-
1 mediocre
mediocremediocre [me'dilucida sans unicodeɔfont:kre]aggettivomittelmäßig, mäßig; (ordinario) gewöhnlichDizionario italiano-tedesco > mediocre
2 mediocre
3 médiocre
medjɔkʀadj1) mittelmäßig2) ( mauvais) schlecht3) ( école) mangelhaft4) ( insuffisant) dürftigmédiocremédiocre [medjɔkʀ]I Adjectif1 (petit) dürftig, mager3 élève schwach4 ( péjoratif: peu intelligent) mittelmäßig; (mesquin) kleinlich; Beispiel: d'un intérêt médiocre von geringem Interesse; Beispiel: des esprits médiocres Kleingeister PlurielDurchschnittsmensch masculin4 mediocre
5 mediocre
adjective* * *[mi:di'oukə](not very good or great; ordinary: a mediocre performance/effort.) mittelmäßig- academic.ru/45954/mediocrity">mediocrity* * *me·dio·cre[ˌmi:diˈəʊkəʳ, AM -ˈoʊkɚ]adj inv mittelmäßig, zweitklassig, zweitrangig* * *["miːdɪ'əʊkə(r)]adjmittelmäßig* * *mediocre [ˌmiːdıˈəʊkə(r)] adj mittelmäßig, zweitklassig* * *adjective* * *adj.mittelmäßig adj.6 mediocre
7 mediocre
[miːdɪ'əʊkə(r)] UK / USadj8 mediocre
[miːdɪ'əʊkə(r)] UK / USadj9 regular
1. rrɛɡ̱u'lar adj1) regelmäßig, regulär2) ( según horario) fahrplanmäßig3) ( mediocre) mittelmäßig2. rrɛɡ̱u'lar v1) regeln, einstellen, regulieren2) ( proceso) steuern3) TECH verstellen4) INFORM steuernIadjetivo2. [mediocre] mittelmäßig3. [continuado] regelmäßig[uniforme] gleichmäßig4. [moderado] normal————————sustantivo masculino————————adverbio————————por lo regular locución adverbialIIverbo transitivo1. [tráfico, circulación] regeln2. [salario, precio] regulieren3. [máquina] einstellenregularregular [rreγu'lar]num2num (reglamentar) regelnnum3num (poner en orden) in Ordnung bringenII adjetivonum1num (conforme a una regla) regulär; verbos regulares regelmäßige Verben; por lo regular gewöhnlich; tu comportamiento no me parece ni medio regular (familiar) ich finde dein Verhalten völlig danebennum2num (reglamentado, ordenado) geregeltnum3num (estable) konstantnum4num (uniforme) gleichmäßignum5num (mediano) durchschnittlich; (mediocre) mittelmäßig; (nota) befriedigend; de tamaño regular mittelgroßmittelmäßig10 average
1. noun1) Durchschnitt, derabove/below average — über/unter dem Durchschnitt
law of averages — Wahrscheinlichkeitsgesetz, das
2) (arithmetic mean) Mittelwert, der2. adjectivehe is of average height — er ist mittelgroß
2) (mediocre) durchschnittlich; mittelmäßig3. transitive verb1) (find the average of) den Durchschnitt ermitteln von2) (amount on average to) durchschnittlich betragenthe planks averaged three metres in length — die Bretter waren durchschnittlich drei Meter lang
3) (do on average) einen Durchschnitt von... erreichen4. intransitive verbthe train averaged 90 m.p.h. — der Zug fuhr im Durchschnitt mit 144 Kilometern pro Stunde
* * *['ævəri‹] 1. noun(the result of adding several amounts together and dividing the total by the number of amounts: The average of 3, 7, 9 and 13 is 8 (= 32:4).) der Durchschnitt2. adjective1) (obtained by finding the average of amounts etc: average price; the average temperature for the week.) durchschnittlich2) (ordinary; not exceptional: The average person is not wealthy; His work is average.) Durchschnitts-...3. verb* * *<- rr->[əˈvɜ:ʳ, AM -ˈvɜ:r]vt▪ to \average sth[ˈævərɪʤ]I. nto have risen by an \average of 4% durchschnittlich um 4 % gestiegen seinon \average im Durchschnittto be about the \average dem Durchschnitt entsprechen[to be] [well] above/below \average [weit] über/unter dem Durchschnitt [liegen]law of \averages Gesetz nt der Durchschnittsbildungsb on an \average income jd mit einem Durchschnittseinkommen\average rainfall durchschnittliche Niederschlagsmenge2. (typical) durchschnittlich, Durchschnitts-of \average ability mit durchschnittlichen Fähigkeitenthe \average man der Durchschnittsbürger\average person Otto Normalverbraucherabove/below \average über-/unterdurchschnittlichIII. vt1. (have in general)▪ to \average sth im Durchschnitt [o durchschnittlich] etw betragento \average 70 hours a week durchschnittlich 70 Stunden pro Woche arbeitento \average £12,000 per year durchschnittlich 12.000 Pfund im Jahr verdienen* * *['vərɪdZ]1. n(Durch)schnitt m; (MATH ALSO) Mittelwert mto do an average of 50 miles a day/3% a week — durchschnittlich or im (Durch)schnitt 50 Meilen pro Tag fahren/3% pro Woche erledigen
what's your average over the last six months? — was haben Sie im letzten halben Jahr durchschnittlich geleistet/verdient etc?
on average — durchschnittlich, im (Durch)schnitt
if you take the average (Math) — wenn Sie den (Durch)schnitt or Mittelwert nehmen; (general) wenn Sie den durchschnittlichen Fall nehmen
above average — überdurchschnittlich, über dem Durchschnitt
below average — unterdurchschnittlich, unter dem Durchschnitt
2. adjdurchschnittlich; (= ordinary) Durchschnitts-; (= not good or bad) mittelmäßigabove/below average — über-/unterdurchschnittlich
the average man, Mr Average — der Durchschnittsbürger
3. vt1) (= find the average of) den Durchschnitt ermitteln von2) (= do etc on average) auf einen Schnitt von... kommenwe averaged 80 km/h — wir kamen auf einen Schnitt von 80 km/h, wir sind durchschnittlich 80 km/h gefahren
the factory averages 500 cars a week — die Fabrik produziert durchschnittlich or im (Durch)schnitt 500 Autos pro Woche
3)(= average out at)
sales are averaging 10,000 copies per day — der Absatz beläuft sich auf or beträgt durchschnittlich or im (Durch)schnitt 10.000 Exemplare pro Tag* * *average [ˈævərıdʒ; ˈævrıdʒ]A s1. Durchschnitt m, besonders MATH Mittelwert m:he smokes an average of 20 cigarettes a day er raucht durchschnittlich 20 Zigaretten am Tag;be above average über dem Durchschnitt liegen, überdurchschnittlich sein;it is above average in weight es ist überdurchschnittlich schwer;be below average unter dem Durchschnitt liegen, unterdurchschnittlich sein; → academic.ru/42004/law">law1 11 a2. JUR, SCHIFF Havarie f, Seeschaden m:free from average frei von Havarie, nicht gegen Havarie versichert;ship under average havariertes Schiff;make average havarieren;average adjuster Dispacheur m;average bond Havarieschein m;average statement Dispache f, (Aufmachung f der) Schadensberechnung f; → general average, particular average, petty averagethe average Englishman der Durchschnittsengländer;higher than average überdurchschnittlich;be only average nur Durchschnitt sein;averagely intelligent durchschnittlich intelligentC v/taverage sixty miles an hour eine Durchschnittsgeschwindigkeit von 60 Meilen pro Stunde fahren oder erreichen;average more than im Durchschnitt über (dat) liegenaverage out at → C 3av. abk2. average* * *1. noun1) Durchschnitt, deron [the or an] average — im Durchschnitt; durchschnittlich; im Schnitt (ugs.)
above/below average — über/unter dem Durchschnitt
law of averages — Wahrscheinlichkeitsgesetz, das
2) (arithmetic mean) Mittelwert, der2. adjective2) (mediocre) durchschnittlich; mittelmäßig3. transitive verb1) (find the average of) den Durchschnitt ermitteln von2) (amount on average to) durchschnittlich betragen3) (do on average) einen Durchschnitt von... erreichen4. intransitive verbthe train averaged 90 m.p.h. — der Zug fuhr im Durchschnitt mit 144 Kilometern pro Stunde
* * *adj.Durchschnitts- präfixdurchschnittlich adj. n.Durchschnitt m. (over) v.Mittelwert bilden (aus) ausdr.11 hack
I 1. transitive verb1) hacken [Holz]hack one's way [through/along/out of something] — sich (Dat.) einen Weg [durch etwas/etwas entlang/aus etwas heraus] [frei]schlagen
2) (Computing) eindringen in (+ Akk.) [Computersystem]2. intransitive verb1)hack at — herumhacken auf (+ Dat.)
hack through the undergrowth — sich (Dat.) einen Weg durchs Unterholz schlagen
2)hacking cough — trockener Husten; Reizhusten, der
3) (Computing)hack into something — in etwas (Akk.) eindringen
Phrasal Verbs:- academic.ru/87650/hack_off">hack offII 1. nounnewspaper hack — Zeitungsschreiber, der
publisher's hack — Lohnschreiber, der
2) (hired horse) Mietpferd, das2. adjective1)hack writer — Lohnschreiber, der
2) (mediocre) Nullachtfünfzehn- (ugs. abwertend)* * *[hæk] 1. verb1) (to cut or chop up roughly: The butcher hacked the beef into large pieces.) hacken2) (to cut (a path etc) roughly: He hacked his way through the jungle; He hacked (out) a path through the jungle.) hacken2. noun1) (a rough cut made in something: He marked the tree by making a few hacks on the trunk.) die Einkerbung2) (a horse, or in the United States, a car, for hire.) das Mietpferd,-auto•- hacker- hacking
- hacksaw* * *hack1[hæk]I. vt1. (chop roughly)▪ to \hack sth etw hackento \hack sb to death jdn [mit einem Beil] erschlagento \hack the ball dem Ball einen Tritt versetzen3. (clear a way)4. COMPUT▪ to \hack sth etw aushaltenhe just can't \hack it to sit in traffic jams every morning er kann die ewigen Staus am Morgen einfach nicht ausstehento \hack it es bringenhe can't \hack it er bringt's einfach nichtII. vihe \hacked away at the tree trunk with his axe er hackte mit der Axt auf dem Baumstamm herum2. COMPUTIII. n3. (cough) trockener Hustensmoker's \hack Raucherhusten mhack2[hæk]I. n1. (horse) Reitpferd nt; (hired horse) Mietpferd nt; (worn-out horse) Klepper m pej, Gaul m ÖSTERR, SCHWEIZ; (horse-ride) Ausritt mnewspaper \hack Zeitungsschreiber(in) m(f)\hack work stumpfsinnige Arbeit pej* * *I [hk]1. nto take a hack at sth — mit der Axt etc auf etw (acc) schlagen; (in rage) auf etw (acc) einhacken
2) (= kick) Tritt m3) (= cough) trockener Husten2. vt1) (= cut) schlagen, hackendon't hack your meat, cut it — du musst das Fleisch nicht hacken, sondern schneiden
he was brutally hacked to death — er ist brutal( mit einem Beil etc) erschlagen worden
to hack one's way through (sth) — sich (dat) einen Weg (durch etw) schlagen, sich (durch etw) durchhauen
3) (inf= cope)
to hack it — es bringen (sl)3. vi1) (= chop) hacken2) (= cough) trocken husten3) (SPORT)II1. n2) (pej: literary hack) Schreiberling m4) (US: taxi) Taxi nt2. adj attr (pej)writing stumpfsinnig3. vieinen Spazierritt machen* * *hack1 [hæk]A v/t1. a) (zer)hacken:hack off abhacken (von);be hacked off with umg die Schnauze voll haben von;hack out fig grob darstellen;b) fig einen Text verstümmeln, entstellen2. (ein)kerbenb) (Basketball) jemandem, auch jemanden auf den Arm schlagen6. US umga) ausstehen, leidenb) schaffen, bewältigenB v/i1. hacken:a)(mit dem Beil etc) schlagen auf (akk),hack into a computer system in ein Computersystem eindringen2. trocken und stoßweise husten:hacking cough → C 6C s1. Hieb m:a)(mit dem Beil etc) schlagen auf (akk),b) US umg etwas probieren, versuchen2. a) Hacke fb) Haue f, Pickel m3. Kerbe f4. US Schalm m6. trockener, stoßweiser Hustenhack2 [hæk]A sb) Mietpferd nc) Klepper m2. Br Aus-, Spazierritt m3. USb) umg Taxi n4. peja) Schriftsteller(in), der (die) auf Bestellung arbeitetb) (rein) kommerzielle(r) Schriftsteller(in)c) Schreiberling m (Autor, Journalist)B v/t1. umg einen Artikel etc hinschmieren2. ein Pferd vermieten3. Br ein Pferd ausreiten4. einen Begriff etc abnutzenC v/i1. Br ausreiten, einen Spazierritt machen2. US in einer Droschke oder umg in einem Taxi fahren3. US umg ein Taxi fahrenD adj2. mittelmäßighack3 [hæk]A skeep at hack → B 12. a) Trockengestell nb) Futtergestell nB v/t1. Falken in teilweiser Freiheit halten2. auf einem Gestell trocknen* * *I 1. transitive verb1) hacken [Holz]hack somebody/something to bits or pieces — jemanden zerstückeln/etwas in Stücke hacken
hack one's way [through/along/out of something] — sich (Dat.) einen Weg [durch etwas/etwas entlang/aus etwas heraus] [frei]schlagen
2) (Computing) eindringen in (+ Akk.) [Computersystem]2. intransitive verb1)hack at — herumhacken auf (+ Dat.)
hack through the undergrowth — sich (Dat.) einen Weg durchs Unterholz schlagen
2)hacking cough — trockener Husten; Reizhusten, der
3) (Computing)hack into something — in etwas (Akk.) eindringen
Phrasal Verbs:- hack offII 1. nounnewspaper hack — Zeitungsschreiber, der
publisher's hack — Lohnschreiber, der
2) (hired horse) Mietpferd, das2. adjective1)hack writer — Lohnschreiber, der
2) (mediocre) Nullachtfünfzehn- (ugs. abwertend)* * *n.Hieb -e m. v.hacken v.12 burgués
bur'ɡ̱es 1. adj 2. m————————burguésburgués , -esa [bur'γes, -esa]I adjetivonum1num (de la clase media) bürgerlichnum2num (peyorativo: mediocre) spießerhaftII sustantivo masculino, femenino13 mediano
me'đǐanoadj2) ( mediocre) mittelmäßig1. [intermedio] mittelgroß2. [mediocre] mittelmäßig————————mediana sustantivo femenino2. [de carretera] Mittelstreifen dermedianomediano , -a [me'ðjano, -a]num1num (calidad) mittelmäßignum3num economía mittelständisch14 commentum
commentum, ī, n. (commentus, v. comminiscor), etwas Ausgesonnenes, a) im Ggstz. zum Vorhandenen, die Erfindung, der Einfall, miraculi, Liv.: opinionum commenta (Hirngespinste), Cic.: commenta mortalium, Liv.: iis commentum placet, Ter.: huius consilii non minus admirabile silentium quam commentum fuit, Iustin.: praemium pro commento (Einfall) non mediocre obtulit, Suet. – dah. α) der Anschlag, die List, novum et insigne c., Flor. 1, 11, 2: callidum c., Ulp. dig. 27, 9, 9: commenta nefanda, Iustin. 21, 4, 3. – β) eine rhet. Figur (auch commentatio gen.) = ενθύμημα (s. enthȳmēma), der Einfall, Visell. b. Quint. 9, 2, 107. – b) im Ggstz. zum Wahren, die Erdichtung, Lüge, milia rumorum commenta, Ov. met. 12, 54: commenta retexit, ibid. 13, 38.
15 condimentum
condīmentum, ī, n. (condio), I) das Mittel zum Einmachen, corpora medicata condimentis, einbalsamierte, Tert. de res. carn. 27: dah. condimenta facere, Früchte einmachen, Plaut. mil. 692. – II) das Mittel zum Würzen, die Würze, das Gewürz, a) eig.: cenas condimentis condire, Plaut.: cibi condimentum est fames, potionis sitis, Cic.: u. (im Bilde) res velut asperso quodam condimento iucundior erit, Quint. – bes. = Würzkraut, condimentorum fascis, Edict. Diocl. 6, 48: condimenta viridia, arida, Col. 12, 8, 1 u. 51, 2: scherzh. domi habet hortum et condimenta ad omnes mores malificos, Plaut. mil. 194. – u. vorzugsw. = Petersilie, oft bei Apic. (s. Schuch zu 2, 56). – b) übtr., wie unser Würze, sowohl von dem, was die Kraft hat, einen Genuß zu erhöhen, haud quaquam mediocre c. amicitiae suavitas sermonum atque morum, Cic.: c. quoddam simplex orationis, Quint.: facetiae omnium sermonum condimenta, Cic. – als auch von dem, was die Kraft hat, eine Strenge zu mildern, animus aequus optimum aerumnae c., Plaut.: severitas alcis multis condimentis humanitatis mitigatur, Cic. – / Synkop. Genet. Plur. condimentûm, Apic. 5, 197 u. 8, 398.
16 confinium
cōnfīnium, ī, n. (confinis), I) die Grenzscheide, Grenze zweier Gebiete, zweier Äcker (während vicinitas die Nachbarschaft in bezug auf Haus u. Hof), Trevirorum, Caes.: Lyciae et Pamphyliae, Liv.: Germaniae, Tac.: arbores in confinio natae, Varr. LL.: conveniet in omni re contrahenda,... vicinitatibus et confiniis aequum et facilem esse, bei Nachbarschafts- u. Grenzverhältnissen, Cic. de off. 2, 64. – II) übtr., gleichs. die Grenzscheide, Grenzlinie, a) der Zeit, mortis, Apul.: mortis ac vitae, Ps. Quint. decl.: quicquid est inter iuvenem et senem medium, in utriusque confinio positum, Sen. ep. 70, 2: Plur., confinia noctis, noctis dubiae, Abenddämmerung, Ov., lucis et noctis, Morgen- u. Abenddämmerung, Ov. (vgl. Bach Ov. met. 4, 401): confinia mortis, Tibull.: confinia mensum, Ov. – b) anderer Verhältnisse, qui in mediocre genus orationis profecti sunt, si pervenire eo non potuerunt, errantes perveniunt ad confinium eius generis, quod appellamus dissolutum, Cornif. rhet. 4, 16 (Kayser ad confinium [genet. plur. neutr. v. confinis no. II] genus eius generis): adhuc nemo exstitit, cuius virtutes nullo vitiorum confinio laederentur, durch Berührung mit dem Laster gefährdet werden, Plin. pan.: quoniam (mediocritas) in confinio boni malique (zwischen dem Guten u. Schlechten) posita est, Col.: in quam arto salutis exitiique fuerimus confinio (zwischen Erhaltung u. Untergang), Vell.: mox patuit breve c. artis et falsi (zwischen Wissenschaft u. Jrrtum), Tac.
17 copulo
cōpulo, āvī, ātum, āre (copula), als Band oder durch ein Band verknüpfen, I) eig.: zusammenkoppeln, zusammenschließen, -binden, eadem catena et custodiam (Verhaftete) et militem copulat, Sen. – m. cum u. Abl., c. alci cum alqo caput et corpus, Plaut.: c. hominem cum belua, Cic.: und (im Bilde) omnes cum fortuna copulati sumus; aliorum aurea catena est, aliorum laxa, aliorum arte et sordida, Sen. – m. ad u. Akk., caput animalis ad pedem, Veget. mul.: im Passiv mit Dat., altera ratis huic copulata est, Liv. – II) übtr.: 1) räumlich, eng verbinden, eng vereinigen, a) lebl. Objj.: hedera truncum et ramos pererrat vicinasque platanos transitu suo copulat, Plin. ep.: interdum insulae iunctae copulataeque et continenti similes sunt, Plin. ep. – m. Dat. od. inter se, zB. non auro res aurum copulat una, Lucr.: est etiam, quasi ut anellis hamisque plicata inter se quaedam possint coplata teneri, Lucr. – im Passiv, v. Örtl. utrimque Armeniae maiori Sophene copulatur, Plin. – b) Pers., zusammenbringen, vereinen, copulati in ius pervenimus, Cic. – m. cum u. Abl., cave siris cum filia mea copulari hanc, zusammenkomme, -treffe, Plaut. Epid. 401. – 2) durch irgend ein inneres Band verketten, verknüpfen, in Zusammenhang bringen (Ggstz. separare, divellere, distrahere, relaxare), a) lebl. Objj.: res a natura copulatas errore divellere, Cic.: cum (virtutes) ita copulatae conexaeque sint (verknüpft u. verwebt sind, ut omnes omnium participes sint nec alia ab alia possit separari, tamen proprium suum cuiusque munus est, Cic. – m. cum u. Abl., od. m. inter se, zB. honestatem cum voluptate, tamquam hominem cum belua, copulabis? Cic.: ut facetis quoque argumentis societas haec cum deo copuletur, Plin.: neque (orator) exquirat oratione, an haec (diese Meinungen) inter se iungi copularique possint, Cic. – So nun bes. α) als rhet. t. t., Wörter zu einem Satze verbinden, verba, Quint. 10, 6, 2; vgl. copulatus, no. a. – od. den Periodenbau eng verknüpfen, zusammenfügen, constructio verborum tum coniunctionibus copuletur tum dissolutionibus relaxetur, Cic. – od. zwei Wörter zu einem verschlingen = zusammenziehen, libenter etiam copulando verba iungebant, ut sodes pro si audes, sis pro si vis, Cic. – β) Angaben in Gedanken verknüpfen, vereinigen, mens (hominum), quae disiuncta coniungat et cum praesentibus futura copulet, Cic.: ne dividatis saeculum, et antiquos et veteres vocitetis oratores, quos eorundem hominum aures agnoscere ac velut coniungere et copulare potuerunt, Tac. dial. – γ) moral. Zustände eng verknüpfen, fester knüpfen, befestigen, collegii coniunctio non mediocre vinculum mihi quidem attulisse videtur ad voluntates nostras copulandas, Cic. – quin illi remittendo de summa quisque iuris mediis copularent concordiam, Liv. – b) Pers. durch irgend ein Band im Staats - oder Familienleben verknüpfen, eng –, innig verbinden, L. Sullam copulatum sibi quaestorem habere, Vell.: ita quodam uno vinculo copulavit eos (milites), ut nulla nec inter eos nec adversus ducem seditio exstiterit, Liv.: copulati matrimonio, ICt.: feminae plebeiis nuptiis copulatae, ICt. – m. cum u. Abl., equester ordo, qui tum cum senatu copulatus fuit, Cic.: ille sic se cum inimico meo copularat, ut etc., Cic.: secundae adversaeque res tuae copulavere nos tecum, Curt. – m. dopp. Acc., alcis filiam alci c. coniugem (als G.), Amm. 20, 11, 3. – / Synkop. Form coplata bei Lucr. 6, 1086 (1088). – Parag. Infin. copularier, Arnob. 6, 22.
