-
1 morosus
morōsus, a, um [st2]1 [-] morose, chagrin, maussade, bourru, bizarre, fantasque. [st2]2 [-] scrupuleux, exigeant, difficile, délicat. [st2]3 [-] incommode, désagréable, ennuyeux, pénible.* * *morōsus, a, um [st2]1 [-] morose, chagrin, maussade, bourru, bizarre, fantasque. [st2]2 [-] scrupuleux, exigeant, difficile, délicat. [st2]3 [-] incommode, désagréable, ennuyeux, pénible.* * *Morosus, pe. prod. Adiect. Cic. Fascheux et difficile à servir, Qui ne trouve rien bien faict à son gré, Potieux, Mal aisé à contenter.\Morosa vitis. Plin. Que est difficile et mal aisee à venir. -
2 morosus
morosus morosus, a, um своенравный -
3 morosus
morosus morosus, a, um упрямый, своенравный -
4 morosus
mōrōsus, a, um [ mos ]своенравный, с причудами, упрямый (difficilis ac m. C); угрюмый, раздражительный ( senex C); упорный ( morbus O); мелочный, придирчивый ( circa corporis curam Su) -
5 mōrōsus
-
6 morosus
1. mōrōsus, a, um (mos), voll besonderer Sitten, voller Eigenheiten, eigensinnig, eigen, bald = streng am Herkömmlichen haltend, pedantisch, bald = wunderlich, launisch, grämlich, empfindlich, a) v. Pers.: sunt morosi et difficiles senes, Cic.: m. canities (Alter), Hor.: quam sint morosi, qui amant, vel ex hoc intellegi potest, Cic.: inter hos morosum (Grämlichen) ponas, Sen.: nullā penitus disciplinā morosi, Firm.: morosior circa corporis curam, zu eigen, Suet. Caes. 45, 2. – b) übtr., v. Lebl.: morbus, hartnäckige, Ov.: cupressus natu morosa, schwer wachsend, Plin.: u. so aesculus minus morosa nasci, Plin.: m. fingendi subtilitas, Plin.: orationis elegantia neque morosa neque anxia (peinigende), Gell.: lex m., schwer zu befriedigend, Sen. rhet.: prurigo m., Mart.: speculatoria morosissima, Tert. de coron. mil. 1.————————2. morōsus, a, um (mora), voll Verzug, lange aufgeschoben, reditus, Cassian. coll. 17, 5. -
7 morosus
1.mōrōsus, a, um, adj. [mos; cf. Cic. Tusc. 4, 24, 54], peevish, fretful, wayward, capricious, captious, morose (syn.: tristis, severus, gravis, difficilis;1.class.): usque eo difficiles ac morosi sumus, ut nobis non satisfaciat ipse Demosthenes,
Cic. Or. 29, 104:at sunt morosi et anxii, et iracundi et difficiles senes,
id. Sen. 18, 65:canities,
Hor. C. 1, 9, 17.—Of excessive care:circa corporis curam morosior,
particular, fastidious, Suet. Caes. 45.—Of things concr. and abstr.:cupressus natu morosa,
that grows with difficulty, Plin. 16, 33, 60, § 139:morbus,
stubborn, Ov. A. A. 2, 323:caelandi subtilitas,
anxious, painful, Plin. 35, prooem. §1: si tibi morosa prurigine verminat auris,
Mart. 14, 23.—Hence, adv.: mōrōsē.Peevishly, fretfully, captiously, morosely (class.):2.morose ferre hominum ineptias,
Cic. Brut. 67, 236.—Scrupulously, carefully:2.terram non morose legit,
Plin. 18, 13, 34, § 128. — Comp.:pallium morosius ordinatum,
Tert. Pall. 4.— Sup.:morosissime,
Suet. Aug. 66.mŏrōsus, a, um, adj. [mora], lingering, slow, slow in coming (lato Lat.):cui morosum videtur quodcunque futurum est,
Cassiod. in Psa. 34, 20:iter fieri morosum quod ad celeritatem est inventum,
id. Var. 1, 29. -
8 morosus [1]
1. mōrōsus, a, um (mos), voll besonderer Sitten, voller Eigenheiten, eigensinnig, eigen, bald = streng am Herkömmlichen haltend, pedantisch, bald = wunderlich, launisch, grämlich, empfindlich, a) v. Pers.: sunt morosi et difficiles senes, Cic.: m. canities (Alter), Hor.: quam sint morosi, qui amant, vel ex hoc intellegi potest, Cic.: inter hos morosum (Grämlichen) ponas, Sen.: nullā penitus disciplinā morosi, Firm.: morosior circa corporis curam, zu eigen, Suet. Caes. 45, 2. – b) übtr., v. Lebl.: morbus, hartnäckige, Ov.: cupressus natu morosa, schwer wachsend, Plin.: u. so aesculus minus morosa nasci, Plin.: m. fingendi subtilitas, Plin.: orationis elegantia neque morosa neque anxia (peinigende), Gell.: lex m., schwer zu befriedigend, Sen. rhet.: prurigo m., Mart.: speculatoria morosissima, Tert. de coron. mil. 1.
