Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

mactō

  • 1 macto

    macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],
    I.
    Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods:

    ferctum Jovi moveto et mactato sic,

    Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28:

    nigras pecudes,

    Lucr. 3, 52:

    lectas de more bidentes Cereri,

    Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27:

    mactatus vitulus concidit propter aras,

    Lucr. 2, 353:

    manibus divis mactata,

    id. 6, 759:

    mactata veniet lenior hostia,

    Hor. C. 1, 19, 16:

    mactata Polyxena,

    Ov. M. 13, 448:

    trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati,

    Suet. Aug. 15:

    vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras,

    Ov. M. 15, 114:

    suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco,

    Liv. 9, 40:

    hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo,

    id. 10, 28; cf.:

    ruptores pacis ultioni et gloriae,

    Tac. A. 2, 13.—
    II.
    Beyond the relig. sphere.
    A.
    To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatu' triumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.):

    eos ferunt laudibus et mactant honoribus,

    heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.—
    B.
    Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12:

    dotatae mactant et malo et damno viros,

    Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.:

    mactare malo adficere significat,

    Non. 342, 8:

    aliquem infortunio,

    Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39:

    hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,

    pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.:

    divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret,

    id. Harusp. Resp. 20, 42:

    aliquem summo supplicio,

    id. ib. 1, 11, 27:

    aliquem morte,

    id. Rep. 2, 35, 60:

    mactantur comminus uno exitio,

    Sil. 17, 500.—
    C.
    To kill, slaughter, put to death:

    hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque,

    Verg. A. 10, 413:

    illigatas mollibus damas plagis,

    Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.—
    D.
    To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify [p. 1094] honor a deity with sacrifices, to worship:

    Liberum patrem fanorum consecratione mactatis,

    Arn. 1, 24:

    puerorum extis deos manes mactare,

    Cic. Vatin. 6, 14.—
    E.
    Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—
    F.
    Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52:

    quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem,

    should have been sacrificed, id. ib. 7, 16:

    perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos,

    to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13:

    cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum,

    Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.—Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus:

    boves mactae,

    Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.).

    Lewis & Short latin dictionary > macto

  • 2 mactō

        mactō āvī, ātus, āre    [mactus], to magnify, extol, honor, glorify, elevate: puerorum extis deos manīs: lacte Latinas, make splendid, C. poët.: eos honoribus, load with honors.—To offer, sacrifice, immolate, devote: bidentīs Cereri, V.: Lentulo victimam: Mactata veniet lenior hostia, H.: hostium legiones mactandas Telluri dabo, L.— To kill, slaughter, put to death: summo supplicio mactari: alqm, V., O.— To overthrow, ruin, destroy: nisi cessissem, mactatus essem, should have been sacrificed: ius civitatis illo supplicio mactatum.— To afflict, trouble, punish: tali mactatus atque hic est infortunio, T.: hostīs patriae suppliciis, pursue.
    * * *
    mactare, mactavi, mactatus V
    magnify, honor; sacrifice; slaughter, destroy

    Latin-English dictionary > mactō

  • 3 macto

    to magnify, glorify, honor / slay, fight, punish, afflict.

    Latin-English dictionary of medieval > macto

  • 4 auctito

    auctĭto, āre, v. doub. freq. [augeo, aucto], to increase or augment much (only in the two foll. exs.).
    I.
    Lit.:

    pecunias faenore,

    Tac. A. 6, 16.—
    II.
    In the lang. of sacrifices (cf.: augeo, auctifico, adoleo, macto, etc.), to honor by offerings:

    sacris numinum potentiam,

    Arn. 7, p. 220.

