-
1 maleficus
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
2 maleficus
maleficus adj. [male+2 FAC-], nefarious, vicious, wicked, criminal: homines.— Hurtful, injurious, noxious: malefici generis animalia, S.: natura, unpropitious, N.* * *Imalefica -um, maleficior -or -us, maleficentissimus -a -um ADJwicked, criminal, nefarious, evil; harmful, noxious, injurious; of black magicIIcriminal, wrongdoer; magician, enchanter, sorcerer (L+S) -
3 maleficum
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
4 malefious
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
5 maleficium
mălĕfĭcĭum, ĭi, n. [maleficus], an evil deed, misdeed, wickedness, offence, crime.I.Lit.A.In gen. (class.):B.ne conscii sint ipsi malefici suis,
Plaut. Rud. 4, 7, 21:conscientia maleficiorum,
Cic. Phil. 5, 6, 15:committere, admittere,
to commit, id. Rosc. Am. 22, 62:exsilio multare,
id. Caecin. 34, 100:supplicia pro maleficiis metuere,
id. Rosc. Am. 3, 8.—In partic. (mostly post-Aug.).1.Fraud, deception, adulteration:2.me maleficio vinceres?
Plaut. Truc. 2, 6, 20 Speng.; Quint. 7, 4, 36; Plin. 12, 25, 54, § 120.—Enchantment, sorcery, Tac. A. 2, 69 Orell. N. cr.; App. M. 9, p. 230, 24; 231, 28; cf.II.magica,
id. Mag. p. 278, 21; Schol. Juv. 6, 595.—Transf., mischief, hurt, harm, injury, wrong inflicted (acc. to maleficus, II.):pro maleficio beneficium reddere,
Ter. Phorm. 2, 2, 22:ab injuria et maleficio se prohibere,
Caes. B. G. 2, 28:sine ullo maleficio,
id. ib. 1, 7; id. B. C. 2, 20:novis corrumperent maleficiis,
Liv. 7, 20:maleficii occasione omissa,
id. 9, 12 al. —Hence, transf. (abstr. pro concr.), a noxious insect, vermin:ita non nasci maleficia,
Plin. 18, 30, 73, § 308; 8, 59, 84, § 229; 20, 13, 51, § 133. -
6 cōnsilīātor
cōnsilīātor ōris, m [consilior], a counsellor: maleficus, Ph.* * *counselor, adviser; sharer in the counsels (of); epithet of Jupiter (L+S) -
7 maleficium
maleficium ī, n [1 maleficus], an evil deed, misdeed, wickedness, offence, crime: conscientia maleficiorum: admittere, commit: in maleficio deprehensus: convictus malefici.— Mischief, hurt, harm, injury, wrong: Pro maleficio beneficium reddere, T: sine ullo maleficio, Cs.: malefici occasione amissā, L.— Enchantment, sorcery, Ta.* * *crime/misdeed/offence; injury/hurt/wrong; fraud/deception (L+S); sorcery; pest -
8 malificus
malificus see maleficus.* * *malifica -um, malificentior -or -us, malificentissimus -a -um ADJwicked, criminal, nefarious, evil; harmful, noxious, injurious; of black magic -
9 coalesco
cŏ-ălesco, ălŭi, ălĭtum ( part. perf. only in Tac. and subseq. writers;I.contr. form colescat,
Varr. R. R. 1, 41, 2:colescere,
Lucr. 6, 1068:coluerunt,
id. 2, 1061 Lachm. N. cr.), v. inch. n. (most freq. since the Aug. per.; never in Cic.).To grow together with something, to unite.A.Prop., Lucr. 2, 1061:B.saxa vides solā colescere calce,
id. 6, 1068: ne prius exarescat surculus quam colescat, is united, sc. with the tree into which it is inserted, Varr. R. R. 1, 41, 2:gramen,
Col. 2, 18, 5:semen,
id. 3, 5, 2:triticum,
id. 2, 6 fin.:sarmentum,
id. 3, 18, 5 and 6; Dig. 41, 1, 9:arbor cum terra mea coaluit,
ib. 39, 2, 9, § 2:cilium vulnere aliquo diductum non coalescit,
Plin. 11, 37, 57, § 157; cf.vulnus,
id. 9, 51, 76, § 166, and v. II. A. infra.—In part. perf.: cujus ex sanguine concretus homo et coalitus sit, is formed or composed, Gell. 12, 1, 11; App. Dogm. Plat. 1, p. 171, 38.—Trop., to unite, agree together, coalesce (so in the histt., esp. Liv. and Tac., very freq.); absol.:II. A.Trojani et Aborigines facile coaluerunt,
Sall. C. 6, 2; id. J. 87, 3:solidā fide,
Tac. H. 2, 7:ut cum Patribus coalescerent animi plebis,
Liv. 2, 48, 1: animi coalescentium in dies magis duorum populorum, id, 1, 2, 5.—With in and acc.:multitudo coalescere in populi unius corpus poterat,
Liv. 1, 8, 1:in unum sonum,
Quint. 1, 7, 26:in bellum atrox,
Tac. A. 3, 38:in nomen nostrum,
id. ib. 11, 24:in hunc consensum,
id. H. 2, 37; cf.:coalesce-re ad obsequium,
id. A. 6, 44:brevi tantā concordiā coaluerant omnium animi, ut, etc.,
Liv. 23, 35, 9; cf. id. 1, 11, 2; 26, 40, 18:vixdum coalescens foventis regnum (the figure taken from the growing together of a wound),
id. 29, 31, 4; cf.:bellis civilibus sepultis coalescentibusque reipublicae membris,
Vell. 2, 90, 1; 4, 8, 5:(voces) e duobus quasi corporibus coalescunt, ut maleficus,
Quint. 1, 5, 65; id. 2, 9, 3 (v. the passage in connection):quieti coaliti homines,
i. e. united in a peaceful manner, Amm. 14, 5, 7.—Prop.. forte in eo loco grandis ilex coaluerat inter saxa, had sprung up, Sall. J. 93, 4; * Suet. Aug. 92:B.dum novus in viridi coalescit cortice ramus,
Ov. A. A. 2, 649.—Trop., to grow firm, take root, be consolidated:dum Galbae auctoritas fluxa, Pisonis nondum coaluisset,
Tac. H. 1, 21.—In part. perf.: [p. 357] coalitam libertate irreverentiam eo prorupisse, strengthened, Tac. A. 13, 26; so id. 14, 1:libertas,
confirmed, id. H. 4, 55:coalito more asper,
i. e. by inveterate habit, Amm. 14, 10, 4:pravitas,
id. 15, 3, 8. -
10 consiliator
consĭlĭātor, ōris, m. [id.], a counsellor (post-Aug. and rare):maleficus,
Phaedr. 2, 6, 2:consiliator et rector,
Plin. Ep. 4, 17, 6:bonus,
App. M. 1, p. 107, 36.—As an epithet of Jupiter, Inscr. Gud. p. 7, n. 6. -
11 injustum
in-justus, a, um, adj., that is contrary to right and justice, unjust, wrongful, unreasonable, excessive, oppressive, severe.I.In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):II.onus ( = immodicum),
Cic. Or. 10, 35:faenus,
Liv. 42, 5:injustis collatum viribus hostem,
unequal, Stat. Th. 6, 774.—In partic., unjust, wrongful:1.vir maleficus naturā et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:noverca,
harsh, severe, Verg. E. 3, 33:homine imperito numquam quidquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:emori, ne aliquid faciat injustum,
Lact. 5, 13, 15:Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,
Liv. 7, 29, 4:injusto carpere dente,
with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:mare,
id. Am. 2, 11, 12:iracundia,
Cic. de Or. 2, 50, 203:id quam injustum in patriam... esset, non videbat,
id. Off. 3, 21, 82:injustissima atque acerbissima incommoda,
id. Fam. 5, 17, 1:injustaque regna tenebat,
unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:jura inventa metu injusti fateare necesse est,
Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:2.morbus non injuste terret,
not without cause, Cels. 7, 3.—In partic., unjustly:imperare alicui,
Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:facis injuste si putas, etc.,
Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:male et injuste facere,
Nep. Them. 7 fin. — Sup.:injustissime,
Sall. J. 85, 43. -
12 injustus
in-justus, a, um, adj., that is contrary to right and justice, unjust, wrongful, unreasonable, excessive, oppressive, severe.I.In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):II.onus ( = immodicum),
Cic. Or. 10, 35:faenus,
Liv. 42, 5:injustis collatum viribus hostem,
unequal, Stat. Th. 6, 774.—In partic., unjust, wrongful:1.vir maleficus naturā et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:noverca,
harsh, severe, Verg. E. 3, 33:homine imperito numquam quidquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:emori, ne aliquid faciat injustum,
Lact. 5, 13, 15:Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,
Liv. 7, 29, 4:injusto carpere dente,
with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:mare,
id. Am. 2, 11, 12:iracundia,
