-
1 Mella
1.mella, ae, f. [mel], perh. for mellea (sc. aqua), honey-water (post-Aug.), Col. 12, 11, 1; 12, 49, 3.2.Mella or Mēla, ae, m., a river in Upper Italy, near Brescia, now Mella, Cat. 67, 33:3.curva legunt prope flumina Mellae,
Verg. G. 4, 278. -
2 mella
1.mella, ae, f. [mel], perh. for mellea (sc. aqua), honey-water (post-Aug.), Col. 12, 11, 1; 12, 49, 3.2.Mella or Mēla, ae, m., a river in Upper Italy, near Brescia, now Mella, Cat. 67, 33:3.curva legunt prope flumina Mellae,
Verg. G. 4, 278. -
3 mel
mĕl, mellis ( abl. sing. melli, Plaut. Truc. 2, 4, 20.— Gen. and dat. plur. obsol. acc. to Prisc. p. 744 P.), n. [Gr. meli, honey; melissa, bee; cf. mulsus], honey.I.Lit.:II.hoc est melli dulci dulcius,
Plaut. Truc. 2, 4, 20 (Spengel, dulce):villa abundat lacte, caseo, melle,
Cic. Sen. 16, 56; cf. Plin. 11, 14, 14, § 33:roscida mella,
Verg. E. 4, 30:mellis vindemia,
Col. 9, 15, 1.—Trop., honey for sweetness, pleasantness:poëtica mella,
Hor. Ep. 1, 19, 44:hoc juvat et melli est,
is pleasant, id. S. 2, 6, 32.—Of sweetness, pleasantness of speech:Nestoreum mel, Auct. Pan. ad Pison. 64: Homerici senis mella,
Plin. Ep. 4, 3, 3.—Prov.: quia te tango, mel mihi videor lingere,
it seems to me as sweet as honey, Plaut. Cas. 2, 8, 21:mella petere in medio flumine,
of a vain search, Ov. A. A. 1, 748. —As a term of endearment, darling, sweet, honey:meum mel, meum cor,
Plaut. Poen. 1, 2, 157; 173; id. Curc. 1, 3, 8; id. Trin. 2, 1, 18: Sempronium, mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1. -
4 mellis
mĕl, mellis ( abl. sing. melli, Plaut. Truc. 2, 4, 20.— Gen. and dat. plur. obsol. acc. to Prisc. p. 744 P.), n. [Gr. meli, honey; melissa, bee; cf. mulsus], honey.I.Lit.:II.hoc est melli dulci dulcius,
Plaut. Truc. 2, 4, 20 (Spengel, dulce):villa abundat lacte, caseo, melle,
Cic. Sen. 16, 56; cf. Plin. 11, 14, 14, § 33:roscida mella,
Verg. E. 4, 30:mellis vindemia,
Col. 9, 15, 1.—Trop., honey for sweetness, pleasantness:poëtica mella,
Hor. Ep. 1, 19, 44:hoc juvat et melli est,
is pleasant, id. S. 2, 6, 32.—Of sweetness, pleasantness of speech:Nestoreum mel, Auct. Pan. ad Pison. 64: Homerici senis mella,
Plin. Ep. 4, 3, 3.—Prov.: quia te tango, mel mihi videor lingere,
it seems to me as sweet as honey, Plaut. Cas. 2, 8, 21:mella petere in medio flumine,
of a vain search, Ov. A. A. 1, 748. —As a term of endearment, darling, sweet, honey:meum mel, meum cor,
Plaut. Poen. 1, 2, 157; 173; id. Curc. 1, 3, 8; id. Trin. 2, 1, 18: Sempronium, mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1. -
5 mel
mel mellis, n [MAL-], honey: villa abundat caseo, melle: roscida mella, V.—Fig., honey, sweetness, pleasantness: poëtica mella, H.: Hoc iuvat et melli est, is pleasant, H.—Prov.: e medio flumine mella petat, i. e. where there is none, O.* * *honey; sweetness; darling -
6 sudo
sūdo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [Gr. root id-; idos, hidros, sweat; Germ. Schweisz].I. A.Lit.(α).Absol.:(β).qui sudat,
Plaut. As. 2, 2, 23:sine causā sudare,
Cic. de Or. 2, 55, 223:sudavit et alsit,
Hor. A. P. 413:juvenum sudantibus lacertis,
Ov. M. 4, 707:quid cum Cumis Apollo sudavit,
Cic. Div. 1, 43, 98; cf.:deorum sudasse simulacra nuntiatum est,
id. ib. 2, 27, 58:bibere et sudare vita cardiaci est,
Sen. Ep. 15, 3:in montes sudantes conscendimus,
Petr. 116.—With abl., to sweat or perspire with, to be wet with, moist with, drenched in any thing:b.fit ut in speluncis saxa superne Sudent umore,
Lucr. 6, 943; cf.:cavae tepido sudant umore lacunae,
Verg. G. 1, 117:sudabant fauces sanguine,
Lucr. 6, 1147:scuta duo sanguine sudasse,
Liv. 22, 1:quattuor signa sanguine multo,
id. 27, 4:arma sudore,
Sil. 2, 455:umore Cumanus Apollo,
Flor. 2, 8, 3.— Poet.: terra sudat sanguine, Enn. ap. Non. 504, 33 (Trag. v. 213 Vahl.):sanguine litus,
Verg. A. 2, 582.—Poet., transf., of the moisture itself, to sweat, drip, distil from any thing:B.quid tibi odorato referam sudantia ligno Balsama,
Verg. G. 2, 118:dulcis odoratis umor sudavit ab uvis,
Sil. 7, 191.—Trop., qs. to sweat or perspire from exertion, i. e. to toil, labor hard, exert or fatigue one ' s self, tire one ' s self out, etc. (rare but class.; cf. Ritschl in Rhein. Mus. Neue Folge, 12, p. 458 sq.;II.syn.: contendo, luctor): sudabis satis, Si cum illo inceptas homine,
Ter. Phorm. 4, 3, 23; cf.:in cassum defessi sanguine sudent, Augustum per iter luctantes ambitionis,
Lucr. 5, 1129:vides sudare me jamdudum laborantem, quomodo, etc.,
Cic. Fam. 3, 12, 3:sudandum est his pro communibus commodis,
id. Sest. 66, 139:in mancipii redhibitione sudare,
Quint. 8, 3, 14 Spald. N. cr.:has meus ad metas equus,
Prop. 4 (5), 1, 70:sub ingenti pharetrā,
Stat. Th. 5, 443.— Poet., with inf.:et ferrea sudant Claustra remoliri,
Stat. Th. 10, 526.— Impers. pass.:parabile est, quod natura desiderat: ad supervacua sudatur,
Sen. Ep. 4, 8.—Act. (only poet. and in post-Aug. prose).A. 1.Lit.:2.et durae quercus sudabunt roscida mella,
Verg. E. 4, 30:pinguia electra,
id. ib. 8, 54:balsamum,
Just. 36, 3, 4:nemora Orientis, ubi tura et balsama sudantur,
Tac. G. 45:sudata ligno Tura,
Ov. M. 10, 308:oleum baca Venafri,
Mart. 13, 101, 1:mella,
Nemes. Ecl. 1, 76:sanguinem,
Val. Max. 1, 6, 5; Aug. in Psa. 93, 19:mella,
Lact. 7, 24, 7.—Trop. (acc. to I. B.), to sweat out a thing, i. e. to make, perform, or carry on laboriously:B.multo labore Cyclopum Sudatum thoraca capit,
Sil. 4, 436:fibulam,
Claud. Rapt. Pros. 2, 16:vomere messes,
id. Laud. Stil. 2, 94:zonam,
id. Epigr. 23, 12:deunces,
Pers. 5, 149:bella,
Prud. Cath. 2, 76:laborem,
Sil. 3, 92; Stat. Th. 5, 189. —Pregn.1. 2.Of time, to sweat through, pass or spend in sweating:actae sub pellibus hiemes aestatesque inter bella sudatae,
Pac. Pan. Theod. 8. -
7 redoleo
rĕd-ŏlĕo, ŭi, ēre, v. a. and n., to emit a scent, diffuse an odor; to smell of or like, be redolent of any thing.I.Act.A.Lit.:B.vinum redolens,
smelling of wine, Cic. Phil. 2, 25, 63:unguenta,
Plin. 11, 18, 19, § 61:thymum,
Quint. 12, 10, 25:illa tuas redolent medicamina mensas,
Ov. R. Am. 355; id. A. A. 3, 213:foetorem acoremve,
Col. 12, 18, 3:delicias,
Mart. 14, 59.—Trop.:II.orationes redolentes antiquitatem,
Cic. Brut. 21, 82:doctrinam exercitationemque paene puerilem,
id. de Or. 2, 25, 109:servitutem paternam,
Val. Max. 6, 2, 8 fin.:nihil,
Cic. Cael. 20, 47. —Neutr.A.Lit., absol:B.quod fracta magis redolere videntur Omnia,
Lucr. 4, 696; so Ov. M. 4, 393:in patulis redolentia mala canistris,
id. ib. 8, 675 al.—With gen.:fila Tarentini redolentia porri edisti,
Mart. 13, 18, 1. — With abl.:redolent thymo fragrantia mella,
Verg. G. 4, 169; id. A. 1, 436:mella thymi redolentia flore,
Ov. M. 15, 80; Val. Fl. 4, 15; Val. Max. 1, 6 fin. —Trop.:mihi quidem ex illius orationibus redolere ipsae Athenae videntur,
Cic. Brut. 82, 285; id. Sest. 10, 24 Orell. N. cr.: praefectus urbis, cui nescio quid redoluerat, a conventu se abstinuit, who had got scent of something, Capitol. Gord. II. -
