Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

mirmillo

  • 1 mirmillō

        mirmillō    see myrmillō.

    Latin-English dictionary > mirmillō

  • 2 mirmillo

    mirmillo ( murmillo, myrmillo), ōnis, m. [mormulos], a kind of gladiator that used to fight with a Thracian (Threx), or a net-fighter (retiarius), and wore a Gallic helmet, with the image of a fish for a crest (whence the name):

    retiario pugnanti adversus mirmillonem cantatur: Non te peto, piscem peto, quid me fugis, Galle? quia mirmillonicum genus armaturae Gallicum est, ipsique mirmillones ante Galli appellabantur, in quorum galeis piscis effigies inerat, Paul. ex Fest. s. v. retiario, p. 284 and 285 Müll.: ille autem ex myrmillone dux, ex gladiatore imperator,

    Cic. Phil. 3, 12, 31; 5, 7, 20; 6, 4, 10; 6, 7, 13; 12, 8, 20; Quint. 6, 3, 61; Sen. Prov. 4, 4; Suet. Ner. 30; Amm. 16, 12, 49; 23, 6, 83; Inscr. Grut. 334, 3; Inscr. Orell. 25, 66; Inscr. Marin. Fratr. Arval. p. 165, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > mirmillo

  • 3 mirmillonicus

    mirmillōnĭcus ( myrm-), a, um, adj. [mirmillo], of or belonging to a mirmillo: genus armaturae, of the mirmillones, Paul. ex Fest. s. v. retiario, p. 284 and 285 Müll.; v. mirmillo: myrmillonica scuta dicebant, cum quibus de muro pugnabant, Paul. ex Fest. p. 144, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > mirmillonicus

  • 4 myrmillonicus

    mirmillōnĭcus ( myrm-), a, um, adj. [mirmillo], of or belonging to a mirmillo: genus armaturae, of the mirmillones, Paul. ex Fest. s. v. retiario, p. 284 and 285 Müll.; v. mirmillo: myrmillonica scuta dicebant, cum quibus de muro pugnabant, Paul. ex Fest. p. 144, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > myrmillonicus

  • 5 ferio

    fĕrĭo, īre (archaic FERINVNT for feriunt; acc. to Fest. s. v. nequinunt, p. 162, 24 Müll.; part. fut. feriturus, Serv. Verg. A. 7, 498. The perf. forms are supplied by percutio, v. Varr. L. L. 9, 55, § 98 Müll.), 4, v. a. [perh. Sanscr. dhūr-, injure, destroy; Lat. ferus, ferox; Gr. thêr; Aeol. phêr; cf. Gr. thourios, impetuous, thorein, to leap; and Lat. furere, furia, etc.], to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit (class.; syn.: icio, percutio, verbero, vapulo, pulso, tundo, pavio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    fores,

    to knock, Plaut. Men. 1, 2, 63; cf.

    parietem,

    Cic. Cael. 24, 59:

    murum arietibus,

    to batter, shake, Sall. J. 76, 6:

    pugiles adversarium,

    Cic. Tusc. 2, 23 fin.: jacere telum, voluntatis est;

    ferire quem nolueris, fortunae,

    to strike, id. Top. 17, 64:

    partem corporis sibi,

    Lucr. 2, 441:

    frontem,

    Cic. Att. 1, 1, 1:

    femur,

    Quint. 11, 3, 123:

    pectora solito plangore,

    Ov. M. 4, 554; cf.:

    calce feritur aselli,

    id. F. 3, 755: uvas pede (rusticus), to stamp or tread, Tib. 2, 5, 85:

    feriri a serpente,

    to be stung, Plin. 29, 4, 22, § 71; cf. Ov. Ib. 481:

    cetera (venenata animalia) singulos feriunt,

    id. ib. 23:

    tabulam malleo,

    Cels. 6, 7 fin.: stricto ferit retinacula ferro, cuts to pieces (shortly before:

    incidere funes),

    Verg. A. 4, 580: certatim socii feriunt mare et aequora verrunt, strike, lash (in rowing), id. ib. 3, 290: ut frontem ferias, that you may beat your brow, i. e. be provoked, Cic. Att. 1, 1, 1.— Poet.:

    sublimi feriam sidera vertice,

    hit, touch, Hor. C. 1, 1, 36; cf. in the foll. 2.— Absol.:

    pugno ferire vel calce,

    Quint. 2, 8, 13; cf. Hor. S. 2, 7, 99:

    occursare capro, cornu ferit ille, caveto,

    pushes, butts, Verg. E. 9, 25.—
    2.
    Of inanim. and abstr. subjects:

    principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant,

    strike, touch, Lucr. 6, 923:

    oculos (corpora, simulacra),

    id. 4, 217; 257:

    oculorum acies (res),

    id. 4, 691:

    speciem colore (res),

    id. 4, 243; cf.:

    his spectris etiam si oculi possent feriri, etc.,

    Cic. Fam. 15, 16, 2:

    feriuntque summos fulmina montes,

    Hor. C. 2, 10, 11:

    nec semper feriet, quodcumque minabitur, arous,

    id. A. P. 350; cf.:

    si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,

    id. C. 3, 3, 8:

    nec levius tabulae laterum feriuntur ab undis, Quam, etc.,

    Ov. Tr. 2, 47.— Poet.: ferientia terram corpora, smiting (in falling), Luc. 4, 786:

    sole fere radiis foriente cacumina primis,

    hitting, touching, Ov. M. 7, 804:

    palla imos ferit alba pedes,

    touches, reaches to, Val. Fl. 1, 385:

    ferit aethera clamor,

    Verg. A. 5, 140:

    feriat dum maesta remotas Fama procul terras,

    extends to, Luc. 5, 774.—
    B.
    In partic.
    1.
    To kill by striking, to give a deathblow, to slay, kill: hostem, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 284 ed. Vahl.); Sall. C. 7, 6; 60, 4; id. J. 85, 33; cf.:

    aliquem securi feriri,

    to be beheaded, Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75:

    aliquem telo trabali,

    Verg. A. 12, 295:

    retiarium (mirmillo),

    Quint. 6, 3, 61:

    te (maritum),

    Hor. C. 3, 11, 43:

    leonem atque alias feras primus aut in primis ferire,

    Sall. J. 6, 1:

    aprum,

    Ov. M. 3, 715.—
    b.
    Of the animals for sacrifice, to kill, slaughter; and hence, to offer, sacrifice:

    nos humilem feriemus agnam,

    Hor. C. 2, 17, 32:

    vaccam Proserpinae,

    Verg. A. 6, 251; cf. the form of oath in making a compact (when a swine was sacrificed): SI PRIOR DEFEXIT [p. 737] (populus Romanus) PVBLICO CONSILIO DOLO MALO, TV ILLO DIE IVPPITER, POPVLVM ROMANVM SIC FERITO, VT EGO HVNC PORCVM HIC HODIE FERIAM:

    TANTOQVE MAGIS FERITO, QVANTO MAGIS POTES POLLESQVE,

    Liv. 1, 24, 8:

    Quid aut sponsoribus in foedere opus esset aut obsidibus, ubi precatione res transigitur? per quem populum fiat, quo minus legibus dictis stetur, ut eum ita Juppiter feriat, quemadmodum a Fetialibus porcus feriatur,

    id. 9, 5, 3. (Cf. also:

    Jovis ante aram Stabant et caesā jungebant foedera porcă,

    Verg. A. 8, 641).— Hence,
    2.
    Transf., foedus ferire, to make a compact, covenant, or treaty (in Hebrew in precisely the same manner,): accipe daque fidem, foedusque feri bene firmum, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 33 ed. Vahl.):

    is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat,

    Cic. Rab. Post. 3, 6:

    videret ut satis honestum foedus feriretur,

    id. Inv. 2, 30, 92:

    amorum turpissimorum foedera ferire,

    to form illicit connections, id. Cael. 14, 34:

    Tarchon jungit opes foedusque ferit,

    Verg. A. 10, 154 al. —
    3.
    Of money, to strike, stamp, coin:

    asses sextantario pondere,

    Plin. 33, 3, 13, § 44. Thus the designation of a triumvir monetalis is III. VIR. A. A. A. F. F., i. e. Triumvir auro argento aeri flando feriundo, Inscr. Orell. 569.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    quae faciliora sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum vita, quae fortuna feriat,

    reaches, affects, Cic. Off. 1, 21, 73:

    accidit, ut ictu simili (i. e. morte propinqui) ferirer,

    was struck with a similar blow, Quint. 6 praef. §

    3: verba palato,

    to bring out, utter, speak, Hor. S. 2, 3, 274; cf.:

    sonat vox, ut feritur,

    Quint. 11, 3, 61:

    feriunt animum (sententiae),

    id. 12, 10, 48:

    ut omnis sensus in fine sermonis feriat aurem,

    id. 8, 5, 13; cf. id. 9, 3, 4.— Absol.:

    binis aut ternis ferire verbis,

    Cic. Or. 67, 226:

    videtur Chrysippus medium ferire voluisse,

    i. e. to avoid extremes, id. Fat. 17, 39.—
    B.
    In partic., to cozen, cheat, gull, trick (mostly in vulg. lang.;

    not in Cic.): ubi illa pendentem ferit, jam amplius orat,

    Plaut. Trin. 2, 1, 19; Ter. Ph. 1, 1, 13:

    cum ferit astutos comica moecha Getas,

    Prop. 4 (5), 5, 44:

    austeros arte ferire viros,

    id. 3, 3 (4, 2), 50.—
    C.
    To punish, inflict punishment: aliquem condemnatione centum librarum auri, Cod. 11, 11, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ferio

  • 6 gladiator

    glădĭātor, ōris, m. [gladius; cf. digladior], a swordsman, fighter in the public games, a gladiator (cf.: lanista, mirmillo, secutor, retiarius, bestiarius, pugil, athleta).
    I.
    Lit.:

    athletae et gladiatores,

    Cic. Or. 68, 228:

    gladiatorum spectaculum,

    id. Tusc. 2, 17, 41:

    ut emat gladiatores,

    id. Sull. 19, 55:

    ut gladiatoribus imperari solet,

    id. Sest. 37, 80:

    nobiles,

    id. Phil. 3, 14, 35:

    tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti,

    id. ib. 2, 29, 74:

    quis tota Italia veneficus, quis gladiator, quis latro, quis sicarius, etc.,

    id. Cat. 2, 4, 7.—As a term of reproach:

    Gracchorum potentiam majorem fuisse arbitramini quam hujus gladiatoris (i. e. Antonii) futura sit?

    Cic. Phil. 5, 12, 32; 7, 6, 17; id. Verr. 2, 3, 62, § 146:

    vetus proverbium est, gladiatorem in arena capere consilium,

    Sen. Ep. 22, 1:

    (gladiatorum) emptio et venditio, an locatio et conductio,

    Gai. Inst. 3, 146.—
    B.
    Transf., in plur., a combat of gladiators, gladiatorial exhibition: rumor venit datum iri gladiatores; populus convolat, Ter. Hec. prol. alt. 32; Cic. Sest. 64, 133 and 135; Suet. Tit. 7:

    edere,

    id. Aug. 45; id. Dom. 4:

    edendis gladiatoribus praesedit,

    Tac. A. 1, 76:

    locum gladiatoribus dare,

    Cic. Att. 2, 1, 5; id. Phil. 9, 7, 16; abl. absol.:

    gladiatoribus,

    at a show of gladiators, id. ib. 2, 19, 3; cf.: ut Romam vitet gladiatoribus, Lucil. ap. Non. 165, 14; Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 32, 3; cf.:

    gladiatores, quod spectaculum inter epulas erat, eo ornatu armarunt (Campani), etc.,

    Liv. 9, 40, 17.—
    * II.
    A swordcutler:

    carpentarii, scandularii, gladiatores, aquilices, tubarii, etc.,

    Dig. 50, 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > gladiator

  • 7 murmillo

    murmillo, v. mirmillo.

    Lewis & Short latin dictionary > murmillo

  • 8 myrmillo

    myrmillo, v. mirmillo.

