Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

membrum

  • 1 membrum

    membrum, i, n. (surtout au plur.) [st2]1 [-] membre; les membres, le corps. [st2]2 [-] organe, partie d'un tout.
    * * *
    membrum, i, n. (surtout au plur.) [st2]1 [-] membre; les membres, le corps. [st2]2 [-] organe, partie d'un tout.
    * * *
        Membrum, membri. Sil. Membre, La chair couvrant les os, nerfs, et veines.
    \
        Membrum. Cic. Chasque partie du corps.
    \
        Affectum membrum. Celsus. Le membre patient ou blessé.
    \
        Diuidi a membris suis. Ouid. Estre desmembré.
    \
        Expressus membris infans. Quintil. Bien formé de touts ses membres, Bien taillé de ses membres.
    \
        Irrigare alicui quietem per membra. Virgil. L'endormir.
    \
        Leuare membra baculo. Ouid. S'appuyer sur un baston.

    Dictionarium latinogallicum > membrum

  • 2 membrum

    membrum, i, n. [etym. dub.; perh. for mems-trum; cf. Sanscr. māmsa, flesh], a limb, member of the body (class.).
    I.
    Lit.:

    jam membrorum, id est partium corporis, alia videntur propter eorum usum a natura esse donata, ut manus, crura, pedes, etc.... alia quasi ad quendam ornatum, ut cauda pavoni, plumae versicolores columbis, viris mammae atque barba,

    Cic. Fin. 3, 5, 18; Plaut. Am. 5, 1, 66:

    defessa,

    Verg. G. 4, 438; Suet. Vesp. 20:

    hispida membra,

    Juv. 2, 11:

    membrum lacerum laesumve,

    Gell. 4, 2, 15:

    propter membrum ruptum talio,

    Gai. Inst. 3, 223.—
    B.
    In partic., = membrum virile, Auct. Priap. 70, 17. So plur. membra, Ov. Am. 3, 7, 65; cf. App. M. 5, 6, p. 161; id. ib. 10, 31, p. 254; Aus. Epigr. 120, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen.
    1.
    Of inanim. and abstr. things, a part, portion, division:

    omnes philosophiae partes atque omnia membra,

    Cic. N. D. 1, 4, 9:

    solvere quassatae parcite membra ratis,

    Ov. Tr. 1, 2, 2:

    per omnia philosophiae membra prudenter disputando currere,

    Amm. 16, 5, 6: eadem sunt membra in utrāque disputatione, Cic. de Or. 3, 30, 119 —
    2.
    Of persons:

    Ponticus... Bassus... dulcia convictūs membra fuere mei,

    Ov. Tr. 4, 10, 48:

    membra et partes alienae potentiae,

    Sen. Ep. 21, 6; cf. poet.:

    fluctuantia membra Libyae,

    Sil. 2, 310.—
    B.
    Esp.
    1.
    A member of the state:

    per multa membra civitas in unum tantum corpus redigitur,

    Just. 5, 10, 10:

    membra partesque imperii,

    Suet. Aug. 48:

    reipublicae totius membra,

    Amm. 18, 5, 1:

    urbis,

    id. 15, 7, 5:

    Achaei scilicet per civitates velut per membra divisi sunt, unum tamen corpus et unum imperium habent,

    Just. 34, 1, 2: corpore sic toto ac membris Roma usa. Sil. 12, 318:

    cur ut decisa atque avulsa a corpore membra despiciar,

    id. 1, 670.—
    2.
    An apartment, chamber in a house:

    dormitorium membrum,

    a bed-chamber, Plin. Ep. 2, 17, 9:

    domūs membra,

    App. M. 3, 28, p. 141; 7, 1, p. 188:

    modus membrorum numerusque,

    Col. 6, 1, 1:

    cubicula et ejusmodi membra,

    Cic. ad Q. Fr. 3, 1, 1, § 2.—
    3.
    Of speech, a member or clause of a sentence: quae Graeci kommata et kôla nominant, nos recte incisa et membra dicimus, Cic. Or. 62, 211; cf. Auct. Her. 4, 19, 26.—
    4.
    Of the Church of Christ:

    singuli autem alter alterius membra,

    Vulg. Rom. 12, 5; cf.