8 bibō
bibō bibī, —, ere [BI-], to drink: vinum, T.: mella diluta, H.: lac, to suck, O.: gemmā, from a jewelled cup, V.: caelato (sc. poculo), Iu.: Quod iussi ei dari bibere, to be given her to drink, T.: ut bibere sibi iuberet dari, L.: Iovi bibere ministrare: sitis exstincta bibendo, O.: ab tertiā horā bibebatur: Graeco more (i. e. propinando): Xanthum, i. e. water from, V.: Caecubam uvam (i. e. vinum), H.—Prov.: aut bibat aut abeat (at a feast). —With the name of a river, to visit, reach, frequent, dwell in the region of: si Hebrum bibamus, V.: Ararim Parthus bibet, i. e. the Parthians will come to Germany, V.: Extremum Tanain si biberes, Lyce, H. — Bibere aquas, i. e. to be drowned, O. — Meton., to take in, absorb, imbibe: sat prata biberunt, have been watered, V.: (terra) bibit umorem, absorbs moisture, V.: Amphora fumum bibere instituta, H.—Of the rainbow: bibit ingens arcus, V. — Fig., to receive, take in, drink in: longum amorem, V.: Pugnas bibit aure, H.: animo sanguinem, thirst for: Hasta bibit cruorem, drew, V.* * *Ibibere, bibi, bibitus Vdrink; toast; visit, frequent (w/river name); drain, draw off; thirst for; suckIIhard drinker, tippler, drunkard; kind of worm bread in wine -
9 cōgō
cōgō coēgī, coāctus, ere [com- + ago], to drive together, collect, crowd, bring together, summon, congregate, convene: certe cogit is qui congregat homines: coacti sunt si, etc.: pecus, V.: talenta ad quindecim Coëgi, collected, T.: pecunias, to exact: pecuniam a civitatibus, to extort: ad iudicium familiam, Cs.: concilio coacto, Cs.: (equites) ex Latio, levy, S.: copias in unum locum, Cs.: ingens coacta vis navium est, L.: milites in provinciam, L.: ad militiam aliquos, S.: auxilia undique, V.: senatum, to convene, L.: cogimur in senatum: coguntur senatores gratiā: in senatum acerbe cogi, to be summoned: ovīs stabulis, V. — Of fluids, to thicken, condense, curdle, coagulate, gather: caelum in quo nubes coguntur: in nubem cogitur aër, V.: frigore mella, V.: lac coactum, O. — To contract, narrow, straiten: saltus in artas coactus fauces, L.: amnem in tenuem alvum, Cu.—To force, drive, press: quercum cuneis coactis scindere, V.: vitīs in sulcum, V.—With agmen, to bring up the rear, L.: ut nec agmen cogamus, are the last: stellae, quarum agmina cogit Lucifer, O. — Fig.: in angustum meae coguntur copiae, my resources are brought into straits, T.: me defensionis in semihorae curriculum, restrict. — To urge, force, compel, constrain: coactus legibus Eam uxorem ducet, T.: tam vehemens fui quam cogebar: vis cogendae militiae, L.: huic leges cogunt nubere hanc, T.: Orgetorigem causam dicere, Cs.: Iugurtham spem salutis in fugā habere, S.: vi ut rediret, T.: ut vos eum condemnetis: vi, ut eos paterentur, etc., Cs.: senatus cogitur ut decernat, ut, etc.: ingratiis ad depugnandum omnes, N.: ad proelia, V.: alquem in deditionem, L.: et scis in breve te cogi (of a book), are rolled up tightly, H.: finitumos armis sub imperium suum, S.: quod vos vis cogit, id, etc., T.: quod sua quemque mala cogebant, L.: quid non mortalia pectora cogis? V.: ad id, quod natura cogeret, accelerare, N.: quidquid cogebat ventris furor, Iu.: Invitus feci, lex coëgit, T.: ‘non licet.’ At causa cogit: vagi quas nox coëgerat sedes habebant, S.: nullo cogente, spontaneously, O.: lacrimae coactae, forced, V.: lacrimae coactae, uncontrollable, O.: nihil feci nisi coactus, on compulsion: coactus metu.— To conclude: ex quibus id cogitur.* * *cogere, coegi, coactus V TRANScollect/gather, round up, restrict/confine; force/compel; convene; congeal; felt -
