-
1 Magistrat
Magistrat m -(e)s, -e магистра́т, муниципа́льный сове́т (исполни́тельный о́рган кру́пных (городски́х) общи́н)der Magistrat von Groß-Berlin магистра́т Большо́го Берли́на (ГДР) -
2 magistrat
mмагистрат (должностное лицо, наделённое судебными, административными или политическими полномочиями)- magistrat de carrière
- magistrat consulaire
- magistrat debout
- magistrat départiteur
- magistrat instructeur
- magistrat judiciaire
- magistrat mandant
- magistrat militaire
- magistrat du ministère public
- magistrat municipal
- magistrat du parquet
- magistrat de siège
- magistrat taxateur -
3 magistrat
m1) магистрат, представитель судебной, административной, политической власти; должностное лицо2) судья, работник судебного ведомстваmagistrat du siège, magistrat assis — судья, член суда3) ист. член парламента4) уст. собир. городское управление -
4 magistrat
m -
5 magistrat·o
магистрат, мэрия, городская администрация, городская управа; прим. если функции магистрата и муниципалитета совпадают, данное слово может переводиться и как муниципалитет, городской муниципальный совет, городское самоуправление, городская дума, городское законодательное собрание (= municipa konsilio) \magistrat{}{·}o{}an{·}o член магистрата, представитель мэрии, представитель городской администрации; прим. если функции магистрата и муниципалитета совпадают, то данное слово может переводиться и как член городского самоуправления, член городской думы, член городского законодательного собрания, муниципальный советник \magistrat{}{·}o{}ej{·}o здание магистрата, здание мэрии, здание городской администрации, ратуша (= urbodomo) \magistrat{}{·}o{}estr{·}o глава городской администрации, мэр, бургомистр, градоначальник (= urbestro). -
6 magistrat
m должностно́е лицо́ ◄pl. ли-►, представи́тель вла́сти; магистра́т, слу́жащий ◄-его́► (fonctionnaire); судья́ ◄G pl. -'дей et -ней► (juge);magistrat debout — прокуро́р; le président de la République est le premier magistrat de France — президе́нт респу́блики явля́ется пе́рвым должностны́м лицо́м Фра́нции; les magistrats municipaux — чино́вники муниципалите́таmagistrat assis — судья́;
-
7 Magistrat
Magi'strat n (Magistrat[e]s; Magistrate) magistrat -
8 Magistrat
m -(e)s, -eмагистрат, муниципальный совет (исполнительный орган крупных (городских) общин) -
9 Magistrat
сущ.1) общ. муниципальный совет, муниципальный совет (исполнительный орган крупных (городских) общин), магистрат2) юр. муниципальный совет (in Großstädten), муниципальный совет (исполнительный орган крупных городских общин)3) полит. (siehe) Stadtverwaltung, Verwaltungsbehörde -
10 magistrat
-en, -erмагистрат, городская дума, городская управа -
11 Magistrat
-
12 magistrat
[mαgisdrα'd] sb. -en, -er, -erneмагистрат(ура) -
13 magistrat
сущ.• магистрат* * *♂, Р. \magistratu магистрат* * *м, Р magistratuмагистра́т -
14 magistrat
магистрат, муниципальный совет, ратуша -
15 Magistrat
магистратмуниципальный советDeutsch-Russische Handels-und Wirtschafts-Wörterbuch > Magistrat
-
16 magistrat
сущ.1) общ. представитель административной власти, представитель политической власти, представитель судебной власти, работник судебного ведомства, должностное лицо, магистрат, судья2) устар. городское управление3) ист. член парламента -
17 magistrát
-
18 Magistrat
m1. магистрат, муниципалитет орган управления в городах Австрии и некоторых городах Германии2. член правительства в ШвейцарииDeutsch-Russisch Wörterbuch der regionalen Studien > Magistrat
-
19 magistrat
магистрат -
20 magistrat
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > magistrat
См. также в других словарях:
magistrat — magistrat, ate [ maʒistra, at ] n. • 1470; « magistrature » 1354; lat. magistratus 1 ♦ N. m. Vx L administration publique; les pouvoirs politiques. « plus le magistrat est nombreux » (Rousseau). 2 ♦ (XVIe) Fonctionnaire public ou officier civil… … Encyclopédie Universelle
magistrat — Magistrat, m. acut. Qui a jurisdiction et empire, Magistratus huius magistratus. Le magistrat qui apportoit la loy au peuple, Rogator comitiorum. Un magistrat qui a cognoissance des causes criminelles, Quaesitor quaesitoris. Une espece de… … Thresor de la langue françoyse
magistrat — MAGISTRÁT, magistraţi, s.m. 1. (În Roma antică) Cetăţean ales pentru exercitarea unor importante atribuţii de conducere. 2. Membru al corpului judiciar (judecător, procuror). 3. (înv.) Membru în conducerea administrativă, judiciară etc. a unui… … Dicționar Român
Magistrat — kann bezeichnen: Magistratur, oberes Amt im alten Rom Magistrat (Deutschland) insbesondere den Magistrat von Berlin Magistrat (Österreich) Magistrat (Schweiz) Magistrat (Tschechien) Land oder Stadtverwalter … Deutsch Wikipedia
magistrat — Magistrat. s. m. Officier de Cour superieure de Justice. Ce Conseiller, ce President du Parlement est un digne Magistrat. On appelle aussi, Magistrats. Les Officiers principaux des autres Cours de Justice Royale. Les Baillifs, les Seneschaux, les … Dictionnaire de l'Académie française
Magistrat — Sm hoher Beamter, Behörde, Stadtverwaltung erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. magistrātus, einer Ableitung von l. magister Meister, Vorsteher, Leiter . Ebenso nndl. magistraat, ne. magistrat, nschw. magistrat, nnorw. magistrat. ✎ … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Magistrat — Magistrat, 1) (röm. Ant.), Staatsamt; 2) derjenige, welcher ein solches verwaltete. Man theilte die M e ein in ordentliche od. regelmäßige (Magistratus ordinarii), welche inmmer ernennt wurden, u. außerordentliche (M. extraordinarii), welche nur… … Pierer's Universal-Lexikon
Magistrāt — (lat.) Bezeichnung des Kollegiums der städtischen Verwaltungsbehörde (s. Stadt), in Frankreich Munizipalität (s. d.) genannt, während dort M. einen Gerichtsbeamten und Magistratur das Gerichtswesen und das Gerichts und Staatsbeamtenpersonal… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
magìstrāt — m 〈G magistráta〉 1. {{001f}}pov. u antičkom Rimu, visoka državna funkcija i osoba koja tu funkciju obavlja 2. {{001f}}u Njemačkoj i Austro Ugarskoj, gradska uprava, gradsko poglavarstvo 3. {{001f}}gradska vijećnica, gradska kuća ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
magistrat — magìstrāt m <G magistráta> DEFINICIJA 1. pov. u antičkom Rimu, visoka državna funkcija i osoba koja tu funkciju obavlja 2. u Njemačkoj i Austro Ugarskoj, gradska uprava, gradsko poglavarstvo 3. gradska vijećnica, gradska kuća ETIMOLOGIJA… … Hrvatski jezični portal
Magistrat — Magistrat: Die Bezeichnung für »Verwaltungsbehörde, Stadtverwaltung« ist eine gelehrte Entlehnung des 15. Jh.s aus lat. magistratus »obrigkeitliches Amt, höherer Beamter, Behörde, Obrigkeit«. Dies ist eine Bildung zu lat. magister »Vorsteher,… … Das Herkunftswörterbuch