Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

mĭsĕrĕo

  • 1 misereo

    mĭsĕrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. n. and mĭsĕ-rĕor, ĭtus, 2 ( inf. pres. misererier, Lucr. 5, 1023; ante- and post-class. part. perf. misertus for miseritus, Scip. Afric. ap. Macr. S. 2, 10; Hyg. Fab. 58), v. dep. [miser], to feel pity, have compassion, to pity, compassionate, commiserate.
    I.
    In the verb. finit. (in the act. form only ante-class.).
    (α).
    Form misereo:

    piaculumst miserere nos hominum rem male gerentum,

    Plaut. Truc. 2, 1, 13: miserete anuis, Enn. ap. Non. 474, 30 (Trag. v. 232 Vahl.): cogebant hostes, ut misererent, id. ap. Prisc. p. 824 P.:

    ipse sui miseret,

    Lucr. 3, 881.—
    (β).
    Form misereor (class.):

    miseremini sociorum,

    Cic. Verr. 2, 1, 28, § 72:

    postulat, ut sui misereantur,

    Auct. Her. 1, 14, 24: miserere temporis, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 1: nescio qui nostri miseritus tandem deus, Afran. ap. Gell. 20, 6, 5:

    deos miseritos nominis Romani,

    Liv. 27, 33 fin.:

    cum misereri mei debent,

    Cic. Att. 4, 5, 2:

    laborum tantorum,

    Verg. A. 2, 143:

    miserere mei, miserere meorum,

    Ov. H. 12, 81:

    miserere inopum sociorum,

    Juv. 8, 89.—With dat.:

    cui Venus postea miserta est,

    Hyg. Fab. 58; Diom. p. 294 P. —With acc. (dub.):

    tot miserere animas,

    Grat. Cyneg. 440 (al. miserare).— Impers. pass.:

    ut supplicum misereatur,

    that we should feel pity for suppliants, Cic. Inv. 1, 30, 48.—
    II.
    Impers.: miseret and (less freq.) miseretur me alicujus and alicujus rei, it distresses me, I feel pity or compassion for a person or thing.
    (α).
    Form miseret: miseret me eādem formā dicitur, quā piget, poenitet, taedet, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: tui me miseret, mei piget, Enn. ap. Cic. Div. 1, 31, 66 (Trag. v. 82 Vahl.); cf.: quos non miseret neminis, id. ap. Fest. p. 162 Müll. (Trag. v. 174 ib.):

    miseret et aliorum, tui te nec miseret nec pudet,

    Plaut. Trin. 2, 4, 30:

    eorum nos miseret,

    Cic. Mil. 34, 92:

    neque te mei tergi misereret, si, etc.,

    Plaut. Ps. 5, 2, 25:

    nilne te miseret,

    id. ib. 1, 3, 74.—
    (β).
    Form miseretur, miseritum (misertum) est: patris me miseretur, Turp. ap. Non. 477, 15: neque me minus vestri quam mei miserebitur, L. Crassus ap. Prisc. p. 824: quando te nostrum et reipublicae miserebitur? Quadrig. ap. Gell. 20, 6, 11:

    cave te fratrum pro fratris salute obsecrantium misereatur,

    Cic. Lig. 5, 14, acc. to Prisc. p. 797 P. (Klotz, misereat):

    neque metui, neque tuorum liberum misereri potest,

    id. Verr. 2, 1, 30, § 77 Zumpt N. cr.:

    me ejus miseritum'st,

    Plaut. Trin. 2, 4, 29: quo me reipublicae maxime misertum est, Scip. Afric. ap. Macr. S. 2, 10.—With gen.: miseretur tui, Pac. ap. Non. 477, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > misereo

  • 2 (misereō)

       (misereō)    see miseret.

    Latin-English dictionary > (misereō)

  • 3 misereo

    I
    miserere, miserui, miseritus V
    pity, feel pity; show/have mercy/compassion/pity for (w/GEN)
    II
    miserere, miserui, misertus V
    pity, feel pity; show/have mercy/compassion/pity for (w/GEN)

    Latin-English dictionary > misereo

  • 4 misereo

    to pity.