10 condō
condō didī, ditus, ere [com- + do], to put together, make by joining, found, establish, build, settle: oppida, H.: urbem: urbs condita vi et armis, L.: ante Romam conditam, before the foundation of Rome: post urbem conditam: gentem, V.: optato conduntur Thybridis alveo, they settle, V.—To erect, make, construct, build, found: aram, L.: sepulcrum, H.: moenia, V.—To compose, write, celebrate, treat, describe: conditum ab Livio poëtā carmen, L.: poëma: festa numeris, O. — To establish, found, be the author of, produce, make: aurea saecula, V.: collegium novum, L.—To put away, lay by, lay up, store, treasure: pecuniam: fructūs: (pocula) condita servo, V.: quod mox depromere possim, H.: Sabinum testā lēvi, H.: mella puris amphoris, H.: messīs, O.: (piratas) in carcerem, to imprison: captivos in vincula, L.: sortes eo: litteras in aerario: se (aves) in foliis, V.: domi conditus consulatus, i. e. safe: omne bonum in visceribus medullisque.—To preserve, pickle: corna in faece, O.—To inter, bury: mortuos cerā circumlitos: animam sepulcro, V.: te humi, V.: fraternas umbras tumulo, O.: patrem, Ph.: fulgura publica, i. e. things blasted, Iu.: tempora Notis condita fastis, i. e. recorded, H.: longos Cantando soles, to bury, dispose of, V.: diem collibus in suis, H.: lūstrum, to complete, close (by offering sacrifices): idque conditum lūstrum appellavit, L.—To conceal, hide, secrete, suppress: Sibylla condita: aetas condet nitentia, H.: caelum umbrā, V.: aliquid iocoso furto, make away with, H.: voltum aequore, O.: ensīs, sheathe, H.: ferrum, Ph.: oculos, shut, O.: lumina, V.: se in viscera (terrae), O.: per omnīs se portas, retire, V.: Numidarum turmas medio in saltu, place in ambush, L.—To strike deep, plunge, bury: in gurgitis ima sceptrum, O.: digitos in lumina, O.: Pectore in adverso ensem, V.: telum iugulo, O.: stimulos caecos in pectore, O.* * *condere, condidi, conditus V TRANSput/insert (into); store up/put away, preserve, bottle (wine); bury/inter; sink; build/found, make; shut (eyes); conceal/hide/keep safe; put together, compose; restore; sheathe (sword); plunge/bury (weapon in enemy); put out of sight -
11 cōn-struō
cōn-struō strūxī, strūctus, ere, to heap together, pile up, accumulate: acervos nummorum apud istum: omnibus rebus pecuniam: divitias, H.: mella, V.: dentes in ore constructi, arranged: constructae sunt dape mensae, heaped, Ct. — To make, erect, build: mundum: aedificium: sepulcrum saxo, L.: nidum sibi, O. -
12 dē-cēdō
dē-cēdō cessī (inf. dēcēsse, T.), cessus, ere, to go away, depart, withdraw, retire: de alterā parte (agri), Cs.: de praesidio: ex Galliā Romam: e pastu decedere campis, V.: Africā, S.: praesidio, L.: naves suo cursu, i. e. went out of their course, Cs.—To retire, withdraw, retreat, fall back, abandon a position: nisi decedat atque exercitum deducat, Cs.: inde, Cs.: Italiā. — Of a provincial magistrate, to retire, surrender (office): de provinciā decessit: ex Syriā: provinciā: te decessurum fuisse: Romam, S.: Romam ad triumphum, L.—To give place, make way, retire, yield: servo in viā Decesse populum, T.: serae nocti, i. e. at the approach of, V.: calori, to escape from, V.: canibus de viā, avoid: his omnes decedunt, avoid, Cs. —Fig., to depart, disappear, die: de vitā: ex ingratorum hominum conspectu morte, N.: cum pater familiae decessit, Cs.: in paupertate, N.