-
1 maleficum
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
2 maleficus
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
3 malefious
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский