Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

mockery

  • 1 lūdibrium

        lūdibrium ī, n    [ludus], a mockery, derision, wantonness: ne per ludibrium interiret regnum, by wantonness, L.: fortunae: casūs, L.: ad ludibrium stolidae superbiae, L.: fratris, L.: sive ludibrium oculorum sive vera species, Cu.— An object of mockery, laughing-stock, butt, jest, sport: ludibrio haberi, T.: ne ludibrio simus inimicis: (Brutus) ludibrium verius quam comes, L.: nisi ventis Debes ludibrium, H.: nec dubie ludibrio esse miserias suas, Cu.— A dishonoring: ludibria meorum, Cu.
    * * *
    mockery; laughingstock

    Latin-English dictionary > lūdibrium

  • 2 dērīsus

        dērīsus ūs, m    [derideo], mockery, scorn, derision: facile ad derisum stulta levitas ducitur, Ph.: derisui fuisse triumphum, Ta.
    * * *
    I
    derisa -um, derisior -or -us, derisissimus -a -um ADJ
    absurd, laughable; scorned (L+S)
    II
    mockery, scorn, derision
    III
    scorn; derision(Collins)

    Latin-English dictionary > dērīsus

  • 3 inrīsus (irr-)

        inrīsus (irr-) ūs, m    [RID-], a scoffing, mocking, mockery, derision: inrisui fore, be a laughing-stock, Cs., Ta.: linguam ab inrisu exserens, out of mockery, L.

    Latin-English dictionary > inrīsus (irr-)

  • 4 inrisus

    1.
    irrīsus, a, um, Part., from irrideo.
    2.
    irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:

    irrisu coarguere aliquid,

    Plin. 28, 8, 29, § 114:

    irrisum pueri sperans,

    Tac. A. 13, 15:

    irrisui esse,

    to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:

    hostibus irrisui fuit,

    Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:

    scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,

    Plin. 37, 9, 40, § 124:

    irrisui haberi,

    to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:

    ab irrisu,

    out of mockery, Liv. 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > inrisus

  • 5 irrisus

    1.
    irrīsus, a, um, Part., from irrideo.
    2.
    irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:

    irrisu coarguere aliquid,

    Plin. 28, 8, 29, § 114:

    irrisum pueri sperans,

    Tac. A. 13, 15:

    irrisui esse,

    to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:

    hostibus irrisui fuit,

    Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:

    scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,

    Plin. 37, 9, 40, § 124:

    irrisui haberi,

    to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:

    ab irrisu,

    out of mockery, Liv. 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > irrisus

  • 6 convīcium

        convīcium (not-vītium), ī, n    [com-+VOC-], a loud noise, cry, clamor, outcry: cum maximo convitio: alcui fit a senatu: cantorum: Humanae convicia linguae, utterances, O.—Of frogs, Ph.— Wrangling, altercation, contention: aures convitio defessae.— Importunity: alqd convitio efflagitare. —A violent disapprobation, contradiction: omnium vestrum: grave: senatūs.—Reproach, abuse, reviling, insult: scurrae: convicio consulis correpti, Cs.: acerbior in conviciis, Ta.: pueris convicia Ingerere, H.: transire a conviciis ad tela, Ta.: nemorum convicia, picae, scolds, O.
    * * *
    noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame

    Latin-English dictionary > convīcium

  • 7 dē-rīdīculus

        dē-rīdīculus adj.,    very laughable, ridiculous: deridiculum esse se reddere, etc., L. dub.—As subst n., an object of ridicule, laughing stock, mockery: deridiculo esse, Ta.: per deridiculum auditur, Ta.: corporis, ludicrousness, Ta.

    Latin-English dictionary > dē-rīdīculus

  • 8 dērīsus

        dērīsus    P. of derideo.
    * * *
    I
    derisa -um, derisior -or -us, derisissimus -a -um ADJ
    absurd, laughable; scorned (L+S)
    II
    mockery, scorn, derision
    III
    scorn; derision(Collins)

    Latin-English dictionary > dērīsus

  • 9 dēstituō

        dēstituō uī, ūtus, ere    [de + statuo], to set down, set forth, put away, bring forward, leave alone: alios in convivio (in mockery): ante tribunal regis destitutus, L.: ante pedes destitutum causam dicere, L.— To leave, abandon, forsake, fail: cum alveum aqua destituisset, L.: ut quemque destitueret vadum, lost his footing, L.—Fig., to forsake, abandon, desert, betray: ab Oppianico destitutus: funditores inermīs, Cs.: eundem in septemviratu: defensores, L.: alicuius consiliis destitutus: morando spem, L.: destituti ab omni spe, L.: si destituat spes, alia praesidia molitur, L.: deos Mercede pactā, i. e. defraud of their stipulated reward, H.
    * * *
    destituere, destitui, destitutus V TRANS
    fix/set (in position), set up, make fast; leave destitute/without; render void; desert/leave/abandon/forsake/leave in lurch; disappoint/let down; fail/give up