Cic. de Or. 2, 50, 203:id quam injustum in patriam... esset, non videbat,
id. Off. 3, 21, 82:injustissima atque acerbissima incommoda,
id. Fam. 5, 17, 1:injustaque regna tenebat,
unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:jura inventa metu injusti fateare necesse est,
Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:2.morbus non injuste terret,
not without cause, Cels. 7, 3.—In partic., unjustly:imperare alicui,
Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:facis injuste si putas, etc.,
Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:male et injuste facere,
Nep. Them. 7 fin. — Sup.:injustissime,
Sall. J. 85, 43. -
13 malefice
mălĕfĭcē, adv., v. maleficus fin. -
14 maleficentia
mălĕfĭcentĭa, ae, f. [maleficus], an evil-doing, ill-conduct towards any one, mischievousness; harm, injury (post-Aug.). (tursiones) maxime rostris canicularum [p. 1103] maleficentiae assimulati, Plin. 9, 9, 11, § 34: neque ex beneficentia dei quicquam boni perveniat ad nos, neque ex maleficentia quicquam mali, Lact. Ira Dei, 1, 1. -
15 malificus
mălĭfĭcus, v. maleficus.
См. также в других словарях:
Vampyr Draco Maleficus Imperator — est une bande dessinée de Gabriel Delmas. Synopsis L Ordre du Dragon noir fut créé en 1988 en Europe. La Hiérarchie de l Ordre compte un chef suprême, le Hiérophante, six ducs, dix huit comtes, soixante douze chevaliers, et cent quarante quatre… … Wikipédia en Français
homo maleficus — index delinquent (guilty of a misdeed), delinquent, malefactor, wrongdoer Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Necrid — from Soulcalibur II, artwork by Takuji Kawano. Series Soul series First game Soulcalibur II Designed by … Wikipedia
maléfique — [ malefik ] adj. • v. 1480; lat. maleficus ♦ Doué d une action néfaste et occulte. Charme, signes maléfiques. ⇒ malin. Être doué d un pouvoir maléfique. ⇒ malfaisant. ⊗ CONTR. Bénéfique, bienfaisant. ● maléfique adjectif (latin maleficus,… … Encyclopédie Universelle
Akira Toda — (jap. 戸田 顕, Toda Akira; * 1951 in Aomori, Präfektur Aomori, Japan) ist ein japanischer Komponist. Sein Studium absolvierte er am Kunitachi College of Music und graduierte 1975. Danach folgte ein Studium an der Graduate School der Tokyo National… … Deutsch Wikipedia
maléfico — (Del lat. maleficus.) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que perjudica a otro con maleficios: ■ la bruja lanzó un conjuro maléfico. 2 Que influye de manera perjudicial sobre una persona o una cosa: ■ su compañera ejerce una influencia maléfica sobre él.… … Enciclopedia Universal
maléfice — [ malefis ] n. m. • 1273; « méfait » 1213 et jusqu au XVIe; lat. maleficium « méfait », de l adj. maleficus ♦ Sortilège malfaisant, opération magique visant à nuire. ⇒ ensorcellement, envoûtement, sort, sortilège. Croire aux maléfices. Il prétend … Encyclopédie Universelle
Брекер, Эрдманн Густав — (von Bröcker) профессор юрист Дерптского университета; род. в Риге 18 ноября 1784 г., ум. 4 марта 1854 г. Внук секретаря земского дерптского суда и сын секретаря рижского надворного суда, Брекер начальное образование получил дома, а затем в… … Большая биографическая энциклопедия
Barricade (jeu) — Pour les articles homonymes, voir Barricade (homonymie). Barricade jeu de société version en bois … Wikipédia en Français
Gabriel Delmas — Surnom Gabriel Bassian, Gabbarel Dalmatius, Comte Gusoyn Naissance 1973 Carcassonne (Aude) Nationalité France Profession … Wikipédia en Français
delinquent — de·lin·quent 1 /di liŋ kwənt/ n: a delinquent person; esp: juvenile delinquent delinquent 2 adj [Latin delinquent delinquens, present participle of delinquere to commit (an offense), err] 1 a: offending by neglect or violation of duty or law … Law dictionary