majstrować

См. также в других словарях:

• majstrować — I – zmajstrować {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać, sporządzać coś, zwykle za pomocą nieskomplikowanych narzędzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Majstrować huśtawkę dla dzieci. Zmajstrować latawiec. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• majstrować — ndk IV, majstrowaćruję, majstrowaćrujesz, majstrowaćruj, majstrowaćował pot. «wykonywać jakąś robotę ręczną, zwykle prostymi narzędziami, domowym sposobem; manipulować przy czymś» Majstrować przy zamku w drzwiach. Majstrować dzieciom zabawki …   Słownik języka polskiego

• dłubać — ndk IX, dłubaćbię, dłubaćbiesz, dłub, dłubaćał, dłubaćany 1. «za pomocą jakiegoś narzędzia drążyć, żłobić, ryć» Dłubać nożykiem, rylcem. Dłubać palcem, patykiem itp. w czym. Łódka dłubana z jednego pnia drzewa. 2. «(często z odcieniem… …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• majdrować — ndk IV, majdrowaćruję, majdrowaćrujesz, majdrowaćruj, majdrowaćował pot. «nieumiejętnie, nieudolnie naprawiać jakiś mechanizm, przyrząd, rozkładać go na części, dłubać w nim; majstrować» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• majsterek — m III, DB. majsterekrka, N. majsterekrkiem; lm M. majsterekrkowie, DB. majsterekrków 1. «poufale lub żartobliwie o majstrze rzemieślniku, mistrzu» 2. «chłopiec lubiący coś majstrować, zręcznie wykonujący roboty ręczne» …   Słownik języka polskiego

• majstrowanie — n I rzecz. od majstrować …   Słownik języka polskiego

• odbiornik — m III, D. a, N. odbiornikkiem; lm M. i 1. «urządzenie do odbierania fal elektromagnetycznych (fal radiowych) rozchodzących się w przestrzeni bez pośrednictwa przewodów i służących do przesyłania sygnałów, głosu, obrazów itp.» Odbiornik radiowy,… …   Słownik języka polskiego

• meistravoti — ×meistravoti, oja, ojo (l. majstrować) žr. meistrauti: 1. Jonas tarnaut nebejo – eina meistravot Dgl. 2. Vaikai, vaikai, ką jūs čia meistravojat, pasakysiu tėvui! Rs. meistravoti; sumeistravoti …   Dictionary of the Lithuanian Language

• kombinować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kombinowaćnuję, kombinowaćnuje, kombinowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespalać, łączyć, zestawiać elementy w spójną, przemyślaną całość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kombinować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmajstrować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}majstrować I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zmajstrować II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zmajstrowaćruję, zmajstrowaćruje, zmajstrowaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień