate; outrageous (crime), monstrous, flagrant -
18 immanis
immane, immanior -or -us, immanissimus -a -um ADJhuge/vast/immense/tremendous/extreme/monstrous; inhuman/savage/brutal/frightful -
19 importunus
importuna, importunum ADJinconvenient; annoying; rude; monstrous, unnatural; ruthless, cruel, hard -
20 infandus
infanda, infandum ADJunspeakable, unutterable; abominable, monstrous
См. также в других словарях:
Monstrous — may refer to: Monstrous carbuncle, a term used to describe modernist architecture which is unsympathetic to its surroundings Monstrous humanoid, a creature type in the Dungeons Dragons fantasy role playing game Monstrous moonshine, a mathematical … Wikipedia
Monstrous — Mon strous, a. [OE. monstruous, F. monstrueux, fr. L. monstruosus, fr. monstrum. See {Monster}.] 1. Marvelous; strange. [Obs.] [1913 Webster] 2. Having the qualities of a monster; deviating greatly from the natural form or character; abnormal; as … The Collaborative International Dictionary of English
monstrous — 1 Monstrous, prodigious, tremendous, stupendous, monumental are comparable especially in their extended more or less hyperbolical senses in which they mean astonishingly impressive. Monstrous commonly applies to something abnormal, usually in… … New Dictionary of Synonyms
Monstrous — Mon strous, adv. Exceedingly; very; very much. A monstrous thick oil on the top. Bacon. [1913 Webster] And will be monstrous witty on the poor. Dryden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
monstrous — (adj.) mid 15c., unnatural, deviating from the natural order, hideous, from M.Fr. monstrueux, from L. monstruosus strange, unnatural, monstrous, from monstrum (see MONSTER (Cf. monster)). Meaning enormous is from c.1500; that of outrageously… … Etymology dictionary
monstrous — [adj1] unnatural, shocking aberrant, abnormal, atrocious, cruel, desperate, devilish, diabolical, disgraceful, dreadful, egregious, evil, fiendish, flagitious, foul, freakish, frightful, grotesque, gruesome, heinous, hellish, hideous, horrendous … New thesaurus
monstrous — index arrant (onerous), bad (offensive), delinquent (guilty of a misdeed), diabolic, flagrant, gross ( … Law dictionary
monstrous — ► ADJECTIVE 1) very large and ugly or frightening. 2) outrageously evil or wrong. DERIVATIVES monstrously adverb monstrousness noun … English terms dictionary
monstrous — [män′strəs] adj. [LME < OFr monstreux < L monstrosus < monstrum: see MONSTER] 1. abnormally or prodigiously large; huge; enormous 2. very unnatural or abnormal in shape, type, or character 3. having the character or appearance of a… … English World dictionary
monstrous — adj. 1) monstrous to + inf. (it is monstrous to preach hatred) 2) monstrous that + clause (it s monstrous that innocent children throughout the world go hungry) * * * [ mɒnstrəs] monstrous to + inf. (it is monstrous to preach hatred) monstrous… … Combinatory dictionary
monstrous — [[t]mɒ̱nstrəs[/t]] 1) ADJ GRADED: usu ADJ n If you describe a situation or event as monstrous, you mean that it is extremely shocking or unfair. She endured the monstrous behaviour for years... I just hope the people who committed this monstrous… … English dictionary