18 demo
dēmo, dēmpsī, dēmptum, ere ( aus dē-emo), ab-, herab-, hinwegnehmen (Ggstz. addere, adicere), I) im allg.: 1) eig.: barbam, Cic.: caput, abhauen, Q. Cic.: caput gladio (mit usw.), Curt.: armamenta (naut. t. t.), Ggstz. tollere arm., Liv. – secures de fascibus, Cic.: clipea de columnis, Liv.: id (vinum) de viti, Varro LL. – pomum ex arbore, Cato: unionem ex aure altera, Val. Max.: e suis umeris amictus, Ov. – fetus ab arbore, Ov.: sucum a vellere, Ov.: pomum, fetus arbore, Ov.: cacumine nidum, Ov. – caput statuae, Suet.: iuga bobus, Hor. – 2) übtr., alci haud mediocre onus de Scipione cognoscendi, Liv.: alci molestiam, Ter.: alci servitutem, Sall. fr.: sollicitudinem, Cic.: metum, Ov., metum omnem, Ter., metum fratris (vor dem Br.), Liv.: silentia furto, den D. offenbaren, Ov. – dempto fine, ohne Ende, Ov.: dempto auctore, auch ohne den Urheber, Liv. – m. folg. Acc. u. Infin. = es nicht gelten lassen, si demas velle iuvare deos, Ov. ex Pont. 2, 9, 24. – II) insbes., vermindernd von einem Ganzen etwas (einen Teil) hinwegnehmen, entziehen (Ggstz. addere), 1) eig.: partem solido de die, Hor.: exiguum pleno de mare demat aquae, einige Tropfen, Ov.: minimum ex osse, Cels.: aliquid ex cibo, Cels. – cum aliquid minutatim et gradatim additur aut demitur, Cic.: lubet scire, quantum auri erus sibi dempsit et quid suo reddidit patri, Plaut.: illi, quos tibi dempserit, apponet annos, Hor. – u. von einer Summe wegnehmen, abziehen, unde unā unciā demptā deunx; dextans dempto sextante etc., Varro LL.: de capite medimna DC, Cic.: de stipendio equitum aera, Liv. – 2) übtr. (Ggstz. addere, adicere, s. Wölfflin Liv. Krit. S. 23), ego, cuius aetati mors propior est, non deprecor (mortem), si quid eā vobis incommodi demitur, Sall. fr.: plus dignitatis comitiis ipsis detractum est patribus ex concilio submovendis, quam virium aut plebi additum est aut demptum patribus, Liv.: suae demptum gloriae existimans, quidquid cessisset (zugefallen sei) alienae, Curt.: si quid ad eas (leges) addi demi mutari vellet, Liv.: curasti, ut plus additum ad memoriam nominis nostri, quam demptum de fortuna videretur, Cic.: aliis demptum ex dignitate populi quidquid maiestati patrum adiectum esset, Liv.: Partiz. subst., ut demptum de vi magistratus populi libertati adiceret, Liv. 3, 33, 10.
19 detrimentum
dētrīmentum, ī, n. (detero), I) das Abreiben, limae tenuantis, Apul. met. 6, 6: sumit (vomer) per detrimenta fulgorem, Isid. 20, 14, 1. – meton., detrimenta ergastuli, Krüppel aus dem Arbeitshause, Curt. 5, 5 (18), 13. – II) übtr.: 1) die Verminderung, Abnahme, sine auctu et detrimento summi boni, Sen. de vit. beat. 4, 3. – gew. Plur., detrimenta et accessus fretorum atque aestuum, Apul. de mund. 19: corporum augmenta detrimentaque, Ps. Apul. Ascl. 3 (vgl. met. 11, 1): lunaria incrementa atque detrimenta, Augustin. de civ. dei 5, 6. p. 198, 30 D.2: inde iam hominem in detrimenta vergere gravioris ac senilis aetatis, ibid. 22, 15 extr. – 2) prägn., wie unser Abbruch = Verlust, Einbuße, Schaden, Opfer, a) übh. (Ggstz. emolumentum, adiumentum, ornamentum et praesidium), d. cutis, Tert.: Africani exercitus, Caes.: cum aliquo detrimento militum, Caes.: iacturae ac detrimenta rei familiaris, Auct. b. Alex.: d. capere od. accipere od. facere (alle = erleiden), Cic.: detrimentum existimationis facere, Nep.: capere aliquid detrimenti in alqa re, Col.: magnum detrimentum afferre, Caes.: mediocre detrimentum iumentorum ac servorum afferre (herbeiführen), Hirt. b. G.: diuturni laboris detrimentum sollertiā et virtute militum reconciliatur, Caes.: alci ornamento et praesidio, non detrimento esse, Caes. – b) als publiz. t. t., videant (provideant) consules od. videat (consul), ne quid res publica detrimenti capiat od. accipiat, Cic. Mil. 26; Phil. 5, 12, 34. Caes. b. c. 1, 5, 3. Sall. Cat. 29, 2. Liv. 3, 4, 9. Tac. ann. 4, 19: so auch ut curaremus, ne quid res publica detrimenti caperet, Cic. ep. 16, 11, 2. – c) als milit. t. t., der Verlust im Kriege, der Unfall, die Niederlage, Schlappe, detrimenta belli, Hirt. b. G.: magnum (maius) d. afferre, Cic.: magna detrimenta inferre, Caes., inferre Romanis, Hirt. b. G.: d. capere, Cic.: d. accipere, Caes.: acceptum d. sarcire, Caes.: sine ullo detrimento exercitus od. commissi exercitus, Nep. u. Vell. – d) der Verlust an Geld u. Gut, explent detrimenta (das [durch Einziehung] verlorene Vermögen) muneribus, Iustin. 5, 4, 16: aestimando cuiusque detrimento (Brandschadens) quattuor progeneri Caesaris delecti, Tac. ann. 6, 45: ex magnis detrimentis (Spielverlusten) praeter spem paulatim retractus est, Aug. bei Suet. Aug. 71, 3.
20 dirigo
dī-rigo (dē-rigo), rēxī, rēctum, ere (dis u. rego), I) etw. in allen seinen Teilen gerade richten, gerade machen, einer Sache eine gerade Richtung geben, etw. geradeaus (horizontal) laufen lassen, Passiv dirigi = eine gerade Richtung bekommen, in gerader Richtung laufen, gerade werden, gerade auslaufen, a) übh.: coronam (Hof des Mondes) si diviseris, arcus erit, si direxeris, virga (eine Regengalle), Sen. nat. qu. 1, 10: arboribus adminicula, quibus dirigantur, applicare, Sen. de clem. 2, 7, 4: cum radii per angusta foramina diriguntur, Sen. nat. qu. 1, 11, 1: utrimque a iugo ternos direxerant gladios, Curt. 4, 9 (35), 5: cum neque flectere navim propter vim fluminis neque directam tantis fluctibus tenere posset, geradeaus fahren konnte, Auct. b. Alex. 64, 5: Maeander direxit aquas, nahm einen geraden Lauf, Lucan. 6, 475. – übtr., dirigitur (sc. argumentatio), cum proposuit aliquid, quod probaret, es (das Beweisverfahren) schreitet in gerader Richtung ohne Einbiegung vorwärts, wenn es usw., Cic. part. or. 46. – b) insbes., α) als t.t. der Baukunst, gerade machen = abputzen, verputzen, imum caelum camerarum arenā, Vitr. 7, 3, 3; vgl. 7, 4, 1. – u. etw. als Abputz anwerfen, alterum corium mediocre (eine andere Schicht aus mittelfeinem Mörtel), Vitr. 7, 6, 3. – β) eine Fläche mit geraden Linien beziehen, liniie ren, membrana directa plumbo, Catull. 22, 8.
