-
1 lūdibrium
lūdibrium ī, n [ludus], a mockery, derision, wantonness: ne per ludibrium interiret regnum, by wantonness, L.: fortunae: casūs, L.: ad ludibrium stolidae superbiae, L.: fratris, L.: sive ludibrium oculorum sive vera species, Cu.— An object of mockery, laughing-stock, butt, jest, sport: ludibrio haberi, T.: ne ludibrio simus inimicis: (Brutus) ludibrium verius quam comes, L.: nisi ventis Debes ludibrium, H.: nec dubie ludibrio esse miserias suas, Cu.— A dishonoring: ludibria meorum, Cu.* * *mockery; laughingstock -
2 dērīsus
-
3 inrīsus (irr-)
inrīsus (irr-) ūs, m [RID-], a scoffing, mocking, mockery, derision: inrisui fore, be a laughing-stock, Cs., Ta.: linguam ab inrisu exserens, out of mockery, L. -
4 inrisus
1.irrīsus, a, um, Part., from irrideo.2.irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:irrisu coarguere aliquid,
Plin. 28, 8, 29, § 114:irrisum pueri sperans,
Tac. A. 13, 15:irrisui esse,
to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:hostibus irrisui fuit,
Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,
Plin. 37, 9, 40, § 124:irrisui haberi,
to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:ab irrisu,
out of mockery, Liv. 7, 10. -
5 irrisus
1.irrīsus, a, um, Part., from irrideo.2.irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:irrisu coarguere aliquid,
Plin. 28, 8, 29, § 114:irrisum pueri sperans,
Tac. A. 13, 15:irrisui esse,
to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:hostibus irrisui fuit,
Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,
Plin. 37, 9, 40, § 124:irrisui haberi,
to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:ab irrisu,
out of mockery, Liv. 7, 10. -
6 convīcium
convīcium (not-vītium), ī, n [com-+VOC-], a loud noise, cry, clamor, outcry: cum maximo convitio: alcui fit a senatu: cantorum: Humanae convicia linguae, utterances, O.—Of frogs, Ph.— Wrangling, altercation, contention: aures convitio defessae.— Importunity: alqd convitio efflagitare. —A violent disapprobation, contradiction: omnium vestrum: grave: senatūs.—Reproach, abuse, reviling, insult: scurrae: convicio consulis correpti, Cs.: acerbior in conviciis, Ta.: pueris convicia Ingerere, H.: transire a conviciis ad tela, Ta.: nemorum convicia, picae, scolds, O.* * *noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame -
7 dē-rīdīculus
dē-rīdīculus adj., very laughable, ridiculous: deridiculum esse se reddere, etc., L. dub.—As subst n., an object of ridicule, laughing stock, mockery: deridiculo esse, Ta.: per deridiculum auditur, Ta.: corporis, ludicrousness, Ta. -
8 dērīsus
-
9 dēstituō
dēstituō uī, ūtus, ere [de + statuo], to set down, set forth, put away, bring forward, leave alone: alios in convivio (in mockery): ante tribunal regis destitutus, L.: ante pedes destitutum causam dicere, L.— To leave, abandon, forsake, fail: cum alveum aqua destituisset, L.: ut quemque destitueret vadum, lost his footing, L.—Fig., to forsake, abandon, desert, betray: ab Oppianico destitutus: funditores inermīs, Cs.: eundem in septemviratu: defensores, L.: alicuius consiliis destitutus: morando spem, L.: destituti ab omni spe, L.: si destituat spes, alia praesidia molitur, L.: deos Mercede pactā, i. e. defraud of their stipulated reward, H.* * *destituere, destitui, destitutus V TRANSfix/set (in position), set up, make fast; leave destitute/without; render void; desert/leave/abandon/forsake/leave in lurch; disappoint/let down; fail/give up -
10 eō
