-
1 magniloquus
a, um [ magnus + loquor ]1) высокопарный, выспренний, велеречивый, возвышенный ( Homerus St)2) хвастливый O, T, M etc. -
2 magnilocus
a, um v. l. = magniloquus -
3 magniloquentia
ae f. [ magniloquus ]1) высокий слог, выспренность, пафос ( hexametrorum C)2) высокопарность, велеречивость ( adulatorum Amm)3) похвальба, хвастовство (alicujus L, AG)
См. также в других словарях:
magnílocuo — magnílocuo, a (del lat. «magnilŏquus»; ant.) adj. *Grandilocuente. * * * magnílocuo, cua. (Del lat. magnilŏquus). adj. ant. Grandílocuo, grandilocuente … Enciclopedia Universal
Magniloquous — Mag*nil o*quous, a. [L. magniloquus.] Magniloquent. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
magniloquence — noun Etymology: Latin magniloquentia, from magniloquus magniloquent, from magnus + loqui to speak Date: circa 1623 the quality or state of being magniloquent … New Collegiate Dictionary
Großsprecher, der — Der Grōßsprếcher, des s, plur. ut nom. sing. ein Mensch, der ohne Grund große, d.i. wichtige Dinge von sich und andern spricht, oder andern Dinge verspricht, die er nicht halten kann; in der Monseeischen Glosse Filosprachara, welches daselbst… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
ՄԵԾԱԲԱՆ — (ի, ից.) NBH 2 0234 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 14c ա. μεγαλορρήμων, κομπήγορος magniloquus λόγιος eloquens. Որ մեծամեծս խօսի. պոռոտախօս. եւ Յորդորաբան. *Սատակէ էր զլեզուս մեծաբանս. Սղ. ՟Ժ՟Ա. 4: *Ապրեցուսցես ʼի մեծաբանս լեզուաց … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
magniloquent — (adj.) 1650s, a back formation from magniloquence, or else from L. magniloquentia lofty style of language, from magniloquus pompous in talk, vaunting, boastful, from comb. form of magnus great (see MAGNATE (Cf. magnate)) + loquus speaking, from… … Etymology dictionary
magniloquent — /mægˈnɪləkwənt/ (say mag niluhkwuhnt) adjective speaking or expressed in a lofty or grandiose style. {Latin magniloquus + ent} –magniloquence, noun –magniloquently, adverb …
magnílocuo — magnílocuo, cua (Del lat. magnilŏquus). adj. ant. Grandílocuo, grandilocuente … Diccionario de la lengua española
magniloquent — [mag nil′ə kwənt] adj. [prob. back form. < magniloquence < L magniloquentia < magniloquus, speaking in a lofty style < magnus, great (see MAGNI ) + loqui, to speak] 1. lofty, pompous, or grandiose in speech or style of expression 2.… … English World dictionary
magniloquent — adj. 1 grand or grandiose in speech. 2 boastful. Derivatives: magniloquence n. magniloquently adv. Etymology: L magniloquus f. magnus great + loquus speaking … Useful english dictionary