II) eine bestimmte Richtung geben, richten, A) eig.: 1) der Bewegung nach, a) Segel, Fahrzeuge, leb. Wesen und deren Lauf (Weg) richten, lenken, vela in medio freto, Ov.: ad castra Corneliana vela, Caes.: ratem ad od. in ripam, Curt.: currum in hostem, Ov.: equum in alqm, Liv. – cursum direxit, quo tendebat, Nep.: cursum eo (quo), Cic.: cursum in Africam, Vell.: cursum Gades (nach G.), Curt.: cursum per auras in lucos, Verg.: cursum ad nocturnos ignes, Suet.: huius classis cursum esse directum columbae antecedentis volatu ferunt, Vell. – timidae navis iter, Ov.: iter ad Mutinam, Cic.: iter secundum eas (naves, ihrem Laufe folgend) terrā direxerant, Caes. – ut, quā primum viam direxisset (wo er zuerst seinen Weg genommen), eā demum ire agere deberet, Cels. dig. 8, 1, 9. – huc dirige gressum, Verg. Aen. 5, 162: ex eo dirigite gressus vestros, Vulg. Tob. 14, 12. – u. intr. im Bilde, dir. ad duas metas, nach zwei Zielen hinlenken = zweierlei im Auge haben, Varro r.r. 1, 4, 1 u. 1, 18, 1. – dah. α) v. Pers., se dir. od. bl. dir. m. in u. Akk. u. dgl., wohin seinen Weg nehmen, sich wohin begeben, dir. se in Pomponii domum, Val. Max. 5, 4, 3: usque ad inferos et ipsius Orci ferales penates se der., Apul. met. 6, 16: u. bl. dir. per altum ad Nesida, Sen. ep. 53, 1: hinc dir. Mediam, Auct. itin. Alex. 30 in. – β) v. Lebl., bl. dir.,die Richtung nehmen, ut cadat e regione loci, quā dirigit aestus, sich hinzieht, Lucr. 6, 823. – b) Waffen u. dgl. auf od. gegen Jmd. richten, mit etw. nach jmd. od. etw. zielen, etw. nach od. auf etw. od. jmd. zielend abschleudern, abschießen, hastam in alqm, Ov.: hastam in os od. in guttur, mucrones in ora, Curt.: in alcis corpus tela manusque, Verg.: virgam in alcis oculum, Val. Max. – poet. m. Dat., procul validam hastam Ilo (auf den J.), Verg. Aen. 10, 401. – ohne Ang. der Richtung, m. Ang. womit? durch Abl., tela Cydonio arcu, Hor.: hastile certo ictu, Verg.: cetera letifera spicula dextrā, Ov.: sagittas tantā arte, ut etc., Suet.: per auras aligero letalia vulnera ferro, tödlich verwunden, Sil. – m. bl. Acc., sagittas, Vulg. paral. 12, 2: Athamantheae spicula dextrae, Claud. in Rufin. 1, 81: vulnera, verwundende Pfeile, Verg. Aen. 10, 140, u. danach e ripa vulnera (verwundende Hiebe), Tac. hist. 2, 35. – u. intr., zielen, schießen nach usw., in cuius caudam contento dirigit arcu, Manil. 1, 269. – c) eine Sendung od. Pers. wohin richten = senden, schicken, direxi duas litteras, Cic. fr. (?) bei Serv. Verg. Aen. 1, 168. – m. ad u. Akk.: indumenta regia ad alqm per alqm, Aur. Vict. epit. 34, 2: illos oportere eum ad sese dirigere, Iul. Val. 1, 39 (41). p. 51, 20 K. – m. Dat. (wem?), frumenta laborantibus, Iul. Val. 2, 3. p. 74, 27 K.: alci orationem, Sidon. epist. 7, 9, 1: affatus non alci ullos (brieflich), Claud. epist. 3, 1. – d) das Gesicht, den Blick, die Augen auf od. nach jmd. richten, hinwenden, qui nostri voltus derigis (dirigis) inferieis (= inferiis), das Antlitz unserer Grabstätte zuwendest, Corp. inscr. Lat. 9, 1837: os atque oculos eundum in locum, Gell. 2, 2. § 2: aciem ad alqm (v. der Pupille), Catull. 63, 56: oculorum aciem illuc, ubi etc., Cassian. coenob. inst. 5, 15: oculos eo, quo etc., Lact. 2, 17, 9: oculos suos ad alqm, Vulg. 2. par. 20, 12 u. Tob. 3, 14: oculos in domum alcis, Sen. contr. 7, 6 (21), 19: oculos in villam, Sen. ep. 55, 3: oculos in alqm, Sen. ad Polyb. 12 (31), 3: in me omnium diriguntur oculi, Sen. contr. 1, 8, 6: in te omnium oculi diriguntur, Hieron. epist. 60, 14.
