-
1 mierzyć
(-ę, -ysz); perf z-; vt( dokonywać pomiaru) to measurewysoko mierzyć — (przen) to aim high
* * *ipf.1. (= odmierzać) measure (out).2. (= liczyć sobie) measure; korytarz mierzy dwa metry szerokości the corridor measures two meters across.3. przen. mierzyć kogoś wzrokiem eye sb; mierzyć kogoś własną miarą measure sb by one's own yardstick.4. (= przymierzać) try ( sth) on.5. (= celować) aim, take aim (do kogoś/czegoś l. w kogoś/coś at sb/sth); mierzyć do kogoś z pistoletu aim l. point a gun at sb; wysoko mierzyć przen. aim high.ipf.1. ( sprawdzać swój wzrost) check one's height.2. mierzyć się wzrokiem eye each other.3. lit. mierzyć się z kimś measure one's strength with l. against sb; (= walczyć) measure swords with sb.4. lit. mierzyć się z czymś cope with sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mierzyć
-
2 mierzyć
глаг.• вымерить• замерить• измерить• измерять• мерить• направить• направлять• отмеривать• прицеливаться• смерить• стремиться• устремить• устремлять* * *mierz|yć\mierzyćony несов. 1. мерить; измерять;\mierzyć sukienkę, buty мерить (примерять) платье, ботинки;
2. do kogo-czego целиться, метить в кого, во что;\mierzyć do celu метить в цель; dokładnie \mierzyćył z karabinu он тщательно целился из винтовки;
3. разг. (mieć określone wymiary) быть какой-л. длины (высоты, ширины);● \mierzyć coś krokami шагать по чему-л. взад и вперёд; \mierzyć kogoś, coś wzrokiem (oczyma) мерить кого-л., что-л. взором, взглядом (глазами);\mierzyć wysoko высоко метить
* * *mierzony несов.1) ме́рить; измеря́тьmierzyć sukienkę, buty — ме́рить (примеря́ть) пла́тье, боти́нки
2) do kogo-czego це́литься, ме́тить в кого, во чтоmierzyć do celu — ме́тить в цель
dokładnie mierzył z karabinu — он тща́тельно це́лился из винто́вки
•- mierzyć kogoś, coś wzrokiem
- mierzyć kogoś, coś oczyma
- mierzyć wysoko -
3 mierzyć
mierzyć wzrokiem mustern;mierzyć (G) (oceniać) messen (an D);wysoko mierzyć hoch hinauswollen;mierzyć się seine Größe messen;mierzyć się z trudnościami sich den Schwierigkeiten stellen; -
4 mierzyć
mierzyć [mjɛʒɨʨ̑]( brać na cel)\mierzyć z czegoś do kogoś/czegoś [ lub w kogoś/coś] mit etw auf jdn/etw zielen( dokonywać pomiaru) seine Größe messen( dorównywać)\mierzyć się z kimś/czymś mit jdm/etw konkurrieren, es mit jdm/etw aufnehmennie móc się z kimś \mierzyć sich +akk mit jdm nicht messen können ( fig geh), jdm nicht das Wasser reichen können ( fig fam)( walczyć)\mierzyć się z kimś sich +akk mit jdm messen ( geh) -
5 mierzyć
• take measurements -
6 mierzyć
1. arpenter2. braquer3. jauger4. mensurer5. mesurer6. mirer7. piger8. toiser9. viser -
7 mierzyć
1 aidhm 2 deasaigh 3 déistin 4 folláin 5 tomhais 6 tomhsaire -
8 mierzyć
ölçmek -
9 mierzyć
-
10 mierzyć
būti -
11 mierzyć
1. міряти, вимірювати;2. приміряти;3. цілитися -
12 mierzyć
ülçäü -
13 mierzyć
1 layunin2 pakay3 panarok4 panukat5 sukat6 tudlâ7 tumudlâ8 umapuntá -
14 mierzyć
çak; çen; giňlik; gylyç; olçeg; ölçemek; owaz; şagyrdy; ses; üýn -
15 mierzyć
Medido -
16 mierzyć
μετρώ -
17 mierzyć
اندازه ; حدس ; دانست ; رسيدن ; سنجدين ; شردن ; صدا ; صداكردن ; صوت -
18 mierzyć kogoś, coś oczyma
= mierzyć kogoś, coś wzrokiem -
19 mierzyć kogoś, coś wzrokiem
= mierzyć kogoś, coś oczyma ме́рить кого́-л., что́-л. взо́ром, взгля́дом (глаза́ми) -
20 mierzyć się
vrmierzyć się z kimś/czymś — to set o.s. against sb/sth
mierzyć się z kimś — to pit o.s. against sb
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mierzyć się
См. также в других словарях:
mierzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, mierzyćrzę, mierzyćrzy, mierzyćrzony {{/stl 8}}– wymierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} brać kogoś, coś za cel, celować z czegoś (broni, procy itp.) w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mierzyć w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mierzyć — ndk VIb, mierzyćrzę, mierzyćrzysz, mierz, mierzyćrzył, mierzyćrzony 1. «określać ilość, wielkość czegoś (kogoś), przez porównanie z odpowiednią jednostką miary; dokonywać pomiarów, wymierzać; wydzielać coś miarką, odmierzać» Mierzyć tkaninę, plac … Słownik języka polskiego
mierzyć — 1. Mierzyć kogoś, coś swoją, własną miarką, miarą «sądzić według siebie, oceniać ze swojego punktu widzenia»: (...) mierzył ludzi swoją miarą i wierzył, że każdy tak samo uwielbia życie jak on, ponadto wierzył, że ludzie są dobrzy i miłosierni ( … Słownik frazeologiczny
mierzyć się — I – zmierzyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mierzyć siebie, najczęściej swój wzrost : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mierzyła się często z nadzieją, że choć trochę urosła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mierzyć się — wzrokiem, oczami, spojrzeniem «przypatrywać się sobie nawzajem uważnie, krytycznie, groźnie lub z niechęcią»: Przez dobrą minutę siedzieliśmy naprzeciwko siebie w zupełnym milczeniu, mierząc się tylko badawczo wzrokiem. M. Brandys, Śladami … Słownik frazeologiczny
mierzyć – zmierzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}oczami [okiem, wzrokiem] (od stóp do głów) {{/stl 13}}{{stl 7}} uważnie, badawczo, z zaciekawieniem, wymownie, przyglądać się komuś, przenosząc wzrok w kierunku pionowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmierzył mnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysoko mierzyć — {{/stl 13}}{{stl 7}} być ambitnym i próbować osiągnąć jakiś trudny cel; mieć wysokie aspiracje : {{/stl 7}}{{stl 10}}– Co chcesz studiować? – Grafikę na ASP w Warszawie. – Wysoko mierzysz! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… … Słownik frazeologiczny
miarka — Odpłacić komuś równą, tą samą miarką «odpłacić tym samym, odwzajemnić się» Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miarka zob. miara 1. Mierzyć kogoś, coś jakąś miarką zob. miara 3. Mierzyć kogoś, coś swoją, własną miarką zob. mierzyć 1.… … Słownik frazeologiczny
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny
wysoko — 1. Coś, ktoś stoi wysoko, wyżej od kogoś, od czegoś (niż ktoś, niż coś) «coś ma wielką wartość, ktoś znaczy więcej niż ktoś inny»: Gdzie konieczności obiektywne stawiają literaturze przeszkody, tam jest ona potrzebna i autorytet jej stoi wysoko w … Słownik frazeologiczny