— To depart, go off, abate, subside, cease: febres, N.: nuntiatum est aestum decedere, L.: De summā nihil decedet, be wanting, T.: de causā periculi nihil: quaestioni materia decessit, L.: Decedet iam ira haec, T.: neque Decedit aeratā triremi cura, H.: postquam invidia decesserat, S.—Poet.: sol decedens, setting, V.: lux, tarde decedere visa, O.: decedentia Tempora, passing seasons, H.—To depart from, give up, resign, forego, yield, swerve: de suis bonis: de meo iure: de sententiā: de foro, to retire from public life, N.: de scenā: de officio decessum, L.: iure suo, L.: poema si paulum summo decessit, has fallen short of, H.: cum (senatus) nihil a decretis decesserit.—To depart, deviate: de viā, i. e. from right: instituto suo, L.: fide, L.— To give way, yield: decede peritis, be guided by, H.: ubi non Hymetto Mella decedunt, are not inferior, H. -
13 dēcūtiō
dēcūtiō cussī, cussus, ere [de + quatio], to shake off, strike down, cast off: ense caput, O.: lilia, O.: summa papaverum capita baculo, L.: mella foliis, V.: silvis honorem (i. e. frondem), H.: turres fulminibus decussae, L.: ariete decussi muri, L.* * *Idecutere, decussi, decussus V TRANSshake/strike/knock/force down/off/aside (from upright); dislodge; overturnIIdecutire, -, - V TRANSflay, skin; deprive of skin -
14 dī-luō
dī-luō uī, ūtus, ere, to wash away, dissolve, dilute, wash, drench: ne aqua lateres diluere posset, Cs.: sata laeta, V.: unguenta lacrimis, O.: diluta labella guttis, moistened, Ct.—To dissolve, temper, dilute, mix, steep: venenum, L.: favos lacte, V.: mella Falerno, H.—Fig., to weaken, lessen, impair, extenuate: res levīs crimen: molestias omnīs: horam mero, O.: quae Popilius obiecerat, L.: unāquāque de re. -
15 dīripiō
dīripiō uī, eptus, ere [dis- + rapio], to tear asunder, tear in pieces: Cum diripereris equis, O.: membra manibus nefandis, O.: dapes, V.— To lay waste, ravage, spoil, plunder, pillage: bona eorum, Cs.: oppidum, Cs.: captas urbīs, L.: diripiendas civitates dare, Cs.: direpta domus, V.: praedas imperatores cum paucis diripiebant, seized and divided, S.: aras, strip, V.: mella, steal, V.— To tear away, snatch away: Vaginā ensem, V.: direpta leoni Pellis erat, O.* * *diripere, diripui, direptus Vtear apart/to pieces/asunder; lay waste, plunder, pillage; seize and divide -
16 fīdō
fīdō fīsus sum, ere [1 FID-], to trust, confide, put confidence in, rely upon: nostrae causae: nocti, V.: pestilentiae, L.: puer sibi fidens: Hac (Cynosurā) fidunt duce: ope equinā, O.: pictis puppibus, H.: suis rebus: fidis enim manare poëtica mella Te solum, H.* * *fidere, fisus sum V SEMIDEPtrust (in), have confidence (in) (w/DAT or ABL) -
17 frāgrāns
frāgrāns ntis, adj. [P. of fragro], sweet-smelling, fragrant: mella, V.: odore domus, Ct. -
18 iterō
iterō āvī, ātus, āre [iterum], to do a second time, repeat: cum duplicantur iteranturque verba: saepe eadem, L.: iterata pugna, renewed, L.: ubi Phoebus iteraverit ortūs, has risen a second time, O.: cursūs relictos, H.: aequor, embark again upon, H.: Muricibus Tyriis iteratae vellera lanae, dyed twice, H.: nullis iterata priorum Ianua, reached again, O.: agro arato... iterato, ploughed a second time: truncis Lapsa cavis iterare mella, celebrate, H.* * *iterare, iteravi, iteratus Vdo a second time; repeat; renew, revise -
19 līquēns
līquēns ntis, adj. [P. of liquor], flowing, fluid, liquid: mella, V.: flumina, V. -
20 mānō