    the context: membra sumus corporis ejus,

    i. e. Christ's, id. Eph. 5, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > membrum

  • 3 membrum

    membrum, ī, n., I) ein Glied des (fleischigen) Körpers, gew. Plur. membra, die Glieder als Körperteile (artus die Fugen der membra, die Gliedmaßen, articuli die Gelenke), Ter., Cic. u.a.: laceri artus, truncata membra, Plin. pan.: captus (gelähmt) omnibus membris, Liv.: non senectute sed fame membris trementibus, Sen.: membra trahere, Liv.: membra movere ad certos modos, v. pantom. Tanz, Tibull. – insbes. = das männliche Glied, der Penis, Priap. 68, 25 (vollst. membrum virile, Porphyr. Hor. sat. 1, 9, 69): u. so Plur. membra, Ov. am. 3, 7, 65. – u. Plur. membra = das weibliche Glied, Apul. met. 5, 6 u. 10, 31. – II) übtr., ein Glied = ein Teil, 1) im allg.: α) v. Lebl.: membra quassa carinae, Ov.: membra fracta ratis, Ov.: quassatae membra ratis, Ov.: vineae, Pallad.: membra oppidi, urbis, Amm.: omnia civitatis, Amm. – v. Abstr., omnes eius (philosophiae) partes atque omnia membra, Cic. de nat. deor. 1, 9: per omnia philosophiae membra prudenter disputando currere, Amm. 16, 5, 6: eadem sunt membra in utraque disputatione, Cic. de or. 3, 119. β) v. Pers.: convictus membra mei, Ov. trist. 4, 10, 48: fidae dulcia membra domus, Ov. trist. 1, 3, 64 (versch. von unten no. 2, b): membra et partes alienae potentiae (= Genossen u. Teilnehmer), Sen. ep. 21, 6: poet., fluctuantia membra Libyae, v. punischen Soldaten, Sil. 2, 310. – 2) insbes.: a) ein Glied des Staates (Ggstz. corpus, die Gesamtmasse, der Verband), per multa membra civitas dissipata in unum tandem corpus redigitur, Iustin. 5, 10, 10: membra partesque imperii, Suet. Aug. 48: rei publicae totius membra, Amm. 18, 5, 1: Achaei scilicet per civitates veluti per membra divisi sunt, unum tamen corpus et unum imperium habent, Iustin. 34, 1, 2: corpore sic toto ac membris Roma omnibus usa, Sil. 12, 318: cur ut decisa atque avulsa a corpore membra despiciar? Sil. 1, 670. – b) ein Glied = ein Gemach, ein Zimmer eines Hauses, dormitorium membrum, Schlafgemach, Plin. ep. 2, 17, 9; domus membra, Lucr. 6, 804. Apul. met. 3, 28 u. 7, 1: modus membrorum numerusque, Colum. 6, 1, 1: cubicula et eiusmodi membra, Cic. ad Q. fr. 3, 1, 1. § 2. – c) = κῶλον, ein Glied der Rede, ein Satzglied (s. Cic. or. 223), orationis, Cornif. rhet.: membra minutiora, Cic.

    lateinisch-deutsches > membrum

  • 4 membrum

    membrum, ī, n., I) ein Glied des (fleischigen) Körpers, gew. Plur. membra, die Glieder als Körperteile (artus die Fugen der membra, die Gliedmaßen, articuli die Gelenke), Ter., Cic. u.a.: laceri artus, truncata membra, Plin. pan.: captus (gelähmt) omnibus membris, Liv.: non senectute sed fame membris trementibus, Sen.: membra trahere, Liv.: membra movere ad certos modos, v. pantom. Tanz, Tibull. – insbes. = das männliche Glied, der Penis, Priap. 68, 25 (vollst. membrum virile, Porphyr. Hor. sat. 1, 9, 69): u. so Plur. membra, Ov. am. 3, 7, 65. – u. Plur. membra = das weibliche Glied, Apul. met. 5, 6 u. 10, 31. – II) übtr., ein Glied = ein Teil, 1) im allg.: α) v. Lebl.: membra quassa carinae, Ov.: membra fracta ratis, Ov.: quassatae membra ratis, Ov.: vineae, Pallad.: membra oppidi, urbis, Amm.: omnia civitatis, Amm. – v. Abstr., omnes eius (philosophiae) partes atque omnia membra, Cic. de nat. deor. 1, 9: per omnia philosophiae membra prudenter disputando currere, Amm. 16, 5, 6: eadem sunt membra in utraque disputatione, Cic. de or. 3, 119. β) v. Pers.: convictus membra mei, Ov. trist. 4, 10, 48: fidae dulcia membra domus, Ov. trist. 1, 3, 64 (versch. von unten no. 2, b): membra et partes alienae potentiae (= Genossen u. Teilnehmer), Sen. ep. 21, 6: poet., fluctuantia membra Libyae, v. punischen Soldaten,
    ————
    Sil. 2, 310. – 2) insbes.: a) ein Glied des Staates (Ggstz. corpus, die Gesamtmasse, der Verband), per multa membra civitas dissipata in unum tandem corpus redigitur, Iustin. 5, 10, 10: membra partesque imperii, Suet. Aug. 48: rei publicae totius membra, Amm. 18, 5, 1: Achaei scilicet per civitates veluti per membra divisi sunt, unum tamen corpus et unum imperium habent, Iustin. 34, 1, 2: corpore sic toto ac membris Roma omnibus usa, Sil. 12, 318: cur ut decisa atque avulsa a corpore membra despiciar? Sil. 1, 670. – b) ein Glied = ein Gemach, ein Zimmer eines Hauses, dormitorium membrum, Schlafgemach, Plin. ep. 2, 17, 9; domus membra, Lucr. 6, 804. Apul. met. 3, 28 u. 7, 1: modus membrorum numerusque, Colum. 6, 1, 1: cubicula et eiusmodi membra, Cic. ad Q. fr. 3, 1, 1. § 2. – c) = κῶλον, ein Glied der Rede, ein Satzglied (s. Cic. or. 223), orationis, Cornif. rhet.: membra minutiora, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > membrum

  • 5 membrum

    membrum membrum, i m (membra.ae f) участник (участница)

    Латинско-русский словарь > membrum

  • 6 membrum

    membrum membrum, i n часть (тела)

    Латинско-русский словарь > membrum

  • 7 membrum

    membrum membrum, i n конечность

    Латинско-русский словарь > membrum

  • 8 membrum

        membrum ī, n    [3 MAN-], of the body, a limb, member: Membra metu debilia sunt, T.: simulacra, quorum membra, etc., Cs.: membra, id est partes corporis: fractus membra labore, H.: membra toro reponunt, bodies, V.— A part, portion, division: membra fracta ratio, O.: philosophiae, branches: congeriem in membra redegit, i. e. organized, O.—Of persons, a member, part: Ponticus, Bassus... dulcia convictūs membra fuere mei, O.— An apartment, chamber: cubicula et eiusmodi membra.—Of a sentence, a member, clause.
    * * *
    member, limb, organ; (esp.) male genital member; apartment, room; section

    Latin-English dictionary > membrum

  • 9 membrum

    1) член тела: dominus membrorum suorum nemo videtur (1. 13 pr. D. 9, 2);

    ruptum (§ 7 I. 4, 4);

    membri quid laceratum (1. 10 pr. D. 21, 1);

    si membrum rupsit (L. XII. tab. VII. 2).

    2) член общества: m. reipubl. (1. 2 C. 12, 56). 3) часть дома (1. 52 § 7 D. 32. 1. 13 § 1 D. 40, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > membrum

  • 10 membrum

    ī n.
    1) член (тела), pl. тело (membra movere ad certos modos Tib; dare membris quietem V)
    преим. pl.genitalia O, Ap, Aus
    2) часть (membra quassa carinae O)
    3) раздел (philosophiae, orationis C)
    4) участник (alicujus rei Sen, Sil)
    5) комната, помещение, зал ( domūs membra Lcr)
    dormitorium m. PJспальня

    Латинско-русский словарь > membrum

  • 11 membrum

    i, n второе склонение член, конечность

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > membrum

  • 12 membrum

    ,i n
    член тела; часть целого

    Latin-Russian dictionary > membrum

  • 13 membrum

    , i n
      1) часть или член (тела), элемент;
      2) участник

    Dictionary Latin-Russian new > membrum

  • 14 cauda

    cauda, æ, f. [st2]1 [-] queue (d'un animal). [st2]2 [-] cauda = membrum virile: la queue, le membre viril.    - caudam trahere, Hor. S. 2, 3, 53: traîner une queue (= être un objet de risée).    - caudam jactare popello, Pers. 4, 15: flatter la populace (comme les chiens qui remuent la queue pour flatter).
    * * *
    cauda, æ, f. [st2]1 [-] queue (d'un animal). [st2]2 [-] cauda = membrum virile: la queue, le membre viril.    - caudam trahere, Hor. S. 2, 3, 53: traîner une queue (= être un objet de risée).    - caudam jactare popello, Pers. 4, 15: flatter la populace (comme les chiens qui remuent la queue pour flatter).
    * * *
        Cauda, caudae. Plin. La coue ou queue de quelque beste que ce soit.
    \
        Acumen caudae scorpii. Ouid. L'aguillon de la queue d'un scorpion.
    \
        Acuta cauda. Plin. Ague. \ Bisulca. Plin. Fourchue.
    \
        Equina. Horat. De cheval.
    \
        Extrema. Virgil. Le bout de la queue.
    \
        Falcata. Ouid. Courbee. \ Ima. Virgil. Le bout.
    \
        Intorta cauda suum. Plin. Tortillee.
    \
        Lunata cauda delphini. Seneca. A deux poinctes comme le croissant de la lune. \ Nouissima. Ouid. Le bout.
    \
        Demetere caudam ferro. Horat. Couper.
    \
        Iactare caudam. Pers. Demener la queue, Flatter comme font les chiens.
    \
        Verrere vestigia cauda. Virg. Quand la queue est si longue qu'elle traine à terre.
    \
        Cauda, pro membro virili. Horat. La partie honteuse de l'homme.
    \
        Caudam trahere. Horat. Estre mocqué.

    Dictionarium latinogallicum > cauda

  • 15 caulis

    caulis (cōlis), is, m. [st2]1 [-] tige. [st2]2 [-] chou. [st2]3 [-] vrille, pousse de la vigne. [st2]4 [-] tuyau (de plume). [st2]5 [-] caulis = membrum virile: membre viril, queue.
    * * *
    caulis (cōlis), is, m. [st2]1 [-] tige. [st2]2 [-] chou. [st2]3 [-] vrille, pousse de la vigne. [st2]4 [-] tuyau (de plume). [st2]5 [-] caulis = membrum virile: membre viril, queue.
    * * *
        Caulis, huius caulis, masc. g. Plin. La tige de l'herbe, le tronc, le gros, ce qui monte en hault.
    \
        Caulis vitis. Virgil. Les nouvelles branches de la vigne.
    \
        Vngere caules oleo. Horat. Mettre de l'huile dedens les choux.
    \
        Caules pennarum auium. Plin. Les tuyaux.
    \
        Caulis caudae. Plin. La verge de la queue, ou la tige.