-
9 morosus [2]
2. morōsus, a, um (mora), voll Verzug, lange aufgeschoben, reditus, Cassian. coll. 17, 5.
-
10 sub-mōrōsus (summ-)
sub-mōrōsus (summ-) adj., somewhat peevish, rather morose: quasi submorosa ridicula. -
11 Carausius morosus
1. LAT Carausius morosus Brunner2. RUS палочник m индийский3. ENG Indian [laboratory] stick insect4. DEU gemeine Stabheuschrecke f, Gewächshausstabheuschrecke f5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Carausius morosus
-
12 difficilis
difficilis, e, Adi. m. Compar. u. Superl. (dis u. facilis), schwer, mit Schwierigkeiten verbunden, schwierig, beschwerlich (Ggstz. facilis), I) eig.: res, Ter.: haud diff. ex propinquo in tanta corpora ictus, Liv.: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes.: diff. urina, Harnbeschwerde, Plin.: venter, Hartleibigkeit, Plin. – v. Örtl., schwer zu passieren, schwierig, beschwerlich, gefährlich, via, Plaut.: iter, Sall.: aditus, ascensus, Caes.: palus, Caes.: locus, Sall.: transitus, Caes. – v. wissenschaftl. Untersuchungen usw., schwierig, verwickelt, res obscurae et difficiles, Cic.: contortae res et saepe difficiles, Cic.: difficiles explicatus habere, Cic.: o quam difficilis est ignorantibus veritas, et facilis scientibus, Lact. 2, 5, 16. – v. Lagen in der Zeit = mißlich, gefährlich, tempus anni difficillimum, Cic.: difficili rei publicae tempore, Cic.: difficillimis temporibus, Cic. – m. 2. Supin., difficile dictu, Cic., intellectu, Nep.: perceptu difficilia, Gell.: difficillima tractatu, Cornif. rhet. – m. ad u. Akk., difficile ad fidem, Liv.: difficilius ad eloquendum, Cic. – difficile est m. Infin., quoi verba dare difficile est, Ter.: est difficile confundere, Cic.: non fuisse difficile cavere, Caes.: in omni re difficillimum est formam exponere optimi, Cic.: loqui facile est, praestare difficile, Lact. 4, 23, 8. – difficile est m. folg. ut u. Konj., difficile est, ut mihi de absente credas, Plin. ep. 4, 15, 7 (u. so ibid. 7, 17, 6): difficile est, ut praeter vespertinam γνώμην quicquam agi possit, Fronto ep. ad Caes. 5, 59 (74). p. 93, 2 N. – subst., difficilius, difficiliora, das Schwierigere (Ggstz. facilius, faciliora), Quint. 5, 10, 90 sqq.: dah. in difficili est, es ist schwer, Liv. 3, 65, 11: u. non ex difficili causa petenda subest, nicht schwer zu suchende, Ov. fast. 5, 350. – II) übtr., von Charakter u. Benehmen schwierig, schwer zu behandeln od. zu befriedigen, von dem, mit dem schwer auszukommen ist, krittelig, unleidlich, leicht empfindlich, grämlich, griesgrämig, ärgerlich, v. Frauen sröde (griech. χαλεπός, δυςξύμβολος); hingegen morosus von dem, der seinen eigenen Kopf aufsetzt, eigenwillig, eigensinnig, nörgelig, launisch, dah. verb. difficilis et morosus, Cic. u.a. (s. Fritzsche Hor. sat. 2, 5, 90): puella nimis facilis difficilisque nimis, Mart.: diff. senex, Ter.: equus, Sil.: diff in alqm, zB. parens in liberos diff., Cic.: diff. alci, Liv., Hor. u. Ov., od. precibus alcis, Ov.: (homo) difficillimā naturā (Naturell), Nep.: diff. bilis, Hor. – m. 2. Supin., manus (Schar) moderatu difficilis, Liv. 4, 27, 9: difficilis aditu, Sidon. epist. 8, 11, 4. – Dav. Adv., a) Posit.: α) seltene u. viell. erst nachaug. Form difficile, Vell., Cels. u.a. – β) seltene Form difficiliter, Cic. Acad. 2, 50. Vitr. 1, 5, 2. Cels. 5, 18, 17. Col. 5, 3, 1 u. ö. Gaius 3, 219. Lact. de mort. pers. 9, 7. – γ) gew. Form difficulter, Varro, Caes. u.a. Vgl. übh. Neue-Wagener Formenl.3 2, 586 f. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 215. – b) Compar., difficilius, Caes. u.a. – u. Superl. difficillimē, Cic. u.a.