    Latin-English dictionary > dēstituō

  • 10

        īvī or iī (3d pers. rarely īt, V.; inf. īvisse or. īsse), itūrus (P. praes. iēns, euntis; ger. eundum), īre    [1 I-], to go, walk, ride, sail, fly, move, pass: In in malam rem, T.: subsidio suis ierunt, Cs.: quocumque ibat: in conclave: eo dormitum, H.: animae ad lumen iturae, V.: It visere ad eam, T.: quo pedibus ierat, on foot, L.: equis, to ride, L.: quos euntīs mirata iuventus, as they ride, V.: Euphrates ibat iam mollior undis, flowed, V.: ite viam: ibis Cecropios portūs, O.: hinc ibimus Afros, V.: Exsequias, T.: pompam funeris, O.— To go, march, move, advance (against a foe): infestis signis ad se, Cs.: equites late, pedites quam artissume ire, S.: ad hostem, L.: adversus quem ibatur, L.: in Capitolium, attack, L. — To pass, turn, be transformed: Sanguis it in sucos, O.— Fig., to go, pass, proceed, move, advance, enter, betake oneself: in dubiam imperii servitiique aleam, L.: in lacrimas, V.: per oppida Rumor it, spreads, O.: it clamor caelo, rises, V.—In the phrase, ire in sententiam, to accede to, adopt, vote for, follow: in eam (sententiam) se ituram: in sententiam eius pedibus, L.: in quam sententiam cum pedibus iretur, L.: ibatur in eam sententiam, the decision was.—With supin. acc., to go about, set out, prepare: gentem universam perditum, L.: servitum Grais matribus, V.: bonorum praemia ereptum eunt, S. — Imper., in mockery or indignation, go then, go now, go on: I nunc et nomen habe, etc., O.: ite, consules, redimite civitatem, L.—Of time, to pass by, pass away: quotquot eunt dies, H.: Singula anni praedantur euntes, as they fly, H.— Of events, to go, proceed, turn out, happen: incipit res melius ire quam putaram: prorsus ibat res: Si non tanta quies iret, continued, V.—Of persons, to fare, prosper, be fated: sic eat quaecunque Romana lugebit hostem, L.
    * * *
    I
    there, to/toward that place; in that direction; to that object/point/stage
    II
    therefore, for that reason, consequently; by that degree; so much the more/less
    III
    eare, evi, etus V
    go, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; be in the middle
    IV
    ire, ivi(ii), itus V
    go, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; sail

    Latin-English dictionary >

  • 11 inrīsiō (irr-)

        inrīsiō (irr-) ōnis, f    [RID-], a deriding, mocking, mockery: civitas subiecta inrisioni tuae, scoffs: omnium.

    Latin-English dictionary > inrīsiō (irr-)

  • 12 lūdificātiō

        lūdificātiō ōnis, f    [ludifico], a making game, rallying, jeering, derision, mocking: cum ludificatione senatūs auctoritas impediretur: veri, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > lūdificātiō

  • 13 ōs

       ōs ōris (no gen plur.), n     the mouth: ad haec omnia percipienda os est aptissimum: tenerum pueri, H.: os loquentis Opprimere, O.: e foliis natos Ore legunt (apes), V.: Gallica Temperat ora frenis, i. e. controls the horses, H.: nidum sibi construit ore, beak, O.: hostilia Ora canum, jaws, O.— Prov.: equi frenato est auris in ore, H.—The organ of speech, mouth, tongue, lips: in orest omni populo, in everybody's mouth, T.: istius nequitiam in ore volgi esse versatam: Postumius in ore erat, was the common talk, L.: consolatio, quam semper in ore habere debemus, to talk of constantly: poscebatur ore volgi dux Agricola, unanimously, Ta.: uno ore dicere, with one consent, T.: Uno ore auctores fuere, ut, etc., unanimously advised, T.: volito vivus per ora virūm, become famous, Enn. ap. C.: in ora hominum pro ludibrio abire, become a by-word of mockery, L.: quasi pleniore ore laudare, with more zest.—The face, countenance, look, expression, features: figura oris, T.: in ore sunt omnia, i. e. everything depends on the expression: concedas hinc aliquo ab ore eorum aliquantisper, leave them alone, T.: ad tribunum ora convertunt, looks, Cs.: agnoscunt ora parentum, V.: ales cristati cantibus oris, O.: coram in os te laudare, to your face, T.: nulli laedere os, insult to his face, T.: qui hodie usque os praebui, exposed myself to insult, T.: ut esset posteris ante os documentum, etc.: ante ora coniugum omnia pati, L.: Ora corticibus horrenda cavatis, masks, V.—As expressing boldness or modesty, the face, cheek, front, brow<*> os durum! brazen cheek! T.: os durissimum, very bold front: quo redibo ore ad eam, with what face? T.: quo ore ostendi posse? etc., L.: in testimonio nihil praeter vocem et os praestare.—Boldness, effrontery, impudence: quod tandem os est eius patroni, qui, etc.: nostis os hominis.—A voice, speech, expression: ora sono discordia signant, V.: ruit profundo Pindarus ore, H.: falsi ambages oris, O.— A mouth, opening, entrance, aperture, orifice, front: ante os ipsum portūs, L.: ingentem lato dedit ore <*>enestram, V.: os atque aditus portūs: Tiberis, L.: per ora novem, etc., sources, V.: ora navium Rostrata, beaks, H.—Fig., a mouth: ex tot<*>us belli ore ac faucibus.
    * * *
    I
    mouth, speech, expression; face; pronunciation
    II
    bone; (implement, gnawed, dead); kernel (nut); heartwood (tree); stone (fruit)
    III
    bones (pl.); (dead people)