    Dictionarium latinogallicum > caulis

  • 16 colis

    caulis (cōlis), is, m. [st2]1 [-] tige. [st2]2 [-] chou. [st2]3 [-] vrille, pousse de la vigne. [st2]4 [-] tuyau (de plume). [st2]5 [-] caulis = membrum virile: membre viril, queue.
    * * *
    caulis (cōlis), is, m. [st2]1 [-] tige. [st2]2 [-] chou. [st2]3 [-] vrille, pousse de la vigne. [st2]4 [-] tuyau (de plume). [st2]5 [-] caulis = membrum virile: membre viril, queue.
    * * *
        Colis, huius colis, m. g. Varro. Un rejecton du sarment de la vigne qui nouvellement naist et croist par chascun an.

    Dictionarium latinogallicum > colis

  • 17 genitalis

    gĕnĭtālis, e [st1]1 [-] génital, sexuel.    - partes genitales (corporis), Lucr. 4, 1044: les parties génitales.    - genitalia membra, Ov. Am. 2, 3, 3: les parties génitales.    - genitalia, ium, n. Apul. Quint.: les parties sexuelles.    - genitale (s.-ent. membrum): parties génitales. [st1]2 [-] qui engendre, qui produit, fécond.    - genitalia corpora, Lucr. 1, 58, etc: les éléments générateurs (atomes).    - genitales partes trunci, Col. 3, 6, 1: les parties du tronc qui produisent.    - genitales menses, Gell. 3, 16, 4: les mois de la gestation, où la naissance est possible.    - genitales dii, Enn. An. 119: les douze grands dieux [créateurs de tous les autres]. [st1]3 [-] de naissance, natal.    - Genitalis, f.: surnom de Diane. --- Hor. Saec. 16.    - genitalis dies (= dies natalis): anniversaire.    - genitale solum, Vell. 2, 15, 1: lieu de naissance, pays natal. --- Stat. S. 2, 3, 62; Prud. Cath. 10; Amm. 27, 5.
    * * *
    gĕnĭtālis, e [st1]1 [-] génital, sexuel.    - partes genitales (corporis), Lucr. 4, 1044: les parties génitales.    - genitalia membra, Ov. Am. 2, 3, 3: les parties génitales.    - genitalia, ium, n. Apul. Quint.: les parties sexuelles.    - genitale (s.-ent. membrum): parties génitales. [st1]2 [-] qui engendre, qui produit, fécond.    - genitalia corpora, Lucr. 1, 58, etc: les éléments générateurs (atomes).    - genitales partes trunci, Col. 3, 6, 1: les parties du tronc qui produisent.    - genitales menses, Gell. 3, 16, 4: les mois de la gestation, où la naissance est possible.    - genitales dii, Enn. An. 119: les douze grands dieux [créateurs de tous les autres]. [st1]3 [-] de naissance, natal.    - Genitalis, f.: surnom de Diane. --- Hor. Saec. 16.    - genitalis dies (= dies natalis): anniversaire.    - genitale solum, Vell. 2, 15, 1: lieu de naissance, pays natal. --- Stat. S. 2, 3, 62; Prud. Cath. 10; Amm. 27, 5.
    * * *
        Genitalis, et hoc genitale, penul. prod. vt Genitale solum, Le pays où on est engendré ou né.
    \
        Genitalis hora. Plin. L'heure et le temps que la femelle demande le masle.
    \
        Arua genitalia. Ouid. Esquels on a esté engendré.
    \
        Corpora quatuor genitalia. Ouid. Les quatre elements dont toutes choses sont engendrees.
    \
        Mundus genitalis. Silius. Auquel se font les generations et engendrements.
    \
        Genitalia semina. Virg. Semence dont s'engendre quelque chose.
    \
        Tempus genitale. Ouid. Le jour de la nativité.
    \
        Genitales partes trunci. Colum. Qui ont vertu d'engendrer et produire.