-
13 difficilis
difficilis, e, Adi. m. Compar. u. Superl. (dis u. facilis), schwer, mit Schwierigkeiten verbunden, schwierig, beschwerlich (Ggstz. facilis), I) eig.: res, Ter.: haud diff. ex propinquo in tanta corpora ictus, Liv.: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes.: diff. urina, Harnbeschwerde, Plin.: venter, Hartleibigkeit, Plin. – v. Örtl., schwer zu passieren, schwierig, beschwerlich, gefährlich, via, Plaut.: iter, Sall.: aditus, ascensus, Caes.: palus, Caes.: locus, Sall.: transitus, Caes. – v. wissenschaftl. Untersuchungen usw., schwierig, verwickelt, res obscurae et difficiles, Cic.: contortae res et saepe difficiles, Cic.: difficiles explicatus habere, Cic.: o quam difficilis est ignorantibus veritas, et facilis scientibus, Lact. 2, 5, 16. – v. Lagen in der Zeit = mißlich, gefährlich, tempus anni difficillimum, Cic.: difficili rei publicae tempore, Cic.: difficillimis temporibus, Cic. – m. 2. Supin., difficile dictu, Cic., intellectu, Nep.: perceptu difficilia, Gell.: difficillima tractatu, Cornif. rhet. – m. ad u. Akk., difficile ad fidem, Liv.: difficilius ad eloquendum, Cic. – difficile est m. Infin., quoi verba dare difficile est, Ter.: est difficile confundere, Cic.: non fuisse difficile cavere, Caes.: in omni re difficillimum est formam exponere optimi, Cic.: loqui facile est, praestare difficile, Lact. 4, 23, 8. – difficile est m. folg. ut u. Konj., difficile est, ut————mihi de absente credas, Plin. ep. 4, 15, 7 (u. so ibid. 7, 17, 6): difficile est, ut praeter vespertinam γνώμην quicquam agi possit, Fronto ep. ad Caes. 5, 59 (74). p. 93, 2 N. – subst., difficilius, difficiliora, das Schwierigere (Ggstz. facilius, faciliora), Quint. 5, 10, 90 sqq.: dah. in difficili est, es ist schwer, Liv. 3, 65, 11: u. non ex difficili causa petenda subest, nicht schwer zu suchende, Ov. fast. 5, 350. – II) übtr., von Charakter u. Benehmen schwierig, schwer zu behandeln od. zu befriedigen, von dem, mit dem schwer auszukommen ist, krittelig, unleidlich, leicht empfindlich, grämlich, griesgrämig, ärgerlich, v. Frauen sröde (griech. χαλεπός, δυςξύμβολος); hingegen morosus von dem, der seinen eigenen Kopf aufsetzt, eigenwillig, eigensinnig, nörgelig, launisch, dah. verb. difficilis et morosus, Cic. u.a. (s. Fritzsche Hor. sat. 2, 5, 90): puella nimis facilis difficilisque nimis, Mart.: diff. senex, Ter.: equus, Sil.: diff in alqm, zB. parens in liberos diff., Cic.: diff. alci, Liv., Hor. u. Ov., od. precibus alcis, Ov.: (homo) difficillimā naturā (Naturell), Nep.: diff. bilis, Hor. – m. 2. Supin., manus (Schar) moderatu difficilis, Liv. 4, 27, 9: difficilis aditu, Sidon. epist. 8, 11, 4. – Dav. Adv., a) Posit.: α) seltene u. viell. erst nachaug. Form difficile, Vell., Cels. u.a. – β) seltene Form difficiliter, Cic. Acad. 2, 50. Vitr. 1, 5, 2. Cels. 5, 18, 17. Col. 5, 3, 1 u. ö. Gaius 3, 219. Lact. de mort.————pers. 9, 7. – γ) gew. Form difficulter, Varro, Caes. u.a. Vgl. übh. Neue-Wagener Formenl.3 2, 586 f. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 215. – b) Compar., difficilius, Caes. u.a. – u. Superl. difficillimē, Cic. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > difficilis
-
14 difficilis
dif-ficilis, e [ facilis ]1)а) трудный, нелёгкий (res d. factu C)difficilem habere aurem ad aliquid PS — неохотно слушать о чём-л., т. е. критически относиться к рассказам об этомd. concoctioni PM — неудобоваримыйd. precibus O — не уступающий просьбам, непреклонныйб) тяжёлый, опасный (tempus rei publicae C; iter Sl, ascensus Cs)2) обладающий тяжёлым характером, капризный (senex d. ac morosus C); суровый, строгий (parens d. in liberos Acc ap. C) -
15 morose
mōrōsē [ morosus ]своенравно, угрюмо, раздражительно ( aliquid ferre C); придирчиво, с мелочной тщательностью (aliquid eligere PM; judicia alicujus pensitare Su) -
16 morositas
-
17 natus
I nātus, a, um [ nascor ]1) рождённый, родившийся, происходящий (aliquo или ex aliquo Ter, C, Nep etc.; ex или ab aliquā re Pl etc.)Macedo n. QC — македонец по происхождениюpost homines natos (post hominum genus natum) погов. C — с тех пор, как появились людиn. nemo in aedibus Pl — ни живой души в домеaliquem natum non putare Sen, Pt — ни во что не ставить (презирать) кого-л.modo n. flos Pt — только что распустившийся цветокn. ex ipsā morā погов. Pl = — воплощённая медлительностьfamam non ita, ut nata est, ferre Pl — разносить весть не в первоначальном её виде, т. е. искажать еёterrā nată (n. pl.) C — произведения земли2) прирождённый, врождённый, природный, кореннойsermo, qui est n. nobis C — наш родной язык3) предназначенный, самой природой приспособленный, рождённый ( alicui rei или ad aliquid)n. ad dicendum C — рождённый быть оратором (с природными задатками оратора)n. imperio (dat.) C — рождённый для того, чтобы повелевать4) устроенный, созданный (locus ita n. L); обречённый (самой природой) ( tolerare labores O); сделанный, сочинённый ( versūs male nati H)5) (с указанием единицы времени в acc.) в возрасте, от родуquadraginta sex annos n. Pl etc. 46- — и лет от роду; реже с gen.decem annorum n. Vr — десятилетний, в возрасте 10-и летn. ad quinquaginta annos C — в возрасте около пятидесяти летII nātus, ī m. [ nascor ]1) сынn. volucer O — крылатый сын (Венеры), т. е. Amor2) pl. дети (parentes et nati C, L etc.)nati natōrum V — дети детей, т. е. (далёкие) потомкиIII nātus, (ūs) (встреч. тк. abl. sg.) m. [ nascor ]1) рождениеnatu — летами, годами, по летам, по возрастуhomo magnus ( grandis) natu Pl, C или magno natu Nep, L — человек старый (преклонных лет)majores natu C etc. — пожилые люди2) ростcupressus natu morosa PM — см. morosus -
18 submorosus
sub-mōrōsus, a, umнемного брюзгливый, довольно сердитый ( ridicula C) -
19 morose
mōrōsē, Adv. (morosus), eigensinnig, aus oder mit grämlichem Eigensinne, ängstlich, allzu vorsichtig, Cic. Brut. 236. Plin. 18, 128: Compar. morosius, Tert. de pall. 4. Hieron. epist. 38, 4: Superl. morosissime, Suet. Aug. 66, 4.
-
20 morositas
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Morosus — (Maurosus), ein Beiname des hl. Landelinus1. (S. d. u. Maurosus.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
morosus — index fractious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Carausius Morosus — Carausius morosus … Wikipédia en Français
Carausius morosus — Carausius morosus … Wikipédia en Français
Carausius morosus — Indische Stabschrecke Indische Stabschrecke (Carausius morosus), Vergleich mit einer Büroklammer Systematik Unterklasse … Deutsch Wikipedia
Carausius morosus — Carausius morosus … Wikipédia en Français
Carausius morosus — from India Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
Zopherus morosus — Zopherus morosus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Die schweigsame Frau — Werkdaten Originaltitel: Die schweigsame Frau Originalsprache: deutsch Musik: Richard Strauss Libretto: Stefan Zweig … Deutsch Wikipedia
Die schweigsame Frau — Richard Strauss … Wikipedia
Dixippe morose — Carausius morosus Carausius morosus … Wikipédia en Français