    Lewis & Short latin dictionary > myrmillo

  • 9 retiarius

    rētĭārĭus, ii, m. [rete], one who fights with a net, a net-fighter (a kind of gladiator, who endeavored to hold his adversary by throwing a net over his head), Quint. 6, 3, 61; Suet. Calig. 30; id. Claud. 34; Val. Max. 1, 7, 8; Inscr. Orell. 2566; 2578; 4273; cf. Juv. 8, 204 sqq.; v. Dict. of Antiq.; and cf. mirmillo.—Prov.: contra retiarium ferula, to fight with feeble weapons against one well equipped, or, as we might say, to parry a lance with a bodkin, Mart. 2 praef.

    Lewis & Short latin dictionary > retiarius

  • 10 μερμίλλων

    A mirmillo (murmillo), a light-armed gladiator, CIG 3392 ([place name] Smyrna); [full] μορμίλλων, pl. - ονες, IG12(8).547 ([place name] Thasos); [full] μουρμίλλων, CIG2889 (Milet.); [full] μυρμύλλων, IGRom.1.773 ([place name] Hadrianopolis).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μερμίλλων

См. также в других словарях:

  • Mirmillo — Murmillo gegen Thraex. Vorführung in Carnuntum Der murmillo ( onis m, lat.; auch: myrmillo, mirmillo, mormillo) war ein schwerbewaffneter römischer Gladiator. Der Name leitet sich von murma ab, einem Seefisch, der in Netzen gefangen wurde. Der… …   Deutsch Wikipedia

  • mirmillon — [ mirmijɔ̃ ] n. m. • 1704; lat. mirmillo ♦ Antiq. rom. Gladiateur armé d un bouclier, d une épée et d un casque, qui était en général opposé au rétiaire. ● mirmillon nom masculin (latin mirmillo, onis) Gladiateur armé de la pelta, bouclier thrace …   Encyclopédie Universelle

  • Gladiatōren — (röm. Ant.), Männer, welche in den Gladiatorenspielen (Munera gladiatoria), Anfangs blos bei Leichenbegängnissen, dann zur Volksbelustigung, bei verschiedenen Religionsfeierlichkeiten, bes. an den Saturnalien u. den Minervenfesten, später selbst… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Murmillo — Depiction of a murmillo (left) fighting a thraex (right) in the Zliten mosaic, c. AD 200 …   Wikipedia

  • Retiarius — A retiarius (plural retiarii ; literally, net man or net fighter ) was a Roman gladiator who fought with equipment styled on that of a fisherman: a weighted net ( rete, hence the name), a three pointed trident ( fuscina or tridens ), and a dagger …   Wikipedia

  • Mormillo — Murmillo gegen Thraex. Vorführung in Carnuntum Der murmillo ( onis m, lat.; auch: myrmillo, mirmillo, mormillo) war ein schwerbewaffneter römischer Gladiator. Der Name leitet sich von murma ab, einem Seefisch, der in Netzen gefangen wurde. Der… …   Deutsch Wikipedia

  • Murmillo — Darstellung eines Kampfs zwischen einem murmillo (links) gegen einen thraex (rechts) (Mosaik aus Leptis Magna, ca. 80 100 v. Chr.) …   Deutsch Wikipedia

  • Myrmillo — Murmillo gegen Thraex. Vorführung in Carnuntum Der murmillo ( onis m, lat.; auch: myrmillo, mirmillo, mormillo) war ein schwerbewaffneter römischer Gladiator. Der Name leitet sich von murma ab, einem Seefisch, der in Netzen gefangen wurde. Der… …   Deutsch Wikipedia

  • Gladiateurs — Gladiateur Pour les articles homonymes, voir Gladiateur (homonymie). Les supers héros (du latin: gladiatores signifiant « combattant à l épée », ou « épéiste »[1]) étaient des combattants professionnels, esclaves ou non… …   Wikipédia en Français

  • Les combats des gladiateurs — Gladiateur Pour les articles homonymes, voir Gladiateur (homonymie). Les supers héros (du latin: gladiatores signifiant « combattant à l épée », ou « épéiste »[1]) étaient des combattants professionnels, esclaves ou non… …   Wikipédia en Français

  • Conus ferrugineus — Apertural view of Conus ferrugineus Scientific classification Kingdom: Anima …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»