eō īvī or iī (3d pers. rarely īt, V.; inf. īvisse or. īsse), itūrus (P. praes. iēns, euntis; ger. eundum), īre [1 I-], to go, walk, ride, sail, fly, move, pass: In in malam rem, T.: subsidio suis ierunt, Cs.: quocumque ibat: in conclave: eo dormitum, H.: animae ad lumen iturae, V.: It visere ad eam, T.: quo pedibus ierat, on foot, L.: equis, to ride, L.: quos euntīs mirata iuventus, as they ride, V.: Euphrates ibat iam mollior undis, flowed, V.: ite viam: ibis Cecropios portūs, O.: hinc ibimus Afros, V.: Exsequias, T.: pompam funeris, O.— To go, march, move, advance (against a foe): infestis signis ad se, Cs.: equites late, pedites quam artissume ire, S.: ad hostem, L.: adversus quem ibatur, L.: in Capitolium, attack, L. — To pass, turn, be transformed: Sanguis it in sucos, O.— Fig., to go, pass, proceed, move, advance, enter, betake oneself: in dubiam imperii servitiique aleam, L.: in lacrimas, V.: per oppida Rumor it, spreads, O.: it clamor caelo, rises, V.—In the phrase, ire in sententiam, to accede to, adopt, vote for, follow: in eam (sententiam) se ituram: in sententiam eius pedibus, L.: in quam sententiam cum pedibus iretur, L.: ibatur in eam sententiam, the decision was.—With supin. acc., to go about, set out, prepare: gentem universam perditum, L.: servitum Grais matribus, V.: bonorum praemia ereptum eunt, S. — Imper., in mockery or indignation, go then, go now, go on: I nunc et nomen habe, etc., O.: ite, consules, redimite civitatem, L.—Of time, to pass by, pass away: quotquot eunt dies, H.: Singula anni praedantur euntes, as they fly, H.— Of events, to go, proceed, turn out, happen: incipit res melius ire quam putaram: prorsus ibat res: Si non tanta quies iret, continued, V.—Of persons, to fare, prosper, be fated: sic eat quaecunque Romana lugebit hostem, L.* * *Ithere, to/toward that place; in that direction; to that object/point/stageIItherefore, for that reason, consequently; by that degree; so much the more/lessIIIeare, evi, etus Vgo, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; be in the middleIVire, ivi(ii), itus Vgo, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; sail -
11 inrīsiō (irr-)
inrīsiō (irr-) ōnis, f [RID-], a deriding, mocking, mockery: civitas subiecta inrisioni tuae, scoffs: omnium. -
12 lūdificātiō
lūdificātiō ōnis, f [ludifico], a making game, rallying, jeering, derision, mocking: cum ludificatione senatūs auctoritas impediretur: veri, L.* * * -
13 ōs
ōs ōris (no gen plur.), n the mouth: ad haec omnia percipienda os est aptissimum: tenerum pueri, H.: os loquentis Opprimere, O.: e foliis natos Ore legunt (apes), V.: Gallica Temperat ora frenis, i. e. controls the horses, H.: nidum sibi construit ore, beak, O.: hostilia Ora canum, jaws, O.— Prov.: equi frenato est auris in ore, H.—The organ of speech, mouth, tongue, lips: in orest omni populo, in everybody's mouth, T.: istius nequitiam in ore volgi esse versatam: Postumius in ore erat, was the common talk, L.: consolatio, quam semper in ore habere debemus, to talk of constantly: poscebatur ore volgi dux Agricola, unanimously, Ta.: uno ore dicere, with one consent, T.: Uno ore auctores fuere, ut, etc., unanimously advised, T.: volito vivus per ora virūm, become famous, Enn. ap. C.: in ora hominum pro ludibrio abire, become a by-word of mockery, L.: quasi pleniore ore laudare, with more zest.—The face, countenance, look, expression, features: figura oris, T.: in ore sunt omnia, i. e. everything depends on the expression: concedas hinc aliquo ab ore eorum aliquantisper, leave them alone, T.: ad tribunum ora convertunt, looks, Cs.: agnoscunt ora parentum, V.: ales cristati cantibus oris, O.: coram in os te laudare, to your face, T.: nulli laedere os, insult to his face, T.: qui hodie usque os praebui, exposed myself to insult, T.: ut esset posteris ante os documentum, etc.: ante ora coniugum omnia pati, L.: Ora corticibus horrenda cavatis, masks, V.—As expressing boldness or modesty, the face, cheek, front, brow<*> os durum! brazen cheek! T.: os durissimum, very bold front: quo redibo ore ad eam, with what face? T.: quo ore ostendi posse? etc., L.: in testimonio nihil praeter vocem et os praestare.