    Latin-English dictionary of medieval > misereo

  • 5 miseresco

    mĭsĕresco, ĕre, v. inch. n. [misereo].
    I.
    To feel pity, have compassion (only poet.):

    his lacrimis vitam damus et miserescimus ultro,

    Verg. A. 2, 145:

    miserescite regis,

    id. ib. 8, 573:

    generis miseresce tui,

    Stat. Th. 1, 280.—
    B.
    Impers.: miserescit me alicu jus, it distresses me, I feel pity, take compassion (cf. miseret, under misereo, II.):

    inopis nunc te miserescat mei,

    Ter. Heaut. 5, 4, 3.—
    * II.
    I. q. miserum fieri, to become wretched, miserable:

    sed quid est homini miseriarum, quo miserescat miser ex animo,

    Plaut. Ep. 4, 1, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > miseresco

  • 6 miserēscō

        miserēscō —, —, ere, inch.    [misereo], to feel pity, have compassion: ultro, V.: regis, V.— Impers: nunc te miserescat mei, T.
    * * *
    miserescere, -, - V
    have compassion (on/for) (w/GEN)

    Latin-English dictionary > miserēscō

  • 7 misericors

        misericors cordis, adj. with comp.    [misereo+ cor], tender-hearted, pitiful, compassionate, merciful: in suos: in re: in furibus aerari, S.: animus: in illā victoriā quis P. Sullā misericordior inventus est?: mendacium, charitable.—Mean, pitiful: iracundi aut misericordes.
    * * *
    (gen.), misericordis ADJ
    merciful, tenderhearted

    Latin-English dictionary > misericors

  • 8 misereor

    mĭsĕrĕor, ĭtus, 2, v. misereo.

    Lewis & Short latin dictionary > misereor

  • 9 miseret

    mĭsĕret, v. misereo, II.

    Lewis & Short latin dictionary > miseret

  • 10 miseretur

    mĭsĕrētur, v. misereo, II.

    Lewis & Short latin dictionary > miseretur

  • 11 misericors

    mĭsĕrĭcors, cordis, adj. [misereo-cor], tender-hearted, pitiful, compassionate, merciful (class.).—Of persons and things:

    credc misericors est,

    Plaut. Am. 1, 1, 141:

    misericordem se praebere,

    Cic. Caecin. 10, 26:

    misericors et mansuetus,

    Auct. Her. 2, 17, 25:

    misericordem esse in aliquem,

    Cic. Lig. 5, 15; Curt. 9, 6, 12; Sen. Contr. 3, 23, 1:

    sint misericordes in furibus aerarii,

    Sall. C. 52, 12:

    animus,

    Cic. Inv. 1, 55, 106:

    Dominus est,

    Vulg. Jacob. 5, 11:

    (Deus) miseretur ei, quem viderit misericordem,

    Lact. Div. Just. Epit. 5.— Comp.:

    misericordior nulla est me feminarum,

    Plaut. Rud. 1, 5, 23:

    in illā gravi L. Sullae turbulentāque victoriā quis P. Sulla mitior, quis misericordior inventus est?

    Cic. Sull. 26, 72.— Sup.:

    quando misericordissimus exstitisset,

    Aug. Ep. 48:

    canes misericordissimi,

    Sid. Ep. 8, 6.—
    II.
    Mean, pitiful, contemptible:

    qui autem natura dicuntur iracundi aut misericordes aut invidi aut tale quid,

    Cic. Tusc. 4, 37, 80.— Hence, adv.: mĭsĕrĭcordĭter, tenderheartedly, pitifully, compassionately, mercifully (ante- and post-class.): crudeliter illi, nos misericorditer, Quadrig. ap. Non. 510, 20; Lact. 6, 18, 9; Aug. Civ. Dei, 3, 31; 5, 23.— Comp.:

    misericordius,

    Aug. Doctr. Chr. 1, 16.— Sup.:

    misericordissime,

    Aug. Ep. 149.

    Lewis & Short latin dictionary > misericors

  • 12 miseritus

    mĭsĕrĭtus and mĭsertus, Part., from misereor, v. misereo.

    Lewis & Short latin dictionary > miseritus

  • 13 misertus

    mĭsĕrĭtus and mĭsertus, Part., from misereor, v. misereo.

    Lewis & Short latin dictionary > misertus

См. также в других словарях:

  • miséricorde — (mi zé ri kor d ) s. f. 1°   Sentiment par lequel la misère d autrui touche notre coeur. C est un homme sans miséricorde. •   Celui qui dans le temps n aura pas exercé la miséricorde, n a point de miséricorde à espérer dans l éternité, BOURDAL.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»