mānō āvī, —, āre [MAD-], to flow, run, trickle, drop, drip: toto manabat corpore sudor, V.: manant ex arbore guttae, O.: lacrima, H.— To be drenched, flow, drip, overflow: simulacrum multo sudore manavit: signa Lanuvi cruore manavere, L.: manantia labra salivā, Iu.— To give out, shed, pour forth, distil: lacrimas marmora manant, O.: fidis poëtica mella, distil poetic honey, H.— To flow, extend, be diffused, spread: aër, qui per maria manat: multa ab eā (lunā) manant.—Fig., to extend, be diffused, spread, get abroad: cum malum manaret in dies latius: manat totā urbe rumor, L.: manat per compita rumor, H.— To flow, spring, arise, proceed, emanate, take origin, originate: ex uno fonte omnia scelera manare: ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit.— To escape, be forgotten: Omne supervacuum pleno de pectore manat, H.* * *manare, manavi, manatus Vflow, pour; be shed; be wet; spring
См. также в других словарях:
Mella — can refer to: Mella, a river in North Italy Edoardo Arborio Mella (1808–1884), an Italian architect Julio Antonio Mella, one of the founders of the internationalized Cuban Communist Party Mella, Cuba, a municipality in Santiago de Cuba Province,… … Wikipedia
mella — sustantivo femenino 1. Rotura o hendidura en el filo de un arma o de una herramienta o en el borde de un objeto: La navaja tiene una mella. Saca otras tazas de café, que éstas tienen algunas mellas y están feas. 2. Hueco que deja una cosa en el… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Mella — ist der Familienname folgender Personen: Julio Antonio Mella (1903–1929), kubanischer Studentenführer Mella bezeichnet die geografischen Begriffe: einen Fluss in Italien, siehe Mella (Fluss) ein Municipio in Kuba, siehe Mella (Kuba) siehe auch:… … Deutsch Wikipedia
mella — (De mellar). 1. f. Rotura o hendidura en el filo de un arma o herramienta, o en el borde o en cualquier ángulo saliente de otro objeto, por un golpe o por otra causa. 2. Vacío o hueco que queda en una cosa por faltar lo que lo ocupaba o henchía,… … Diccionario de la lengua española
Mella — Mella, linker Nebenfluß des Oglio in der Lombardei, mündet nordöstlich von Cremona … Pierer's Universal-Lexikon
Mella — Mella, linker Nebenfluß des Oglio (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
mella- — *mella , *mellaz germ., Adjektiv: nhd. töricht; ne. silly; Rekontruktionsbasis: ae.; Etymologie: vergleiche idg. *meld , *mled , Verb, Adjektiv, schlage … Germanisches Wörterbuch
mella — ► sustantivo femenino 1 Rotura o hendidura en el borde de un objeto, en especial en el filo de una herramienta o un arma: ■ el hacha tiene una mella en la hoja . SINÓNIMO [melladura] muesca 2 Hueco dejado por una cosa que falta del sitio que… … Enciclopedia Universal
Mella — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Patronymie Fred Mella (1924 ) est un ténor et soliste français. Michel Mella est un chanteur de générique , adaptateur et comédien de doublage français.… … Wikipédia en Français
mella — {{#}}{{LM M25415}}{{〓}} {{SynM26057}} {{[}}mella{{]}} ‹me·lla› {{《}}▍ s.f.{{》}} {{<}}1{{>}} Rotura o hendidura en el borde de un objeto: • La navaja tiene el filo lleno de mellas por usarla de abrelatas.{{○}} {{<}}2{{>}} Vacío o hueco que deja… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
MELLA — I. MELLA alias Annaeus, Eques Rom. frater Senecae, pater Lucani, Vide Tacit. l. 16. Annal. c. 17. II. MELLA fluvius, vide Mela … Hofmann J. Lexicon universale