meldunek

См. также в других словарях:

• meldunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. melduneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} raport, sprawozdanie o stanie, przebiegu, wykonaniu czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złożyć, otrzymać meldunek. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• meldunek — m III, D. melduneknku, N. melduneknkiem; lm M. melduneknki 1. «sprawozdanie, raport, doniesienie, zawiadomienie, zgłoszenie» Meldunki radiowe, wojskowe. Otrzymać, złożyć meldunek. 2. «zapis w książce meldunkowej uprawniający do zamieszkania w… …   Słownik języka polskiego

• czasowy — 1. «odnoszący się do czasu, związany z czasem» 2. «trwający przez pewien okres; chwilowy, przemijający» ∆ Meldunek czasowy «meldunek upoważniający do zamieszkiwania gdzieś tylko przez pewien okres» …   Słownik języka polskiego

• meldować — ndk IV, meldowaćduję, meldowaćdujesz, meldowaćduj, meldowaćował, meldowaćowany 1. «składać meldunek, sprawozdanie, raport; zawiadamiać, oznajmiać, donosić, anonsować» Meldować o przebiegu sprawy, o wypadkach, o wydarzeniach. Meldować, że rozkaz… …   Słownik języka polskiego

• zameldować — dk IV, zameldowaćduję, zameldowaćdujesz, zameldowaćduj, zameldowaćował, zameldowaćowany 1. «złożyć meldunek, sprawozdanie, raport; zawiadomić, oznajmić, donieść, zaanonsować» Zameldować dowódcy wykonanie rozkazu. Zameldować o przebiegu sprawy.… …   Słownik języka polskiego

• Трепка, Анджей — Анджей Трепка Andrzej Trepka Дата рождения: 16 марта 1923(1923 03 16) Место рождения: Варшава, Польша Дата смерти …   Википедия

• meldunkowy — przym. od meldunek (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Przepisy meldunkowe w wojsku. b) w zn. 2: Biuro meldunkowe. Karta, książka meldunkowa. Załatwić formalności meldunkowe …   Słownik języka polskiego

• posłusznie — posłusznieej przysłów. od posłuszny Posłusznie wypełniać polecenia. Posłusznie przyjmować przepisane leki. ∆ Melduję posłusznie «dawna formuła rozpoczynająca raport, meldunek składany przez żołnierzy» …   Słownik języka polskiego

• przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

• raport — m IV, D. u, Ms. raportrcie; lm M. y «ustne lub pisemne sprawozdanie, doniesienie o czymś, zwykle zwierzchnikowi, instytucji nadrzędnej itp.; relacja, meldunek» Szczegółowy raport. Raport lekarza, zastępowego. Raport z podróży. Złożyć, zdać raport …   Słownik języka polskiego

• sprzed — przyimek składający się z ubezdźwięcznionego przyimka z i przyimka przed (łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu), oznaczający: 1. «taki, który pochodzi z miejsca położonego przed czymś określonym przez towarzyszący przyimkowi rzeczownik»… …   Słownik języka polskiego