2) der Stellung od. Lage nach: a) der Stellung nach richten, stellen, aufstellen, ordnen, α) übh.: ordines paribus spatiis, Col. 3, 15, 2: in quincuncem ordines (arborum), Cic. de sen. 59: ad hunc quadruplicem fontem ordines diriguntur bini, uni transversi, alteri directi (gerade), Varro LL. 10, 22: ita formandi sunt rami arborum vitiferarum, ne alter sub alterius linea dirigatur (zu stehen kommt), Pallad. 3, 13, 2. – β) als milit. t.t., richten, aufstellen, formieren, αα) m. Acc.: aciem (die Schlachtreihe), sich in Schlachtordnung aufstellen, in Schl. aufmarschieren, Caes. u.a. Histor.: aciem contra, gegenüber in Schl. aufmarschieren, sich zur Wehr setzen, Plin. 11, 58: aciem ex adverso, Vulg. 1. par. 19, 17: aciem iuxta portam civitatis, ibid. 1, 19, 9: Romanorum aciem laevam, formieren, dah. befehligen, Amm.: frontem, die Front formieren, Liv.: directā fronte pugnare, den Kampf in gerader Frontaufstellung führen, Quint.: equitatum dextrā sinistrā ab oppidi lateribus, Auct. b. Afr.: Numidas ita in longitudinem, ut etc., Auct. b. Afr.: naves in pugnam, Liv.: in frontem dirigi, eine Frontaufstellung nehmen (v. Schiffen), Liv.: dir. suos in Veientem hostem, Liv. – ββ) absol., sich aufstellen, aufmarschieren, dir. contra (gegenüber), Tac. hist. 4, 58: dir. comminus in aspectum, Apul. met. 2, 17: dir. in frontem (in Front), v. Schiffen, Liv. 37, 23, 10: occisi sunt multi leones, qui dirigere (sich zur Wehr setzen) nolebant, sagittis, Vopisc. Prob. 19, 1. – b) der Lage nach, richten, leiten, α) übh.: littera
Θ, per quam duae lineae dirigantur, gezogen werden, Chalcid. Tim. 78. – β) insbes.: αα) einem Flusse, einer Wasserleitung eine Richtung geben, ihn od. sie leiten, flumina arcemus, dirigimus, avertimus, Cic. de nat. deor. 2, 152: sin autem valles erunt perpetuae, in declinato loco cursus dirigentur, wird man die Leitung an einem Abhange herabführen, Vitr. 8, 6 (7), 5. – ββ) als t.t. der Baukunst, etw. in einer gewissen Richtung legen, stylobatam ad libellam (wagerecht), Vitr. 3, 4, 5. – γγ) als t.t. der Auguralspr., die Richtung einer Himmelsgegend bestimmen, eine Himmelsgegend bezeichnen, dir. regiones, Cic. de div. 1, 30. – δδ) die Richtung einer Grenze bestimmen, eine Grenze bestimmen, ziehen, per alias regionem (anderswo) fines dir., Ulp. dig. 10, 1, 2. § 1: m. dopp. Acc., dir. finem (als Gr.) Philippo viam regiam, Liv. 39, 27, 10. – im Bilde, dir. fines (das Ziel) bonorum utilitate aut voluptate (nach dem N. od. V.), Cic. de fin. 5, 57. – εε) die Richtung bestimmen, abstecken, absteckend anlegen, aufführen, ascensus scalasque, Vitr. 5, 6 (7), 2: opera, Caes. b.G. 7, 27, 1: vicos, Liv. 5, 55, 4: aggerem in Appiae viae formam, Suet. Cal. 19, 1: novi operis molem in adversum ventum non latere (mit der breiten Seite), sed adversā fronte, Curt. 4, 3 (13), 8: in Rheni ripa quinquaginta amplius castella, Flor. 4, 12, 26. – m. Adv., dirigentur autem haec (plateae et angiportus) recte, si etc., sie erhalten aber die geeignete Richtung, wenn usw., Vitr. 1, 6, 1. – ζζ) intr. bl. dir., sowohl die Richtung wohin nehmen, sich wohin erstrecken, Cancer in adversum Capricorni dirigit astrum, Manil. 4, 324: bes. als t.t. der Landmesser, quo dirigant fines, Gromat. vet. 303, 4 u. so (v.d. limites) dir. in meridianum, Gromat. 29, 10: dir. ab oriente in occidentem, Gromat. 167, 5. – als die Richtung nach etw. angeben, nach etw. zeigen, cuius cacumen dirigat ad punctorum regiones, Vitr. 9, 9 (8), 12.
B) übtr.: a) übh. richten, lenken, dirige vatis opus, Ov. fast. 6, 484: si direxerit cor ad eum, Vulg. Iob 34, 14. – u. intr., hinlenken, ea (divinatio) fallit fortasse non numquam, sed tamen ad veritatem saepissime dirigit, führt zur W., Cic. de div. 1, 25: quorum (medicorum) cum ad unam potionem sententiae direxissent, sich entschieden hatten für usw., Val. Max. 3, 8. ext. 6. – b) den Geist, die Gedanken auf etw. od. jmd. richten, m. Adv. od. mit ad od. in u. Acc., dies noctesque oculos mentemque ad mare dispositos directosque habere, Auct. b. Afr. 26, 4. – dir. animum ad alqm, Val. Max. 8, 14, 4, od. in alqm, Sen. de ben. 6, 16, 3 u. 6, 19, 3: dir. suas cogitationes ad alqd, Cic. Acad. 2, 66: contemplationem suam ad alqd, Col. 3, 12, 4: totā mente in opus ipsum intentionem, Quint. 10, 3, 28. – dah. dir. se ad alqd, sich (seinen Sinn) auf etw. richten, se ad imitationem Labeonis, Sen. contr. 10. praef. § 11: se ad id, Quint. 12, 3, 8: se ad ea efficienda, Quint. 10, 1, 127. – c) die Rede an od. gegen jmd. richten, einen Vortrag an od. gegen jmd. halten, m. ad od. in od. adversus u. Akk., ad iudicem omnem sermonem, Quint. 2, 13, 5: ad Ciceronem principium (einen Eingang), Quint. 4, 1, 68: orationem in alqm, Curt. 8, 5 (18), 13, od. ad alqd, Cic. top. 89: communes locos (Sätze) in vitia, Quint. 2, 1, 11: actionem (den Vortrag) adversus singulos, Quint. 5, 7, 6. – d) etw. nach etw. wie nach einem Maßstabe richten, einer Sache nach etw. die u. die Richtung geben, bei etw. den u. den Maßstab anlegen, etw. nach etw. bemessen, bestimmen, beurteilen, etw. von etw. abhängig machen, etw. einer Sache anbequemen, dah. Passiv dirigi auch = nach etw. sich richten, seine Richtung erhalten, m. ad u. Akk., ad libram opus (v. der Hausfrau), Ambros. in Luc. 8. § 11: spatium mensium ad hunc lunae modum (nach diesen Mondphasen), Curt. 8, 9 (33), 37: omnia ad exactam regulam (v. Beurteiler), Sen. contr. 