    Lewis & Short latin dictionary > auctito

  • 5 immolo

    immŏlo ( inm-), āvi, ātum, 1, v. a. [inmola].
    I.
    Orig., to sprinkle a victim with sacrificial meal (mola salsa):

    olim hostiae immolatae dicebantur mola salsa tactae, cum vero ictae et aliquid ex illis in aram datum, mactatae dicebantur,

    Serv. ad Verg. A. 4, 57.—So only in one other example in Cato: boves immolati, Cato ap. Serv. Verg. A. 10, 541.—Far more freq. and class.,
    II.
    Transf., to bring as an offering, to offer, sacrifice, immolate (cf. macto):

    ego hodie dis meis iratissumis sex agnos immolavi,

    Plaut. Poen. 2, 5:

    Musis bovem immolasse dicitur,

    Cic. N. D. 3, 36, 88:

    bovem Dianae,

    Liv. 1, 45, 7; cf.:

    Dianae vitulum,

    Cic. Inv. 2, 31, 94:

    hostias,

    id. Tusc. 3, 26, 63:

    animalia capta,

    Caes. B. G. 4, 17. 3:

    agnum,

    Hor. C. 4, 11, 7:

    aut pro victimis homines immolant aut se immolaturos vovent,

    Caes. B. G. 4, 16, 2:

    homines,

    Cic. Rep. 3, 9; id. Front. 10, 21:

    filiam,

    Quint. 3, 11, 6:

    puerum,

    Plin. 8, 22, 34, § 82:

    qui hominem immolaverint, exve ejus sanguine litaverint, etc.,

    Paul. Sent. 5, 23, 16: porca, quae Cereri immolatur, Veran. ap. Paul. ex Fest. p. 250 Müll.— Absol.:

    cum Sulla immolaret ante praetorium,

    Cic. Div. 1, 33, 72: nemo nostrum est, quin, etiam cum de alia re immolaret, tamen, etc., Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 2:

    cum immolanti aufugisset hostia,

    Suet. Caes. 59; 18; id. Aug. 95.— Pass. impers.: [p. 895] cum pluribus dis immolatur, Civ. Div. 2, 17, 38.—With abl. of the offering:

    quibus hostiis immolandum cuique deo, cui majoribus, cui lactentibus, etc.,

    Cic. Leg. 2, 12, 29: itaque Jovi tauro, verre, ariete immolari non licet, Capit. ap. Macr. S. 3, 10, 3; cf. ib. § 4.—
    B.
    Poet., in a still more general sense, to sacrifice, slay:

    Pallas te hoc vulnere, Pallas Immolat,

    Verg. A. 12, 949:

    inferias quos (juvenes) immolet umbris,

    id. ib. 10, 519; Phaedr. 4, 6, 10.—
    C.
    (Eccl. Lat.) To present as an offering, render:

    humilitatem animae suae deo,

    Tert. Cult. Fem. 2, 9:

    paenitentiam deo,

    id. Pudic. 10:

    cui populus suffragiis immolat,

    does homage to, id. de Anim. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > immolo

  • 6 inmolo

    immŏlo ( inm-), āvi, ātum, 1, v. a. [inmola].
    I.
    Orig., to sprinkle a victim with sacrificial meal (mola salsa):

    olim hostiae immolatae dicebantur mola salsa tactae, cum vero ictae et aliquid ex illis in aram datum, mactatae dicebantur,

    Serv. ad Verg. A. 4, 57.—So only in one other example in Cato: boves immolati, Cato ap. Serv. Verg. A. 10, 541.—Far more freq. and class.,
    II.
    Transf., to bring as an offering, to offer, sacrifice, immolate (cf. macto):

    ego hodie dis meis iratissumis sex agnos immolavi,

    Plaut. Poen. 2, 5:

    Musis bovem immolasse dicitur,

    Cic. N. D. 3, 36, 88:

    bovem Dianae,

    Liv. 1, 45, 7; cf.:

    Dianae vitulum,

    Cic. Inv. 2, 31, 94:

    hostias,

    id. Tusc. 3, 26, 63:

    animalia capta,

    Caes. B. G. 4, 17. 3:

    agnum,

    Hor. C. 4, 11, 7:

    aut pro victimis homines immolant aut se immolaturos vovent,

    Caes. B. G. 4, 16, 2:

    homines,

    Cic. Rep. 3, 9; id. Front. 10, 21:

    filiam,

    Quint. 3, 11, 6:

    puerum,

    Plin. 8, 22, 34, § 82:

    qui hominem immolaverint, exve ejus sanguine litaverint, etc.,

    Paul. Sent. 5, 23, 16: porca, quae Cereri immolatur, Veran. ap. Paul. ex Fest. p. 250 Müll.— Absol.:

    cum Sulla immolaret ante praetorium,

    Cic. Div. 1, 33, 72: nemo nostrum est, quin, etiam cum de alia re immolaret, tamen, etc., Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 2:

    cum immolanti aufugisset hostia,

    Suet. Caes. 59; 18; id. Aug. 95.— Pass. impers.: [p. 895] cum pluribus dis immolatur, Civ. Div. 2, 17, 38.—With abl. of the offering:

    quibus hostiis immolandum cuique deo, cui majoribus, cui lactentibus, etc.,

    Cic. Leg. 2, 12, 29: itaque Jovi tauro, verre, ariete immolari non licet, Capit. ap. Macr. S. 3, 10, 3; cf. ib. § 4.—
    B.
    Poet., in a still more general sense, to sacrifice, slay:

    Pallas te hoc vulnere, Pallas Immolat,

    Verg. A. 12, 949:

    inferias quos (juvenes) immolet umbris,

    id. ib. 10, 519; Phaedr. 4, 6, 10.—
    C.
    (Eccl. Lat.) To present as an offering, render:

    humilitatem animae suae deo,

    Tert. Cult. Fem. 2, 9:

    paenitentiam deo,

    id. Pudic. 10:

    cui populus suffragiis immolat,

    does homage to, id. de Anim. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > inmolo

  • 7 mactabilis

    mactābĭlis, e, adj. [macto], deadly:

    plaga,

    Lucr. 6, 805.

    Lewis & Short latin dictionary > mactabilis

  • 8 mactus

    1.
    mactus, a, um, adj. [root mak, in makar, blessed; cf. makros].
    I.
    In relig. lang., of the gods, glorified, worshipped, honored, adored (only in the voc. macte, and rarely in the nom.):

    Juppiter te bonas preces precor, uti sies volens propitius mihi liberisque meis, mactus hoc fercto. Jove pater, macte vino inferio esto,

    Cato, R. R. 134, 2 and 3; cf. id. ib. 132, 2;

    for which: mactus hoc vino inferio esto,

    Arn. 7, 296:

    macte hoc porco piaculo immolando esto,

    Cato, R. R. 139 fin.:

    macte hisce suovitaurilibus lactentibus immolandis esto,

    id. ib. 141, 3 sq.:

    macte hac dape esto,

    id. ib. 132.—
    II.
    Transf., beyond the relig. sphere, with or without esto, as an exclamation of applause or congratulation: macte, macte virtute (esto), macti virtute este, etc.; and as a standing formula, macte, even with acc. (v. infra), Engl. good luck! hail to thee! etc.; in responses, bravo! well done! that's right! go on! tantumne ab re tua est oti tibi, ut etiam Oratorem legas? Macte virtute! increase in, go on in, Cic. Att. 12, 6, 2; id. Tusc. 1, 17, 40:

    macte virtute esto sanguinolentis et ex acie redeuntibus dicitur,

    Sen. Ep. 66 fin.:

    macte virtute esto,

    Hor. S. 1, 2, 31: macte novā virtute, puer;

    sic itur ad astra!

    Verg. A. 9, 641:

    macte virtute diligentiāque esto,

    Liv. 10, 40: macte virtute simulque his versibus esto, Lucil. ap. Serv. Verg. A. 9, 641:

    macte animo,

    Stat. Th. 7, 280; cf.:

    macte bonis animi,

    id. S. 1, 3, 106:

    macte toris,

    id. ib. 1, 2, 201:

    macte hac gloriā,

    Plin. Pan. 46:

    macte uterque ingenti in rempublicam merito,

    id. ib. 89:

    macte esto taedis, o Hymenaee, tuis,

    Mart. 4, 13, 2.—In plur.:

    macti virtute milites Romani este,

    Liv. 7, 36, 5:

    macti ingenio este,

    Plin. 2, 12, 9, § 54:

    vos macti virtute estote,

    Curt. 4, 1, 18:

    juberem macte virtute esse, si pro meā patriā ista virtus staret,

    Liv. 2, 12, 14.—With acc.:

    macte fortissimam et meo judicio beatissimam in ipsis malis civitatem!

    Flor. 2, 18, 16.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    macte animi,

    Mart. 12, 6, 7; Stat. S. 5, 1, 37; id. Th. 2, 495.—With abl.:

    macte animo, juvenis,

    Stat. Th. 7, 280.—
    (γ).
    Absol.:

    Macte!

    that's right! well done! good! Cic. Att. 15, 29 fin.
    2.
    mactus, a, um, P. a. of maco, q. v., and cf. macto fin.

    Lewis & Short latin dictionary > mactus

  • 9 μάχομαι

    Grammatical information: v.
    Meaning: `do battle' (Il.).
    Other forms: ep. also μαχέομαι ( μαχειόμενος, μαχεούμενον metr. lengthening), aor. μαχέσ(σ)ασθαι (Il.), μαχήσασθαι (D. S., Paus.), μαχεσθῆναι (Plu., Paus.), fut. μαχήσομαι (ep. Ion.), μαχέσ(σ)ομαι (Ion. a. late), μαχέομαι (Β 366), μαχοῦμαι (Att.; μαχεῖται Υ 26), perf. μεμάχημαι (Att.),
    Compounds: Often with prefix, e.g. δια-, συν-, ἀπο- (on ἀμφι μάχομαι Bolling AmJPh 81, 77ff.). As s. member in synthetic paroxytona like μονο-μάχ-ος `battling alone' (A., E.), m. `gladiator' (Str.), with μονομαχ-έω, - ία etc., ναυ-μάχ-ος `battling on sea' (AP; but ναύ-μαχος from μάχη, s. below).
    Derivatives: μάχη `battle' (Il.; on the meaning etc. Porzig Satzinhalte 233, Trümpy Fachausdrücke 135 f.); as 2. member e.g. in ἄ-, πρό-, σύμ-, ναύ-, ἱππό-μαχος with derivv. like προμαχ-ίζω, συμμαχ-έω, ναυμαχ-έω, - ία. Derivv. 1. μαχη-τής m. `battler' (Hom., LXX), Dor. μαχατάς (P.; H. μαχάταρ ἀντίπαλος), Aeol. μαχαίτας (Alk. Z 27, 5; hyperaeol.?), also derived from μάχομαι; Trümpy 128. 2. μάχ-ιμος `warlike, soldier of an Egyptian tribe' (IA.; after ἄλκιμος, Arbenz 42) with μαχιμικός `after the μάχιμοι' (pap.). 3. Μαχάων m. PN (Aeol. ep.), Ion. - έων, with Dor. Μαχαν-ίδας (Fraenkel Nom. ag. 1, 207f., v. Wilamowitz Glaube 2, 228). -- From μάχομαι also μαχ-ήμων `martial' (Μ 247, AP) and μαχ-ητός `controllable' (μ 119; Ammann Μνήμης χάριν 1, 14), ἀ-, περι-μάχ-ητος (Att.), μαχ-ητικός `prepared to fight' (Pl., Arist.; Chantraine Études 137); cf. μαχ-ήσομαι, με-μάχ-ημαι and Fraenkel 2, 79. -- Can be connected both with the noun as with the verb: -μάχᾱς, e.g. ἀπειρο-μάχᾱς `unexperienced in battle' (Pi.), λεοντο-μάχᾱς `fighting with a lion' (Theoc.); cf. Schwyzer 451.
    Origin: PG [a word of Pre-Greek origin](X)
    Etymology: Beside the thematic root-present μάχομαι there is the isolated by-form μαχέομαι, prob. rather after μαχήσομαι (cf. below) than as denominative of μάχη (cf. Schwyzer 721 and Chantraine Gramm. hom. 1, 351). With μαχήσομαι: ἐμαχό-μην compare cases like ἀπ-εχθήσομαι: ἀπ-εχθόμην, μαθήσομαι: ἔμαθον, γενήσομαι: ἐγενόμην (Schwyzer 782). One is therefore prepared to see in ἐμαχόμην (to which μάχομαι was made) an original aorist, with which would agree, that the aorist in Hom. "auffallend selten gebraucht ist" (Trümpy Fachausdrücke 260 n. 333). When μαχεσθαι was reinterpreted as present a new aorist (after κοτέσσασθαι a. o.) μαχέσ-(σ)ασθαι would have arisen. After the type τελέσ(σ)αι: fut. τελῶ arose to μαχέσ(σ)ασθαι the new fut. μαχοῦμαι. -- In the field of fighting and battle old inherited expressions are hardly to be expected. The connection with a supposed Iran. PN * ha-mazan- prop. *"warrior" in Άμαζών (s. v.), with which also ἁμαζακάραν πολεμεῖν. Πέρσαι, ἁμαζανίδες αἱ μηλέαι H. is as original as uncertain. Within Greek it is formally possible, to connect μάχομαι with μάχαιρα and further with μῆχαρ, μηχανή (Fick BB 26, 230), which Chantr. rightly calls improbable; cf. esp. χειρο-μάχα f. (scil. ἑταιρεία) name of the workers party in Miletos after Plu. 2, 298 c; new attempt, to find a semantic basis for the connection in Trümpy 127 f. Diff. proposals in Bq and W.-Hofmann s. mactus, mactō. - The isolated root will rather be Pre-Greek.
    Page in Frisk: 2,187-188

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάχομαι

См. также в других словарях:

  • Маст- (Mast-), Macto (Masto-) — приставка, обозначающая грудь. Источник: Медицинский словарь …   Медицинские термины

  • МАСТ (MAST-), MACTO — (masto ) приставка, обозначающая грудь …   Толковый словарь по медицине

  • Mortuus Caelum — Origin Athens, Greece Genres Black metal Blackened death metal Years active 2004–present Labels Black Metal.com O.B.S.E. productions …   Wikipedia

  • Codex Alera — is a fantasy book series by Jim Butcher. The series chronicles the coming of age of a young man named Tavi in the realm of Alera, an empire similar to Rome, on the world of Carna. Every Aleran has some degree of command over elemental forces or… …   Wikipedia

  • Massiac —  Pour l’article homophone, voir Maciac. 45° 15′ 07″ N 3° 11′ 53″ E / …   Wikipédia en Français

  • Saint-Victor-sur-Massiac — Massiac 45°25′19″N 3°19′80″E / 45.42194, 3.33889 …   Wikipédia en Français

  • Saint-Étienne-sur-Massiac — Massiac 45°25′19″N 3°19′80″E / 45.42194, 3.33889 …   Wikipédia en Français

  • Sangheili — Saltar a navegación, búsqueda Los Elite, o su nombre real Sangheili (del latín: Macto Cognatus que significa Honro la sangre de mi padre [1] ) es una raza militar extraterrestre, y son los enemigos principales del universo de Halo. Los Elites… …   Wikipedia Español

  • BAVARVM Latum — cuius mentio in Bullario Casin. Tom. II. Constitut. 571. Quae preces de mandato Sanctissimi Dom. N. Papae in Sacr. Rit. Congregatione propositae fuerint, eadem Sacr. Rit. Congregatio censuit dicto Abbati Generali Congregationis Montis Virginis,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FABARIAE Kalendae — dictae sunt apud Romanos Kalendae Iuniae, quod eo die fabis (quae tum temporis adultae) Deae Carnae, Iani uxori, quae humanis vitalibus praeesse credebatur, in Caelio monte, sacrum fieret, vide Nonium in verbo Macto, et hîc supra …   Hofmann J. Lexicon universale

  • μάχομαι — (ΑM μάχομαι) 1. διεξάγω ή συνάπτω μάχη, κάνω πόλεμο, πολεμώ 2. καταβάλλω έντονες προσπάθειες για να φέρω κάτι σε πέρας, πασχίζω να πετύχω κάτι, αγωνίζομαι με όλες μου τις δυνάμεις να πραγματοποιήσω τους σκοπούς μου, καταβάλλω μεγάλους κόπους ώστε …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»