    Dictionarium latinogallicum > genitalis

  • 18 paco

    [st1]1 [-] pāco, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - pacifier, soumettre, dompter. - [abcl]b - débarrasser, purger de; dompter par la charrue, défricher.[/b]    - vomere silvas pacare, Hor.: défricher les forêts avec le soc de la charrue.    - Erymanthi pacare nemora, Virg.: pacifier les bois d'Érymanthe (les débarrasser du sanglier). [st1]2 [-] pāco, ĕre, arch.: c. pango.    - si membrum rupit, ni cum eo pacit, talio esto, Tab.: si quelqu'un a brisé un membre d'autrui et qu'il n'y ait pas arrangement, que s'applique la loi du talion.
    * * *
    [st1]1 [-] pāco, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - pacifier, soumettre, dompter. - [abcl]b - débarrasser, purger de; dompter par la charrue, défricher.[/b]    - vomere silvas pacare, Hor.: défricher les forêts avec le soc de la charrue.    - Erymanthi pacare nemora, Virg.: pacifier les bois d'Érymanthe (les débarrasser du sanglier). [st1]2 [-] pāco, ĕre, arch.: c. pango.    - si membrum rupit, ni cum eo pacit, talio esto, Tab.: si quelqu'un a brisé un membre d'autrui et qu'il n'y ait pas arrangement, que s'applique la loi du talion.
    * * *
        Paco, pacas, pacare: vt Pacare hostem. Cic. Appaiser.
    \
        Syluae pacantur vomere. Horatius. Sont dontees et addoulcies par labour.

    Dictionarium latinogallicum > paco

  • 19 palus

    [st1]1 [-] pālus, i, m.: - [abcl][b]a - poteau, pieu, échalas. - [abcl]b - poteau (qui servait aux exercices des soldats et des gladiateurs).[/b]    - ad palum alligatus, Cic.: (criminel) attaché au poteau.    - exerceamur ad palum, Sen.: aguerrissons-nous par l'habitude.    - palus = membrum virile, Hor. S. 1, 8, 5: membre viril. [st1]2 [-] pălūs, ūdis, f. (gén. plur. um ou ĭum): - [abcl][b]a - marais, marécage, étang; eau du Styx. - [abcl]b - Mart. jonc, roseau.[/b]    - Palus Maeotis = Lacus Maeotis, Plin. 2, 67, 67, § 168: le Palus-Méotis (= la mer d'Azov).
    * * *
    [st1]1 [-] pālus, i, m.: - [abcl][b]a - poteau, pieu, échalas. - [abcl]b - poteau (qui servait aux exercices des soldats et des gladiateurs).[/b]    - ad palum alligatus, Cic.: (criminel) attaché au poteau.    - exerceamur ad palum, Sen.: aguerrissons-nous par l'habitude.    - palus = membrum virile, Hor. S. 1, 8, 5: membre viril. [st1]2 [-] pălūs, ūdis, f. (gén. plur. um ou ĭum): - [abcl][b]a - marais, marécage, étang; eau du Styx. - [abcl]b - Mart. jonc, roseau.[/b]    - Palus Maeotis = Lacus Maeotis, Plin. 2, 67, 67, § 168: le Palus-Méotis (= la mer d'Azov).
    * * *
    I.
        Palus, prima breui, et secunda aliquando (sed rarissime) indifferente, genitiuo paludis, pen. prod. foem. gen. Horatius. Une marre, Marais, ou Marescage, Un palu.
    II.
        Palus, pali, priore producta. Tibull. Plin. Un pal, Un pau, ou pieu, ou eschalas et paisseau, ou charnier de vigne rond.
    \
        Pali fistuca adacti. Pilottis. B.
    \
        Pali vstulati. Vitruuius. Pieux bruslez par le bout pour pilotter.

    Dictionarium latinogallicum > palus

  • 20 telum

    tēlum, i, n. [st2]1 [-] toute arme de trait: arme de jet, trait, flèche, javelot. [st2]2 [-] toute arme offensive: épée, poignard, hache, massue, ceste. [st2]3 [-] au fig. arme, moyen. [st2]4 [-] aiguillon. [st2]5 [-] trait de lumière, rayon. [st2]6 [-] Ov. traits de la foudre, carreaux de la foudre. [st2]7 [-] Isid. Samm. pleurésie, point de côté. [st2]8 [-] Mart. c. membrum virile.    - esse cum telo, Cic.: porter une arme, être armé.    - tela fortunae: les coups de la fortune.    - tela linguae, Ov.: les traits de la médisance.    - tela missilia: traits, javelots.
    * * *
    tēlum, i, n. [st2]1 [-] toute arme de trait: arme de jet, trait, flèche, javelot. [st2]2 [-] toute arme offensive: épée, poignard, hache, massue, ceste. [st2]3 [-] au fig. arme, moyen. [st2]4 [-] aiguillon. [st2]5 [-] trait de lumière, rayon. [st2]6 [-] Ov. traits de la foudre, carreaux de la foudre. [st2]7 [-] Isid. Samm. pleurésie, point de côté. [st2]8 [-] Mart. c. membrum virile.    - esse cum telo, Cic.: porter une arme, être armé.    - tela fortunae: les coups de la fortune.    - tela linguae, Ov.: les traits de la médisance.    - tela missilia: traits, javelots.
    * * *
        Telum, teli. Toute sorte de dard, ou traict, ou autre chose qu'on jecte pour blesser son ennemi.
    \
        Lucida tela diei. Lucret. Les jects et brandons des rayes et lumiere du soleil.
    \
        Gelidi tela pauoris. Lucret. Esmotions de frayeur.
    \
        Agere telis aliquem. Virgil. Le poursuyvre à coups de dards.
    \
        Exire tela corpore. Virgil. Se destourner et eviter un coup de traict.
    \
        Regere tela neruo. Senec. Estre bon archer, Tirer bien de l'arc.

    Dictionarium latinogallicum > telum

См. также в других словарях:

  • Membrum — (lat.), Glied; M. genitale, M. virile, Männliches Glied, s.u. Genitalien A). Daher Membratim, gliederweise; Membratur, der Gliederbau …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Membrum — (lat.), Glied, Mitglied; M. genitale, Zeugungsglied; M. virile, männliches Glied; M. honorarium, Ehrenmitglied …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Membrum — Membrum, lat., Glied; membratim, gliederweise; Membratur, Gliederbau …   Herders Conversations-Lexikon

  • membrum — index clause, ingredient Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • MEMBRUM — Africae propriae urbs. Antonin. inter Carthaginem et Hipponem Zarethum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Membrum — Mem|brum das; s, ...bra <aus gleichbed. lat. membrum> [Körper]glied, Extremität (Med.); Membrum virile [ v...]: svw. ↑Penis …   Das große Fremdwörterbuch

  • Membrum — Mẹm|brum auch: Mẹmb|rum 〈n.; s, Mẹm|bra; Med.〉 Körperglied [lat.] * * * Mẹm|brum, das; s, ...bra [lat. membrum] (Med.): [Körper]glied; Extremität: M. virile (Penis) …   Universal-Lexikon

  • Membrum — Mẹm|brum [aus gleichbed. lat. membrum, Gen.: membri] s; s, ...bra: Glied, Körperglied, Extremität (Anat.). Mẹm|brum infe̱rius: untere Extremität. Mẹm|brum supe̱rius: obere Extremität. Mẹm|brum viri̱le: = Penis …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Membrum virile — Membrum virile,   in der medizinischen Fachsprache die lateinische Bezeichnung für das männliche Glied …   Universal-Lexikon

  • membrum virile —    the penis    Literally, in Latin, the male member:     And not a bad label for his membrum virile either. (Sanders, 1980) …   How not to say what you mean: A dictionary of euphemisms

  • Membrum thoracicum — sparnas statusas T sritis topografinė išorės anatomija atitikmenys: lot. Ala; Membrum thoracicum ryšiai: platesnis terminas – topografinė išorės anatomija siauresnis terminas – alkūnė siauresnis terminas – dilbis siauresnis terminas – pažastis… …   Paukščių anatomijos terminai

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»