    Latin-English dictionary > ōs

  • 14 rīsus

        rīsus ūs, m    [rideo], a laughing, laughter, laugh: risum movere: risūs facere: Ne spissae risum tollant coronae, H.: risūs captare: risum tenere non posse: magni risūs consequebantur: risu cognoscere matrem, V.: proditor puellae risus, H.— An object of laughter, butt: risui sorori fuit, L.: O magnus posthac inimicis risus! H.: deus Omnibus risus erat, O.— A jest, joke, mockery: qui risus populo cladem attulit.
    * * *

    Latin-English dictionary > rīsus

  • 15 sanniō

        sanniō ōnis, m    [sanna], one who mimics in mockery, a harlequin, buffoon.
    * * *

    Latin-English dictionary > sanniō

  • 16 convitium

    noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame

    Latin-English dictionary > convitium

  • 17 derisio

    mockery, scorn, derision

    Latin-English dictionary > derisio

  • 18 derisorius

    derisoria, derisorium ADJ
    derisory, characterized by mockery; rediculous, serving for laughter (L+S)

    Latin-English dictionary > derisorius

  • 19 inrisio

    derision; mockery

    Latin-English dictionary > inrisio

  • 20 irrisio

    derision; mockery

    Latin-English dictionary > irrisio

См. также в других словарях:

  • Mockery — Mock er*y, n.; pl. {Mockeries}. [F. moquerie.] 1. The act of mocking, deriding, and exposing to contempt, by mimicry, by insincere imitation, or by a false show of earnestness; a counterfeit appearance. [1913 Webster] It is, as the air,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Mockery — Directed by Benjamin Christensen Produced by Erich Pommer Written by Stig Esbern (story) Joseph Farnham (titles) Bradley King (continuity) …   Wikipedia

  • mockery — ► NOUN (pl. mockeries) 1) ridicule. 2) an absurd representation of something. ● make a mockery of Cf. ↑make a mockery of …   English terms dictionary

  • Mockery — (ou L’Idiot) est un film américain réalisé par Benjamin Christensen sorti en 1927. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Distribution 4 Lien externe …   Wikipédia en Français

  • mockery — (n.) early 15c., from O.Fr. moquerie sneering, mockery, sarcasm (13c.), from moquer (see MOCK (Cf. mock) (v.)) …   Etymology dictionary

  • mockery — [n1] joke, parody burlesque, butt*, caricature, deception, farce, imitation, jest, lampoon, laughingstock, mimicry, mock, pretense, send up*, sham*, spoof, sport*, take off*, travesty; concepts 111,278 Ant. seriousness, solemnity mockery [n2]… …   New thesaurus

  • mockery — index caricature, dishonor (shame), disparagement, disrespect, falsification, irony, parody, pretense …   Law dictionary

  • mockery — [mäk′ər ē] n. pl. mockeries [ME moquerye < OFr moquerie] 1. a mocking (in various senses) 2. a person or thing receiving or deserving ridicule 3. a false, derisive, or impertinent imitation; travesty; burlesque 4. vain or disappointing effort; …   English World dictionary

  • mockery — [[t]mɒ̱kəri[/t]] 1) N UNCOUNT If someone mocks you, you can refer to their behaviour or attitude as mockery. Was there a glint of mockery in his eyes?... There should be no snobbish mockery of catering or fashion design as university subjects.… …   English dictionary

  • mockery — mock|er|y [ makəri ] noun 1. ) uncount the remarks or behavior intended to make someone seem stupid, for example laughing at them, copying them, or saying something that is not kind: How interesting, he said with a hint of mockery. 2. ) singular… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • mockery — n. 1) to make a mockery of 2) a mere mockery * * * [ mɒk(ə)rɪ] a mere mockery to make a mockery of …   Combinatory dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»