10. praef. § 10: vitam ad certam rationis normam, sein Verhalten nach der festen Richtschnur eines philos. Systems (näml. des stoischen) bestimmen, Cic. Mur. 3: nihil non ad rationem tamquam ad artem, Cic.: haec omnia ad rationem civitatis, Cic.: ad illius similitudinem artem et manum, Cic.: ut ad ea iudicium dirigatur, danach sich richtet, seine Richtung erhält, Quint.: ad exemplum omnium mens dirigenda, muß seine Richtung erhalten nach usw., Quint.: ad voluntatis alcis interpretationem sententiam suam, Liv. 8, 32, 5: deliberationes omnes ad utilitatem eorum, qui etc., Cic.: ad positionem controversiae colorem actionis, Sen. contr. 10, 1 (30), 12: ad utilitatem vitae omnia consilia factaque nostra, Tac. dial.: invidiam rerum non ad causam, sed ad voluntatem personasque, Vell.: ad alcis arbitrium fugam, Vell.: principia rerum ad famam, Tac. – m. Abl. des Maßstabes, nec haec sunt rhythmicorum aut musicorum acerrimā normā dirigenda, Cic.: utilitate officium magis quam humanitate, Cic.: ne in maximis quidem rebus quicquam adhuc inveni firmius, quod tenerem aut quo iudicium meum dirigerem, quam id etc., habe ich keinen festern Stützpunkt, keine zuverlässigere Richtschnur für mein Urteil gefunden, als das usw., Cic.: ut tandem propius discas, quo fine beatum dirigitur, nach welcher Gr. das selige Leben bemessen wird = des seligen Lebens Ziel, Claud. Mall. Theod. cons. 96. – m. Adv., iudex officium suum ita diriget, ut etc., so bemessen, einrichten, Ulp. dig. 10, 3, 7. § 10: et ita dirigantur angiportorum divisiones, ist die Einteilung der Gassen anzuordnen, Vitr. 1, 6, 13. – / Synk. Perf. direxti, Verg. Aen. 5, 57. – dirigo wechselt in den Handschriften mit derigo, das zB. Ribbeck im Vergil, Halm u. Heräus im Tacitus aufgenommen haben, s. Halm Praefat. ad Tac. ann. ed. 3. p. XXV. Heräus zu Tac. hist. 4, 16, 8; auch inschr., zB. Corp. inscr. Lat. 1, 1220.
СтраницыСм. также в других словарях:
médiocre — [ medjɔkr ] adj. et n. • 1495; lat. mediocris, de medius « au milieu » 1 ♦ Vx Moyen. « sept personnes d une taille médiocre » (Buffon). 2 ♦ (XVIe) Qui est au dessous de la moyenne, qui est insuffisant en quantité ou en qualité. ⇒ petit .… … Encyclopédie Universelle
mediocre — MEDIOCRE. adj. de tout genre. Qui est entre le grand & le petit, entre le bon & le mauvais. Une somme mediocre. un cheval de mediocre taille. faire mediocre chere. du vin mediocre. cela n est que mediocre. un esprit mediocre. une beauté mediocre … Dictionnaire de l'Académie française
mediocre — me‧di‧o‧cre [ˌmiːdiˈəʊkə◂ ǁ ˈoʊkər◂] adjective not very good: • The business is now riding high, shaking off years of mediocre earnings. • Shares have had a mediocre year. * * * mediocre UK US /ˌmiːdiˈəʊkər/ adjective ► ordinary and not very good … Financial and business terms
mediocre — adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. (antepuesto / pospuesto) Que es mediano, regular o no tiene un particular talento para nada: Llevo una vida mediocre. ¿Qué tiene de malo ser un mediocre? No podemos confiar en un mediocre político.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
mediocre — (adj.) 1580s, from M.Fr. médiocre (16c.), from L. mediocris of middling height or state, moderate, ordinary, figuratively mediocre, mean, inferior, originally halfway up a mountain, from medius middle (see MEDIAL (Cf. medial) (adj.)) + ocris… … Etymology dictionary
mediocre — me di*o cre (m[=e] d[i^]*[=o] k[ e]r), a. [F. m[ e]diocre, L. mediocris, fr. medius middle. See {Mid}.] Of a middle quality; of but a moderate or low degree of excellence; indifferent; ordinary. A very mediocre poet. Pope. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Mediocre — Me di*o cre, n. 1. A mediocre person; a mediocrity. [R.] [1913 Webster] 2. A young monk who was excused from performing a portion of a monk s duties. Shipley. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
mediocre — /me djɔkre/ [dal lat. mediocris, der. di medius medio ]. ■ agg. 1. (lett., non com.) [che sta nel mezzo, che si trova in una posizione di mezzo: punto m. di un oggetto ] ▶◀ e ◀▶ [➨ medio agg. (1. a)]. 2. a. [che è inferiore alla me … Enciclopedia Italiana
medíocre — adj. 2 g. 1. Mediano; sofrível; meão; insignificante. • s. m. 2. O que é medíocre … Dicionário da Língua Portuguesa
mediocre — [mē΄dē ō′kər, mē′dē ō΄kər] adj. [Fr médiocre < L mediocris < medius, middle (see MID1) + ocris, a peak < IE base * ak̑ , sharp > L acer] 1. neither very good nor very bad; ordinary; average 2. not good enough; inferior … English World dictionary
mediocre — I adjective acceptable, adequate, all right, average, banal, colorless, common, commonplace, decent, everyday, fair, fairish, good enough, inconsequential, indifferent, inferior, inglorious, insignificant, lesser, lifeless, low class, low grade,… … Law dictionary
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Арабский
- Болгарский
- Венгерский
- Греческий
- Грузинский
- Датский
- Иврит
- Индонезийский
- Ирландский
- Исландский
- Испанский
- Итальянский
- Казахский
- Каталанский
- Корейский
- Латинский
- Латышский
- Литовский
- Македонский
- Малайский
- Монгольский
- Немецкий
- Нидерландский
- Норвежский
- Персидский
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Сербский
- Словацкий
- Словенский
- Тагальский
- Тамильский
- Татарский
- Турецкий
- Узбекский
- Украинский
- Урду
- Финский
- Французский
- Хинди
- Хорватский
- Чешский
- Чувашский
- Шведский
- Эльзасский
- Эстонский