—Boldness, effrontery, impudence: quod tandem os est eius patroni, qui, etc.: nostis os hominis.—A voice, speech, expression: ora sono discordia signant, V.: ruit profundo Pindarus ore, H.: falsi ambages oris, O.— A mouth, opening, entrance, aperture, orifice, front: ante os ipsum portūs, L.: ingentem lato dedit ore <*>enestram, V.: os atque aditus portūs: Tiberis, L.: per ora novem, etc., sources, V.: ora navium Rostrata, beaks, H.—Fig., a mouth: ex tot<*>us belli ore ac faucibus.* * *Imouth, speech, expression; face; pronunciationIIbone; (implement, gnawed, dead); kernel (nut); heartwood (tree); stone (fruit)IIIbones (pl.); (dead people) -
14 rīsus
rīsus ūs, m [rideo], a laughing, laughter, laugh: risum movere: risūs facere: Ne spissae risum tollant coronae, H.: risūs captare: risum tenere non posse: magni risūs consequebantur: risu cognoscere matrem, V.: proditor puellae risus, H.— An object of laughter, butt: risui sorori fuit, L.: O magnus posthac inimicis risus! H.: deus Omnibus risus erat, O.— A jest, joke, mockery: qui risus populo cladem attulit.* * * -
15 sanniō
sanniō ōnis, m [sanna], one who mimics in mockery, a harlequin, buffoon.* * * -
16 convitium
noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame -
17 derisio
mockery, scorn, derision -
18 derisorius
derisoria, derisorium ADJderisory, characterized by mockery; rediculous, serving for laughter (L+S) -
19 inrisio
derision; mockery -
20 irrisio
derision; mockery
См. также в других словарях:
Mockery — Mock er*y, n.; pl. {Mockeries}. [F. moquerie.] 1. The act of mocking, deriding, and exposing to contempt, by mimicry, by insincere imitation, or by a false show of earnestness; a counterfeit appearance. [1913 Webster] It is, as the air,… … The Collaborative International Dictionary of English
Mockery — Directed by Benjamin Christensen Produced by Erich Pommer Written by Stig Esbern (story) Joseph Farnham (titles) Bradley King (continuity) … Wikipedia
mockery — ► NOUN (pl. mockeries) 1) ridicule. 2) an absurd representation of something. ● make a mockery of Cf. ↑make a mockery of … English terms dictionary
Mockery — (ou L’Idiot) est un film américain réalisé par Benjamin Christensen sorti en 1927. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Distribution 4 Lien externe … Wikipédia en Français
mockery — (n.) early 15c., from O.Fr. moquerie sneering, mockery, sarcasm (13c.), from moquer (see MOCK (Cf. mock) (v.)) … Etymology dictionary
mockery — [n1] joke, parody burlesque, butt*, caricature, deception, farce, imitation, jest, lampoon, laughingstock, mimicry, mock, pretense, send up*, sham*, spoof, sport*, take off*, travesty; concepts 111,278 Ant. seriousness, solemnity mockery [n2]… … New thesaurus
mockery — index caricature, dishonor (shame), disparagement, disrespect, falsification, irony, parody, pretense … Law dictionary
mockery — [mäk′ər ē] n. pl. mockeries [ME moquerye < OFr moquerie] 1. a mocking (in various senses) 2. a person or thing receiving or deserving ridicule 3. a false, derisive, or impertinent imitation; travesty; burlesque 4. vain or disappointing effort; … English World dictionary
mockery — [[t]mɒ̱kəri[/t]] 1) N UNCOUNT If someone mocks you, you can refer to their behaviour or attitude as mockery. Was there a glint of mockery in his eyes?... There should be no snobbish mockery of catering or fashion design as university subjects.… … English dictionary
mockery — mock|er|y [ makəri ] noun 1. ) uncount the remarks or behavior intended to make someone seem stupid, for example laughing at them, copying them, or saying something that is not kind: How interesting, he said with a hint of mockery. 2. ) singular… … Usage of the words and phrases in modern English
mockery — n. 1) to make a mockery of 2) a mere mockery * * * [ mɒk(ə)rɪ] a mere mockery to make a mockery of … Combinatory dictionary